Gorączka Lassa

Co to jest gorączka Lassa?

Gorączka Lassa to wirusowa choroba zakaźna wywołana przez wirus Lassa, który należy do rodziny arenawirusów. Zakażenie tym wirusem jest endemicznym problemem w zachodniej Afryce, gdzie występuje w regionach, w których żyją gryzonie, zwłaszcza szczury. Wirus Lassa przenosi się głównie przez kontakt z wydalinami lub moczem zakażonych gryzoni, ale może również być przenoszony między ludźmi, zwłaszcza w warunkach szpitalnych, poprzez kontakt z płynami ustrojowymi zakażonych osób.

Objawy gorączki Lassa mogą być różnorodne i często przypominają inne choroby wirusowe. Wczesne objawy mogą obejmować gorączkę, osłabienie, ból głowy oraz bóle mięśni. W miarę postępu choroby mogą wystąpić poważniejsze objawy, takie jak krwawienie z błon śluzowych, uszkodzenie narządów wewnętrznych oraz wstrząs. W ciężkich przypadkach choroba może prowadzić do zgonu, zwłaszcza u osób z osłabionym układem odpornościowym.

Gorączka Lassa jest chorobą, która może być poważna, ale w wielu przypadkach jest uleczalna. Wczesna diagnoza i odpowiednie leczenie są kluczowe dla poprawy rokowania pacjentów. Stosowanie leków przeciwwirusowych, takich jak rybawiryna, może przynieść korzyści w leczeniu zakażenia, zwłaszcza jeśli zostanie podane w początkowym etapie choroby. Szanse na wyleczenie zależą od wielu czynników, w tym od stanu zdrowia pacjenta, czasu rozpoczęcia leczenia oraz ogólnej dostępności opieki zdrowotnej. W przypadku wczesnej interwencji i odpowiedniego leczenia, wiele osób może wrócić do zdrowia. Jednakże, w przypadku późnej diagnozy lub braku dostępu do leczenia, ryzyko poważnych powikłań i śmierci znacznie wzrasta.

Gorączka Lassa według naukowych faktów medycznych. Opieramy się tylko na źródłach medycznych, poniższe dane pochodzą ze sprawdzonych baz medycznych. Gorąco odradzamy powierzanie swojego zdrowia szarlatanom i niesprawdzonym źródłom.

Klasyfikacja gorączki Lassa

ICD-10-CM: A96.2

Minimalny okres inkubacji u ludzi: 3 dni

Maksymalny okres inkubacji u ludzi: 17 dni

Możliwe objawy gorączki Lassa

• Biegunka

  Biegunka jest stanem oddawania co najmniej trzech luźnych, płynnych lub wodnistych wypróżnień każdego dnia. Często trwa przez kilka dni i może powodować odwodnienie z powodu utraty płynów. Objawy odwodnienia często zaczynają się od utraty normalnej rozciągliwości skóry i drażliwego zachowania. Może to postępować do zmniejszonego oddawania moczu, utraty koloru skóry, szybkiej akcji serca i spadku reaktywności w miarę nasilania się. >>>

  Biegunka to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: choroba Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba uchyłkowa jelit, zespół jelita drażliwego, biegunka, nietolerancja laktozy, klonorchoza, fascjoloza, fasciolopsoza, anisakioza, schistosomatoza, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, aIDS, dur powrotny, ornitoza, gorączka Q, choroba Heinego-Medina, gorączka okopowa, zespół wstrząsu toksycznego, jersinioza, listerioza, wąglik, melioidoza, tularemia, glistnica, trichurioza, pełzakowica, sarkocystoza, izosporoza, kryptosporydioza, giardioza, hymenolepidoza, odra, sARS, cholera, salmonelloza, dyzenteria, tasiemczyca, dyfilobotrioza, węgorczyca, dur brzuszny.

• Ból brzucha

  Ból brzucha jest objawem związanym zarówno z błahymi, jak i poważnymi problemami medycznymi. >>>

  Ból brzucha to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: marskość wątroby, ostre zapalenie trzustki, choroba Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba uchyłkowa jelit, zaparcia, biegunka, choroba wrzodowa, zapalenie wyrostka robaczkowego, gorączka reumatyczna, tyrozynemia, nietolerancja laktozy, ostra białaczka limfoblastyczna, chłoniak grudkowy, chłoniak Burkitta, rak żołądka, nowotwór jelita cienkiego, talasemia, rak wątrobowokomórkowy, rak dróg żółciowych, rak trzustki, toksokaroza, gnatostomoza, klonorchoza, fascjoloza, fasciolopsoza, anisakioza, Żółta gorączka, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, wirusowe zapalenie wątroby typu C, dur powrotny, gorączka Q, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka plamicowa brazylijska, szkarlatyna, jersinioza, tularemia, ankylostomatoza, glistnica, trichurioza, kandydoza, pełzakowica, izosporoza, giardioza, hymenolepidoza, owsica.

• Ból gardła

  Większość bólów gardła jest spowodowana przez wirusy, na które antybiotyki nie są pomocne. Wykazano silny związek między nadużywaniem antybiotyków a antybiotykoopornością. >>>

  Ból gardła to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: przeziębienie, ostre zapalenie gardła, angina, ostre zapalenie krtani, bezdech senny, choroba marburska, aIDS, ornitoza, wenezuelska gorączka krwotoczna, błonica, szkarlatyna, tularemia, ospa małpia, różyczka.

• Ból głowy

  Ból głowy jest objawem bólu w obrębie twarzy, głowy lub szyi. Może występować jako migrena, napięciowy ból głowy lub klasterowy ból głowy. U osób z silnymi bólami głowy istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia depresji. Bóle głowy mogą występować w wyniku wielu schorzeń. Istnieje wiele różnych systemów klasyfikacji bólów głowy. >>>

  Ból głowy to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: angina, grypa, polip nosa, przeziębienie, zapalenie zatok przynosowych, ostre zapalenie gardła, nadciśnienie tętnicze, krwotok podpajęczynówkowy, krwotok śródmózgowy, wodogłowie, bezsenność, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, migrena, bezdech senny, niedoczynność przytarczyc, niedokrwistość, methemoglobinemia, nadkrwistość, glejak wielopostaciowy, gruczolak przysadki, Śpiączka afrykańska, toksokaroza, czerwienica prawdziwa, nadpłytkowość samoistna, pappataci, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, ospa wietrzna, półpasiec, dur powrotny, borelioza, ornitoza, tyfus plamisty, gorączka Q, japońskie zapalenie mózgu, zapalenia mózgu doliny Murray, kleszczowe zapalenie mózgu, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, gorączka O’nyong-nyong, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka Zachodniego Nilu, gorączka doliny Rift, gorączka okopowa, róża.

• Ból w klatce piersiowej

  Ból w klatce piersiowej to objaw, który może wynikać z różnych przyczyn, takich jak problemy sercowo-naczyniowe (np. zawał serca), oddechowe (np. zapalenie płuc), gastroenterologiczne (np. refluks żołądkowo-przełykowy) lub kostno-mięśniowe (np. zapalenie mięśni). Jest to często odczuwane jako dyskomfort, ucisk, pieczenie lub ból i wymaga oceny medycznej, aby ustalić dokładną przyczynę. >>>

  Ból w klatce piersiowej to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: pylica płuc, grypa, ostre zapalenie oskrzeli, astma, kardiomiopatia restrykcyjna, częstoskurcz nadkomorowy, nadciśnienie tętnicze, zawał mięśnia sercowego, zapalenie osierdzia, wypadanie płatka zastawki mitralnej, niedomykalność zastawki aortalnej, zapalenie mięśnia sercowego, kardiomiopatia rozstrzeniowa, chłoniak Hodgkina, rak płuc, międzybłoniak, histoplazmoza, aspergiloza, choroba marburska, gorączka Q, blastomykoza, choroba niedokrwienna serca, idiopatyczne włóknienie płuc.

