Tężec

Co to jest tężec?

Tężec, znany również jako szczękościsk, jest zakażeniem bakteryjnym wywołanym przez Clostridium tetani i charakteryzuje się skurczami mięśni. W najczęstszym typie, skurcze zaczynają się w szczęce, a następnie postępują do reszty ciała. Każdy skurcz trwa zazwyczaj kilka minut. Skurcze występują często przez trzy do czterech tygodni. Niektóre skurcze mogą być na tyle silne, że mogą powodować złamania kości. Inne objawy tężca mogą obejmować gorączkę, pocenie się, ból głowy, trudności w przełykaniu, wysokie ciśnienie krwi i szybkie bicie serca. Początek objawów występuje zazwyczaj od trzech do dwudziestu jeden dni po zakażeniu. Powrót do zdrowia może trwać kilka miesięcy. Około dziesięć procent przypadków okazuje się śmiertelnych.

C. tetani występuje powszechnie w glebie, ślinie, kurzu i oborniku. Bakterie zazwyczaj dostają się do organizmu przez przerwę w skórze, taką jak rana cięta lub kłuta przez zanieczyszczony przedmiot. Produkują one toksyny, które zakłócają normalne skurcze mięśni. Diagnoza opiera się na występujących oznakach i objawach. Choroba nie rozprzestrzenia się między ludźmi.

Tężcowi można zapobiec poprzez uodpornienie szczepionką przeciw tężcowi. U osób, które mają znaczną ranę i otrzymały mniej niż trzy dawki szczepionki, zaleca się zarówno szczepienie, jak i podanie globuliny odpornościowej przeciwko tężcowi. Ranę należy oczyścić i usunąć wszelkie martwe tkanki. U osób zakażonych stosuje się globulinę odpornościową przeciw tężcowi lub, jeśli jest niedostępna, immunoglobulinę dożylną (IVIG). W celu opanowania skurczów można zastosować środki zwiotczające mięśnie. Wentylacja mechaniczna może być wymagana, jeśli oddychanie osoby jest zaburzone.

Tężec występuje we wszystkich częściach świata, ale najczęściej występuje w gorącym i wilgotnym klimacie, gdzie gleba ma dużą zawartość substancji organicznych. W 2015 r. na świecie było około 209 000 zakażeń i około 59 000 zgonów. Jest to spadek z 356 000 zgonów w 1990 r. W USA odnotowuje się około 30 przypadków rocznie, z których prawie wszystkie nie zostały zaszczepione. Wczesny opis choroby został sporządzony przez Hipokratesa w V wieku p.n.e. Przyczynę choroby ustalili w 1884 roku Antonio Carle i Giorgio Rattone na Uniwersytecie w Turynie, a w 1924 roku opracowano szczepionkę.

Tężec według naukowych faktów medycznych. Opieramy się tylko na źródłach medycznych, poniższe dane pochodzą ze sprawdzonych baz medycznych. Gorąco odradzamy powierzanie swojego zdrowia szarlatanom i niesprawdzonym źródłom.

Klasyfikacja tężca

ICD-10-CM: A35
ICD-10-CM: A33
ICD-10-CM: A34
ICD-11: 1793762788
ICD-9-CM: 037
ICD-9-CM: 041.84

Minimalny okres inkubacji u ludzi: 3 dni

Maksymalny okres inkubacji u ludzi: 31 dni

Możliwe objawy tężca

• Ból głowy

  Ból głowy jest objawem bólu w obrębie twarzy, głowy lub szyi. Może występować jako migrena, napięciowy ból głowy lub klasterowy ból głowy. U osób z silnymi bólami głowy istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia depresji. Bóle głowy mogą występować w wyniku wielu schorzeń. Istnieje wiele różnych systemów klasyfikacji bólów głowy. >>>

