Róża

Róża

Co to jest róża?

Róża (łac. erysipelas, z gr. ἐρυθρός – czerwony + πέλλα – skóra) – zakaźna choroba skóry wywołana przez paciorkowce. Jest ostrym stanem zapalnym skóry i tkanki podskórnej charakteryzującym się wysoką temperaturą ciała, nagłym początkiem i szybkim przebiegiem. Róża może powodować poważne zaburzenia ogólnoustrojowe.

Róża według naukowych faktów medycznych. Opieramy się tylko na źródłach medycznych, poniższe dane pochodzą ze sprawdzonych baz medycznych. Gorąco odradzamy powierzanie swojego zdrowia szarlatanom i niesprawdzonym źródłom.

Klasyfikacja róży

ICD-10-CM: A46
ICD-11: 1651247891
ICD-9-CM: 035

Minimalny okres inkubacji u ludzi: 2 dni

Maksymalny okres inkubacji u ludzi: 4 dni

Możliwe objawy róży

Możliwe przyczyny róży

  • Streptococcus pyogenes

    Streptococcus pyogenes – paciorkowiec beta-hemolizujący zaliczany do ziarniaków, będący czynnikiem etiologicznym anginy oraz kilku innych zespołów chorobowych. >>>

    Streptococcus pyogenes może powodować również inne choroby, takie jak np.: liszajec, szkarlatyna.

Badania rozpoznające

Sposoby leczenia róży*

  • detoks
  • antybiotyk
  • ultrafiolet
  • fale decymetrowe
  • lek przeciwhistaminowy
  • przeciwzakrzepowe

  • * Nie stosuj żadnego z wymienionych lekarstw lub terapii bez konsultacji z lekarzem.

Stosowane leczenie*

  • Amoksycylina

    Amoksycylina jest antybiotykiem stosowanym w leczeniu wielu zakażeń bakteryjnych. Należą do nich między innymi zapalenie ucha środkowego, angina, zapalenie płuc, zakażenia skóry oraz zakażenia dróg moczowych. Przyjmuje się ją doustnie lub rzadziej w formie zastrzyków. >>>

    Amoksycylina stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: zapalenie zatok przynosowych, borelioza, rzeżączka, promienica, różyca, leptospiroza, listerioza, nosacizna, dur brzuszny.

  • Ampicylina

    Ampicylina jest antybiotykiem stosowanym w celu zapobiegania i leczenia wielu zakażeń bakteryjnych, takich jak zakażenia dróg oddechowych, zakażenia dróg moczowych, zapalenie opon mózgowych, salmonelloza i zapalenie wsierdzia. Może być również stosowana w celu zapobiegania zakażeniom paciorkowcem grupy B u noworodków. Stosuje się ją doustnie, we wstrzyknięciu do mięśnia lub dożylnie. Częste działania niepożądane obejmują wysypkę, nudności i biegunkę. Nie powinna być stosowana u osób uczulonych na penicyliny. Poważne działania niepożądane mogą obejmować zapalenie jelita grubego wywołane przez Clostridium difficile lub anafilaksję. Chociaż można ją stosować u osób z problemami z nerkami, może być konieczne zmniejszenie dawki. Jej stosowanie w czasie ciąży i karmienia piersią wydaje się być ogólnie bezpieczne. >>>

    Ampicylina stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: rzeżączka, gorączka plamicowa brazylijska, błonica, promienica, listerioza, nosacizna, dur brzuszny.

  • Azytromycyna

    Azytromycyna jest lekiem z grupy antybiotyków stosowanym w leczeniu wielu zakażeń bakteryjnych. Obejmuje to zapalenie ucha środkowego, anginę, zapalenie płuc, biegunkę podróżnych i niektóre inne zakażenia jelitowe. Wraz z innymi lekami może być również stosowany w przypadku malarii. Może być przyjmowany doustnie lub dożylnie w dawkach raz na dobę. >>>

    Azytromycyna stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: zapalenie zatok przynosowych, ostre zapalenie gardła, angina, zapalenie płuc, pinta, borelioza, ornitoza, gorączka Q, malinica, wrzód weneryczny, kiła, gorączka okopowa, legionelloza, błonica, trąd, listerioza, izosporoza, kryptosporydioza, ziarniniak pachwinowy, dur brzuszny.

