Tularemia

Co to jest tularemia?

Tularemia, znana również jako gorączka królików, jest chorobą zakaźną wywoływaną przez bakterię Francisella tularensis. Objawy mogą obejmować gorączkę, owrzodzenia skóry i powiększone węzły chłonne. Sporadycznie może wystąpić postać, która skutkuje zapaleniem płuc lub infekcją gardła.

Tularemia według naukowych faktów medycznych. Opieramy się tylko na źródłach medycznych, poniższe dane pochodzą ze sprawdzonych baz medycznych. Gorąco odradzamy powierzanie swojego zdrowia szarlatanom i niesprawdzonym źródłom.

Klasyfikacja tularemii

ICD-10: A21
ICD-11: 980168338
ICD-9-CM: 021.8

Minimalny okres inkubacji u ludzi: 3 dni

Maksymalny okres inkubacji u ludzi: 10 dni

Możliwe objawy tularemii

• Anoreksja

  Anoreksja jako symptom to termin medyczny oznaczający utratę apetytu. Choć w publikacjach nienaukowych termin ten jest często używany zamiennie z anorexia nervosa, istnieje wiele możliwych przyczyn utraty apetytu, z których niektóre mogą być nieszkodliwe, podczas gdy inne wskazują na poważny stan kliniczny lub stanowią istotne zagrożenie. >>>

  Anoreksja to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: zapalenie wyrostka robaczkowego, choroba Crohna, ostra białaczka limfoblastyczna, ostra białaczka szpikowa, rak trzustki, rak płuc, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, wirusowe zapalenie wątroby typu B, wirusowe zapalenie wątroby typu C, wirusowe zapalenie wątroby typu E, gorączka Q, bruceloza, giardioza, hymenolepidoza, odra, denga.

• Biegunka

  Biegunka jest stanem oddawania co najmniej trzech luźnych, płynnych lub wodnistych wypróżnień każdego dnia. Często trwa przez kilka dni i może powodować odwodnienie z powodu utraty płynów. Objawy odwodnienia często zaczynają się od utraty normalnej rozciągliwości skóry i drażliwego zachowania. Może to postępować do zmniejszonego oddawania moczu, utraty koloru skóry, szybkiej akcji serca i spadku reaktywności w miarę nasilania się. >>>

  Biegunka to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: choroba Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba uchyłkowa jelit, zespół jelita drażliwego, biegunka, nietolerancja laktozy, schistosomatoza, klonorchoza, fascjoloza, fasciolopsoza, anisakioza, gorączka Lassa, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, aIDS, dur powrotny, ornitoza, gorączka Q, choroba Heinego-Medina, zespół wstrząsu toksycznego, gorączka okopowa, jersinioza, listerioza, wąglik, melioidoza, glistnica, trichurioza, pełzakowica, sarkocystoza, izosporoza, kryptosporydioza, giardioza, hymenolepidoza, tasiemczyca, dyfilobotrioza, odra, sARS, cholera, salmonelloza, dyzenteria, węgorczyca, dur brzuszny.

• Ból brzucha

  Ból brzucha jest objawem związanym zarówno z błahymi, jak i poważnymi problemami medycznymi. >>>

  Ból brzucha to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: marskość wątroby, ostre zapalenie trzustki, choroba uchyłkowa jelit, zaparcia, biegunka, choroba wrzodowa, zapalenie wyrostka robaczkowego, choroba Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, gorączka reumatyczna, tyrozynemia, nietolerancja laktozy, ostra białaczka limfoblastyczna, chłoniak grudkowy, chłoniak Burkitta, rak żołądka, nowotwór jelita cienkiego, talasemia, rak wątrobowokomórkowy, rak dróg żółciowych, rak trzustki, klonorchoza, fascjoloza, fasciolopsoza, anisakioza, toksokaroza, gnatostomoza, Żółta gorączka, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, wirusowe zapalenie wątroby typu C, dur powrotny, gorączka Q, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka plamicowa brazylijska, szkarlatyna, jersinioza, ankylostomatoza, glistnica, trichurioza, kandydoza, pełzakowica, izosporoza, giardioza, hymenolepidoza, ospa prawdziwa.

• Ból gardła

  Większość bólów gardła jest spowodowana przez wirusy, na które antybiotyki nie są pomocne. Wykazano silny związek między nadużywaniem antybiotyków a antybiotykoopornością. >>>

  Ból gardła to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: przeziębienie, ostre zapalenie gardła, angina, ostre zapalenie krtani, bezdech senny, gorączka Lassa, choroba marburska, aIDS, ornitoza, wenezuelska gorączka krwotoczna, szkarlatyna, błonica, ospa małpia, różyczka.

• Ból głowy

  Ból głowy jest objawem bólu w obrębie twarzy, głowy lub szyi. Może występować jako migrena, napięciowy ból głowy lub klasterowy ból głowy. U osób z silnymi bólami głowy istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia depresji. Bóle głowy mogą występować w wyniku wielu schorzeń. Istnieje wiele różnych systemów klasyfikacji bólów głowy. >>>

  Ból głowy to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: polip nosa, przeziębienie, zapalenie zatok przynosowych, ostre zapalenie gardła, angina, grypa, nadciśnienie tętnicze, krwotok podpajęczynówkowy, krwotok śródmózgowy, wodogłowie, bezsenność, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, migrena, bezdech senny, niedoczynność przytarczyc, methemoglobinemia, nadkrwistość, niedokrwistość, gruczolak przysadki, glejak wielopostaciowy, Śpiączka afrykańska, toksokaroza, czerwienica prawdziwa, nadpłytkowość samoistna, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, ospa wietrzna, półpasiec, pappataci, Żółta gorączka, dur powrotny, borelioza, ornitoza, tyfus plamisty, gorączka Q, japońskie zapalenie mózgu, zapalenia mózgu doliny Murray, kleszczowe zapalenie mózgu, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, gorączka O’nyong-nyong, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka Zachodniego Nilu, gorączka doliny Rift, legionelloza, bartoneloza.