• Encefalopatia

  Encefalopatia to termin medyczny odnoszący się do zaburzeń funkcji mózgu, które mogą być spowodowane różnorodnymi czynnikami, takimi jak infekcje, toksyny, niedotlenienie, zaburzenia metaboliczne czy urazy. Objawy encefalopatii mogą obejmować zmiany w poziomie świadomości, problemy z pamięcią, zaburzenia mowy, a także problemy z koordynacją ruchową. Encefalopatia może mieć różne podtypy, w tym encefalopatię wątrobową, która występuje w wyniku niewydolności wątroby, oraz encefalopatię metaboliczną, spowodowaną zaburzeniami równowagi elektrolitowej lub metabolicznej. Diagnoza encefalopatii opiera się na badaniach klinicznych, obrazowych oraz laboratoryjnych, a leczenie zależy od przyczyny i może obejmować farmakoterapię, rehabilitację oraz wsparcie w zakresie opieki medycznej. Encefalopatia może być stanem przejściowym lub przewlekłym, a w ciężkich przypadkach może prowadzić do trwałych uszkodzeń mózgu lub śmierci. >>>

• Głuchota

  Głuchota to stan, w którym osoba ma znaczne lub całkowite ograniczenie zdolności słyszenia. Medycznie określa się ją jako ubytek słuchu, który może mieć różne przyczyny, w tym wady wrodzone, infekcje, urazy, ekspozycję na hałas lub choroby degeneracyjne. Ubytek słuchu może występować w różnych formach, takich jak głuchota przewodzeniowa, związana z problemami w przewodzeniu dźwięku przez ucho zewnętrzne i średnie, oraz głuchota odbiorcza, wynikająca z uszkodzenia ucha wewnętrznego lub nerwu słuchowego. Głuchota może być częściowa lub całkowita, a jej nasilenie może się różnić w zależności od osoby. Osoby głuche mogą korzystać z różnych metod komunikacji, w tym języka migowego, czy technologii wspomagających, takich jak aparaty słuchowe lub implanty ślimakowe. Wczesna diagnoza i interwencja są kluczowe dla minimalizowania wpływu głuchoty na rozwój mowy i komunikacji, zwłaszcza u dzieci. W przypadku dorosłych, rehabilitacja słuchu oraz wsparcie psychologiczne mogą pomóc w adaptacji do życia z ubytkiem słuchu. >>>

  Głuchota to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: dystrofia twarzowo-łopatkowo-ramieniowa, tyfus plamisty.

• Gorączka

  Gorączka jest definiowana jako temperatura powyżej normalnego zakresu z powodu wzrostu temperatury ustalonej przez organizm. Nie ma jednej uzgodnionej górnej granicy dla normalnej temperatury, przy czym źródła używają wartości pomiędzy 37,2 a 38,3 °C u ludzi. Wzrost temperatury ustalonej wyzwala zwiększone skurcze mięśni i powoduje uczucie zimna lub dreszcze. Powoduje to większą produkcję ciepła i wysiłki w celu zachowania ciepła Rzadko gorączka może wywołać drgawki gorączkowe, przy czym jest to bardziej powszechne u małych dzieci. Gorączki zazwyczaj nie przekraczają 41 do 42 °C. >>>

  Gorączka to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: rumień guzowaty, reaktywne zapalenie stawów, zapalenie pęcherzyka żółciowego, ostre zapalenie trzustki, choroba Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba uchyłkowa jelit, biegunka, przetoka okołoodbytnicza, przeziębienie, zapalenie zatok przynosowych, ostre zapalenie gardła, angina, ostre zapalenie krtani, grypa, zapalenie płuc, ostre zapalenie oskrzeli, zapalenie mięśnia sercowego, gorączka reumatyczna, zapalenie osierdzia, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, chłoniak Hodgkina, ostra białaczka limfoblastyczna, chłoniak grudkowy, chłoniak Burkitta, rak nerki, mięśniakomięsak prążkowanokomórkowy, rak kości, mięsak Kaposiego, klonorchoza, fascjoloza, anisakioza, toksokaroza, mielofibroza, malaria, leiszmanioza, Świnka, mononukleoza zakaźna, histoplazmoza, aspergiloza, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, ospa wietrzna, półpasiec, rumień nagły, wirusowe zapalenie wątroby typu E, aIDS.

• Kaszel

  Kaszel to nagłe wydalenie powietrza przez duże drogi oddechowe, które pomaga oczyścić je z płynów, substancji drażniących, obcych cząstek i drobnoustrojów. Jako odruch ochronny, kaszel może mieć charakter powtarzalny i przebiega w trzech fazach: wdech, wymuszony wydech przy zamkniętej głośni oraz gwałtowne wypuszczenie powietrza z płuc po otwarciu głośni, czemu zwykle towarzyszy charakterystyczny dźwięk. >>>

  Kaszel to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: pylica płuc, choroba refluksowa przełyku, rozedma płuc, astma, przeziębienie, zapalenie zatok przynosowych, ostre zapalenie gardła, angina, ostre zapalenie krtani, grypa, zapalenie płuc, ostre zapalenie oskrzeli, zapalenie osierdzia, zapalenie mięśnia sercowego, kardiomiopatia rozstrzeniowa, chłoniak Hodgkina, sarkoidoza, rak tarczycy, rak płuc, toksokaroza, histoplazmoza, aspergiloza, choroba lasu Kyasanur, ornitoza, gorączka Q, nokardioza, legionelloza, krztusiec, gruźlica, dżuma, glistnica, odra, blastomykoza, sARS, bąblowica, węgorczyca, idiopatyczne włóknienie płuc.

• Krwawienie wewnętrzne

  Krwawienie wewnętrzne to stan, w którym krew wydostaje się z naczyń krwionośnych do wnętrza ciała, najczęściej do jam ciała, takich jak jama brzuszna, klatka piersiowa czy mózg. Może być spowodowane urazem, pęknięciem naczynia, chorobami nowotworowymi, a także zaburzeniami krzepnięcia krwi. Objawy krwawienia wewnętrznego mogą obejmować ból, osłabienie, zawroty głowy, a w cięższych przypadkach utratę przytomności. W diagnostyce krwawienia wewnętrznego istotne są badania obrazowe, takie jak USG, tomografia komputerowa czy rezonans magnetyczny, które pozwalają zlokalizować źródło krwawienia. Leczenie zależy od przyczyny i ciężkości stanu, a może obejmować zarówno interwencje chirurgiczne, jak i leczenie farmakologiczne. Krwawienie wewnętrzne jest poważnym stanem wymagającym szybkiej interwencji medycznej, ponieważ może prowadzić do wstrząsu hipowolemicznego i zagrażać życiu pacjenta. >>>

  Krwawienie wewnętrzne to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: hemofilia, choroba von Willebranda, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, choroba lasu Kyasanur.