  Ból głowy to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: polip nosa, przeziębienie, zapalenie zatok przynosowych, ostre zapalenie gardła, angina, grypa, nadciśnienie tętnicze, krwotok podpajęczynówkowy, krwotok śródmózgowy, wodogłowie, bezsenność, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, migrena, bezdech senny, niedoczynność przytarczyc, methemoglobinemia, nadkrwistość, niedokrwistość, gruczolak przysadki, glejak wielopostaciowy, Śpiączka afrykańska, toksokaroza, czerwienica prawdziwa, nadpłytkowość samoistna, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, ospa wietrzna, półpasiec, pappataci, Żółta gorączka, dur powrotny, borelioza, ornitoza, tyfus plamisty, gorączka Q, japońskie zapalenie mózgu, zapalenia mózgu doliny Murray, kleszczowe zapalenie mózgu, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, gorączka O’nyong-nyong, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka Zachodniego Nilu, gorączka doliny Rift, legionelloza, bartoneloza.

• Dysfagia

  Dysphagia jest trudnością w połykaniu. Chociaż sklasyfikowana w ramach "objawów i oznak" w ICD-10, w niektórych kontekstach jest klasyfikowana jako stan sam w sobie. Może to być uczucie sugerujące trudności w przechodzeniu ciał stałych lub płynów z ust do żołądka, brak czucia w gardle lub różne inne niedoskonałości mechanizmu połykania. >>>

  Dysfagia to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: dystrofia miotoniczna, stwardnienie zanikowe boczne, tyfus plamisty.

• Gorączka

  Gorączka jest definiowana jako temperatura powyżej normalnego zakresu z powodu wzrostu temperatury ustalonej przez organizm. Nie ma jednej uzgodnionej górnej granicy dla normalnej temperatury, przy czym źródła używają wartości pomiędzy 37,2 a 38,3 °C u ludzi. Wzrost temperatury ustalonej wyzwala zwiększone skurcze mięśni i powoduje uczucie zimna lub dreszcze. Powoduje to większą produkcję ciepła i wysiłki w celu zachowania ciepła Rzadko gorączka może wywołać drgawki gorączkowe, przy czym jest to bardziej powszechne u małych dzieci. Gorączki zazwyczaj nie przekraczają 41 do 42 °C. >>>

  Gorączka to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: zapalenie pęcherzyka żółciowego, ostre zapalenie trzustki, rumień guzowaty, reaktywne zapalenie stawów, choroba Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba uchyłkowa jelit, biegunka, przetoka okołoodbytnicza, zapalenie zatok przynosowych, ostre zapalenie gardła, angina, ostre zapalenie krtani, grypa, zapalenie płuc, ostre zapalenie oskrzeli, przeziębienie, gorączka reumatyczna, zapalenie osierdzia, zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, chłoniak Hodgkina, ostra białaczka limfoblastyczna, chłoniak grudkowy, chłoniak Burkitta, rak nerki, mięśniakomięsak prążkowanokomórkowy, rak kości, mięsak Kaposiego, anisakioza, toksokaroza, mielofibroza, malaria, leiszmanioza, klonorchoza, fascjoloza, Świnka, mononukleoza zakaźna, histoplazmoza, aspergiloza, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, ospa wietrzna, półpasiec, rumień nagły, wirusowe zapalenie wątroby typu E, aIDS, pappataci, Żółta gorączka.

• Kurcz

  Spazm (kurcz) to nagły, mimowolny skurcz mięśnia, grupy mięśni lub pustego organu, takiego jak pęcherz moczowy. Spazmatyczny skurcz mięśni może być spowodowany przez wiele stanów chorobowych, w tym dystonię. Najczęściej jest to skurcz mięśnia, któremu towarzyszy nagły wybuch bólu. Skurcz mięśnia jest zwykle nieszkodliwy i ustępuje po kilku minutach. Jest on zazwyczaj spowodowany brakiem równowagi jonowej lub przeciążeniem mięśni. Istnieją inne przyczyny mimowolnych skurczów mięśni, a niektóre z nich mogą powodować problemy zdrowotne >>>

  Kurcz to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: cholera.