• Dymienica

  Dymienica (łac. bubo) – rodzaj zapalenia węzłów chłonnych, które wywołuje ich ucieplenie i zaczerwienienie. >>>

  Dymienica to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: dżuma.

• Enathema

  Enathema to wysypka (małe plamki) na błonach śluzowych. Jest charakterystyczna dla pacjentów z zakażeniami wirusowymi powodującymi chorobę dłoni stóp i ust, odrę, a czasem ospę wietrzną lub COVID-19. Ponadto przyczyną mogą być również zakażenia bakteryjne, takie jak szkarlatyna. >>>

• Gorączka

  Gorączka jest definiowana jako temperatura powyżej normalnego zakresu z powodu wzrostu temperatury ustalonej przez organizm. Nie ma jednej uzgodnionej górnej granicy dla normalnej temperatury, przy czym źródła używają wartości pomiędzy 37,2 a 38,3 °C u ludzi. Wzrost temperatury ustalonej wyzwala zwiększone skurcze mięśni i powoduje uczucie zimna lub dreszcze. Powoduje to większą produkcję ciepła i wysiłki w celu zachowania ciepła Rzadko gorączka może wywołać drgawki gorączkowe, przy czym jest to bardziej powszechne u małych dzieci. Gorączki zazwyczaj nie przekraczają 41 do 42 °C. >>>

  Gorączka to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: zapalenie pęcherzyka żółciowego, ostre zapalenie trzustki, rumień guzowaty, reaktywne zapalenie stawów, choroba uchyłkowa jelit, biegunka, przetoka okołoodbytnicza, choroba Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, przeziębienie, zapalenie zatok przynosowych, ostre zapalenie gardła, angina, ostre zapalenie krtani, grypa, zapalenie płuc, ostre zapalenie oskrzeli, gorączka reumatyczna, zapalenie osierdzia, zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, chłoniak grudkowy, chłoniak Burkitta, chłoniak Hodgkina, ostra białaczka limfoblastyczna, rak nerki, mięśniakomięsak prążkowanokomórkowy, rak kości, mięsak Kaposiego, malaria, leiszmanioza, klonorchoza, fascjoloza, anisakioza, toksokaroza, mielofibroza, mononukleoza zakaźna, histoplazmoza, aspergiloza, Świnka, pappataci, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, ospa wietrzna.

• Hepatomegalia

  Hepatomegalia to stan chorobowo powiększonej wątroby. >>>

  Hepatomegalia to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: rak wątrobowokomórkowy, fascjoloza, toksokaroza, malaria, leiszmanioza, choroba Chagasa, mononukleoza zakaźna, Żółta gorączka, wirusowe zapalenie wątroby typu B, wirusowe zapalenie wątroby typu E, ornitoza, gorączka Q, gorączka Zachodniego Nilu, gorączka okopowa, jersinioza, listerioza, bruceloza, pełzakowica, toksoplazmoza, bąblowica, węgorczyca, dur brzuszny.

• Krwawienie z nosa

  Krwawienie z nosa, znane również jako epistaksja - krew może spływać do żołądka i powodować nudności i wymioty. W cięższych przypadkach krew może wypływać z obu nozdrzy. Rzadko krwawienie może być tak znaczne, że występuje niskie ciśnienie krwi. Krew może również wypływać w górę przewodu nosowo-łzowego i z oka. Czynniki ryzyka obejmują urazy, w tym wkładanie palca do nosa, leki rozrzedzające krew, wysokie ciśnienie krwi, alkoholizm, alergie sezonowe, suchą pogodę i wziewne kortykosteroidy. Istnieją dwa rodzaje: przednie, które są bardziej powszechne; i tylne, które są mniej powszechne, ale bardziej poważne. >>>

  Krwawienie z nosa to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: nadciśnienie tętnicze, choroba von Willebranda, nadpłytkowość samoistna, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka doliny Rift, trąd.

• Nudności

  Nudności to rozproszone uczucie niepokoju i dyskomfortu, czasami postrzegane jako chęć wymiotów. Chociaż nie są bolesne, mogą być wyniszczającym objawem, jeśli są długotrwałe. >>>

  Nudności to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: marskość wątroby, kamica żółciowa, zapalenie pęcherzyka żółciowego, ostre zapalenie trzustki, zapalenie wyrostka robaczkowego, choroba uchyłkowa jelit, biegunka, zapalenie otrzewnej, hipotensja, krwotok śródmózgowy, przetoka perylimfatyczna, zawał mięśnia sercowego, krwotok podpajęczynówkowy, wodogłowie, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, migrena, glejak wielopostaciowy, rak żołądka, nowotwór jelita cienkiego, rak dróg żółciowych, rak pęcherzyka żółciowego, klonorchoza, fascjoloza, fasciolopsoza, anisakioza, gnatostomoza, schistosomatoza, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, wirusowe zapalenie wątroby typu B, wirusowe zapalenie wątroby typu C, wirusowe zapalenie wątroby typu E, kleszczowe zapalenie mózgu, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka Zachodniego Nilu, ornitoza, gorączka Q, zapalenia mózgu doliny Murray, gorączka plamicowa brazylijska, listerioza, wąglik, glistnica.