  • Benzylopenicylina

    Benzylopenicylina (penicylina krystaliczna, penicylina G) – organiczny związek chemiczny z grupy penicylin, antybiotyk β-laktamowy wytwarzany przez pędzlaki Penicillium chrysogenum (syn. Penicillium notatum) wrażliwy na β-laktamazy. >>>

    Benzylopenicylina stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: pinta, malinica, rzeżączka, kiła, błonica, promienica, różyca, leptospiroza.

  • Cefadroksyl

    Cefadroksyl, (łac. Cefadroxilum) – antybiotyk o szerokim spektrum bakteriobójczym, półsyntetyczna cefalosporyna I generacji. >>>

    Cefadroksyl stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: liszajec, ostre zapalenie gardła.

  • Cefaleksyna

    Cefaleksyna, (łac. Cefalexinum) – antybiotyk beta-laktamowy z grupy cefalosporyn I generacji, pochodna kwasu 7-aminocefalosporanowego (7-ACA). Wykazuje działanie bakteriobójcze. Jest relatywnie wrażliwa na działanie beta-laktamaz. >>>

    Cefaleksyna stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: ostre zapalenie gardła.

  • Cefiksym

    Cefiksym, sprzedawany między innymi pod nazwą handlową Suprax, jest antybiotykiem stosowanym w leczeniu wielu infekcji bakteryjnych. Infekcje te obejmują zapalenie ucha środkowego, anginę, zapalenie płuc, infekcje dróg moczowych, rzeżączkę i boreliozę. W przypadku rzeżączki zazwyczaj wymagana jest tylko jedna dawka.[ W Stanach Zjednoczonych jest to lek drugiego rzutu w stosunku do ceftriaksonu w leczeniu rzeżączki. Przyjmowany jest doustnie. >>>

    Cefiksym stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: ostre zapalenie oskrzeli, rzeżączka, dur brzuszny.

  • Cefotaksym

    Cefotaksym jest antybiotykiem stosowanym w leczeniu wielu zakażeń bakteryjnych u ludzi, innych zwierząt i w roślinnych hodowlach. U ludzi stosowany jest w leczeniu zakażeń stawów, zapalenia miednicy, zapalenia opon mózgowych, zapalenia płuc, zakażeń dróg moczowych, sepsy, rzeżączki i zapalenia tkanki łącznej. >>>

    Cefotaksym stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: zapalenie otrzewnej, rzeżączka, sepsa, leptospiroza, dur brzuszny.

  • Ceftazydym

    Ceftazidym, sprzedawany m.in. pod nazwą handlową Fortaz, jest antybiotykiem cefalosporynowym trzeciej generacji, przydatnym w leczeniu wielu zakażeń bakteryjnych. W szczególności jest stosowany w zakażeniach stawów, zapaleniu opon mózgowych, zapaleniu płuc, sepsie, zakażeniach dróg moczowych, złośliwym zapaleniu ucha zewnętrznego, zakażeniu Pseudomonas aeruginosa. Podaje się go we wstrzyknięciu do żyły, mięśnia lub oka. Do częstych działań niepożądanych należą nudności, reakcje alergiczne i ból w miejscu wstrzyknięcia. Inne działania niepożądane mogą obejmować biegunkę wywołaną przez Clostridium difficile. Nie jest zalecany u osób, u których wcześniej wystąpiła anafilaksja na penicyliny. Jego stosowanie jest stosunkowo bezpieczne w czasie ciąży i karmienia piersią. Znajduje się w rodzinie leków cefalosporynowych trzeciej generacji i działa poprzez ingerencję w ścianę komórkową bakterii. >>>

    Ceftazydym stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: sepsa, melioidoza.