• Krwotok

  Krwawienie, krwotok lub utrata krwi, to krew wydostająca się z układu krążenia z uszkodzonych naczyń krwionośnych. Krwawienie może wystąpić wewnętrznie lub zewnętrznie przez naturalny otwór, taki jak usta, nos, ucho, cewka moczowa, pochwa lub odbyt, lub przez ranę w skórze. >>>

  Krwotok to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: ostra białaczka szpikowa, choroba von Willebranda, Żółta gorączka, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka doliny Rift, zespół Waterhouse’a-Friderichsena, dżuma, denga.

• Łysienie plackowate

  Łysienie plackowate, znane również jako alopecia areata, to autoimmunologiczna choroba skóry, która prowadzi do nagłego wypadania włosów w okrągłych plackach. Mechanizm jej działania polega na tym, że układ odpornościowy organizmu błędnie atakuje mieszki włosowe, co prowadzi do ich uszkodzenia i zatrzymania wzrostu włosów. Choroba może występować w różnych formach, od łagodnych postaci, gdzie dotyczy tylko kilku miejsc na głowie, po bardziej rozległe, gdzie może prowadzić do całkowitego wypadania włosów na głowie (alopecia totalis) lub na całym ciele (alopecia universalis). Przyczyny łysienia plackowatego nie są do końca poznane, jednak istnieje wiele czynników, które mogą przyczynić się do jego wystąpienia, w tym predyspozycje genetyczne, stres, a także inne czynniki środowiskowe. W diagnostyce choroby często wykorzystuje się badania kliniczne oraz biopsje skóry, aby potwierdzić obecność charakterystycznych zmian. Leczenie łysienia plackowatego jest zróżnicowane i może obejmować stosowanie kortykosteroidów, leków immunomodulujących czy terapii światłem. Pomimo dostępnych metod leczenia, efekty mogą być różne, a choroba ma tendencję do nawrotów. Psychologiczne aspekty związane z utratą włosów mogą również wpływać na jakość życia pacjentów, dlatego wsparcie psychologiczne jest często zalecane. >>>

• Mialgia

  Mialgia (zwana również potocznie bólem mięśniowym) to medyczny termin określający ból mięśni. Mialgia jest objawem wielu chorób. Najczęstszą przyczyną ostrej mialgii jest nadużywanie mięśnia lub grupy mięśni; inną prawdopodobną przyczyną jest infekcja wirusowa, zwłaszcza gdy nie odnotowano urazu. >>>

  Mialgia to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: grypa, pappataci, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, aIDS, borelioza, ornitoza, kleszczowe zapalenie mózgu, gorączka Zachodniego Nilu, gorączka doliny Rift, gorączka okopowa, legionelloza, leptospiroza, jersinioza, bruceloza, nosacizna, dżuma, ospa małpia, sARS, drakunkuloza, węgorczyca, denga, włośnica.

• Niewydolność serca

  Niewydolność serca (HF), znana również jako zastoinowa niewydolność serca (CHF), to zespół objawów spowodowany upośledzeniem funkcji serca w zakresie pompowania krwi. Objawy powszechnie obejmują duszność, nadmierne zmęczenie i obrzęk nóg. Może to powodować duszność podczas ćwiczeń lub w pozycji leżącej, a także budzić osobę w nocy. W szczególności ból w klatce piersiowej, w tym dławica piersiowa, nie jest zwykle spowodowany niewydolnością serca, ale może wystąpić, jeśli niewydolność serca jest spowodowana zawałem serca. Ciężkość niewydolności serca mierzy się nasileniem objawów podczas ćwiczeń. >>>

  Niewydolność serca to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: kardiomiopatia przerostowa, mukowiscydoza, alkaptonuria, talasemia, błonica.

• Nudności

  Nudności to rozproszone uczucie niepokoju i dyskomfortu, czasami postrzegane jako chęć wymiotów. Chociaż nie są bolesne, mogą być wyniszczającym objawem, jeśli są długotrwałe. >>>

  Nudności to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: marskość wątroby, kamica żółciowa, zapalenie pęcherzyka żółciowego, ostre zapalenie trzustki, zapalenie wyrostka robaczkowego, choroba uchyłkowa jelit, biegunka, zapalenie otrzewnej, hipotensja, zawał mięśnia sercowego, krwotok podpajęczynówkowy, krwotok śródmózgowy, przetoka perylimfatyczna, wodogłowie, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, migrena, glejak wielopostaciowy, rak żołądka, nowotwór jelita cienkiego, rak dróg żółciowych, rak pęcherzyka żółciowego, schistosomatoza, klonorchoza, fascjoloza, fasciolopsoza, anisakioza, gnatostomoza, wirusowe zapalenie wątroby typu E, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, wirusowe zapalenie wątroby typu B, wirusowe zapalenie wątroby typu C, gorączka Q, zapalenia mózgu doliny Murray, kleszczowe zapalenie mózgu, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka Zachodniego Nilu, ornitoza, gorączka plamicowa brazylijska, listerioza, tularemia, wąglik, glistnica.

• Obrzęk

  Obrzęk. zatrzymanie płynów, puchlina, hydropsja - jest gromadzeniem się płynu w tkankach ciała. Najczęściej dotknięte są nogi lub ramiona. Objawy mogą obejmować skórę, która staje się napięta lub sztywna. Inne objawy zależą od przyczyny podstawowej. >>>

  Obrzęk to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: zapalenie kaletki maziowej, choroba zwyrodnieniowa stawów, przepuklina pępowinowa, przetoka okołoodbytnicza, Żylaki kończyn dolnych, zawał mięśnia sercowego, kardiomiopatia przerostowa, choroba Wilsona, niedoczynność tarczycy, rak kości, rak sromu, włośnica.

• Obrzęk płuc

  Obrzęk płuc to stan patologiczny, w którym dochodzi do gromadzenia się płynu w tkankach płucnych oraz w pęcherzykach płucnych. Ten nadmiar płynu utrudnia wymianę gazową, co prowadzi do niedotlenienia organizmu. Obrzęk płuc może być wynikiem różnych przyczyn, w tym niewydolności serca, urazów płuc, infekcji, a także reakcji alergicznych czy przedawkowania niektórych leków. W przypadku obrzęku płuc, pacjenci często skarżą się na duszność, uczucie ciężkości w klatce piersiowej, kaszel, a także na wydobywający się różowy, pienisty wydzielinę. W badaniach obrazowych, takich jak rentgen klatki piersiowej, można zaobserwować charakterystyczne zmiany, takie jak zacienienia wskazujące na obecność płynu. Leczenie obrzęku płuc zależy od jego przyczyny. W wielu przypadkach konieczne jest podanie leków moczopędnych, które pomagają usunąć nadmiar płynu, oraz leków wspomagających pracę serca. W cięższych przypadkach może być wymagane podłączenie pacjenta do respiratora, aby wspomóc oddychanie. Wczesne rozpoznanie i interwencja są kluczowe dla poprawy rokowania pacjenta. >>>

  Obrzęk płuc to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: argentyńska gorączka krwotoczna.

• Przekrwienie

  Nadkrwistość (także hiperemia) to zwiększenie przepływu krwi do różnych tkanek w organizmie. Może mieć implikacje medyczne, ale jest też reakcją regulacyjną, pozwalającą na zmianę ukrwienia różnych tkanek poprzez rozszerzenie naczyń. Klinicznie, przekrwienie tkanek objawia się rumieniem (zaczerwienieniem skóry) z powodu objęcia naczyń krwią utlenioną. Przekrwienie może również wystąpić w wyniku spadku ciśnienia atmosferycznego na zewnątrz organizmu. Termin pochodzi od greckiego ὑπέρ (hupér) 'nad' + αἷμα (haîma) 'krew'. >>>

  Przekrwienie to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, choroba marburska, Żółta gorączka, dżuma.