• Splenomegalia

  Splenomegalia to powiększenie śledziony. >>>

  Splenomegalia to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: zespół Felty’ego, ostra białaczka szpikowa, malaria, leiszmanioza, choroba Chagasa, mononukleoza zakaźna, Żółta gorączka, wirusowe zapalenie wątroby typu B, ornitoza, gorączka Q, gorączka Zachodniego Nilu, gorączka okopowa, listerioza, nosacizna, bruceloza, toksoplazmoza, dur brzuszny.

• Wrzód

  Wrzód to owrzodzenie na skórze lub błonie śluzowej, któremu towarzyszy rozpad tkanek. W wyniku owrzodzenia może dojść do całkowitej utraty naskórka, a często także fragmentów skóry właściwej, a nawet podskórnej tkanki tłuszczowej. Wrzody najczęściej występują na skórze kończyn dolnych oraz w przewodzie pokarmowym. Wrzód, który pojawia się na skórze, jest często widoczny jako zaogniona tkanka z obszarem zaczerwienionej skóry. Owrzodzenie skóry jest często widoczne w przypadku ekspozycji na ciepło lub zimno, podrażnienie, lub problem z krążeniem krwi. >>>

  Wrzód to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: choroba Crohna, rak prącia, leiszmanioza, wrzód weneryczny, wąglik, nosacizna, węgorczyca.

• Wymioty

  Wymioty to mimowolne, siłowe wydalenie zawartości żołądka przez usta, a czasem nos. Wymioty mogą wynikać z wielu przyczyn, a przedłużające się wymioty mają długą diagnostykę różnicową. >>>

  Wymioty to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: marskość wątroby, kamica żółciowa, zapalenie pęcherzyka żółciowego, ostre zapalenie trzustki, zapalenie wyrostka robaczkowego, choroba uchyłkowa jelit, biegunka, zapalenie otrzewnej, krwotok podpajęczynówkowy, krwotok śródmózgowy, wodogłowie, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, migrena, tyrozynemia, choroba syropu klonowego, glejak wielopostaciowy, rak żołądka, nowotwór jelita cienkiego, rak dróg żółciowych, rak pęcherzyka żółciowego, fascjoloza, fasciolopsoza, anisakioza, gnatostomoza, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, wirusowe zapalenie wątroby typu B, wirusowe zapalenie wątroby typu C, wirusowe zapalenie wątroby typu E, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, ornitoza, gorączka Q, choroba Heinego-Medina, japońskie zapalenie mózgu, zapalenia mózgu doliny Murray, kleszczowe zapalenie mózgu, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka Zachodniego Nilu, gorączka Oropouche, gorączka okopowa, zespół wstrząsu toksycznego, gorączka plamicowa brazylijska, krztusiec, szkarlatyna, listerioza.

• Wysypka

  Wysypka to każdy obszar podrażnionej lub obrzękniętej skóry na Twoim ciele. Wysypki są często swędzące i bolesne i mogą pojawiać się w różny sposób na różnych odcieniach skóry. >>>

  Wysypka to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: gorączka reumatyczna, fascjoloza, mononukleoza zakaźna, pappataci, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, omska gorączka krwotoczna, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, opryszczka, rumień zakaźny, aIDS, gorączka doliny Rift, dur powrotny, gorączka Q, gorączka O’nyong-nyong, gorączka Zachodniego Nilu, bartoneloza, choroba Carrióna, gorączka okopowa, gorączka plamicowa brazylijska, szkarlatyna, leptospiroza, jersinioza, dżuma, kandydoza, dyfilobotrioza, Ślepota rzeczna, Świerzb, ospa prawdziwa, różyczka, dur brzuszny.

• Zapalenie naczyń chłonnych

  Zapalenie naczyń chłonnych to zapalenie lub zakażenie kanałów limfatycznych, do którego dochodzi w wyniku zakażenia w miejscu dystalnym do kanału. Najczęstszą przyczyną zapalenia naczyń chłonnych u ludzi jest Streptococcus pyogenes (paciorkowiec grupy A), paciorkowce hemolityczne, a w niektórych przypadkach mononukleoza, cytomegalowirus, gruźlica, kiła i grzyb Sporothrix schenckii. Zapalenie naczyń chłonnych jest czasem błędnie nazywane "zatruciem krwi". W rzeczywistości "zatrucie krwi" jest synonimem sepsy. >>>

  Zapalenie naczyń chłonnych to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: róża, różyca, nosacizna.

• Zapalenie opłucnej

  Zapalenie opłucnej to zapalenie błon, które otaczają płuca i linii jamy klatki piersiowej (pleurae). To może spowodować ostry ból w klatce piersiowej podczas oddychania. Sporadycznie może to być stały tępy ból. Inne objawy mogą obejmować duszność, kaszel, gorączkę lub utratę masy ciała, w zależności od przyczyny podstawowej. >>>

  Zapalenie opłucnej to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: gorączka Lassa, melioidoza.

• Zapalenie oskrzeli

  Objawy obejmują odkrztuszanie plwociny, świszczący oddech, duszności i ból w klatce piersiowej. Zapalenie oskrzeli może mieć charakter ostry lub przewlekły. >>>

  Zapalenie oskrzeli to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: mukowiscydoza, węgorczyca.

