Fasciolopsoza

Co to jest fasciolopsoza?

Fasciolopsoza jest chorobą pasożytniczą wywołaną przez tasiemca Fasciolopsis buski, który jest jednym z najwięcej rozpowszechnionych pasożytów jelitowych u ludzi, szczególnie w krajach Azji Południowo-Wschodniej. Tasiemiec ten jest najczęściej związany z zanieczyszczonymi wodami oraz spożywaniem surowych lub niedogotowanych roślin wodnych, takich jak wodna sałata czy ryż.

Infekcja fasciolopsozą może prowadzić do szeregu problemów zdrowotnych. Po wniknięciu do organizmu, tasiemce osiedlają się w jelicie cienkim, gdzie mogą osiągnąć znaczne rozmiary, co prowadzi do uszkodzenia błony śluzowej jelita. Objawy mogą być różnorodne i obejmują bóle brzucha, nudności, wymioty, a także problemy trawienne. U niektórych pacjentów mogą wystąpić również objawy ogólne, takie jak osłabienie, utrata apetytu czy anemia.

Choroba ta jest szczególnie niebezpieczna w przypadku osób z osłabionym układem odpornościowym, a także dzieci, które są bardziej podatne na powikłania związane z zakażeniem. W skrajnych przypadkach może prowadzić do poważnych zaburzeń metabolicznych oraz niedoborów pokarmowych.

Fasciolopsoza jest chorobą uleczalną. Leczenie zazwyczaj polega na podawaniu leków przeciwpasożytniczych, takich jak prazikwantel, które skutecznie eliminują tasiemca z organizmu. Szanse na całkowite wyleczenie są wysokie, zwłaszcza jeśli choroba zostanie zdiagnozowana i leczona we wczesnym stadium. W przypadku późniejszej diagnozy lub powikłań, proces leczenia może być dłuższy i wymagać dodatkowej interwencji medycznej. Właściwe leczenie oraz profilaktyka, takie jak unikanie spożywania surowych roślin wodnych, mogą znacząco zmniejszyć ryzyko zakażenia.

Fasciolopsoza według naukowych faktów medycznych. Opieramy się tylko na źródłach medycznych, poniższe dane pochodzą ze sprawdzonych baz medycznych. Gorąco odradzamy powierzanie swojego zdrowia szarlatanom i niesprawdzonym źródłom.

Klasyfikacja fasciolopsozy

ICD-10-CM: B66.5

Możliwe objawy fasciolopsozy

• Apatia

  Apatia z medycznego punktu widzenia to stan psychiczny charakteryzujący się brakiem zainteresowania, motywacji oraz emocjonalnym zobojętnieniem. Osoby cierpiące na apatię często nie wykazują chęci do działania ani zaangażowania w codzienne życie, co może prowadzić do zaniedbywania obowiązków oraz relacji międzyludzkich. Apatia może występować w różnych kontekstach, w tym w zaburzeniach psychicznych, takich jak depresja, schizofrenia czy choroba afektywna dwubiegunowa. Może także być objawem neurologicznym w chorobach takich jak choroba Parkinsona, demencja czy udar mózgu. W wielu przypadkach apatia jest wynikiem zmiany w funkcjonowaniu neuroprzekaźników w mózgu, co wpływa na zdolność do odczuwania przyjemności oraz podejmowania decyzji. Leczenie apatii często obejmuje terapię psychologiczną oraz farmakoterapię, w zależności od jej przyczyny. Ważne jest, aby zrozumieć, że apatia nie jest jedynie lenistwem, ale może być poważnym objawem wymagającym interwencji medycznej. >>>

• Bezsenność

  Bezsenność to zaburzenie snu, w którym pacjenci mają problemy z zasypianiem. Po bezsenności zwykle następuje senność w ciągu dnia, niska energia, drażliwość i przygnębiony nastrój. Może powodować zwiększone ryzyko kolizji pojazdów mechanicznych, a także problemy z koncentracją i uczeniem się. Bezsenność może być krótkotrwała, trwająca kilka dni lub tygodni, lub długotrwała, trwająca ponad miesiąc. >>>

  Bezsenność to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: zaburzenia afektywne dwubiegunowe, pappataci, ornitoza, tyfus plamisty, wścieklizna, wszawica, dur brzuszny.