• Wodobrzusze

  Wodobrzusze to nieprawidłowe nagromadzenie płynu w jamie brzusznej. Technicznie jest to więcej niż 25 ml płynu w jamie otrzewnej, chociaż mogą wystąpić objętości większe niż jeden litr. Objawy mogą obejmować zwiększenie rozmiaru brzucha, zwiększenie masy ciała, dyskomfort w jamie brzusznej i duszność. Powikłania mogą obejmować spontaniczne bakteryjne zapalenie otrzewnej. >>>

  Wodobrzusze to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: wirusowe zapalenie wątroby typu C, kryptosporydioza.

• Wstrząs hipowolemiczny

  Wstrząs hipowolemiczny to stan medyczny, który występuje w wyniku znacznej utraty objętości krwi lub płynów ustrojowych, co prowadzi do niedostatecznego zaopatrzenia tkanek w tlen i składniki odżywcze. Przyczyny mogą obejmować krwawienia wewnętrzne lub zewnętrzne, odwodnienie spowodowane wymiotami, biegunką, oparzeniami, czy też utratą płynów w wyniku urazów. W wyniku tej utraty objętość krwi krążącej maleje, co skutkuje spadkiem ciśnienia tętniczego i zwiększeniem częstości akcji serca w celu kompensacji. Organizm stara się zachować perfuzję narządów przez aktywację mechanizmów kompensacyjnych, takich jak zwężenie naczyń krwionośnych. Objawy wstrząsu hipowolemicznego mogą obejmować osłabienie, zawroty głowy, bladość, zimny pot, a w cięższych przypadkach utratę przytomności. Diagnoza opiera się na ocenie klinicznej oraz wynikach badań, takich jak morfologia krwi, badania elektrolitów, czy ocena stanu nawodnienia. Leczenie wstrząsu hipowolemicznego zazwyczaj polega na szybkim uzupełnieniu utraconej objętości płynów, najczęściej za pomocą roztworów soli fizjologicznej lub krwiopochodnych, oraz leczeniu podstawowej przyczyny. W przypadku ciężkiego wstrząsu mogą być konieczne interwencje chirurgiczne w celu zatrzymania krwawienia. Wczesna interwencja jest kluczowa dla poprawy rokowania pacjenta. >>>

• Wymioty

  Wymioty to mimowolne, siłowe wydalenie zawartości żołądka przez usta, a czasem nos. Wymioty mogą wynikać z wielu przyczyn, a przedłużające się wymioty mają długą diagnostykę różnicową. >>>

  Wymioty to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: ostre zapalenie trzustki, marskość wątroby, kamica żółciowa, zapalenie pęcherzyka żółciowego, zapalenie wyrostka robaczkowego, choroba uchyłkowa jelit, biegunka, zapalenie otrzewnej, krwotok podpajęczynówkowy, krwotok śródmózgowy, wodogłowie, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, migrena, tyrozynemia, choroba syropu klonowego, glejak wielopostaciowy, rak pęcherzyka żółciowego, rak żołądka, nowotwór jelita cienkiego, rak dróg żółciowych, fascjoloza, fasciolopsoza, anisakioza, gnatostomoza, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, wirusowe zapalenie wątroby typu B, wirusowe zapalenie wątroby typu C, wirusowe zapalenie wątroby typu E, Żółta gorączka, ornitoza, gorączka Q, choroba Heinego-Medina, japońskie zapalenie mózgu, zapalenia mózgu doliny Murray, kleszczowe zapalenie mózgu, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka Zachodniego Nilu, gorączka Oropouche, gorączka okopowa, zespół wstrząsu toksycznego, gorączka plamicowa brazylijska, krztusiec, szkarlatyna, listerioza.

• Wysypka

  Wysypka to każdy obszar podrażnionej lub obrzękniętej skóry na Twoim ciele. Wysypki są często swędzące i bolesne i mogą pojawiać się w różny sposób na różnych odcieniach skóry. >>>

  Wysypka to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: gorączka reumatyczna, fascjoloza, mononukleoza zakaźna, pappataci, argentyńska gorączka krwotoczna, omska gorączka krwotoczna, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, opryszczka, rumień zakaźny, aIDS, gorączka O’nyong-nyong, gorączka Zachodniego Nilu, gorączka doliny Rift, dur powrotny, gorączka Q, bartoneloza, choroba Carrióna, gorączka okopowa, gorączka plamicowa brazylijska, szkarlatyna, leptospiroza, jersinioza, tularemia, dżuma, kandydoza, Świerzb, ospa prawdziwa, dyfilobotrioza, Ślepota rzeczna, różyczka, dur brzuszny.

• Zapalenie jamy ustnej

  Zapalenie jamy ustnej to stan zapalny błony śluzowej jamy ustnej, który może obejmować dziąsła, język, podniebienie oraz wewnętrzne powierzchnie policzków. Objawy mogą obejmować ból, pieczenie, obrzęk, a także trudności w jedzeniu i mówieniu. Przyczyny zapalenia jamy ustnej są różnorodne i mogą obejmować infekcje wirusowe, bakteryjne lub grzybicze, urazy mechaniczne, reakcje alergiczne, a także choroby systemowe, takie jak cukrzyca czy niedobory witamin. W przypadku wirusów najczęściej występującym czynnikiem jest wirus opryszczki, który może prowadzić do opryszczkowego zapalenia jamy ustnej. Z kolei infekcje bakteryjne mogą być wywołane przez bakterie takie jak Streptococcus lub Staphylococcus. Zapalenie jamy ustnej może również być wynikiem podrażnienia spowodowanego używaniem nieodpowiednich środków higieny jamy ustnej, paleniem tytoniu czy spożywaniem drażniących substancji chemicznych. Leczenie zapalenia jamy ustnej zależy od jego przyczyny i obejmuje zazwyczaj stosowanie leków przeciwbólowych, płukanek antyseptycznych, a w niektórych przypadkach antybiotyków lub leków przeciwwirusowych. Ważne jest także dbanie o higienę jamy ustnej oraz unikanie czynników drażniących, co przyspiesza proces gojenia. W przypadkach przewlekłych lub nawracających konieczna może być dalsza diagnostyka w celu ustalenia podstawowego schorzenia. >>>

• Zapalenie mięśnia sercowego

  Zapalenie mięśnia sercowego, znane również jako kardiomiopatia zapalną, jest nabytą kardiomiopatią spowodowaną zapaleniem mięśnia sercowego. Objawy mogą obejmować duszność, ból w klatce piersiowej, zmniejszoną zdolność do ćwiczeń i nieregularne bicie serca. Czas trwania problemów może wahać się od godzin do miesięcy. Powikłania mogą obejmować niewydolność serca z powodu kardiomiopatii rozstrzeniowej lub zatrzymanie akcji serca. >>>

  Zapalenie mięśnia sercowego to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: choroba Chagasa, toksokaroza, borelioza, leptospiroza, węgorczyca.

• Zapalenie opłucnej

  Zapalenie opłucnej to zapalenie błon, które otaczają płuca i linii jamy klatki piersiowej (pleurae). To może spowodować ostry ból w klatce piersiowej podczas oddychania. Sporadycznie może to być stały tępy ból. Inne objawy mogą obejmować duszność, kaszel, gorączkę lub utratę masy ciała, w zależności od przyczyny podstawowej. >>>

  Zapalenie opłucnej to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: tularemia, melioidoza.