• Zapalenie płuc

  Zapalenie płuc to stan zapalny płuc dotykający przede wszystkim małych worków powietrznych zwanych pęcherzykami płucnymi. Objawy obejmują zazwyczaj kombinację produktywnego lub suchego kaszlu, bólu w klatce piersiowej, gorączki i trudności w oddychaniu. Ciężkość tego stanu jest zmienna. Zapalenie płuc jest zwykle spowodowane zakażeniem wirusami lub bakteriami, rzadziej innymi mikroorganizmami. Identyfikacja odpowiedzialnego patogenu może być trudna. Diagnoza jest często oparta na objawach i badaniu fizycznym. Zdjęcia rentgenowskie klatki piersiowej, badania krwi i hodowla plwociny mogą pomóc w potwierdzeniu diagnozy. Chorobę można sklasyfikować na podstawie miejsca jej nabycia, np. zapalenie płuc nabyte przez społeczność lub szpital lub zapalenie płuc związane z opieką zdrowotną. >>>

  Zapalenie płuc to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: mukowiscydoza, gorączka Lassa, legionelloza.

• Zapalenie tchawicy

  Zapalenie tchawicy jest stanem zapalnym tchawicy. Chociaż tchawica jest zwykle uważana za część dolnych dróg oddechowych, w ICD-10 zapalenie tchawicy jest klasyfikowane w ramach "ostrych infekcji górnych dróg oddechowych". >>>

• Zapalenie węzłów chłonnych

  W medycynie zapalenie węzłów chłonnych to termin oznaczający stan zapalny węzłów chłonnych, zwykle spowodowany bezpośrednim działaniem mikroorganizmów, powodujący pojawienie się powiększonych i bolesnych guzków. >>>

  Zapalenie węzłów chłonnych to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: wrzód weneryczny, wąglik, Ślepota rzeczna.

• Zatrucie

  Zatrucie, z medycznego punktu widzenia, to stan patologiczny wywołany wprowadzeniem do organizmu substancji szkodliwych, takich jak toksyny, leki w nadmiarze, chemikalia czy substancje odżywcze w nieodpowiednich ilościach. Może mieć różne źródła, w tym pochodzenie naturalne, jak toksyny roślinne czy grzybowe, oraz syntetyczne, jak substancje chemiczne czy leki. Objawy zatrucia mogą być bardzo zróżnicowane i zależą od rodzaju substancji oraz dawki, jaką organizm przyjął. Mogą obejmować nudności, wymioty, bóle brzucha, zawroty głowy, a w cięższych przypadkach, zaburzenia świadomości, drgawki, a nawet śpiączkę. W diagnostyce zatrucia kluczowe jest szybkie rozpoznanie rodzaju substancji oraz ocena stanu pacjenta. Leczenie może obejmować odtruwanie, stosowanie antidotum, wsparcie funkcji życiowych oraz monitorowanie stanu pacjenta w warunkach szpitalnych. W przypadku ciężkich zatruć czas reakcji jest niezwykle istotny, ponieważ może decydować o przeżyciu pacjenta. Profilaktyka zatrucia polega na edukacji dotyczącej bezpiecznego korzystania z substancji chemicznych, leków oraz unikania kontaktu z toksycznymi substancjami. Właściwe przechowywanie leków i chemikaliów oraz ostrożność w ich używaniu są kluczowe dla zapobiegania przypadkowym zatruciom. >>>

  Zatrucie to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: mięsak Kaposiego, gorączka Lassa, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, gorączka Zachodniego Nilu, listerioza, leptospiroza, jersinioza, dżuma.

• Złe samopoczucie

  Jako termin medyczny, złe samopoczucie to uczucie ogólnego dyskomfortu, niepokoju lub braku dobrego samopoczucia i często pierwszy objaw infekcji lub innej choroby. >>>

  Złe samopoczucie to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: Śpiączka afrykańska, Świnka, argentyńska gorączka krwotoczna, zapalenia mózgu doliny Murray, wenezuelska gorączka krwotoczna, ornitoza, nokardioza, glistnica.

Sposoby zarażenia i przenoszenia choroby

• Droga fekalno-oralna

  Droga fekalno-oralna opisuje szczególną drogę przenoszenia choroby, w której patogeny zawarte w cząstkach kału przechodzą z jednej osoby do ust innej osoby. Główne przyczyny przenoszenia chorób drogą fekalno-oralną obejmują brak odpowiednich warunków sanitarnych (co prowadzi do otwartej defekacji) oraz złe praktyki higieniczne. Jeśli gleba lub zbiorniki wodne są zanieczyszczone odchodami, ludzie mogą zostać zarażeni chorobami przenoszonymi przez wodę lub glebę. Zanieczyszczenie kałem żywności jest inną formą transmisji fekalno-oralnej. Mycie rąk po zmianie pieluszki u dziecka lub po wykonaniu higieny odbytu może zapobiec rozprzestrzenianiu się chorób przenoszonych drogą pokarmową. >>>

  Droga fekalno-oralna dotyczy również innych chorób, takich jak np.: klonorchoza, anisakioza, toksokaroza, wirusowe zapalenie wątroby typu E, gorączka Q, choroba Heinego-Medina, jersinioza, listerioza, dżuma, ankylostomatoza, glistnica, trichurioza, pełzakowica, izosporoza, kryptosporydioza, giardioza, hymenolepidoza, salmonelloza, toksoplazmoza, owsica, cholera, węgorczyca.