• Niewydolność oddechowa

  Niewydolność oddechowa wynika z nieodpowiedniej wymiany gazowej przez układ oddechowy, co oznacza, że tlen w tętnicach, dwutlenek węgla lub oba te składniki nie mogą być utrzymane na normalnym poziomie. Spadek stężenia tlenu we krwi nazywany jest hipoksemią; wzrost stężenia dwutlenku węgla w tętnicy nazywany jest hiperkapnią. >>>

  Niewydolność oddechowa to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: dystrofia miotoniczna.

• Szczękościsk

  Trismus, potocznie nazywany szczękościskiem, związany z tężcem, jest stanem ograniczonej ruchomości szczęki. Może być spowodowany skurczem mięśni żucia lub wieloma innymi przyczynami. Czasowy trismus występuje znacznie częściej niż trwały trismus. >>>

• Sztywność karku

  Sztywność szyi, sztywny kark i sztywność karkowa są terminami często używanymi zamiennie do opisania stanu medycznego, w którym doświadcza się dyskomfortu lub bólu podczas próby obracania, poruszania lub zginania szyi. Możliwe przyczyny to naciągnięcie lub skręcenie mięśni, zaburzenia kręgosłupa szyjnego, zapalenie opon mózgowych i krwotok podpajęczynówkowy. >>>

  Sztywność karku to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: krwotok podpajęczynówkowy, japońskie zapalenie mózgu, gorączka doliny Rift.

• Tachykardia

  Tachykardia, zwana również tachyarytmią, to częstość akcji serca przekraczająca normalną częstość spoczynkową. Ogólnie rzecz biorąc, spoczynkowa częstość akcji serca powyżej 100 uderzeń na minutę jest przyjmowana jako tachykardia u osób dorosłych. Częstość akcji serca powyżej częstości spoczynkowej może być normalna (jak w przypadku ćwiczeń) lub nieprawidłowa (jak w przypadku problemów elektrycznych w obrębie serca). >>>

  Tachykardia to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: kardiomiopatia przerostowa, Śpiączka afrykańska, Żółta gorączka, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, pappataci, gorączka okopowa, szkarlatyna.

• Triada tężcowa

  Triada diagnostyczna tężca (triada tężcowa; także wczesna triada diagnostyczna objawów tężca) to zespół trzech objawów we wczesnej fazie uogólnionego tężca u ludzi. Jest to jednoczesne pojawienie się obustronnego trismusa (trudności w otwieraniu ust z powodu skurczu mięśni żucia), "sardonicznego uśmiechu" i dysfagii. Jest to patognomoniczny objaw tężca. Same w sobie objawy te można zaobserwować w różnych chorobach - jednostronny trismus występuje często w różnych chorobach zębów i dziąseł, obustronny trismus pojawia się w urazach szczęki; "uśmiech sardoniczny" obserwuje się niekiedy w zatruciu strychniną; dysfagia powstaje pod wpływem wielu czynników, w szczególności w udarze mózgu, guzach przełyku itp. Ale jednoczesne wystąpienie tych trzech objawów występuje tylko w tężcu, nie w żadnej innej chorobie. >>>

• Uśmiech sardoniczny

  Uśmiech sardoniczny jest bardzo charakterystycznym, nieprawidłowym, trwałym skurczem mięśni twarzy, który wydaje się produkować grymasy. Może być spowodowany tężcem, zatruciem strychniną lub chorobą Wilsona. Nazwa stanu związana jest z śródziemnomorską wyspą Sardynia. >>>

• Wydzielanie śliny

  Ślinienie to proces wydzielania śliny do jamy ustnej. Ślinienie jest procesem odruchowym, który zachodzi w wyniku podrażnienia receptorów jamy ustnej (zwłaszcza kubków smakowych języka) przez bodźce pokarmowe lub nie pokarmowe. >>>

• Złość

  Drażliwość to zdolność pobudzania, jaką posiadają organizmy żywe, do reagowania na zmiany w otoczeniu. Terminu tego używa się zarówno w odniesieniu do fizjologicznej reakcji na bodźce, jak i do patologicznej, nieprawidłowej lub nadmiernej wrażliwości na bodźce. >>>

  Złość to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: pappataci, zapalenia mózgu doliny Murray, giardioza, owsica, wścieklizna.