• Zapalenie płuc

  Zapalenie płuc to stan zapalny płuc dotykający przede wszystkim małych worków powietrznych zwanych pęcherzykami płucnymi. Objawy obejmują zazwyczaj kombinację produktywnego lub suchego kaszlu, bólu w klatce piersiowej, gorączki i trudności w oddychaniu. Ciężkość tego stanu jest zmienna. Zapalenie płuc jest zwykle spowodowane zakażeniem wirusami lub bakteriami, rzadziej innymi mikroorganizmami. Identyfikacja odpowiedzialnego patogenu może być trudna. Diagnoza jest często oparta na objawach i badaniu fizycznym. Zdjęcia rentgenowskie klatki piersiowej, badania krwi i hodowla plwociny mogą pomóc w potwierdzeniu diagnozy. Chorobę można sklasyfikować na podstawie miejsca jej nabycia, np. zapalenie płuc nabyte przez społeczność lub szpital lub zapalenie płuc związane z opieką zdrowotną. >>>

  Zapalenie płuc to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: mukowiscydoza, legionelloza, tularemia.

• Zapalenie spojówek

  Zapalenie spojówek, znane również jako pinkeye, jest zapaleniem najbardziej zewnętrznej warstwy białej części oka i wewnętrznej powierzchni powieki. Sprawia, że oko wydaje się różowe lub czerwonawe. Może wystąpić ból, pieczenie, drapanie lub swędzenie. >>>

  Zapalenie spojówek to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: kokcydioidomikoza, pappataci, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, ornitoza, tyfus plamisty, gorączka Zachodniego Nilu, gorączka plamicowa brazylijska, listerioza, odra, węgorczyca.

• Zapalenie wątroby

  Zapalenie wątroby, znane również jako hepatitis, to stan zapalny wątroby, który może być spowodowany różnymi czynnikami, takimi jak infekcje wirusowe, toksyny, niektóre leki, autoimmunologiczne reakcje czy alkohol. Wyróżnia się kilka typów wirusowego zapalenia wątroby, w tym wirusy typu A, B, C, D i E, z których każdy ma różne drogi zakażenia, objawy oraz rokowania. Objawy zapalenia wątroby mogą obejmować zmęczenie, bóle brzucha, utratę apetytu, nudności, wymioty, żółtaczkę, czyli zażółcenie skóry i białek oczu, a także ciemny mocz i jasne stolce. W przypadku przewlekłego zapalenia wątroby mogą wystąpić poważniejsze powikłania, takie jak marskość wątroby, niewydolność wątroby, a nawet rak wątrobowokomórkowy. Diagnostyka zapalenia wątroby opiera się na badaniach krwi, które wykrywają obecność wirusów, przeciwciał oraz oznaczają poziomy enzymów wątrobowych, a także na badaniach obrazowych, takich jak USG. Leczenie zależy od przyczyny zapalenia i może obejmować leki przeciwwirusowe, immunosupresyjne, a w skrajnych przypadkach przeszczep wątroby. Ważnym elementem profilaktyki jest szczepienie przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu A i B oraz unikanie ryzykownych zachowań, które mogą prowadzić do zakażenia. Edukacja na temat higieny, bezpieczeństwa żywności oraz odpowiedniego stylu życia są kluczowe w zapobieganiu chorobom wątroby. >>>

  Zapalenie wątroby to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: mukowiscydoza, klonorchoza, wirusowe zapalenie wątroby typu C, wirusowe zapalenie wątroby typu E, wirusowe zapalenie wątroby typu B.

• Zatrucie

  Zatrucie, z medycznego punktu widzenia, to stan patologiczny wywołany wprowadzeniem do organizmu substancji szkodliwych, takich jak toksyny, leki w nadmiarze, chemikalia czy substancje odżywcze w nieodpowiednich ilościach. Może mieć różne źródła, w tym pochodzenie naturalne, jak toksyny roślinne czy grzybowe, oraz syntetyczne, jak substancje chemiczne czy leki. Objawy zatrucia mogą być bardzo zróżnicowane i zależą od rodzaju substancji oraz dawki, jaką organizm przyjął. Mogą obejmować nudności, wymioty, bóle brzucha, zawroty głowy, a w cięższych przypadkach, zaburzenia świadomości, drgawki, a nawet śpiączkę. W diagnostyce zatrucia kluczowe jest szybkie rozpoznanie rodzaju substancji oraz ocena stanu pacjenta. Leczenie może obejmować odtruwanie, stosowanie antidotum, wsparcie funkcji życiowych oraz monitorowanie stanu pacjenta w warunkach szpitalnych. W przypadku ciężkich zatruć czas reakcji jest niezwykle istotny, ponieważ może decydować o przeżyciu pacjenta. Profilaktyka zatrucia polega na edukacji dotyczącej bezpiecznego korzystania z substancji chemicznych, leków oraz unikania kontaktu z toksycznymi substancjami. Właściwe przechowywanie leków i chemikaliów oraz ostrożność w ich używaniu są kluczowe dla zapobiegania przypadkowym zatruciom. >>>

  Zatrucie to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: mięsak Kaposiego, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, gorączka Zachodniego Nilu, leptospiroza, jersinioza, listerioza, tularemia, dżuma.

• Zawroty głowy

  Zawroty głowy to stan, w którym osoba ma uczucie ruchu otaczających obiektów. Często czuje się to jak ruch wirowy lub kołyszący. Może to być związane z nudnościami, wymiotami, poceniem się lub trudnościami w chodzeniu. >>>

  Zawroty głowy to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: tętniak, hipotensja, wypadanie płatka zastawki mitralnej, niedomykalność zastawki aortalnej, zapalenie mięśnia sercowego, kardiomiopatia rozstrzeniowa, kardiomiopatia przerostowa, kardiomiopatia restrykcyjna, częstoskurcz nadkomorowy, krwotok podpajęczynówkowy, krwotok śródmózgowy, przetoka perylimfatyczna, nadciśnienie tętnicze, perlak, otoskleroza, choroba Ménière’a, niedokrwistość, methemoglobinemia, nadkrwistość, Śpiączka afrykańska, czerwienica prawdziwa, nadpłytkowość samoistna, omska gorączka krwotoczna, borelioza, tyfus plamisty, węgorczyca, niedokrwistość aplastyczna, choroba niedokrwienna serca.

• Zespół rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego

  Zespół rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego, zespół DIC (ang. disseminated intravascular coagulation, DIC) – zespół chorobowy polegający na wtórnej do wielu chorób aktywacji kaskady krzepnięcia i wytworzenie licznych mikrozakrzepów w świetle małych naczyń krwionośnych, co w efekcie często doprowadza do zużycia czynników krzepnięcia, szczególnie fibrynogenu, czynnika VIII i V oraz płytek krwi, powodując objawy skazy krwotocznej („koagulopatia ze zużycia”). >>>

  Zespół rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: gorączka doliny Rift, leptospiroza.