• Kontakt bezpośredni

  Kontakt bezpośredni to jedna z najważniejszych metod przenoszenia chorób zakaźnych, polegająca na bezpośrednim przekazywaniu patogenów z jednej osoby na drugą. Może to zachodzić poprzez dotyk, pocałunki, a także podczas stosunku seksualnego. Wiele chorób, takich jak grypa, ospa wietrzna, czy wirusowe zapalenie wątroby typu B, przenoszonych jest w ten sposób. Bezpośredni kontakt z zakażoną osobą może prowadzić do wprowadzenia wirusów, bakterii czy grzybów do organizmu zdrowego człowieka. Mechanizm ten jest szczególnie niebezpieczny w przypadku chorób o dużej zakaźności, które mogą łatwo rozprzestrzeniać się w populacji, zwłaszcza w zamkniętych środowiskach, takich jak szkoły czy placówki medyczne. Zapobieganie przenoszeniu chorób przez kontakt bezpośredni obejmuje podstawowe zasady higieny, takie jak mycie rąk, unikanie bliskiego kontaktu z osobami chorymi oraz stosowanie barier ochronnych, takich jak prezerwatywy, w przypadku kontaktów seksualnych. Edukacja zdrowotna społeczeństwa jest kluczowym elementem w ograniczaniu rozprzestrzeniania się chorób zakaźnych. >>>

  Kontakt bezpośredni dotyczy również innych chorób, takich jak np.: przeziębienie, grypa, mięsak Kaposiego, grzybica skóry, mięczak zakaźny, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, opryszczka, ospa wietrzna, półpasiec, krowianka, gorączka Q, choroba Heinego-Medina, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka doliny Rift, kłykciny kończyste, rzęsistkowica, wrzód weneryczny, nokardioza, gorączka plamicowa brazylijska, tężec, szkarlatyna, różyca, leptospiroza, trąd, listerioza, wąglik, nosacizna, melioidoza, dżuma, ankylostomatoza, Świerzb, ospa małpia, odra, wścieklizna, węgorczyca.

• Przenoszenie drogą powietrzną

  Przenoszenie chorób drogą powietrzną to jedna z najczęstszych metod transmisji patogenów, takich jak wirusy i bakterie. Odbywa się to głównie poprzez drobne krople wydobywające się z dróg oddechowych osoby zakażonej podczas kaszlu, kichania lub mówienia. Te mikroskopijne krople mogą unosić się w powietrzu i być wdychane przez innych ludzi, co prowadzi do zakażeń. Choroby przenoszone drogą powietrzną obejmują takie schorzenia jak grypa, przeziębienie, a także bardziej poważne infekcje, jak odra czy COVID-19. W przypadku wirusów, okres inkubacji może być krótki, co sprawia, że zarażone osoby mogą nie zdawać sobie sprawy z tego, że są nosicielami patogenów, a tym samym nie świadomie rozpowszechniają je w swoim otoczeniu. Aby ograniczyć przenoszenie chorób drogą powietrzną, zaleca się stosowanie maseczek, utrzymywanie odpowiedniej higieny rąk oraz przestrzeganie dystansu społecznego, szczególnie w zamkniętych i zatłoczonych pomieszczeniach. Wietrzenie pomieszczeń i unikanie bliskiego kontaktu z osobami chorymi również stanowią kluczowe środki zapobiegawcze. Zrozumienie mechanizmów przenoszenia chorób drogą powietrzną jest istotne dla opracowywania skutecznych strategii kontroli epidemii oraz ochrony zdrowia publicznego. Edukacja społeczeństwa w tym zakresie może znacznie przyczynić się do zmniejszenia liczby zakażeń i ochrony najbardziej narażonych grup ludzi. >>>

  Przenoszenie drogą powietrzną dotyczy również innych chorób, takich jak np.: przeziębienie, grypa, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, leiszmanioza, Świnka, mononukleoza zakaźna, opryszczka, rumień zakaźny, ornitoza, gorączka Q, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, błonica, krztusiec, promienica, listerioza, wąglik, bruceloza, gruźlica, dżuma, ospa małpia, odra.

• Przenoszenie przez wektory

  Przenoszenie chorób przez wektory to istotny sposób, w jaki patogeny mogą rozprzestrzeniać się w populacjach ludzi i zwierząt. Wektory to organizmy, najczęściej owady, które przenoszą choroby z jednego żywiciela na inny, nie same będąc ich bezpośrednimi przyczynami. Najbardziej znane wektory to komary, kleszcze, pchły oraz muchy, które mogą przenosić różnorodne patogeny, takie jak wirusy, bakterie i pasożyty. W przypadku komarów, do najgroźniejszych chorób należy malaria, dengue, wirus Zika oraz wirus West Nile. Te choroby mogą prowadzić do poważnych komplikacji zdrowotnych, a nawet śmierci. Kleszcze z kolei są odpowiedzialne za przenoszenie chorób takich jak borelioza i kleszczowe zapalenie mózgu. Wektory działają jako pośrednicy w cyklu życia patogenów, umożliwiając im przejście z jednego żywiciela do drugiego. Zrozumienie mechanizmów przenoszenia chorób przez wektory jest kluczowe dla opracowywania strategii zapobiegania i kontroli tych schorzeń. Działania takie jak stosowanie środków owadobójczych, wprowadzanie szczepień oraz edukacja społeczna mogą znacząco zmniejszyć ryzyko zakażeń. W obliczu zmieniających się warunków klimatycznych oraz urbanizacji, kontrola wektorów staje się coraz bardziej złożonym wyzwaniem, co podkreśla potrzebę ciągłych badań i innowacji w tej dziedzinie medycyny. >>>

  Przenoszenie przez wektory dotyczy również innych chorób, takich jak np.: Śpiączka afrykańska, tyfus plamisty, gorączka Q, gorączka doliny Rift, gorączka okopowa, wąglik, dżuma.