Sposoby zarażenia i przenoszenia choroby

• Kontakt bezpośredni

  Kontakt bezpośredni to jedna z najważniejszych metod przenoszenia chorób zakaźnych, polegająca na bezpośrednim przekazywaniu patogenów z jednej osoby na drugą. Może to zachodzić poprzez dotyk, pocałunki, a także podczas stosunku seksualnego. Wiele chorób, takich jak grypa, ospa wietrzna, czy wirusowe zapalenie wątroby typu B, przenoszonych jest w ten sposób. Bezpośredni kontakt z zakażoną osobą może prowadzić do wprowadzenia wirusów, bakterii czy grzybów do organizmu zdrowego człowieka. Mechanizm ten jest szczególnie niebezpieczny w przypadku chorób o dużej zakaźności, które mogą łatwo rozprzestrzeniać się w populacji, zwłaszcza w zamkniętych środowiskach, takich jak szkoły czy placówki medyczne. Zapobieganie przenoszeniu chorób przez kontakt bezpośredni obejmuje podstawowe zasady higieny, takie jak mycie rąk, unikanie bliskiego kontaktu z osobami chorymi oraz stosowanie barier ochronnych, takich jak prezerwatywy, w przypadku kontaktów seksualnych. Edukacja zdrowotna społeczeństwa jest kluczowym elementem w ograniczaniu rozprzestrzeniania się chorób zakaźnych. >>>

  Kontakt bezpośredni dotyczy również innych chorób, takich jak np.: przeziębienie, grypa, mięsak Kaposiego, grzybica skóry, mięczak zakaźny, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, opryszczka, ospa wietrzna, półpasiec, krowianka, gorączka Q, choroba Heinego-Medina, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka doliny Rift, kłykciny kończyste, rzęsistkowica, wrzód weneryczny, nokardioza, gorączka plamicowa brazylijska, szkarlatyna, różyca, leptospiroza, trąd, listerioza, tularemia, wąglik, nosacizna, melioidoza, dżuma, ankylostomatoza, Świerzb, ospa małpia, odra, wścieklizna, węgorczyca.

Możliwe przyczyny tężca

• Kontakt z zanieczyszczoną glebą

  >>>

• Laseczka tężca

  Clostridium tetani jest powszechnie występującą bakterią glebową i czynnikiem wywołującym tężec. Komórki wegetatywne C. tetani są zazwyczaj w kształcie pręcików o długości do 2,5 μm, ale podczas tworzenia zarodników ulegają powiększeniu i przyjmują kształt rakiety tenisowej lub podkowy. Spory C. tetani są bardzo odporne i można je znaleźć na całym świecie w glebie lub w przewodzie pokarmowym zwierząt. W przypadku zaszczepienia w ranie, C. tetani może rosnąć i wytwarzać silną toksynę, tetanospazminę, która zakłóca pracę neuronów ruchowych, powodując tężec. Działaniu toksyny można zapobiec stosując szczepionki przeciwko toksynie tężcowej, które są często podawane dzieciom na całym świecie. >>>

• Ukąszenia zwierząt

  >>>

• Zranienia

  >>>

Badania rozpoznające

• Badanie fizykalne

  W badaniu fizycznym, badaniu lekarskim lub badaniu klinicznym lekarz bada pacjenta pod kątem ewentualnych oznak lub objawów choroby. Zazwyczaj składa się ono z serii pytań dotyczących historii choroby pacjenta, po których następuje badanie na podstawie zgłoszonych objawów. >>>