• Zmęczenie

  Zmęczenie to termin używany do opisania ogólnego uczucia zmęczenia lub braku energii. Nie jest to to samo, co zwykła senność. >>>

  Zmęczenie to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: pęcherzyca, rumień guzowaty, reaktywne zapalenie stawów, pylica płuc, choroba Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, hipotensja, ostre zapalenie gardła, grypa, ostre zapalenie oskrzeli, rozedma płuc, tętniak, gorączka reumatyczna, nadciśnienie tętnicze, wypadanie płatka zastawki mitralnej, niedomykalność zastawki aortalnej, zapalenie mięśnia sercowego, kardiomiopatia rozstrzeniowa, kardiomiopatia przerostowa, kardiomiopatia restrykcyjna, bezdech senny, choroba Pompego, amyloidoza, zaburzenia afektywne dwubiegunowe, zaburzenia depresyjne, niedoczynność przytarczyc, otyłość, niedoczynność tarczycy, choroba Hashimoto, chłoniak Hodgkina, ostra białaczka limfoblastyczna, chłoniak grudkowy, szpiczak mnogi, ostra białaczka szpikowa, niedokrwistość, methemoglobinemia, nadkrwistość, rak jajnika, rak nerki, gruczolak przysadki, rak tarczycy, rak dróg żółciowych, rak płuc, rak żołądka, rak odbytu, talasemia, czerwienica prawdziwa, zespół mielodysplastyczny, mielofibroza, nadpłytkowość samoistna.

Sposoby zarażenia i przenoszenia choroby

• Kontakt bezpośredni

  Kontakt bezpośredni to jedna z najważniejszych metod przenoszenia chorób zakaźnych, polegająca na bezpośrednim przekazywaniu patogenów z jednej osoby na drugą. Może to zachodzić poprzez dotyk, pocałunki, a także podczas stosunku seksualnego. Wiele chorób, takich jak grypa, ospa wietrzna, czy wirusowe zapalenie wątroby typu B, przenoszonych jest w ten sposób. Bezpośredni kontakt z zakażoną osobą może prowadzić do wprowadzenia wirusów, bakterii czy grzybów do organizmu zdrowego człowieka. Mechanizm ten jest szczególnie niebezpieczny w przypadku chorób o dużej zakaźności, które mogą łatwo rozprzestrzeniać się w populacji, zwłaszcza w zamkniętych środowiskach, takich jak szkoły czy placówki medyczne. Zapobieganie przenoszeniu chorób przez kontakt bezpośredni obejmuje podstawowe zasady higieny, takie jak mycie rąk, unikanie bliskiego kontaktu z osobami chorymi oraz stosowanie barier ochronnych, takich jak prezerwatywy, w przypadku kontaktów seksualnych. Edukacja zdrowotna społeczeństwa jest kluczowym elementem w ograniczaniu rozprzestrzeniania się chorób zakaźnych. >>>

  Kontakt bezpośredni dotyczy również innych chorób, takich jak np.: przeziębienie, grypa, mięsak Kaposiego, grzybica skóry, półpasiec, krowianka, mięczak zakaźny, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, opryszczka, ospa wietrzna, gorączka Q, choroba Heinego-Medina, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka doliny Rift, kłykciny kończyste, wrzód weneryczny, rzęsistkowica, gorączka plamicowa brazylijska, nokardioza, tężec, szkarlatyna, różyca, leptospiroza, trąd, listerioza, tularemia, wąglik, nosacizna, melioidoza, dżuma, ankylostomatoza, odra, wścieklizna, Świerzb, ospa małpia, węgorczyca.

• Kontakt z zakażoną krwią

  Przenoszenie chorób poprzez kontakt z zakażoną krwią jest jednym z kluczowych mechanizmów transmisji wielu patogenów, w tym wirusów, bakterii i pasożytów. Zakażenia te mogą wystąpić w wyniku różnych sytuacji, takich jak transfuzje krwi, używanie wspólnych igieł, a także poprzez rany lub uszkodzenia skóry, które mają kontakt z zakażoną krwią. Wirusy, takie jak wirus HIV, wirus zapalenia wątroby typu B i C, a także inne patogeny, mogą być przenoszone w ten sposób, co stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia publicznego. W przypadku HIV, wirus atakuje komórki układu odpornościowego, co prowadzi do osłabienia odporności organizmu i rozwoju AIDS, co z kolei może skutkować poważnymi infekcjami i chorobami nowotworowymi. Zakażenie wirusami zapalenia wątroby może prowadzić do przewlekłych chorób wątroby, marskości oraz raka wątrobowokomórkowego. Dlatego tak ważne jest, aby przestrzegać zasad bezpieczeństwa, takich jak stosowanie jednorazowych igieł oraz właściwe procedury w placówkach medycznych, aby zminimalizować ryzyko przenoszenia tych chorób. Edukacja na temat zagrożeń związanych z kontaktami z zakażoną krwią jest kluczowa w profilaktyce oraz w redukcji liczby zakażeń w społeczeństwie. >>>

  Kontakt z zakażoną krwią dotyczy również innych chorób, takich jak np.: mięsak Kaposiego, leiszmanioza, choroba Chagasa, mononukleoza zakaźna, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, wirusowe zapalenie wątroby typu B, wirusowe zapalenie wątroby typu C, aIDS, gorączka Zachodniego Nilu, toksoplazmoza, denga.

• Kontakt ze zwierzętami

  Metoda przenoszenia chorób poprzez kontakt ze zwierzętami jest istotnym zagadnieniem w medycynie, szczególnie w kontekście zoonoz, czyli chorób, które mogą być przenoszone między zwierzętami a ludźmi. Wiele patogenów, takich jak wirusy, bakterie, pasożyty czy grzyby, może migrować z organizmów zwierzęcych do ludzkich, co prowadzi do różnych schorzeń. Bezpośredni kontakt ze zwierzętami, w tym ich śliną, moczem, odchodami czy skórą, stanowi potencjalne źródło zakażeń. Przykłady chorób przenoszonych w ten sposób to wścieklizna, toksoplazmoza, leptospiroza oraz choroby przenoszone przez kleszcze, takie jak borelioza. Ryzyko zakażenia zwiększa się w przypadku osób, które mają bliski kontakt z dzikimi lub domowymi zwierzętami, zwłaszcza w warunkach niehigienicznych. Profilaktyka w tym zakresie obejmuje odpowiednie zachowania, takie jak unikanie kontaktu ze dzikimi zwierzętami, szczepienie zwierząt domowych, a także edukacja społeczna na temat higieny i zdrowia zwierząt. Osoby pracujące ze zwierzętami, takie jak weterynarze czy hodowcy, powinny stosować środki ochrony osobistej, aby zminimalizować ryzyko zakażeń. Zrozumienie mechanizmów przenoszenia chorób ze zwierząt na ludzi jest kluczowe dla opracowywania skutecznych strategii zapobiegania oraz kontroli zoonoz, co przyczynia się do poprawy zdrowia publicznego i ochrony ludzi przed chorobami zakaźnymi. >>>

  Kontakt ze zwierzętami dotyczy również innych chorób, takich jak np.: Śpiączka afrykańska, leiszmanioza, grzybica skóry, choroba lasu Kyasanur, krowianka, bartoneloza, gorączka plamicowa brazylijska, promienica, leptospiroza, jersinioza, wąglik, bruceloza, Świerzb, tasiemczyca, wągrzyca, dyfilobotrioza, wścieklizna, włośnica.