Możliwe przyczyny tularemii

• Francisella tularensis

  Francisella tularensis jest chorobotwórczym gatunkiem Gram-ujemnej bakterii z grupy coccobacillus, bakterii tlenowej, nie tworzącej zarodników, niemotylnej i będącej czynnikiem sprawczym tularemii, której postać płucna jest często śmiertelna bez leczenia. Jest to szybko działająca, fakultatywna bakteria wewnątrzkomórkowa, która do wzrostu wymaga cysteiny. >>>

Badania rozpoznające

• Badanie fizykalne

  W badaniu fizycznym, badaniu lekarskim lub badaniu klinicznym lekarz bada pacjenta pod kątem ewentualnych oznak lub objawów choroby. Zazwyczaj składa się ono z serii pytań dotyczących historii choroby pacjenta, po których następuje badanie na podstawie zgłoszonych objawów. >>>

  Badanie fizykalne to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: przepuklina pępowinowa, zespół jelita drażliwego, angina, grypa, gorączka reumatyczna, zwężenie zastawki aortalnej, anoreksja, migrena, mukowiscydoza, chłoniak Hodgkina, chłoniak grudkowy, sarkoidoza, rak tarczycy, rak nerki, mięśniakomięsak prążkowanokomórkowy, rak odbytu, rak wątrobowokomórkowy, rak kości, mięsak Kaposiego, leiszmanioza, Śpiączka afrykańska, choroba Chagasa, mononukleoza zakaźna, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, ospa wietrzna, krowianka, mięczak zakaźny, rumień zakaźny, pappataci, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, pinta, borelioza, ornitoza, tyfus plamisty, choroba Heinego-Medina, zapalenia mózgu doliny Murray, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, malinica, wrzód weneryczny, nokardioza, gorączka okopowa, róża, gorączka plamicowa brazylijska, tężec.

• ELISA

  Test immunologiczny ELISA (ang. enzyme-linked immunosorbent assay) jest powszechnie stosowanym testem biochemii analitycznej, opisanym po raz pierwszy przez Evę Engvall i Petera Perlmanna w 1971 roku. Test wykorzystuje fazę stałą typu enzymatycznego testu immunologicznego (EIA) do wykrywania obecności ligandu (zwykle białka) w płynnej próbce przy użyciu przeciwciał skierowanych przeciwko białku, które ma być mierzone. Test ELISA jest stosowany jako narzędzie diagnostyczne w medycynie, patologii roślin i biotechnologii, a także jako kontrola jakości w różnych gałęziach przemysłu. >>>

  ELISA to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: leiszmanioza, anisakioza, gnatostomoza, mononukleoza zakaźna, wirusowe zapalenie wątroby typu C, wirusowe zapalenie wątroby typu E, aIDS, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, ospa wietrzna, rumień zakaźny, wirusowe zapalenie wątroby typu B, gorączka Q, japońskie zapalenie mózgu, zapalenia mózgu doliny Murray, kleszczowe zapalenie mózgu, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, gorączka Zachodniego Nilu, gorączka doliny Rift, gorączka Oropouche, borelioza, ornitoza, tyfus plamisty, gorączka okopowa, legionelloza, leptospiroza, jersinioza, listerioza, bruceloza, dżuma, pełzakowica, kryptosporydioza, giardioza, toksoplazmoza, bąblowica, odra, węgorczyca, denga, dur brzuszny.

• Kultura mikroorganizmów

  Hodowla mikrobiologiczna, inaczej kultura bakteryjna, to metoda namnażania organizmów drobnoustrojów poprzez umożliwienie im rozmnażania się we wcześniej ustalonym podłożu hodowlanym w kontrolowanych warunkach laboratoryjnych. Hodowle mikroorganizmów są podstawową i bazową metodą diagnostyczną stosowaną jako narzędzie badawcze w biologii molekularnej. >>>

  Kultura mikroorganizmów to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, wrzód weneryczny, rzeżączka, nokardioza, legionelloza, gorączka plamicowa brazylijska, tężec, błonica, jersinioza, listerioza, wąglik, bruceloza, nosacizna, melioidoza, dżuma, cholera, salmonelloza, dur brzuszny.

• Morfologia krwi

  Pełna morfologia krwi (CBC) jest badaniem krwi używanym do oceny ogólnego stanu zdrowia i wykrywania szerokiego zakresu zaburzeń, w tym anemii, infekcji i białaczki. Badanie pełnej morfologii krwi mierzy kilka składników i cech Twojej krwi. >>>

  Morfologia krwi to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: wrzodziejące zapalenie jelita grubego, grypa, zapalenie płuc, Żylaki przełyku, cukrzyca typu 1, cukrzyca typu 2, ostra białaczka szpikowa, przewlekła białaczka szpikowa, anisakioza, zespół mielodysplastyczny, gammapatia monoklonalna, mononukleoza zakaźna, pappataci, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, gorączka krwotoczna Ebola, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, ornitoza, tyfus plamisty, gorączka Q, zapalenia mózgu doliny Murray, gorączka okopowa, legionelloza, leptospiroza, jersinioza, listerioza, wąglik, nosacizna, glistnica, pełzakowica, izosporoza, kryptosporydioza, cholera, dyfilobotrioza, węgorczyca, dur brzuszny.

