Co to jest kryptosporydioza?
Kryptosporydioza jest chorobą pasożytniczą wywoływaną przez Cryptosporidium, rodzaj pierwotniaków. Dotyka dystalnego odcinka jelita cienkiego i może wpływać na drogi oddechowe zarówno u osób immunokompetentnych (tj. osób z prawidłowo funkcjonującym układem odpornościowym), jak i z obniżoną odpornością (np. osób z HIV/AIDS lub zaburzeniami autoimmunologicznymi), powodując wodnistą biegunkę.
Kryptosporydioza według naukowych faktów medycznych. Opieramy się tylko na źródłach medycznych, poniższe dane pochodzą ze sprawdzonych baz medycznych. Gorąco odradzamy powierzanie swojego zdrowia szarlatanom i niesprawdzonym źródłom.
Klasyfikacja kryptosporydiozy
ICD-10: A07.207.2
ICD-10-CM: A07.2
ICD-11: 1837013982
ICD-9-CM: 007.4
Minimalny okres inkubacji u ludzi: 2 dni
Maksymalny okres inkubacji u ludzi: 10 dni
Możliwe objawy kryptosporydiozy
Biegunka
Biegunka jest stanem oddawania co najmniej trzech luźnych, płynnych lub wodnistych wypróżnień każdego dnia. Często trwa przez kilka dni i może powodować odwodnienie z powodu utraty płynów. Objawy odwodnienia często zaczynają się od utraty normalnej rozciągliwości skóry i drażliwego zachowania. Może to postępować do zmniejszonego oddawania moczu, utraty koloru skóry, szybkiej akcji serca i spadku reaktywności w miarę nasilania się. >>>
Biegunka to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: choroba Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba uchyłkowa jelit, zespół jelita drażliwego, biegunka, nietolerancja laktozy, anisakioza, schistosomatoza, klonorchoza, fascjoloza, fasciolopsoza, gorączka Lassa, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, aIDS, dur powrotny, ornitoza, gorączka Q, choroba Heinego-Medina, gorączka okopowa, zespół wstrząsu toksycznego, listerioza, jersinioza, tularemia, wąglik, melioidoza, glistnica, trichurioza, pełzakowica, sarkocystoza, izosporoza, giardioza, hymenolepidoza, salmonelloza, dyzenteria, tasiemczyca, dyfilobotrioza, odra, sARS, cholera, węgorczyca, dur brzuszny.
Gorączka
Gorączka jest definiowana jako temperatura powyżej normalnego zakresu z powodu wzrostu temperatury ustalonej przez organizm. Nie ma jednej uzgodnionej górnej granicy dla normalnej temperatury, przy czym źródła używają wartości pomiędzy 37,2 a 38,3 °C u ludzi. Wzrost temperatury ustalonej wyzwala zwiększone skurcze mięśni i powoduje uczucie zimna lub dreszcze. Powoduje to większą produkcję ciepła i wysiłki w celu zachowania ciepła Rzadko gorączka może wywołać drgawki gorączkowe, przy czym jest to bardziej powszechne u małych dzieci. Gorączki zazwyczaj nie przekraczają 41 do 42 °C. >>>
Gorączka to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: rumień guzowaty, reaktywne zapalenie stawów, zapalenie pęcherzyka żółciowego, ostre zapalenie trzustki, choroba Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba uchyłkowa jelit, biegunka, przetoka okołoodbytnicza, przeziębienie, zapalenie zatok przynosowych, ostre zapalenie gardła, angina, ostre zapalenie krtani, grypa, zapalenie płuc, ostre zapalenie oskrzeli, zapalenie mięśnia sercowego, gorączka reumatyczna, zapalenie osierdzia, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, chłoniak Hodgkina, ostra białaczka limfoblastyczna, chłoniak grudkowy, chłoniak Burkitta, rak nerki, mięśniakomięsak prążkowanokomórkowy, rak kości, mięsak Kaposiego, klonorchoza, fascjoloza, anisakioza, toksokaroza, mielofibroza, malaria, leiszmanioza, Świnka, mononukleoza zakaźna, histoplazmoza, aspergiloza, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, ospa wietrzna, półpasiec, rumień nagły, wirusowe zapalenie wątroby typu E, aIDS.