• Przenoszenie przez żywność

  Przenoszenie chorób przez żywność, znane również jako zoonozy pokarmowe, to istotny problem zdrowia publicznego. Wiele patogenów, takich jak bakterie, wirusy i pasożyty, może być obecnych w żywności, a ich spożycie prowadzi do chorób u ludzi. Do najczęstszych chorób przenoszonych przez żywność należą salmoneloza, listerioza, wirusowe zapalenie wątroby typu A oraz zatrucia pokarmowe spowodowane toksynami bakteryjnymi. Zjawisko to może występować na różnych etapach łańcucha produkcji żywności, począwszy od uprawy roślin, przez hodowlę zwierząt, aż po przetwarzanie i dystrybucję. Zanieczyszczenia mogą mieć miejsce w wyniku niewłaściwych praktyk higienicznych, kontaktu z zainfekowanymi osobami lub zwierzętami, a także poprzez stosowanie zanieczyszczonej wody do nawadniania roślin. Szczególną uwagę należy zwrócić na surowe lub niedogotowane produkty, takie jak mięso, jaja, owoce morza czy surowe warzywa, które mogą stanowić źródło zakażeń. Dlatego odpowiednie przygotowanie żywności, w tym dokładne gotowanie, mycie i przechowywanie, ma kluczowe znaczenie w zapobieganiu chorobom przenoszonym przez żywność. Edukacja konsumentów na temat bezpiecznych praktyk żywieniowych oraz skuteczne systemy nadzoru i kontroli sanitarno-epidemiologicznej są niezbędne do ograniczenia ryzyka zakażeń. Współpraca między sektorami zdrowia, produkcji żywności i ochrony środowiska jest kluczowa dla skutecznego zarządzania zagrożeniami związanymi z przenoszeniem chorób przez żywność. >>>

  Przenoszenie przez żywność dotyczy również innych chorób, takich jak np.: choroba Chagasa, szkarlatyna, cholera, salmonelloza.

• Zanieczyszczenia wody

  Zanieczyszczenie wody jest poważnym problemem zdrowotnym, który wpływa na przenoszenie wielu chorób. Woda, będąca niezbędnym elementem życia, może stać się nośnikiem patogenów, takich jak bakterie, wirusy i pierwotniaki, które powodują choroby zakaźne. Zanieczyszczona woda pochodzi często z różnych źródeł, w tym z nieodpowiedniego zarządzania odpadami, spływu nawozów oraz przemysłowych zanieczyszczeń, które dostają się do zbiorników wodnych. Kiedy ludzie spożywają lub mają kontakt z zanieczyszczoną wodą, mogą wystąpić poważne konsekwencje zdrowotne. Choroby biegunkowe, takie jak cholera, dur brzuszny czy giardioza, są często wynikiem spożycia wody zawierającej patogeny. W przypadku dzieci i osób starszych, skutki tych chorób mogą być szczególnie niebezpieczne, prowadząc do odwodnienia, a nawet śmierci. Zanieczyszczenia chemiczne w wodzie również stanowią zagrożenie dla zdrowia. Substancje toksyczne, takie jak metale ciężkie, pestycydy czy chemikalia przemysłowe, mogą powodować długotrwałe skutki zdrowotne, w tym choroby nowotworowe, uszkodzenia narządów wewnętrznych oraz zaburzenia hormonalne. Długotrwałe spożycie zanieczyszczonej wody może prowadzić do kumulacji toksyn w organizmie, co zwiększa ryzyko wielu schorzeń. Aby zminimalizować ryzyko przenoszenia chorób związanych z zanieczyszczeniem wody, kluczowe jest zapewnienie dostępu do czystej wody pitnej oraz skutecznego systemu oczyszczania i monitorowania jakości wody. Edukacja społeczności na temat higieny oraz odpowiedniego zarządzania zasobami wodnymi są równie istotne w walce z tym problemem. Współpraca między rządami, organizacjami pozarządowymi oraz społecznościami lokalnymi jest niezbędna do poprawy stanu zdrowia publicznego i ochrony zasobów wodnych. >>>

  Zanieczyszczenia wody dotyczy również innych chorób, takich jak np.: choroba Chagasa, klonorchoza, leptospiroza, jersinioza, tasiemczyca, wągrzyca, dyfilobotrioza, drakunkuloza, cholera, salmonelloza.

Możliwe przyczyny gorączki Lassa

• Lassa virus

  Wirus Lassa to wirus RNA należący do rodziny Arenaviridae, który jest odpowiedzialny za wywoływanie choroby znanej jako wirusowa gorączka Lassa. Choroba ta jest endemiczna w zachodniej Afryce i przenosi się głównie poprzez kontakt z wydzielinami zakażonych gryzoni, zwłaszcza myszy mnożącej. Zakażenie wirusem Lassa może prowadzić do szerokiego zakresu objawów, które mogą być łagodne lub ciężkie. Wśród objawów wirusowej gorączki Lassa znajdują się gorączka, osłabienie, bóle głowy, bóle mięśni, a także problemy z układem pokarmowym, takie jak wymioty i biegunka. W niektórych przypadkach choroba może prowadzić do poważnych powikłań, takich jak krwawienia, uszkodzenie narządów wewnętrznych oraz wstrząs. Zakażenie wirusem Lassa może być szczególnie niebezpieczne dla kobiet w ciąży oraz ich noworodków, prowadząc do wyższej śmiertelności. Chociaż większość przypadków wirusowej gorączki Lassa jest łagodna, niektóre osoby doświadczają ciężkiego przebiegu choroby, co może prowadzić do śmierci. Warto również zauważyć, że wirus Lassa może powodować powikłania neurologiczne oraz długotrwałe skutki zdrowotne, w tym problemy ze słuchem. Z tego powodu wczesna diagnoza i odpowiednie leczenie są kluczowe dla poprawy rokowania pacjentów. >>>

Badania rozpoznające

• Badanie fizykalne

  W badaniu fizycznym, badaniu lekarskim lub badaniu klinicznym lekarz bada pacjenta pod kątem ewentualnych oznak lub objawów choroby. Zazwyczaj składa się ono z serii pytań dotyczących historii choroby pacjenta, po których następuje badanie na podstawie zgłoszonych objawów. >>>

  Badanie fizykalne to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: przepuklina pępowinowa, zespół jelita drażliwego, angina, grypa, gorączka reumatyczna, zwężenie zastawki aortalnej, anoreksja, migrena, mukowiscydoza, chłoniak Hodgkina, chłoniak grudkowy, sarkoidoza, rak nerki, mięśniakomięsak prążkowanokomórkowy, rak tarczycy, rak odbytu, rak wątrobowokomórkowy, rak kości, mięsak Kaposiego, leiszmanioza, Śpiączka afrykańska, choroba Chagasa, mononukleoza zakaźna, rumień zakaźny, pappataci, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, ospa wietrzna, krowianka, mięczak zakaźny, tyfus plamisty, choroba Heinego-Medina, zapalenia mózgu doliny Murray, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, pinta, borelioza, ornitoza, malinica, wrzód weneryczny, nokardioza, gorączka okopowa, róża, gorączka plamicowa brazylijska, tężec.

• Hodowla wirusów

  Hodowla wirusowa jest techniką laboratoryjną, w której próbki wirusa są umieszczane w różnych liniach komórkowych, które badany wirus może zainfekować. Jeśli komórki wykazują zmiany, zwane efektem cytopatycznym, wówczas hodowla jest pozytywna. >>>

  Hodowla wirusów to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: grypa, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, omska gorączka krwotoczna, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, kleszczowe zapalenie mózgu, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka Zachodniego Nilu, gorączka doliny Rift, gorączka Oropouche, choroba Heinego-Medina, denga.