• Reakcja łańcuchowa polimerazy

  Łańcuchowa reakcja polimerazy (PCR) jest metodą szeroko stosowaną do szybkiego tworzenia milionów do miliardów kopii (kompletnych lub częściowych) określonej próbki DNA, pozwalając naukowcom na pobranie bardzo małej próbki DNA i wzmocnienie jej (lub jej części) do wystarczająco dużej ilości, aby badać szczegółowo. PCR został wynaleziony w 1983 roku przez amerykańskiego biochemika Kary'ego Mullisa w Cetus Corporation; Mullis i biochemik Michael Smith, którzy opracowali inne istotne sposoby manipulacji DNA, zostali wspólnie nagrodzeni Nagrodą Nobla w dziedzinie chemii w 1993 roku. PCR jest podstawą wielu procedur stosowanych w testach i badaniach genetycznych, w tym analizy starożytnych próbek DNA i identyfikacji czynników zakaźnych. Stosując PCR, kopie bardzo małych ilości sekwencji DNA są wykładniczo wzmacniane w serii cykli zmian temperatury. PCR jest obecnie powszechną i często niezbędną techniką stosowaną w medycznych badaniach laboratoryjnych w szerokim zakresie zastosowań, w tym w badaniach biomedycznych i kryminalistyce. >>>

  Reakcja łańcuchowa polimerazy to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, malaria, leiszmanioza, anisakioza, toksokaroza, mononukleoza zakaźna, pappataci, Żółta gorączka, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, rumień zakaźny, wirusowe zapalenie wątroby typu B, wirusowe zapalenie wątroby typu C, wirusowe zapalenie wątroby typu E, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, gorączka Zachodniego Nilu, gorączka doliny Rift, gorączka Oropouche, ornitoza, gorączka Q, japońskie zapalenie mózgu, wrzód weneryczny, kiła, rzeżączka, gorączka okopowa, legionelloza, leptospiroza, jersinioza, listerioza, bruceloza, nosacizna, pełzakowica, kryptosporydioza, ospa małpia, sARS, denga, dur brzuszny.

• Test aglutynacji

  Aglutynacja – jeden z odczynów immunologicznych, polegający na zlepianiu antygenów upostaciowanych (np. bakterii lub krwinek) pod wpływem swoistej surowicy krwi oraz znajdujących się w niej specyficznych przeciwciał – aglutynin. >>>

  Test aglutynacji to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: leptospiroza, bruceloza.

Stosowane leczenie*

• Cyprofloksacyna

  Cyprofloksacyna jest antybiotykiem z grupy fluorochinolonów stosowanym w leczeniu wielu zakażeń bakteryjnych. Należą do nich m.in. zakażenia kości i stawów, zakażenia wewnątrzbrzuszne, niektóre rodzaje biegunek zakaźnych, zakażenia dróg oddechowych, zakażenia skóry, dur brzuszny i zakażenia dróg moczowych. W przypadku niektórych zakażeń jest stosowana dodatkowo do innych antybiotyków. Może być przyjmowana doustnie, w postaci kropli do oczu, kropli do uszu lub dożylnie. >>>

  Cyprofloksacyna stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: zapalenie zatok przynosowych, zapalenie płuc, perlak, wrzód weneryczny, rzeżączka, legionelloza, róża, jersinioza, wąglik, dyzenteria, ziarniniak pachwinowy, dur brzuszny.

• Doksycyklina

  Doksycyklina jest antybiotykiem z klasy tetracyklin o szerokim spektrum działania, stosowanym w leczeniu zakażeń wywołanych przez bakterie i niektóre pasożyty. Jest stosowana w leczeniu bakteryjnego zapalenia płuc, trądziku, zakażeń chlamydiami, boreliozy, cholery, tyfusu i kiły. Jest również stosowana w zapobieganiu malarii w połączeniu z chininą. Doksycyklina może być przyjmowana doustnie lub w postaci zastrzyku do żyły. >>>

  Doksycyklina stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: zapalenie zatok przynosowych, zapalenie płuc, malaria, dur powrotny, borelioza, ornitoza, tyfus plamisty, gorączka Q, pinta, malinica, kiła, gorączka okopowa, legionelloza, jersinioza, listerioza, wąglik, bruceloza, melioidoza, pełzakowica, ziarniniak pachwinowy.

• Streptomycyna

  Streptomycyna (łac. Streptomycinum) – organiczny związek chemiczny, lek należący do grupy antybiotyków aminoglikozydowych, o wąskim zakresie działania na niektóre bakterie Gram-ujemne oraz na prątka gruźlicy, który jest bakterią Gram-dodatnią. >>>

  Streptomycyna stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: wrzód weneryczny, wąglik, bruceloza, dżuma.

• Tetracyklina

  Tetracyklina, sprzedawana pod różnymi nazwami handlowymi, jest doustnym antybiotykiem z rodziny leków tetracyklinowych, stosowanym w leczeniu wielu infekcji, w tym trądziku, cholery, brucelozy, dżumy, malarii i kiły. >>>

  Tetracyklina stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: ostre zapalenie oskrzeli, rzeżączka.


* Nie stosuj żadnego z wymienionych lekarstw lub terapii bez konsultacji z lekarzem.

Tularemia - do jakiego lekarza się udać?