Nudności
Nudności to rozproszone uczucie niepokoju i dyskomfortu, czasami postrzegane jako chęć wymiotów. Chociaż nie są bolesne, mogą być wyniszczającym objawem, jeśli są długotrwałe. >>>
Nudności to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: marskość wątroby, kamica żółciowa, zapalenie pęcherzyka żółciowego, ostre zapalenie trzustki, zapalenie wyrostka robaczkowego, choroba uchyłkowa jelit, biegunka, zapalenie otrzewnej, hipotensja, przetoka perylimfatyczna, zawał mięśnia sercowego, krwotok podpajęczynówkowy, krwotok śródmózgowy, wodogłowie, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, migrena, glejak wielopostaciowy, rak żołądka, nowotwór jelita cienkiego, rak dróg żółciowych, rak pęcherzyka żółciowego, fascjoloza, fasciolopsoza, anisakioza, gnatostomoza, schistosomatoza, klonorchoza, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, wirusowe zapalenie wątroby typu B, wirusowe zapalenie wątroby typu C, wirusowe zapalenie wątroby typu E, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka Zachodniego Nilu, ornitoza, gorączka Q, zapalenia mózgu doliny Murray, kleszczowe zapalenie mózgu, gorączka plamicowa brazylijska, listerioza, tularemia, wąglik, glistnica.
Odwodnienie
W fizjologii odwodnienie to braki wody w organizmie, z towarzyszącym im zaburzeniem procesów metabolicznych. Dochodzi do niego, gdy utrata wolnej wody przekracza jej pobór, zwykle w wyniku wysiłku fizycznego, choroby lub wysokiej temperatury otoczenia. Łagodne odwodnienie może być również spowodowane diurezą zanurzeniową, która może zwiększyć ryzyko wystąpienia choroby dekompresyjnej u nurków. >>>
Odwodnienie to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: biegunka, choroba lasu Kyasanur, izosporoza, cholera, salmonelloza.
Wodobrzusze
Wodobrzusze to nieprawidłowe nagromadzenie płynu w jamie brzusznej. Technicznie jest to więcej niż 25 ml płynu w jamie otrzewnej, chociaż mogą wystąpić objętości większe niż jeden litr. Objawy mogą obejmować zwiększenie rozmiaru brzucha, zwiększenie masy ciała, dyskomfort w jamie brzusznej i duszność. Powikłania mogą obejmować spontaniczne bakteryjne zapalenie otrzewnej. >>>
Wodobrzusze to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: gorączka Lassa, wirusowe zapalenie wątroby typu C.
Wymioty
Wymioty to mimowolne, siłowe wydalenie zawartości żołądka przez usta, a czasem nos. Wymioty mogą wynikać z wielu przyczyn, a przedłużające się wymioty mają długą diagnostykę różnicową. >>>
Wymioty to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: marskość wątroby, kamica żółciowa, zapalenie pęcherzyka żółciowego, ostre zapalenie trzustki, zapalenie wyrostka robaczkowego, choroba uchyłkowa jelit, biegunka, zapalenie otrzewnej, krwotok śródmózgowy, krwotok podpajęczynówkowy, wodogłowie, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, migrena, tyrozynemia, choroba syropu klonowego, glejak wielopostaciowy, rak żołądka, nowotwór jelita cienkiego, rak dróg żółciowych, rak pęcherzyka żółciowego, fascjoloza, fasciolopsoza, anisakioza, gnatostomoza, wirusowe zapalenie wątroby typu E, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, wirusowe zapalenie wątroby typu B, wirusowe zapalenie wątroby typu C, japońskie zapalenie mózgu, zapalenia mózgu doliny Murray, kleszczowe zapalenie mózgu, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka Zachodniego Nilu, gorączka Oropouche, ornitoza, gorączka Q, choroba Heinego-Medina, gorączka okopowa, zespół wstrząsu toksycznego, gorączka plamicowa brazylijska, krztusiec, szkarlatyna, listerioza.