• Biegunka

  Biegunka jest stanem oddawania co najmniej trzech luźnych, płynnych lub wodnistych wypróżnień każdego dnia. Często trwa przez kilka dni i może powodować odwodnienie z powodu utraty płynów. Objawy odwodnienia często zaczynają się od utraty normalnej rozciągliwości skóry i drażliwego zachowania. Może to postępować do zmniejszonego oddawania moczu, utraty koloru skóry, szybkiej akcji serca i spadku reaktywności w miarę nasilania się. >>>

  Biegunka to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: zespół jelita drażliwego, biegunka, choroba Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba uchyłkowa jelit, nietolerancja laktozy, schistosomatoza, klonorchoza, fascjoloza, anisakioza, gorączka Lassa, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, aIDS, gorączka Q, choroba Heinego-Medina, dur powrotny, ornitoza, gorączka okopowa, zespół wstrząsu toksycznego, jersinioza, listerioza, tularemia, wąglik, melioidoza, trichurioza, pełzakowica, sarkocystoza, izosporoza, kryptosporydioza, giardioza, hymenolepidoza, glistnica, odra, sARS, cholera, salmonelloza, dyzenteria, tasiemczyca, dyfilobotrioza, węgorczyca, dur brzuszny.

• Ból brzucha

  Ból brzucha jest objawem związanym zarówno z błahymi, jak i poważnymi problemami medycznymi. >>>

  Ból brzucha to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: marskość wątroby, ostre zapalenie trzustki, choroba wrzodowa, zapalenie wyrostka robaczkowego, choroba Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba uchyłkowa jelit, zaparcia, biegunka, gorączka reumatyczna, tyrozynemia, nietolerancja laktozy, ostra białaczka limfoblastyczna, chłoniak grudkowy, chłoniak Burkitta, rak żołądka, nowotwór jelita cienkiego, talasemia, rak wątrobowokomórkowy, rak dróg żółciowych, rak trzustki, klonorchoza, fascjoloza, anisakioza, toksokaroza, gnatostomoza, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, wirusowe zapalenie wątroby typu C, Żółta gorączka, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, dur powrotny, gorączka Q, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka plamicowa brazylijska, szkarlatyna, jersinioza, tularemia, trichurioza, kandydoza, pełzakowica, izosporoza, giardioza, hymenolepidoza, ankylostomatoza, glistnica, owsica.

• Dysuria

  Dysuria, dyzuria (łac. dysuria) – objaw chorobowy polegający na bolesnym oddawaniu moczu, któremu często towarzyszy uczucie pieczenia w cewce moczowej (stranguria) i ogólny dyskomfort. Z dysurią wiąże się także częstomocz. >>>

  Dysuria to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: rzeżączka.

• Gazy jelitowe

  Gazy jelitowe, znane również jako wzdęcia, to naturalny produkt uboczny procesu trawienia. Powstają w wyniku fermentacji pokarmów przez bakterie jelitowe, a także w wyniku połykania powietrza podczas jedzenia lub picia. Gazy te mogą zawierać różne składniki, w tym azot, tlen, dwutlenek węgla, metan i siarkowodór, co wpływa na ich zapach i objętość. Z medycznego punktu widzenia, nadmierna ilość gazów jelitowych może prowadzić do dyskomfortu, bólu brzucha, a także do wzdęć. Często są one objawem problemów trawiennych, takich jak nietolerancje pokarmowe, zespół jelita drażliwego czy infekcje jelitowe. W przypadku przewlekłych problemów z gazami, lekarze mogą zalecać zmiany w diecie, leczenie farmakologiczne lub dodatkowe badania w celu wykluczenia poważniejszych schorzeń. Warto zauważyć, że gazy jelitowe są normalnym zjawiskiem, a ich obecność w organizmie jest częścią zdrowego procesu trawienia. Jednak ich nadmiar lub towarzyszące objawy mogą wskazywać na konieczność konsultacji z lekarzem. >>>

  Gazy jelitowe to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: nietolerancja laktozy, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, giardioza.