• Choroby zakaźne

  Choroby zakaźne to specjalizacja lekarska zajmująca się diagnostyką i leczeniem zakażeń. Praktyka specjalisty w zakresie chorób zakaźnych polega na zarządzaniu zakażeniami szpitalnymi (nabytymi w trakcie opieki zdrowotnej) lub zakażeniami nabytymi w społeczności i jest historycznie związana z higieną, epidemiologią, mikrobiologią kliniczną, medycyną podróży i medycyną tropikalną. >>>

  Choroby zakaźne to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: biegunka, przeziębienie, angina, grypa, zapalenie płuc, zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, tungoza, muszyca, malaria, leiszmanioza, Śpiączka afrykańska, choroba Chagasa, schistosomatoza, klonorchoza, fascjoloza, fasciolopsoza, anisakioza, toksokaroza, gnatostomoza, stopa madurska, Świnka, lobomykoza, mononukleoza zakaźna, rinosporydioza, nagminna pleurodynia, alleszerioza, grzybica skóry, geotrychoza, Łupież pstry, grzybica czarna, piedra biała, piedra czarna, kokcydioidomikoza, histoplazmoza, parakokcydioidomikoza, sporotrychoza, aspergiloza, kryptokokoza, mukormykoza, gorączka Lassa, aIDS, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, opryszczka, ospa wietrzna, półpasiec.

• Epidemiologia

  Epidemiologia to dział medycyny zajmujący się badaniem rozkładu i uwarunkowań zdrowia oraz chorób w populacjach. Analizuje czynniki wpływające na zdrowie ludzi, w tym czynniki biologiczne, środowiskowe, społeczne i behawioralne. Epidemiolodzy prowadzą badania mające na celu identyfikację przyczyn chorób, ich częstości występowania oraz skutków. Dzięki tym badaniom możliwe jest opracowywanie strategii zapobiegawczych, a także ocena skuteczności interwencji zdrowotnych. Dział ten odgrywa kluczową rolę w monitorowaniu epidemii, analizie trendów zdrowotnych oraz w planowaniu polityki zdrowotnej. Epidemiologia jest niezbędna w walce z chorobami zakaźnymi, przewlekłymi oraz w ocenie wpływu czynników ryzyka na zdrowie populacji. >>>

  Epidemiologia to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: Śpiączka afrykańska, schistosomatoza, tungoza, akantocefaloza, pappataci, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, gorączka Oropouche, dur powrotny, tyfus plamisty, gorączka Q, gorączka O’nyong-nyong, wenezuelska gorączka krwotoczna, malinica, choroba Carrióna, gorączka plamicowa brazylijska, tężec, gorączka od ugryzienia szczura, leptospiroza, cholera drobiu, jersinioza, dżuma, ospa prawdziwa, ospa małpia, cholera, salmonelloza, dyzenteria, denga, włośnica, dur brzuszny.

• Medycyna tropikalna

  Medycyna tropikalna to dziedzina medycyny zajmująca się diagnostyką, leczeniem oraz profilaktyką chorób występujących w tropikalnych i subtropikalnych regionach świata. Skupia się na schorzeniach, które są często związane z klimatem, warunkami sanitarnymi oraz stylem życia mieszkańców tych obszarów. Wśród najważniejszych chorób, którymi zajmuje się medycyna tropikalna, znajdują się malaria, denga, żółta febra, wirusowe zapalenie wątroby, a także schorzenia pasożytnicze, takie jak leiszmanioza czy bilharcjoza. Specjaliści z tej dziedziny często pracują w terenach o ograniczonym dostępie do nowoczesnej opieki zdrowotnej, co wymaga dostosowania metod leczenia do lokalnych warunków. Medycyna tropikalna łączy elementy epidemiologii, immunologii, mikrobiologii oraz zdrowia publicznego, aby skutecznie przeciwdziałać chorobom przenoszonym przez wektory, takie jak komary czy kleszcze. Ważnym aspektem medycyny tropikalnej jest także badanie wpływu zmian klimatycznych na rozprzestrzenianie się chorób oraz przygotowywanie odpowiednich strategii interwencji zdrowotnych. Współpraca z organizacjami międzynarodowymi oraz lokalnymi społecznościami jest kluczowa dla skutecznego wdrażania programów zdrowotnych i edukacyjnych, które mają na celu poprawę jakości życia w rejonach dotkniętych chorobami tropikalnymi. >>>

  Medycyna tropikalna to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: malaria, leiszmanioza, Śpiączka afrykańska, choroba Chagasa, schistosomatoza, tungoza, stopa madurska, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, pappataci, dur powrotny, tyfus plamisty, gorączka O’nyong-nyong, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka Oropouche, malinica, bartoneloza, choroba Carrióna, gorączka plamicowa brazylijska, leptospiroza, owrzodzenie Buruli, melioidoza, dżuma, kryptosporydioza, ankylostomatoza, dyzenteria, wągrzyca, drakunkuloza, Ślepota rzeczna, denga, dur brzuszny.

Bibliografia:

• Identyfikator z baz danych dotyczących genomów, ścieżek enzymatycznych i biologicznych substancji chemicznych (ENG)
• Tularemia w bazie U.S. National Library of Medicine (ENG)
• Tularemia na stronach Medscape (ENG)
• Artykuły w brytyjskim serwisie medycznym Patient.info (ENG)
• Tularemia w bazie schorzeń Diseases Database (ENG)
• Tularemia w bazie rzadkich i genetycznych chorób GARD amerykańskiego Narodowego Instytutu Zdrowia (ENG)