Żółtaczka
Żółtaczka jest żółtawym lub zielonkawym przebarwieniem skóry i twardówki spowodowanym wysokim poziomem bilirubiny. Żółtaczka u dorosłych jest zwykle objawem wskazującym na obecność chorób podstawowych obejmujących nieprawidłowy metabolizm hemu, zaburzenia czynności wątroby lub niedrożność dróg żółciowych. Częstość występowania żółtaczki u dorosłych jest rzadka, natomiast żółtaczka u niemowląt jest powszechna, szacuje się, że u 80% z nich występuje w pierwszym tygodniu życia. Najczęściej towarzyszącymi objawami żółtaczki są: świąd, blady kał i ciemny mocz. >>>
Żółtaczka to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: marskość wątroby, kamica żółciowa, zapalenie pęcherzyka żółciowego, ostre zapalenie trzustki, choroba Wilsona, rak wątrobowokomórkowy, rak dróg żółciowych, rak pęcherzyka żółciowego, rak trzustki, malaria, klonorchoza, fascjoloza, Żółta gorączka, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, wirusowe zapalenie wątroby typu B, wirusowe zapalenie wątroby typu C, wirusowe zapalenie wątroby typu E, gorączka doliny Rift.
Sposoby zarażenia i przenoszenia choroby
Droga fekalno-oralna
Droga fekalno-oralna opisuje szczególną drogę przenoszenia choroby, w której patogeny zawarte w cząstkach kału przechodzą z jednej osoby do ust innej osoby. Główne przyczyny przenoszenia chorób drogą fekalno-oralną obejmują brak odpowiednich warunków sanitarnych (co prowadzi do otwartej defekacji) oraz złe praktyki higieniczne. Jeśli gleba lub zbiorniki wodne są zanieczyszczone odchodami, ludzie mogą zostać zarażeni chorobami przenoszonymi przez wodę lub glebę. Zanieczyszczenie kałem żywności jest inną formą transmisji fekalno-oralnej. Mycie rąk po zmianie pieluszki u dziecka lub po wykonaniu higieny odbytu może zapobiec rozprzestrzenianiu się chorób przenoszonych drogą pokarmową. >>>
Droga fekalno-oralna dotyczy również innych chorób, takich jak np.: klonorchoza, anisakioza, toksokaroza, wirusowe zapalenie wątroby typu E, gorączka Q, choroba Heinego-Medina, jersinioza, listerioza, tularemia, dżuma, trichurioza, pełzakowica, izosporoza, giardioza, hymenolepidoza, ankylostomatoza, glistnica, toksoplazmoza, owsica, cholera, salmonelloza, węgorczyca.
Możliwe przyczyny kryptosporydiozy
Cryptosporidium
Cryptosporidium rodzaj chorobotwórczych pierwotniaków powodująch zarażenia układu pokarmowego przede wszystkim u zwierząt, zaś u ludzi wywołujących kryptosporydiozę. Ich mitochondria nie zawierają DNA. >>>
Cryptosporidium fragile
Cryptosporidium fragile jest pasożytem zarażającym zwykle płazy. >>>
Cryptosporidium hominis
>>>Cryptosporidium muris
>>>Cryptosporidium parvum
>>>
Badania rozpoznające
Badanie fizykalne
W badaniu fizycznym, badaniu lekarskim lub badaniu klinicznym lekarz bada pacjenta pod kątem ewentualnych oznak lub objawów choroby. Zazwyczaj składa się ono z serii pytań dotyczących historii choroby pacjenta, po których następuje badanie na podstawie zgłoszonych objawów. >>>
Badanie fizykalne to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: przepuklina pępowinowa, zespół jelita drażliwego, angina, grypa, gorączka reumatyczna, zwężenie zastawki aortalnej, anoreksja, migrena, mukowiscydoza, chłoniak Hodgkina, chłoniak grudkowy, sarkoidoza, rak nerki, mięśniakomięsak prążkowanokomórkowy, rak tarczycy, rak odbytu, rak wątrobowokomórkowy, rak kości, mięsak Kaposiego, leiszmanioza, Śpiączka afrykańska, choroba Chagasa, mononukleoza zakaźna, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, ospa wietrzna, krowianka, mięczak zakaźny, rumień zakaźny, pappataci, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, pinta, borelioza, ornitoza, tyfus plamisty, choroba Heinego-Medina, zapalenia mózgu doliny Murray, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, malinica, wrzód weneryczny, róża, gorączka plamicowa brazylijska, nokardioza, gorączka okopowa, tężec.