• Głód

  Głód z medycznego punktu widzenia to stan, w którym organizm odczuwa brak wystarczającej ilości jedzenia, co prowadzi do niedoboru składników odżywczych niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania. Może być spowodowany różnymi czynnikami, takimi jak niedostępność żywności, ubóstwo, choroby, które wpływają na wchłanianie składników odżywczych, lub zaburzenia psychiczne. W wyniku głodu organizm zaczyna wykorzystywać zmagazynowane zapasy energii, co prowadzi do utraty masy ciała, osłabienia układu odpornościowego oraz zwiększenia ryzyka wystąpienia chorób. Długotrwały głód może prowadzić do poważnych powikłań zdrowotnych, takich jak awitaminozy, anemia, a w skrajnych przypadkach do śmierci. Głód może także wpływać na funkcje psychiczne, prowadząc do obniżenia nastroju, depresji oraz problemów z koncentracją. Warto zauważyć, że głód to nie tylko fizyczne odczucie, ale także złożony problem społeczny i ekonomiczny, który wymaga kompleksowego podejścia w celu jego rozwiązania. >>>

• Nudności

  Nudności to rozproszone uczucie niepokoju i dyskomfortu, czasami postrzegane jako chęć wymiotów. Chociaż nie są bolesne, mogą być wyniszczającym objawem, jeśli są długotrwałe. >>>

  Nudności to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: marskość wątroby, kamica żółciowa, zapalenie pęcherzyka żółciowego, ostre zapalenie trzustki, zapalenie wyrostka robaczkowego, choroba uchyłkowa jelit, biegunka, zapalenie otrzewnej, hipotensja, przetoka perylimfatyczna, zawał mięśnia sercowego, krwotok podpajęczynówkowy, krwotok śródmózgowy, wodogłowie, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, migrena, glejak wielopostaciowy, nowotwór jelita cienkiego, rak dróg żółciowych, rak pęcherzyka żółciowego, rak żołądka, schistosomatoza, klonorchoza, fascjoloza, anisakioza, gnatostomoza, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, wirusowe zapalenie wątroby typu B, wirusowe zapalenie wątroby typu C, wirusowe zapalenie wątroby typu E, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, ornitoza, gorączka Q, zapalenia mózgu doliny Murray, kleszczowe zapalenie mózgu, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka Zachodniego Nilu, gorączka plamicowa brazylijska, listerioza, tularemia, wąglik, kryptosporydioza.

• Opuchlizna

  Obrzęk to gromadzenie się płynu w tkankach ciała. Najczęściej nogi lub ramiona są dotknięte. Objawy mogą obejmować skórę i sztywność stawów >>>

  Opuchlizna to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: toczeń rumieniowaty, dna moczanowa, Śpiączka afrykańska, gnatostomoza, Świnka, Żółta gorączka, gorączka okopowa, błonica, wąglik.

• Pragnienie

  Pragnienie to subiektywne odczucie potrzeby nawodnienia organizmu, które jest kluczowym mechanizmem regulacyjnym. Z medycznego punktu widzenia pragnienie jest wynikiem działania różnych czynników, takich jak poziom nawodnienia, stężenie elektrolitów, a także temperatura otoczenia. Ośrodek pragnienia znajduje się w podwzgórzu, które reaguje na zmiany w osmolarności krwi oraz na sygnały z narządów, takich jak nerki. Kiedy organizm traci wodę, na przykład w wyniku pocenia się czy wydalania moczu, wzrasta stężenie soli w osoczu, co stymuluje neurony w podwzgórzu do aktywacji uczucia pragnienia. W odpowiedzi na to człowiek odczuwa potrzebę spożycia płynów, co ma na celu przywrócenie równowagi wodno-elektrolitowej. Pragnienie może być również wywoływane przez czynniki psychologiczne, takie jak stres czy zmęczenie, a także przez bodźce zewnętrzne, takie jak widok jedzenia czy napojów. Niedobór wody w organizmie może prowadzić do odwodnienia, które z kolei może mieć poważne konsekwencje zdrowotne, takie jak zaburzenia funkcji nerek, problemy z krążeniem czy nawet stan zagrożenia życia. Dlatego prawidłowe odczuwanie i zaspokajanie pragnienia jest kluczowe dla utrzymania zdrowia. >>>

  Pragnienie to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: nadczynność tarczycy.

• Świąd

  Swędzenie (znane również jako świąd) jest doznaniem, które powoduje chęć lub odruch drapania się. Swędzenie ma wiele podobieństw do bólu, i choć oba są nieprzyjemnymi doznaniami sensorycznymi, ich wzorce reakcji behawioralnej są różne. Ból wywołuje odruch wycofania, natomiast świąd prowadzi do odruchu drapania. >>>

  Świąd to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: liszajec, Łojotokowe zapalenie skóry, rogowacenie ciemne, polip nosa, nadkrwistość, rak sromu, mielofibroza, grzybica skóry, ospa wietrzna, mięczak zakaźny, pinta, kłykciny kończyste, rzęsistkowica, kandydoza, ospa małpia, owsica, wszawica, Świerzb, drakunkuloza, węgorczyca.