  Badanie fizykalne to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: przepuklina pępowinowa, zespół jelita drażliwego, angina, grypa, gorączka reumatyczna, zwężenie zastawki aortalnej, anoreksja, migrena, mukowiscydoza, chłoniak Hodgkina, chłoniak grudkowy, sarkoidoza, rak nerki, mięśniakomięsak prążkowanokomórkowy, rak tarczycy, rak odbytu, rak wątrobowokomórkowy, rak kości, mięsak Kaposiego, leiszmanioza, Śpiączka afrykańska, choroba Chagasa, mononukleoza zakaźna, pappataci, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, ospa wietrzna, krowianka, mięczak zakaźny, rumień zakaźny, zapalenia mózgu doliny Murray, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, pinta, borelioza, ornitoza, tyfus plamisty, choroba Heinego-Medina, malinica, wrzód weneryczny, nokardioza, gorączka okopowa, róża, gorączka plamicowa brazylijska.

• Kultura mikroorganizmów

  Hodowla mikrobiologiczna, inaczej kultura bakteryjna, to metoda namnażania organizmów drobnoustrojów poprzez umożliwienie im rozmnażania się we wcześniej ustalonym podłożu hodowlanym w kontrolowanych warunkach laboratoryjnych. Hodowle mikroorganizmów są podstawową i bazową metodą diagnostyczną stosowaną jako narzędzie badawcze w biologii molekularnej. >>>

  Kultura mikroorganizmów to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, wrzód weneryczny, rzeżączka, nokardioza, legionelloza, gorączka plamicowa brazylijska, błonica, jersinioza, listerioza, tularemia, wąglik, bruceloza, nosacizna, melioidoza, dżuma, cholera, salmonelloza, dur brzuszny.

Sposoby leczenia tężca*

• farmakoterapia
• respirator
• Środki zwiotczające
• lek przeciwpadaczkowy
• antagonista receptorów β-adrenergicznych
• glikozydy nasercowe
• środek przeciwgorączkowy
• immunoglobulina przecowtężcowa

* Nie stosuj żadnego z wymienionych lekarstw lub terapii bez konsultacji z lekarzem.

Stosowane leczenie*

• Cyclobenzaprine

  Cyklobenzapryna (sprzedawana m.in. pod marką Flexeril) jest lekiem stosowanym w przypadku skurczów mięśniowych o nagłym początku. Nie jest przydatna w mózgowym porażeniu dziecięcym. Przyjmuje się ją doustnie. Nie zaleca się stosowania dłużej niż przez kilka tygodni. >>>

• Fenazepam

  Fenazepam to lek z grupy benzodiazepin, który został opracowany w Związku Radzieckim w 1975 roku, a obecnie produkowany w Rosji i niektórych krajach WNP. Fenazepam jest stosowany w leczeniu różnych zaburzeń psychicznych, takich jak schizofrenia psychiczna i lęk. Może być stosowany jako premedykacja przed zabiegami chirurgicznymi, ponieważ zwiększa działanie środków znieczulających. W ostatnim czasie fenazepam zyskał popularność jako lek rekreacyjny; nadużywanie zgłaszano w Wielkiej Brytanii, Finlandii, Szwecji, i Stanach Zjednoczonych. >>>

• Gidazepam

  Gidazepam (łac. gidazepamum) – organiczny związek chemiczny z grupy benzodiazepin. >>>

• Methocarbamol

  Metokarbamol, sprzedawany między innymi pod marką Robaxin, jest lekiem stosowanym w krótkotrwałych bólach mięśniowo-szkieletowych. Może być stosowany razem z odpoczynkiem, fizykoterapią i lekami przeciwbólowymi. Jest mniej preferowany w bólach dolnego odcinka kręgosłupa. Ma ograniczone zastosowanie w reumatoidalnym zapaleniu stawów i porażeniu mózgowym. Efekty zwykle zaczynają się w ciągu pół godziny. Jest przyjmowany doustnie lub w postaci zastrzyku do żyły. >>>

• Metronidazol

  Metronidazol (łac. metronidazolum) – należący do chemioterapeutyków lek z grupy pochodnych nitroimidazolu. Wykazuje działanie pierwotniakobójcze oraz bakteriobójcze wobec drobnoustrojów beztlenowych. >>>

  Metronidazol stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: zapalenie płuc, rzęsistkowica, pełzakowica, giardioza.