Badanie kału
Badanie stolca polega na pobraniu i analizie masy kałowej w celu zdiagnozowania obecności lub braku stanu chorobowego. Analiza mikrobiologiczna (hodowla), mikroskopia i testy chemiczne są jednymi z badań wykonywanych na próbkach stolca. >>>
Badanie kału to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba wrzodowa, schistosomatoza, pełzakowica, izosporoza, owsica, salmonelloza.
ELISA
Test immunologiczny ELISA (ang. enzyme-linked immunosorbent assay) jest powszechnie stosowanym testem biochemii analitycznej, opisanym po raz pierwszy przez Evę Engvall i Petera Perlmanna w 1971 roku. Test wykorzystuje fazę stałą typu enzymatycznego testu immunologicznego (EIA) do wykrywania obecności ligandu (zwykle białka) w płynnej próbce przy użyciu przeciwciał skierowanych przeciwko białku, które ma być mierzone. Test ELISA jest stosowany jako narzędzie diagnostyczne w medycynie, patologii roślin i biotechnologii, a także jako kontrola jakości w różnych gałęziach przemysłu. >>>
ELISA to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: leiszmanioza, anisakioza, gnatostomoza, mononukleoza zakaźna, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, ospa wietrzna, rumień zakaźny, wirusowe zapalenie wątroby typu B, wirusowe zapalenie wątroby typu C, wirusowe zapalenie wątroby typu E, aIDS, borelioza, ornitoza, tyfus plamisty, gorączka Q, japońskie zapalenie mózgu, zapalenia mózgu doliny Murray, kleszczowe zapalenie mózgu, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, gorączka Zachodniego Nilu, gorączka doliny Rift, gorączka Oropouche, gorączka okopowa, legionelloza, leptospiroza, jersinioza, listerioza, tularemia, bruceloza, dżuma, pełzakowica, giardioza, odra, toksoplazmoza, bąblowica, węgorczyca, denga, dur brzuszny.
Mikroskopia
Mikroskopia to technika badawcza, która umożliwia obserwację obiektów zbyt małych, aby były widoczne gołym okiem. W medycynie mikroskopia jest wykorzystywana głównie do analizy komórek, tkanek i mikroorganizmów. Dzięki zastosowaniu mikroskopów optycznych, elektronowych lub fluorescencyjnych, specjaliści mogą dokładnie badać struktury komórkowe, identyfikować patogeny oraz oceniać zmiany patologiczne w tkankach. Badania mikroskopowe są kluczowe w diagnostyce wielu chorób, w tym nowotworów, infekcji, a także w analizie próbek biologicznych, takich jak krew czy płyny ustrojowe. Preparaty są często barwione, co pozwala na lepszą wizualizację i różnicowanie poszczególnych elementów komórkowych. Mikroskopia odgrywa także istotną rolę w badaniach naukowych, umożliwiając odkrywanie nowych zjawisk biologicznych oraz rozwijanie metod terapeutycznych. Dzięki mikroskopii możliwe jest gromadzenie cennych informacji, które przyczyniają się do postępu w medycynie, a także do lepszego zrozumienia procesów zachodzących w organizmach żywych. To narzędzie pozostaje nieocenione w pracy patologów, biologów komórkowych i innych specjalistów zajmujących się badaniami mikroskopowymi. >>>
Mikroskopia to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, malaria, Śpiączka afrykańska, choroba Chagasa, fascjoloza, fasciolopsoza, grzybica skóry, sporotrychoza, gorączka krwotoczna Ebola, mięczak zakaźny, pinta, wrzód weneryczny, kiła, rzeżączka, promienica, leptospiroza, listerioza, wąglik, dżuma, glistnica, kandydoza, pełzakowica, izosporoza, giardioza, dyfilobotrioza, ospa małpia, blastomykoza, ospa prawdziwa, ziarniniak pachwinowy, zapalenie spojówek.