• PCR (reakcja łańcuchowa polimerazy)

  >>>

  PCR (reakcja łańcuchowa polimerazy) to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: choroba Chagasa.

• Testy serologiczne

  >>>

  Testy serologiczne to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: angina, miastenia, choroba Chagasa, sporotrychoza, kandydoza, salmonelloza.

Stosowane leczenie*

• Lassa virus

  >>>

* Nie stosuj żadnego z wymienionych lekarstw lub terapii bez konsultacji z lekarzem.

Gorączka Lassa - do jakiego lekarza się udać?

• Choroby zakaźne

  Choroby zakaźne to specjalizacja lekarska zajmująca się diagnostyką i leczeniem zakażeń. Praktyka specjalisty w zakresie chorób zakaźnych polega na zarządzaniu zakażeniami szpitalnymi (nabytymi w trakcie opieki zdrowotnej) lub zakażeniami nabytymi w społeczności i jest historycznie związana z higieną, epidemiologią, mikrobiologią kliniczną, medycyną podróży i medycyną tropikalną. >>>

  Choroby zakaźne to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: biegunka, angina, grypa, zapalenie płuc, przeziębienie, zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, malaria, leiszmanioza, Śpiączka afrykańska, choroba Chagasa, schistosomatoza, klonorchoza, fascjoloza, fasciolopsoza, anisakioza, toksokaroza, gnatostomoza, tungoza, muszyca, Łupież pstry, grzybica czarna, piedra biała, piedra czarna, kokcydioidomikoza, histoplazmoza, parakokcydioidomikoza, sporotrychoza, aspergiloza, kryptokokoza, mukormykoza, stopa madurska, Świnka, lobomykoza, mononukleoza zakaźna, rinosporydioza, nagminna pleurodynia, alleszerioza, grzybica skóry, geotrychoza, gorączka krwotoczna Ebola, opryszczka, ospa wietrzna, półpasiec, krowianka, mięczak zakaźny, rumień nagły, rumień zakaźny, pappataci, wirusowe zapalenie wątroby typu B.

• Epidemiologia

  Epidemiologia to dział medycyny zajmujący się badaniem rozkładu i uwarunkowań zdrowia oraz chorób w populacjach. Analizuje czynniki wpływające na zdrowie ludzi, w tym czynniki biologiczne, środowiskowe, społeczne i behawioralne. Epidemiolodzy prowadzą badania mające na celu identyfikację przyczyn chorób, ich częstości występowania oraz skutków. Dzięki tym badaniom możliwe jest opracowywanie strategii zapobiegawczych, a także ocena skuteczności interwencji zdrowotnych. Dział ten odgrywa kluczową rolę w monitorowaniu epidemii, analizie trendów zdrowotnych oraz w planowaniu polityki zdrowotnej. Epidemiologia jest niezbędna w walce z chorobami zakaźnymi, przewlekłymi oraz w ocenie wpływu czynników ryzyka na zdrowie populacji. >>>

  Epidemiologia to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: schistosomatoza, tungoza, akantocefaloza, Śpiączka afrykańska, pappataci, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, dur powrotny, tyfus plamisty, gorączka Q, gorączka O’nyong-nyong, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka Oropouche, malinica, choroba Carrióna, gorączka plamicowa brazylijska, tężec, gorączka od ugryzienia szczura, leptospiroza, cholera drobiu, jersinioza, tularemia, dżuma, ospa małpia, cholera, salmonelloza, dyzenteria, ospa prawdziwa, denga, włośnica, dur brzuszny.

• Immunologia

  Immunologia to dziedzina medycyny zajmująca się badaniem układu odpornościowego, jego funkcji, chorób oraz mechanizmów obronnych organizmu przeciwko patogenom, takim jak bakterie, wirusy, grzyby i pasożyty. Współczesna immunologia bada również autoimmunizację, alergie oraz nowotwory układu odpornościowego. >>>

  Immunologia to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: pęcherzyca, atopowe zapalenie skóry, Łojotokowe zapalenie skóry, rumień wielopostaciowy, rumień guzowaty, toczeń rumieniowaty, język geograficzny, choroba Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, astma, zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie osierdzia, zapalenie twardówki, stwardnienie rozsiane, zespół Guillaina-Barrégo, miastenia, zespół Hurler, choroba Menkesa, krioglobulinemia, choroba Hashimoto, choroba von Gierkego, ostra białaczka limfoblastyczna, chłoniak grudkowy, chłoniak Burkitta, agranulocytoza, zespół Wiskotta-Aldricha, zespół delecji 22q11.2, chłoniak Hodgkina, grasiczak, mięsak Kaposiego, leiszmanioza, gammapatia monoklonalna, kokcydioidomikoza, histoplazmoza, parakokcydioidomikoza, aspergiloza, kryptokokoza, mukormykoza, alleszerioza, geotrychoza, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, opryszczka, aIDS, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, podostre stwardniające zapalenie mózgu, postępująca leukoencefalopatia wieloogniskowa, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, kiła wrodzona.

• Medycyna tropikalna

  Medycyna tropikalna to dziedzina medycyny zajmująca się diagnostyką, leczeniem oraz profilaktyką chorób występujących w tropikalnych i subtropikalnych regionach świata. Skupia się na schorzeniach, które są często związane z klimatem, warunkami sanitarnymi oraz stylem życia mieszkańców tych obszarów. Wśród najważniejszych chorób, którymi zajmuje się medycyna tropikalna, znajdują się malaria, denga, żółta febra, wirusowe zapalenie wątroby, a także schorzenia pasożytnicze, takie jak leiszmanioza czy bilharcjoza. Specjaliści z tej dziedziny często pracują w terenach o ograniczonym dostępie do nowoczesnej opieki zdrowotnej, co wymaga dostosowania metod leczenia do lokalnych warunków. Medycyna tropikalna łączy elementy epidemiologii, immunologii, mikrobiologii oraz zdrowia publicznego, aby skutecznie przeciwdziałać chorobom przenoszonym przez wektory, takie jak komary czy kleszcze. Ważnym aspektem medycyny tropikalnej jest także badanie wpływu zmian klimatycznych na rozprzestrzenianie się chorób oraz przygotowywanie odpowiednich strategii interwencji zdrowotnych. Współpraca z organizacjami międzynarodowymi oraz lokalnymi społecznościami jest kluczowa dla skutecznego wdrażania programów zdrowotnych i edukacyjnych, które mają na celu poprawę jakości życia w rejonach dotkniętych chorobami tropikalnymi. >>>

  Medycyna tropikalna to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: choroba Chagasa, schistosomatoza, tungoza, malaria, leiszmanioza, Śpiączka afrykańska, stopa madurska, pappataci, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, tyfus plamisty, gorączka O’nyong-nyong, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka Oropouche, dur powrotny, malinica, bartoneloza, choroba Carrióna, gorączka plamicowa brazylijska, leptospiroza, owrzodzenie Buruli, tularemia, melioidoza, dżuma, ankylostomatoza, kryptosporydioza, dyzenteria, wągrzyca, drakunkuloza, Ślepota rzeczna, denga, dur brzuszny.

Bibliografia:

• Identyfikator z baz danych dotyczących genomów, ścieżek enzymatycznych i biologicznych substancji chemicznych (ENG)
• Gorączka Lassa w bazie danych amerykańskiego National Cancer Institute (ENG)
• Gorączka Lassa w bazie schorzeń Diseases Database (ENG)