• Orphenadrine

  Orfenadryna (sprzedawana pod wieloma nazwami handlowymi) jest lekiem antycholinergicznym z klasy etanoloamin przeciwhistaminowych; jest blisko spokrewniona z difenhydraminą. Jest to środek zwiotczający mięśnie, który jest stosowany w leczeniu bólu mięśni i pomocy w kontroli motorycznej w chorobie Parkinsona, ale w dużej mierze został zastąpiony przez nowsze leki. Substancja ta jest uważana za brudny lek ze względu na jej wielokrotny mechanizm działania w różnych ścieżkach. Została odkryta i opracowana w latach 40. >>>


* Nie stosuj żadnego z wymienionych lekarstw lub terapii bez konsultacji z lekarzem.

Tężec - do jakiego lekarza się udać?

• Chirurgia ogólna

  Chirurgia ogólna to dziedzina medycyny zajmująca się diagnozowaniem i leczeniem operacyjnym szerokiego zakresu schorzeń, obejmujących narządy jamy brzusznej (np. jelita, żołądek, wątroba), piersi, tarczycę, skórę oraz układ mięśniowo-szkieletowy. Chirurdzy ogólni wykonują zabiegi takie jak usuwanie wyrostka robaczkowego, operacje przepuklin, oraz leczenie urazów. >>>

  Chirurgia ogólna to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: zapalenie pęcherzyka żółciowego, ostre zapalenie trzustki, kamica żółciowa, choroba refluksowa przełyku, choroba wrzodowa, zapalenie wyrostka robaczkowego, przepuklina pępowinowa, choroba Crohna, choroba uchyłkowa jelit, przetoka okołoodbytnicza, zapalenie otrzewnej, Żylaki przełyku, hemoroidy, zawał mięśnia sercowego, zapalenie gruczołu tarczowego Riedla, niedoczynność przytarczyc, nadczynność przysadki, skaza krwotoczna, rak splotu naczyniastego, rak tarczycy, rak żołądka, nowotwór jelita cienkiego, rak wątrobowokomórkowy, rak dróg żółciowych, rak pęcherzyka żółciowego, rak trzustki, akantocefaloza, rak przełyku, mukormykoza, zgorzel gazowa, zespół wstrząsu toksycznego, sepsa, zespół Cushinga, wścieklizna.

• Epidemiologia

  Epidemiologia to dział medycyny zajmujący się badaniem rozkładu i uwarunkowań zdrowia oraz chorób w populacjach. Analizuje czynniki wpływające na zdrowie ludzi, w tym czynniki biologiczne, środowiskowe, społeczne i behawioralne. Epidemiolodzy prowadzą badania mające na celu identyfikację przyczyn chorób, ich częstości występowania oraz skutków. Dzięki tym badaniom możliwe jest opracowywanie strategii zapobiegawczych, a także ocena skuteczności interwencji zdrowotnych. Dział ten odgrywa kluczową rolę w monitorowaniu epidemii, analizie trendów zdrowotnych oraz w planowaniu polityki zdrowotnej. Epidemiologia jest niezbędna w walce z chorobami zakaźnymi, przewlekłymi oraz w ocenie wpływu czynników ryzyka na zdrowie populacji. >>>

  Epidemiologia to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: tungoza, akantocefaloza, Śpiączka afrykańska, schistosomatoza, pappataci, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, tyfus plamisty, gorączka Q, gorączka O’nyong-nyong, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka Oropouche, dur powrotny, malinica, choroba Carrióna, gorączka plamicowa brazylijska, gorączka od ugryzienia szczura, leptospiroza, cholera drobiu, jersinioza, tularemia, dżuma, ospa małpia, cholera, salmonelloza, dyzenteria, ospa prawdziwa, denga, włośnica, dur brzuszny.