Morfologia krwi
Pełna morfologia krwi (CBC) jest badaniem krwi używanym do oceny ogólnego stanu zdrowia i wykrywania szerokiego zakresu zaburzeń, w tym anemii, infekcji i białaczki. Badanie pełnej morfologii krwi mierzy kilka składników i cech Twojej krwi. >>>
Morfologia krwi to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: wrzodziejące zapalenie jelita grubego, zapalenie płuc, Żylaki przełyku, grypa, cukrzyca typu 1, cukrzyca typu 2, ostra białaczka szpikowa, przewlekła białaczka szpikowa, anisakioza, zespół mielodysplastyczny, gammapatia monoklonalna, mononukleoza zakaźna, pappataci, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, gorączka krwotoczna Ebola, ornitoza, tyfus plamisty, gorączka Q, zapalenia mózgu doliny Murray, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, gorączka okopowa, legionelloza, leptospiroza, jersinioza, listerioza, tularemia, wąglik, nosacizna, pełzakowica, izosporoza, glistnica, cholera, dyfilobotrioza, węgorczyca, dur brzuszny.
Reakcja łańcuchowa polimerazy
Łańcuchowa reakcja polimerazy (PCR) jest metodą szeroko stosowaną do szybkiego tworzenia milionów do miliardów kopii (kompletnych lub częściowych) określonej próbki DNA, pozwalając naukowcom na pobranie bardzo małej próbki DNA i wzmocnienie jej (lub jej części) do wystarczająco dużej ilości, aby badać szczegółowo. PCR został wynaleziony w 1983 roku przez amerykańskiego biochemika Kary'ego Mullisa w Cetus Corporation; Mullis i biochemik Michael Smith, którzy opracowali inne istotne sposoby manipulacji DNA, zostali wspólnie nagrodzeni Nagrodą Nobla w dziedzinie chemii w 1993 roku. PCR jest podstawą wielu procedur stosowanych w testach i badaniach genetycznych, w tym analizy starożytnych próbek DNA i identyfikacji czynników zakaźnych. Stosując PCR, kopie bardzo małych ilości sekwencji DNA są wykładniczo wzmacniane w serii cykli zmian temperatury. PCR jest obecnie powszechną i często niezbędną techniką stosowaną w medycznych badaniach laboratoryjnych w szerokim zakresie zastosowań, w tym w badaniach biomedycznych i kryminalistyce. >>>
Reakcja łańcuchowa polimerazy to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, malaria, leiszmanioza, anisakioza, toksokaroza, mononukleoza zakaźna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, rumień zakaźny, wirusowe zapalenie wątroby typu B, wirusowe zapalenie wątroby typu C, wirusowe zapalenie wątroby typu E, pappataci, Żółta gorączka, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, ornitoza, gorączka Q, japońskie zapalenie mózgu, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, gorączka Zachodniego Nilu, gorączka doliny Rift, gorączka Oropouche, wrzód weneryczny, kiła, rzeżączka, gorączka okopowa, legionelloza, leptospiroza, jersinioza, listerioza, tularemia, bruceloza, nosacizna, pełzakowica, ospa małpia, sARS, denga, dur brzuszny.
Stosowane leczenie*
Azytromycyna
Azytromycyna jest lekiem z grupy antybiotyków stosowanym w leczeniu wielu zakażeń bakteryjnych. Obejmuje to zapalenie ucha środkowego, anginę, zapalenie płuc, biegunkę podróżnych i niektóre inne zakażenia jelitowe. Wraz z innymi lekami może być również stosowany w przypadku malarii. Może być przyjmowany doustnie lub dożylnie w dawkach raz na dobę. >>>
Azytromycyna stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: zapalenie zatok przynosowych, ostre zapalenie gardła, angina, zapalenie płuc, pinta, borelioza, ornitoza, gorączka Q, malinica, wrzód weneryczny, kiła, gorączka okopowa, róża, legionelloza, błonica, trąd, listerioza, izosporoza, ziarniniak pachwinowy, dur brzuszny.
Nitazoxanid
Nitazoksanid, sprzedawany m.in. pod nazwą handlową Alinia, jest lekiem przeciwpasożytniczym i przeciwwirusowym o szerokim spektrum działania, stosowanym w medycynie do leczenia różnych zakażeń helmintami, pierwotniakami i wirusami. Jest wskazany do leczenia zakażeń Cryptosporidium parvum i Giardia lamblia u osób immunokompetentnych. >>>
Nitazoxanid stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: fascjoloza, giardioza.
Paromomycyna
Paromomycyna (Aminosidina, ang. Paromomycin) – organiczny związek chemiczny, antybiotyk aminoglikozydowy o działaniu bakteriobójczym oraz przeciwpasożytniczym. >>>
Paromomycyna stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: leiszmanioza, pełzakowica, izosporoza.
* Nie stosuj żadnego z wymienionych lekarstw lub terapii bez konsultacji z lekarzem.
Kryptosporydioza - do jakiego lekarza się udać?
Choroby zakaźne
Choroby zakaźne to specjalizacja lekarska zajmująca się diagnostyką i leczeniem zakażeń. Praktyka specjalisty w zakresie chorób zakaźnych polega na zarządzaniu zakażeniami szpitalnymi (nabytymi w trakcie opieki zdrowotnej) lub zakażeniami nabytymi w społeczności i jest historycznie związana z higieną, epidemiologią, mikrobiologią kliniczną, medycyną podróży i medycyną tropikalną. >>>
Choroby zakaźne to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: biegunka, przeziębienie, angina, grypa, zapalenie płuc, zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, gnatostomoza, tungoza, muszyca, malaria, leiszmanioza, Śpiączka afrykańska, choroba Chagasa, schistosomatoza, klonorchoza, fascjoloza, fasciolopsoza, anisakioza, toksokaroza, mukormykoza, stopa madurska, Świnka, lobomykoza, mononukleoza zakaźna, rinosporydioza, nagminna pleurodynia, alleszerioza, grzybica skóry, geotrychoza, Łupież pstry, grzybica czarna, piedra biała, piedra czarna, kokcydioidomikoza, histoplazmoza, parakokcydioidomikoza, sporotrychoza, aspergiloza, kryptokokoza, argentyńska gorączka krwotoczna, wirusowe zapalenie wątroby typu E, gorączka Lassa, aIDS, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, opryszczka.
Gastroenterologia
Gastroenterologia to dział medycyny zajmujący się diagnostyką i leczeniem chorób układu pokarmowego. Specjaliści w tej dziedzinie, zwani gastroenterologami, badają schorzenia związane z przełykiem, żołądkiem, jelitami, wątrobą, trzustką oraz pęcherzykiem żółciowym. Gastroenterologia obejmuje zarówno choroby zapalne, takie jak zapalenie jelita grubego, jak i zaburzenia funkcjonalne, takie jak zespół jelita drażliwego. W ramach gastroenterologii wykonuje się różnorodne procedury diagnostyczne, takie jak endoskopia, kolonoskopia czy ultrasonografia, które pozwalają na ocenę stanu narządów pokarmowych oraz wykrywanie ewentualnych patologii. Leczenie schorzeń układu pokarmowego może obejmować zarówno farmakoterapię, jak i interwencje chirurgiczne, w zależności od rodzaju i ciężkości choroby. Gastroenterologia odgrywa kluczową rolę w utrzymaniu zdrowia układu pokarmowego i poprawie jakości życia pacjentów z problemami trawiennymi. >>>
Gastroenterologia to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: marskość wątroby, kamica żółciowa, zapalenie pęcherzyka żółciowego, ostre zapalenie trzustki, zapalenie języka, choroba refluksowa przełyku, choroba wrzodowa, przepuklina pępowinowa, przepuklina udowa, choroba Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba uchyłkowa jelit, zespół jelita drażliwego, zaparcia, biegunka, szczelina odbytu, przetoka okołoodbytnicza, zapalenie otrzewnej, alkoholowe zapalenie wątroby, hemoroidy, Żylaki przełyku, zespół Fanconiego-Bickela, zespół Plummera-Vinsona, rak żołądka, nowotwór jelita cienkiego, rak jelita grubego, rak odbytu, rak dróg żółciowych, rak pęcherzyka żółciowego, rak trzustki, anisakioza, rak przełyku, wirusowe zapalenie wątroby typu B, wirusowe zapalenie wątroby typu C, giardioza, trichurioza, kandydoza, pełzakowica, izosporoza, salmonelloza, dyzenteria, tasiemczyca.
Medycyna tropikalna
Medycyna tropikalna to dziedzina medycyny zajmująca się diagnostyką, leczeniem oraz profilaktyką chorób występujących w tropikalnych i subtropikalnych regionach świata. Skupia się na schorzeniach, które są często związane z klimatem, warunkami sanitarnymi oraz stylem życia mieszkańców tych obszarów. Wśród najważniejszych chorób, którymi zajmuje się medycyna tropikalna, znajdują się malaria, denga, żółta febra, wirusowe zapalenie wątroby, a także schorzenia pasożytnicze, takie jak leiszmanioza czy bilharcjoza. Specjaliści z tej dziedziny często pracują w terenach o ograniczonym dostępie do nowoczesnej opieki zdrowotnej, co wymaga dostosowania metod leczenia do lokalnych warunków. Medycyna tropikalna łączy elementy epidemiologii, immunologii, mikrobiologii oraz zdrowia publicznego, aby skutecznie przeciwdziałać chorobom przenoszonym przez wektory, takie jak komary czy kleszcze. Ważnym aspektem medycyny tropikalnej jest także badanie wpływu zmian klimatycznych na rozprzestrzenianie się chorób oraz przygotowywanie odpowiednich strategii interwencji zdrowotnych. Współpraca z organizacjami międzynarodowymi oraz lokalnymi społecznościami jest kluczowa dla skutecznego wdrażania programów zdrowotnych i edukacyjnych, które mają na celu poprawę jakości życia w rejonach dotkniętych chorobami tropikalnymi. >>>
Medycyna tropikalna to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: malaria, leiszmanioza, Śpiączka afrykańska, choroba Chagasa, schistosomatoza, tungoza, stopa madurska, omska gorączka krwotoczna, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, pappataci, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, dur powrotny, tyfus plamisty, gorączka O’nyong-nyong, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka Oropouche, malinica, bartoneloza, choroba Carrióna, gorączka plamicowa brazylijska, leptospiroza, owrzodzenie Buruli, tularemia, melioidoza, dżuma, ankylostomatoza, dyzenteria, wągrzyca, drakunkuloza, Ślepota rzeczna, denga, dur brzuszny.
Bibliografia:
- Identyfikator z baz danych dotyczących genomów, ścieżek enzymatycznych i biologicznych substancji chemicznych (ENG)
- Kryptosporydioza w bazie U.S. National Library of Medicine (ENG)
- Kryptosporydioza na stronach Medscape (ENG)
- Artykuły w brytyjskim serwisie medycznym Patient.info (ENG)
- Kryptosporydioza w bazie danych amerykańskiego National Cancer Institute (ENG)
- Kryptosporydioza w bazie schorzeń Diseases Database (ENG)
- Kryptosporydioza w bazie rzadkich i genetycznych chorób GARD amerykańskiego Narodowego Instytutu Zdrowia (ENG)


Mięsak Kaposiego
Opryszczka
Nerwiak komórkowy ośrodkowy
Choroba Hersa
Denga
Rak wątrobowokomórkowy
Piedra biała
Zespół chorego węzła zatokowo-przedsionkowego