• Wymioty

  Wymioty to mimowolne, siłowe wydalenie zawartości żołądka przez usta, a czasem nos. Wymioty mogą wynikać z wielu przyczyn, a przedłużające się wymioty mają długą diagnostykę różnicową. >>>

  Wymioty to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: marskość wątroby, kamica żółciowa, zapalenie pęcherzyka żółciowego, ostre zapalenie trzustki, zapalenie wyrostka robaczkowego, choroba uchyłkowa jelit, biegunka, zapalenie otrzewnej, krwotok śródmózgowy, krwotok podpajęczynówkowy, wodogłowie, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, migrena, tyrozynemia, choroba syropu klonowego, glejak wielopostaciowy, rak żołądka, nowotwór jelita cienkiego, rak dróg żółciowych, rak pęcherzyka żółciowego, fascjoloza, anisakioza, gnatostomoza, wirusowe zapalenie wątroby typu E, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, wirusowe zapalenie wątroby typu B, wirusowe zapalenie wątroby typu C, japońskie zapalenie mózgu, zapalenia mózgu doliny Murray, kleszczowe zapalenie mózgu, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka Zachodniego Nilu, gorączka Oropouche, ornitoza, gorączka Q, choroba Heinego-Medina, gorączka okopowa, zespół wstrząsu toksycznego, gorączka plamicowa brazylijska, krztusiec, szkarlatyna, listerioza.

• Wyniszczenie

  Wyniszczenie, z medycznego punktu widzenia, odnosi się do stanu ogólnego osłabienia organizmu, często spowodowanego przewlekłymi chorobami, niedożywieniem, jak również brakiem aktywności fizycznej. Może być wynikiem różnych czynników, takich jak choroby nowotworowe, przewlekłe infekcje, niewydolność serca, czy też schorzenia neurologiczne. Objawy wyniszczenia obejmują znaczny spadek masy ciała, osłabienie mięśni, zmniejszenie siły fizycznej oraz zmiany w metabolizmie. Osoby cierpiące na wyniszczenie mogą doświadczać trudności w codziennych czynnościach, a także mają większe ryzyko powikłań zdrowotnych, takich jak zakażenia czy problemy z układem krążenia. Leczenie wyniszczenia zazwyczaj obejmuje poprawę stanu odżywienia, wprowadzenie odpowiedniego programu rehabilitacyjnego oraz leczenie schorzeń podstawowych, które przyczyniają się do tego stanu. Wczesna interwencja jest kluczowa dla poprawy jakości życia pacjentów i ich powrotu do zdrowia. >>>

  Wyniszczenie to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: mięsak Kaposiego, Śpiączka afrykańska.

Możliwe przyczyny fasciolopsozy

• Fasciolopsis buski

  Fasciolopsis buski jest pasożytem należącym do rodziny przywry, który najczęściej występuje w wodach słodkich w Azji, a także w niektórych rejonach Ameryki Łacińskiej. Jest to pasożyt jelitowy, który infekuje ludzi i zwierzęta, zwłaszcza świnie. Infekcja tym pasożytem, znana jako fascioloza, może prowadzić do różnych problemów zdrowotnych. Objawy mogą obejmować ból brzucha, biegunkę, nudności, a w cięższych przypadkach mogą wystąpić powikłania, takie jak niedożywienie czy anemia. Długotrwała infekcja może prowadzić do uszkodzenia jelit, a także wywoływać reakcje alergiczne. W skrajnych przypadkach może to prowadzić do poważnych powikłań, takich jak zapalenie otrzewnej czy perforacja jelit. Fasciolopsis buski jest często związany z jedzeniem surowych lub niedogotowanych roślin wodnych, które są nosicielami larw pasożyta, co czyni zapobieganie infekcji kluczowym aspektem zdrowia publicznego w rejonach, gdzie jest on powszechny. >>>

Badania rozpoznające

• Badanie serologiczne

  Badanie serologiczne to metoda diagnostyczna, która polega na analizie próbek krwi w celu wykrycia obecności przeciwciał lub antygenów. Jest to istotne narzędzie w diagnostyce wielu chorób zakaźnych, autoimmunologicznych oraz w ocenie stanu odporności organizmu. W badaniach serologicznych wykorzystuje się techniki takie jak ELISA, Western blot czy immunofluorescencja, które pozwalają na precyzyjne oznaczenie specyficznych białek. Wyniki tych badań mogą pomóc w ustaleniu, czy pacjent był narażony na określony patogen, czy już przeszedł daną chorobę, lub czy jego układ odpornościowy reaguje prawidłowo. Badania serologiczne są często stosowane w diagnostyce wirusowych infekcji, takich jak HIV, wirusowe zapalenie wątroby czy COVID-19, a także w monitorowaniu skuteczności szczepień. Dzięki nim lekarze mogą podejmować lepsze decyzje dotyczące leczenia i profilaktyki chorób. >>>

  Badanie serologiczne to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: krowianka, rzęsistkowica, trąd, melioidoza, gruźlica, blastomykoza.

• Mikroskopia

  Mikroskopia to technika badawcza, która umożliwia obserwację obiektów zbyt małych, aby były widoczne gołym okiem. W medycynie mikroskopia jest wykorzystywana głównie do analizy komórek, tkanek i mikroorganizmów. Dzięki zastosowaniu mikroskopów optycznych, elektronowych lub fluorescencyjnych, specjaliści mogą dokładnie badać struktury komórkowe, identyfikować patogeny oraz oceniać zmiany patologiczne w tkankach. Badania mikroskopowe są kluczowe w diagnostyce wielu chorób, w tym nowotworów, infekcji, a także w analizie próbek biologicznych, takich jak krew czy płyny ustrojowe. Preparaty są często barwione, co pozwala na lepszą wizualizację i różnicowanie poszczególnych elementów komórkowych. Mikroskopia odgrywa także istotną rolę w badaniach naukowych, umożliwiając odkrywanie nowych zjawisk biologicznych oraz rozwijanie metod terapeutycznych. Dzięki mikroskopii możliwe jest gromadzenie cennych informacji, które przyczyniają się do postępu w medycynie, a także do lepszego zrozumienia procesów zachodzących w organizmach żywych. To narzędzie pozostaje nieocenione w pracy patologów, biologów komórkowych i innych specjalistów zajmujących się badaniami mikroskopowymi. >>>

  Mikroskopia to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, Śpiączka afrykańska, choroba Chagasa, fascjoloza, malaria, grzybica skóry, sporotrychoza, gorączka krwotoczna Ebola, mięczak zakaźny, pinta, wrzód weneryczny, kiła, rzeżączka, promienica, leptospiroza, listerioza, wąglik, dżuma, kryptosporydioza, giardioza, glistnica, kandydoza, pełzakowica, izosporoza, ospa małpia, blastomykoza, ospa prawdziwa, dyfilobotrioza, ziarniniak pachwinowy, zapalenie spojówek.

• Test PCR

  Test PCR, czyli reakcja łańcuchowa polimerazy, to technika stosowana do wykrywania obecności materiału genetycznego patogenów, takich jak wirusy czy bakterie. Badanie polega na amplifikacji (powieleniu) specyficznych fragmentów DNA lub RNA, co umożliwia ich wykrycie nawet w bardzo małych ilościach. W kontekście medycyny test PCR jest często wykorzystywany w diagnostyce infekcji wirusowych, w tym COVID-19, grypy czy HIV. Próbki do analizy najczęściej pobiera się z nosa, gardła lub innych tkanek. Wyniki testu mogą być dostępne w ciągu kilku godzin lub dni, w zależności od laboratorium i rodzaju testu. Test PCR charakteryzuje się wysoką czułością i specyficznością, co czyni go jednym z najskuteczniejszych narzędzi w diagnostyce chorób zakaźnych. >>>

  Test PCR to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: przewlekła białaczka szpikowa, rzęsistkowica, melioidoza, odra.

• Ultrasonografia

  USG medyczne obejmuje techniki diagnostyczne (głównie obrazowe) wykorzystujące ultradźwięki, a także terapeutyczne zastosowania ultradźwięków. W diagnostyce służy do tworzenia obrazu wewnętrznych struktur ciała, takich jak ścięgna, mięśnie, stawy, naczynia krwionośne i narządy wewnętrzne, do pomiaru niektórych cech (np. odległości i prędkości) lub do generowania informacyjnego dźwięku. Celem badania jest zwykle znalezienie źródła choroby lub wykluczenie patologii. Wykorzystanie ultradźwięków do tworzenia obrazów wizualnych w medycynie nazywane jest ultrasonografią medyczną lub po prostu sonografią. Praktyka badania kobiet w ciąży za pomocą ultradźwięków nazywana jest ultrasonografią położniczą i stanowiła wczesny etap rozwoju ultrasonografii klinicznej. >>>

  Ultrasonografia to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: marskość wątroby, dna moczanowa, zapalenie wyrostka robaczkowego, przepuklina pępowinowa, tętniak, Żylaki przełyku, zatorowość płucna, krwotok śródmózgowy, zaćma, choroba Wilsona, rak prostaty, rak nerki, rak jajnika, rak wątrobowokomórkowy, rak trzustki, rak piersi, schistosomatoza, krowianka, leptospiroza, rak jądra, bąblowica.

Stosowane leczenie*

• Niklozamid

  Niklozamid to lek stosowany w leczeniu zakażeń wywołanych przez tasiemce, czyli pasożytnicze robaki płaskie. Działa poprzez hamowanie procesów metabolicznych pasożytów, co prowadzi do ich śmierci. Niklozamid jest stosowany głównie w formie tabletek i jest skuteczny przeciwko różnym gatunkom tasiemców, w tym tasiemcowi nieuzbrojonemu i uzbrojonemu. Lek jest dobrze tolerowany przez pacjentów, ale jak każdy lek, może powodować pewne działania niepożądane, takie jak nudności, wymioty czy bóle brzucha. Ze względu na mechanizm działania niklozamidu, nie jest on skuteczny przeciwko innym rodzajom robaków, takim jak glisty czy owsiki. Zazwyczaj przed podaniem niklozamidu zaleca się wykonanie badań diagnostycznych w celu potwierdzenia obecności tasiemców, a po leczeniu również kontrolne badania, aby upewnić się, że infekcja została wyleczona. >>>

• Prazykwantel

  Prazykwantel – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny, lek przeciwpasożytniczy stosowany w leczeniu infestacji większością przywr i tasiemców. >>>

  Prazykwantel stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: klonorchoza, fascjoloza, hymenolepidoza, wągrzyca, dyfilobotrioza.


* Nie stosuj żadnego z wymienionych lekarstw lub terapii bez konsultacji z lekarzem.

Fasciolopsoza - do jakiego lekarza się udać?

• Choroby zakaźne

  Choroby zakaźne to specjalizacja lekarska zajmująca się diagnostyką i leczeniem zakażeń. Praktyka specjalisty w zakresie chorób zakaźnych polega na zarządzaniu zakażeniami szpitalnymi (nabytymi w trakcie opieki zdrowotnej) lub zakażeniami nabytymi w społeczności i jest historycznie związana z higieną, epidemiologią, mikrobiologią kliniczną, medycyną podróży i medycyną tropikalną. >>>

  Choroby zakaźne to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: biegunka, przeziębienie, angina, grypa, zapalenie płuc, zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, anisakioza, toksokaroza, gnatostomoza, tungoza, muszyca, malaria, leiszmanioza, Śpiączka afrykańska, choroba Chagasa, schistosomatoza, klonorchoza, fascjoloza, aspergiloza, kryptokokoza, mukormykoza, stopa madurska, Świnka, lobomykoza, mononukleoza zakaźna, rinosporydioza, nagminna pleurodynia, alleszerioza, grzybica skóry, geotrychoza, Łupież pstry, grzybica czarna, piedra biała, piedra czarna, kokcydioidomikoza, histoplazmoza, parakokcydioidomikoza, sporotrychoza, pappataci, wirusowe zapalenie wątroby typu B, Żółta gorączka, wirusowe zapalenie wątroby typu C, argentyńska gorączka krwotoczna, wirusowe zapalenie wątroby typu E, gorączka Lassa, aIDS, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna.

• Parazytologia

  Parazytologia to nauka o pasożytach, ich żywicielach i relacjach między nimi. Jako dyscyplina biologiczna, zakres parazytologii nie jest określony przez dany organizm lub środowisko, ale przez ich sposób życia. Oznacza to, że stanowi ona syntezę innych dyscyplin i czerpie techniki z takich dziedzin jak biologia komórki, bioinformatyka, biochemia, biologia molekularna, immunologia, genetyka, ewolucja i ekologia. >>>

  Parazytologia to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: fascjoloza, anisakioza, akantocefaloza, malaria, choroba Chagasa, schistosomatoza, klonorchoza, Łupież pstry, rinosporydioza, ankylostomatoza, trichurioza, sarkocystoza, tasiemczyca.

Bibliografia:

• Fasciolopsoza w bazie danych amerykańskiego National Cancer Institute (ENG)