• Immunologia

  Immunologia to dziedzina medycyny zajmująca się badaniem układu odpornościowego, jego funkcji, chorób oraz mechanizmów obronnych organizmu przeciwko patogenom, takim jak bakterie, wirusy, grzyby i pasożyty. Współczesna immunologia bada również autoimmunizację, alergie oraz nowotwory układu odpornościowego. >>>

  Immunologia to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: pęcherzyca, atopowe zapalenie skóry, Łojotokowe zapalenie skóry, rumień wielopostaciowy, rumień guzowaty, toczeń rumieniowaty, język geograficzny, choroba Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, astma, zapalenie osierdzia, zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie twardówki, stwardnienie rozsiane, zespół Guillaina-Barrégo, miastenia, zespół Hurler, choroba Menkesa, krioglobulinemia, choroba Hashimoto, choroba von Gierkego, chłoniak Burkitta, agranulocytoza, zespół Wiskotta-Aldricha, zespół delecji 22q11.2, chłoniak Hodgkina, ostra białaczka limfoblastyczna, chłoniak grudkowy, grasiczak, mięsak Kaposiego, leiszmanioza, gammapatia monoklonalna, kokcydioidomikoza, histoplazmoza, parakokcydioidomikoza, aspergiloza, kryptokokoza, mukormykoza, alleszerioza, geotrychoza, aIDS, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, opryszczka, podostre stwardniające zapalenie mózgu, postępująca leukoencefalopatia wieloogniskowa, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, kiła wrodzona.

• Neurologia

  Neurologia (z greckiego: νεῦρον (neûron), "struna, nerw" i przyrostek -logia, "badanie") jest gałęzią medycyny zajmującą się zaburzeniami układu nerwowego. Neurologia zajmuje się diagnozowaniem i leczeniem wszystkich chorób obejmujących mózg, rdzeń kręgowy i nerwy obwodowe. >>>

  Neurologia to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: choroba Kaszina-Beka, zaparcia, zawał mózgu, udar mózgu, tętniak, choroba moyamoya, krwotok podpajęczynówkowy, krwotok śródmózgowy, przetoka perylimfatyczna, tętniak Rasmussena, zapalenie mięśnia sercowego, dystrofia mięśniowa Duchenne’a, dystrofia Emery’ego-Dreifussa, dystrofia miotoniczna, dystrofia twarzowo-łopatkowo-ramieniowa, rodzinna dysautonomia, zespół Hornera, wodogłowie, jaskra, zapalenie nerwu wzrokowego, choroba Ménière’a, zespół Lermoyeza, zapalenie błędnika, somnambulizm, miastenia, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, pląsawica, stwardnienie zanikowe boczne, choroba Parkinsona, neurodegeneracja związana z kinazą pantotenianu, postępujące porażenie nadjądrowe, choroba Alzheimera, stwardnienie rozsiane, padaczka, migrena, bezdech senny, narkolepsja, zespół Kleinego-Levina, zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne, choroba Refsuma, bezsenność, zespół Guillaina-Barrégo, choroba Pompego, choroba McArdle’a, zespół Hurler, zespół Huntera, zespół Sanfilippo, zespół Lescha-Nyhana, choroba Menkesa, zaburzenia depresyjne.

Bibliografia:

• Identyfikator z baz danych dotyczących genomów, ścieżek enzymatycznych i biologicznych substancji chemicznych (ENG)
• Tężec w bazie U.S. National Library of Medicine (ENG)
• Tężec na stronach brytyjskiego NHS (ENG)
• Tężec na stronach Medscape (ENG)
• Tężec w bazie danych amerykańskiego National Cancer Institute (ENG)
• Tężec w bazie schorzeń Diseases Database (ENG)
• Tężec w bazie rzadkich i genetycznych chorób GARD amerykańskiego Narodowego Instytutu Zdrowia (ENG)