  • Ceftriakson

    Ceftriakson, sprzedawany pod nazwą handlową Rocephin, jest antybiotykiem cefalosporynowym trzeciej generacji stosowanym w leczeniu wielu zakażeń bakteryjnych. Należą do nich zakażenia ucha środkowego, zapalenie wsierdzia, zapalenie opon mózgowych, zapalenie płuc, zakażenia kości i stawów, zakażenia wewnątrzbrzuszne, zakażenia skóry, zakażenia dróg moczowych, rzeżączka i choroba zapalna miednicy. Jest również czasami stosowany przed operacją i po ranie kąsanej, aby zapobiec zakażeniu. Ceftriakson może być podawany we wstrzyknięciu do żyły lub do mięśnia. >>>

    Ceftriakson stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: zapalenie otrzewnej, zapalenie płuc, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, borelioza, wrzód weneryczny, kiła, rzeżączka, gorączka okopowa, sepsa, różyca, leptospiroza, jersinioza, dur brzuszny.

  • Cefuroksym

    Cefuroksym – organiczny związek chemiczny, półsyntetyczna cefalosporyna II generacji o działaniu bakteriobójczym o szerokim spektrum przeciwbakteryjnym. >>>

    Cefuroksym stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: liszajec, zapalenie zatok przynosowych, ostre zapalenie gardła, zapalenie płuc, borelioza, rzeżączka.

  • Cyprofloksacyna

    Cyprofloksacyna jest antybiotykiem z grupy fluorochinolonów stosowanym w leczeniu wielu zakażeń bakteryjnych. Należą do nich m.in. zakażenia kości i stawów, zakażenia wewnątrzbrzuszne, niektóre rodzaje biegunek zakaźnych, zakażenia dróg oddechowych, zakażenia skóry, dur brzuszny i zakażenia dróg moczowych. W przypadku niektórych zakażeń jest stosowana dodatkowo do innych antybiotyków. Może być przyjmowana doustnie, w postaci kropli do oczu, kropli do uszu lub dożylnie. >>>

    Cyprofloksacyna stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: zapalenie zatok przynosowych, zapalenie płuc, perlak, wrzód weneryczny, rzeżączka, legionelloza, jersinioza, tularemia, wąglik, dyzenteria, ziarniniak pachwinowy, dur brzuszny.

  • DL-ofloksacyna

    Ofloksacyna jest antybiotykiem chinolonowym przydatnym w leczeniu wielu zakażeń bakteryjnych. Po przyjęciu doustnym lub wstrzyknięciu do żyły, są to: zapalenie płuc, zapalenie tkanki łącznej, zakażenia dróg moczowych, zapalenie gruczołu krokowego, dżuma i niektóre rodzaje biegunki zakaźnej. Inne zastosowania, wraz z innymi lekami, obejmują leczenie wielolekoopornej gruźlicy. Krople do oczu mogą być stosowane w przypadku powierzchownego zakażenia bakteryjnego oka, a krople do uszu mogą być stosowane w przypadku zapalenia ucha środkowego, gdy występuje otwór w błonie bębenkowej. >>>

    DL-ofloksacyna stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: ostre zapalenie oskrzeli, zapalenie ucha zewnętrznego, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, gorączka Q, rzeżączka, trąd, dur brzuszny.

  • Jozamycyna

    Jozamycyna – organiczny związek chemiczny, antybiotyk z grupy makrolidów. >>>

  • Klarytromycyna

    Klarytromycyna – organiczny związek chemiczny, antybiotyk z grupy antybiotyków makrolidowych, którego mechanizm działania polega na hamowaniu syntezy białka w komórce bakterii. >>>

    Klarytromycyna stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: zapalenie płuc, ostre zapalenie oskrzeli, zapalenie zatok przynosowych, ostre zapalenie gardła, angina, błonica, trąd.

  • Roksytromycyna

    Roksytromycyna – antybiotyk z grupy makrolidów, zaliczana często do makrolidów II generacji. >>>


  • * Nie stosuj żadnego z wymienionych lekarstw lub terapii bez konsultacji z lekarzem.

Róża - do jakiego lekarza się udać?

Bibliografia:

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *