Odra

Co to jest odra?

Odra jest wysoce zaraźliwą chorobą zakaźną wywoływaną przez wirus odry. Objawy zwykle rozwijają się 10-12 dni po ekspozycji na zakażoną osobę i trwają 7-10 dni. Początkowe objawy obejmują zwykle gorączkę, często większą niż 40 °C (104 °F), kaszel, katar i zapalenie oczu. Małe, białe plamki, znane jako plamy Koplika, mogą tworzyć się wewnątrz ust dwa lub trzy dni po rozpoczęciu objawów. Czerwona, płaska wysypka, która zwykle zaczyna się na twarzy, a następnie rozprzestrzenia się na resztę ciała, zwykle zaczyna się trzy do pięciu dni po rozpoczęciu objawów. Powszechne powikłania obejmują biegunkę (w 8% przypadków), zapalenie ucha środkowego (7%) i zapalenie płuc (6%). Występują one częściowo z powodu immunosupresji wywołanej odrą. Rzadziej mogą wystąpić drgawki, ślepota lub zapalenie mózgu.

Odra według naukowych faktów medycznych. Opieramy się tylko na źródłach medycznych, poniższe dane pochodzą ze sprawdzonych baz medycznych. Gorąco odradzamy powierzanie swojego zdrowia szarlatanom i niesprawdzonym źródłom.

Klasyfikacja odry

ICD-10-CM: B05
ICD-10-CM: B05.9
ICD-11: 1826431497
ICD-9-CM: 055

Minimalny okres inkubacji u ludzi: 6 dni

Maksymalny okres inkubacji u ludzi: 19 dni

Możliwe objawy odry

• Anoreksja

  Anoreksja jako symptom to termin medyczny oznaczający utratę apetytu. Choć w publikacjach nienaukowych termin ten jest często używany zamiennie z anorexia nervosa, istnieje wiele możliwych przyczyn utraty apetytu, z których niektóre mogą być nieszkodliwe, podczas gdy inne wskazują na poważny stan kliniczny lub stanowią istotne zagrożenie. >>>

  Anoreksja to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: zapalenie wyrostka robaczkowego, choroba Crohna, ostra białaczka limfoblastyczna, ostra białaczka szpikowa, rak trzustki, rak płuc, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, wirusowe zapalenie wątroby typu B, wirusowe zapalenie wątroby typu C, wirusowe zapalenie wątroby typu E, gorączka Q, tularemia, bruceloza, giardioza, hymenolepidoza, denga.

• Biegunka

  Biegunka jest stanem oddawania co najmniej trzech luźnych, płynnych lub wodnistych wypróżnień każdego dnia. Często trwa przez kilka dni i może powodować odwodnienie z powodu utraty płynów. Objawy odwodnienia często zaczynają się od utraty normalnej rozciągliwości skóry i drażliwego zachowania. Może to postępować do zmniejszonego oddawania moczu, utraty koloru skóry, szybkiej akcji serca i spadku reaktywności w miarę nasilania się. >>>

  Biegunka to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: choroba Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba uchyłkowa jelit, zespół jelita drażliwego, biegunka, nietolerancja laktozy, klonorchoza, fascjoloza, fasciolopsoza, anisakioza, schistosomatoza, gorączka Lassa, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, aIDS, dur powrotny, ornitoza, gorączka Q, choroba Heinego-Medina, gorączka okopowa, zespół wstrząsu toksycznego, jersinioza, listerioza, wąglik, melioidoza, tularemia, glistnica, trichurioza, pełzakowica, sarkocystoza, izosporoza, kryptosporydioza, giardioza, hymenolepidoza, sARS, cholera, salmonelloza, dyzenteria, tasiemczyca, dyfilobotrioza, węgorczyca, dur brzuszny.

• Gorączka

  Gorączka jest definiowana jako temperatura powyżej normalnego zakresu z powodu wzrostu temperatury ustalonej przez organizm. Nie ma jednej uzgodnionej górnej granicy dla normalnej temperatury, przy czym źródła używają wartości pomiędzy 37,2 a 38,3 °C u ludzi. Wzrost temperatury ustalonej wyzwala zwiększone skurcze mięśni i powoduje uczucie zimna lub dreszcze. Powoduje to większą produkcję ciepła i wysiłki w celu zachowania ciepła Rzadko gorączka może wywołać drgawki gorączkowe, przy czym jest to bardziej powszechne u małych dzieci. Gorączki zazwyczaj nie przekraczają 41 do 42 °C. >>>

  Gorączka to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: zapalenie pęcherzyka żółciowego, ostre zapalenie trzustki, rumień guzowaty, reaktywne zapalenie stawów, choroba Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba uchyłkowa jelit, biegunka, przetoka okołoodbytnicza, angina, ostre zapalenie krtani, grypa, zapalenie płuc, ostre zapalenie oskrzeli, przeziębienie, zapalenie zatok przynosowych, ostre zapalenie gardła, gorączka reumatyczna, zapalenie osierdzia, zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, chłoniak Hodgkina, ostra białaczka limfoblastyczna, chłoniak grudkowy, chłoniak Burkitta, rak nerki, mięśniakomięsak prążkowanokomórkowy, rak kości, mięsak Kaposiego, mielofibroza, malaria, leiszmanioza, klonorchoza, fascjoloza, anisakioza, toksokaroza, Świnka, mononukleoza zakaźna, histoplazmoza, aspergiloza, gorączka krwotoczna Ebola, ospa wietrzna, półpasiec, rumień nagły, wirusowe zapalenie wątroby typu E, aIDS, pappataci, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa.

• Kaszel

  Kaszel to nagłe wydalenie powietrza przez duże drogi oddechowe, które pomaga oczyścić je z płynów, substancji drażniących, obcych cząstek i drobnoustrojów. Jako odruch ochronny, kaszel może mieć charakter powtarzalny i przebiega w trzech fazach: wdech, wymuszony wydech przy zamkniętej głośni oraz gwałtowne wypuszczenie powietrza z płuc po otwarciu głośni, czemu zwykle towarzyszy charakterystyczny dźwięk. >>>

  Kaszel to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: pylica płuc, choroba refluksowa przełyku, rozedma płuc, astma, przeziębienie, zapalenie zatok przynosowych, ostre zapalenie gardła, angina, ostre zapalenie krtani, grypa, zapalenie płuc, ostre zapalenie oskrzeli, zapalenie osierdzia, zapalenie mięśnia sercowego, kardiomiopatia rozstrzeniowa, chłoniak Hodgkina, sarkoidoza, rak tarczycy, rak płuc, toksokaroza, histoplazmoza, aspergiloza, gorączka Lassa, choroba lasu Kyasanur, ornitoza, gorączka Q, nokardioza, legionelloza, krztusiec, gruźlica, dżuma, glistnica, blastomykoza, sARS, bąblowica, węgorczyca, idiopatyczne włóknienie płuc.

• Katar

  Katar to swobodne wydzielanie cienkiego płynu śluzowego z nosa. Występuje stosunkowo często. Katar jest częstym objawem alergii (katar sienny) lub niektórych infekcji wirusowych, takich jak przeziębienie czy COVID-19. Może być efektem ubocznym płaczu, narażenia na niskie temperatury, nadużywania kokainy, lub odstawienia, np. od opioidów, takich jak metadon. Leczenie kataru nie jest zwykle konieczne, ale istnieje szereg dostępnych zabiegów medycznych i technik zapobiegawczych. >>>

  Katar to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: przeziębienie, polip nosa, krztusiec.

• Limfadenopatia

  Limfadenopatia lub adenopatia jest chorobą węzłów chłonnych, w której są one nieprawidłowej wielkości lub konsystencji. Limfadenopatia typu zapalnego (najczęstszy typ) to zapalenie węzłów chłonnych, powodujące obrzęk lub powiększenie węzłów chłonnych. W praktyce klinicznej rozróżnienie pomiędzy limfadenopatią a zapaleniem węzłów chłonnych jest rzadko dokonywane, a słowa te są zwykle traktowane jako synonimy. Zapalenie naczyń limfatycznych znane jest jako zapalenie węzłów chłonnych. >>>

  Limfadenopatia to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: mięsak Kaposiego, toksokaroza, mononukleoza zakaźna, aIDS, choroba lasu Kyasanur, opryszczka, ospa wietrzna, pinta, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka Zachodniego Nilu, malinica, gorączka okopowa, róża, szkarlatyna, różyca, listerioza, bruceloza, nosacizna, toksoplazmoza, ospa małpia, denga.

• Plamki Koplika

  Plamki Koplika (łac. maculae Koplik, ang. Koplik's spots) – charakterystyczne dla odry małe, białe plamki z czerwoną obwódką na błonie śluzowej policzków na wysokości dolnych zębów przedtrzonowych i trzonowych. >>>

• Triada Stimsona

  Triada Stimsona to koncepcja medyczna, która odnosi się do trzech kluczowych objawów występujących w przypadku urazów głowy oraz uszkodzeń centralnego układu nerwowego. Składa się z triady: obniżonego poziomu świadomości, sztywności karku oraz objawów neurologicznych, takich jak porażenie czy drgawki. Obniżony poziom świadomości może wskazywać na poważne uszkodzenie mózgu, podczas gdy sztywność karku sugeruje obecność podrażnienia opon mózgowych, co może być wynikiem zapalenia lub krwawienia. Objawy neurologiczne mogą z kolei wskazywać na uszkodzenie struktur mózgowych lub rdzenia kręgowego. Triada Stimsona jest istotna w diagnostyce i ocenie stanu pacjenta w przypadkach urazów głowy, ponieważ pozwala na szybką identyfikację potencjalnie groźnych dla życia stanów. Właściwa interpretacja tych objawów jest kluczowa dla podjęcia odpowiednich działań terapeutycznych. >>>

• Wysypka plamisto-grudkowa

  Wysypka plamista jest rodzajem wysypki charakteryzującej się płaskim, czerwonym obszarem na skórze, który jest pokryty małymi, zbiegającymi się guzkami. Może się ona pojawić tylko u osób o jaśniejszej skórze. Termin "maculopapular" jest związkiem: macules to małe, płaskie odbarwione plamy na powierzchni skóry; papules to małe, podniesione guzki. >>>

  Wysypka plamisto-grudkowa to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: rumień nagły, denga.

• Zapalenie spojówek

  Zapalenie spojówek, znane również jako pinkeye, jest zapaleniem najbardziej zewnętrznej warstwy białej części oka i wewnętrznej powierzchni powieki. Sprawia, że oko wydaje się różowe lub czerwonawe. Może wystąpić ból, pieczenie, drapanie lub swędzenie. >>>

  Zapalenie spojówek to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: kokcydioidomikoza, pappataci, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, ornitoza, tyfus plamisty, gorączka Zachodniego Nilu, gorączka plamicowa brazylijska, listerioza, węgorczyca.

Sposoby zarażenia i przenoszenia choroby

• Kontakt bezpośredni

  Kontakt bezpośredni to jedna z najważniejszych metod przenoszenia chorób zakaźnych, polegająca na bezpośrednim przekazywaniu patogenów z jednej osoby na drugą. Może to zachodzić poprzez dotyk, pocałunki, a także podczas stosunku seksualnego. Wiele chorób, takich jak grypa, ospa wietrzna, czy wirusowe zapalenie wątroby typu B, przenoszonych jest w ten sposób. Bezpośredni kontakt z zakażoną osobą może prowadzić do wprowadzenia wirusów, bakterii czy grzybów do organizmu zdrowego człowieka. Mechanizm ten jest szczególnie niebezpieczny w przypadku chorób o dużej zakaźności, które mogą łatwo rozprzestrzeniać się w populacji, zwłaszcza w zamkniętych środowiskach, takich jak szkoły czy placówki medyczne. Zapobieganie przenoszeniu chorób przez kontakt bezpośredni obejmuje podstawowe zasady higieny, takie jak mycie rąk, unikanie bliskiego kontaktu z osobami chorymi oraz stosowanie barier ochronnych, takich jak prezerwatywy, w przypadku kontaktów seksualnych. Edukacja zdrowotna społeczeństwa jest kluczowym elementem w ograniczaniu rozprzestrzeniania się chorób zakaźnych. >>>

  Kontakt bezpośredni dotyczy również innych chorób, takich jak np.: przeziębienie, grypa, mięsak Kaposiego, grzybica skóry, półpasiec, krowianka, mięczak zakaźny, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, opryszczka, ospa wietrzna, gorączka Q, choroba Heinego-Medina, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka doliny Rift, kłykciny kończyste, wrzód weneryczny, rzęsistkowica, gorączka plamicowa brazylijska, nokardioza, tężec, szkarlatyna, różyca, leptospiroza, trąd, listerioza, tularemia, wąglik, nosacizna, melioidoza, dżuma, ankylostomatoza, wścieklizna, Świerzb, ospa małpia, węgorczyca.

• Przenoszenie drogą powietrzną

  Przenoszenie chorób drogą powietrzną to jedna z najczęstszych metod transmisji patogenów, takich jak wirusy i bakterie. Odbywa się to głównie poprzez drobne krople wydobywające się z dróg oddechowych osoby zakażonej podczas kaszlu, kichania lub mówienia. Te mikroskopijne krople mogą unosić się w powietrzu i być wdychane przez innych ludzi, co prowadzi do zakażeń. Choroby przenoszone drogą powietrzną obejmują takie schorzenia jak grypa, przeziębienie, a także bardziej poważne infekcje, jak odra czy COVID-19. W przypadku wirusów, okres inkubacji może być krótki, co sprawia, że zarażone osoby mogą nie zdawać sobie sprawy z tego, że są nosicielami patogenów, a tym samym nie świadomie rozpowszechniają je w swoim otoczeniu. Aby ograniczyć przenoszenie chorób drogą powietrzną, zaleca się stosowanie maseczek, utrzymywanie odpowiedniej higieny rąk oraz przestrzeganie dystansu społecznego, szczególnie w zamkniętych i zatłoczonych pomieszczeniach. Wietrzenie pomieszczeń i unikanie bliskiego kontaktu z osobami chorymi również stanowią kluczowe środki zapobiegawcze. Zrozumienie mechanizmów przenoszenia chorób drogą powietrzną jest istotne dla opracowywania skutecznych strategii kontroli epidemii oraz ochrony zdrowia publicznego. Edukacja społeczeństwa w tym zakresie może znacznie przyczynić się do zmniejszenia liczby zakażeń i ochrony najbardziej narażonych grup ludzi. >>>

  Przenoszenie drogą powietrzną dotyczy również innych chorób, takich jak np.: przeziębienie, grypa, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, leiszmanioza, Świnka, mononukleoza zakaźna, opryszczka, rumień zakaźny, ornitoza, gorączka Q, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, błonica, krztusiec, promienica, listerioza, tularemia, wąglik, bruceloza, gruźlica, dżuma, ospa małpia.

Możliwe przyczyny odry

• Wirus odry

  Wirus odry, znany również jako wirus morbillivirus, jest patogenem wywołującym jedną z najbardziej zakaźnych chorób wirusowych. Odra jest chorobą wirusową, która rozprzestrzenia się głównie drogą kropelkową, a jej objawy obejmują gorączkę, kaszel, katar oraz charakterystyczną wysypkę. Choroba może prowadzić do poważnych powikłań zdrowotnych. Do najczęstszych należą zapalenie płuc, zapalenie ucha środkowego oraz zapalenie mózgu, które mogą zagrażać życiu. U dzieci, które nie są zaszczepione, ryzyko powikłań jest znacznie wyższe. Długoterminowe skutki infekcji odrą mogą obejmować zespół pozakaźny, znany jako subakutna stwardniejąca panencefalitis (SSPE), który zwykle występuje kilka lat po przejściu odry i prowadzi do poważnych problemów neurologicznych oraz śmierci. W wyniku tych wszystkich zagrożeń, szczepienia przeciwko odrze są niezwykle istotne dla ochrony zdrowia publicznego. >>>

  Wirus odry może powodować również inne choroby, takie jak np.: zapalenie nerwu wzrokowego.

Badania rozpoznające

• Badanie fizykalne

  W badaniu fizycznym, badaniu lekarskim lub badaniu klinicznym lekarz bada pacjenta pod kątem ewentualnych oznak lub objawów choroby. Zazwyczaj składa się ono z serii pytań dotyczących historii choroby pacjenta, po których następuje badanie na podstawie zgłoszonych objawów. >>>

  Badanie fizykalne to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: przepuklina pępowinowa, zespół jelita drażliwego, angina, grypa, gorączka reumatyczna, zwężenie zastawki aortalnej, anoreksja, migrena, mukowiscydoza, chłoniak Hodgkina, chłoniak grudkowy, sarkoidoza, rak nerki, mięśniakomięsak prążkowanokomórkowy, rak tarczycy, rak odbytu, rak wątrobowokomórkowy, rak kości, mięsak Kaposiego, leiszmanioza, Śpiączka afrykańska, choroba Chagasa, mononukleoza zakaźna, rumień zakaźny, pappataci, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, ospa wietrzna, krowianka, mięczak zakaźny, tyfus plamisty, choroba Heinego-Medina, zapalenia mózgu doliny Murray, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, pinta, borelioza, ornitoza, malinica, wrzód weneryczny, nokardioza, gorączka okopowa, róża, gorączka plamicowa brazylijska, tężec.

• ELISA

  Test immunologiczny ELISA (ang. enzyme-linked immunosorbent assay) jest powszechnie stosowanym testem biochemii analitycznej, opisanym po raz pierwszy przez Evę Engvall i Petera Perlmanna w 1971 roku. Test wykorzystuje fazę stałą typu enzymatycznego testu immunologicznego (EIA) do wykrywania obecności ligandu (zwykle białka) w płynnej próbce przy użyciu przeciwciał skierowanych przeciwko białku, które ma być mierzone. Test ELISA jest stosowany jako narzędzie diagnostyczne w medycynie, patologii roślin i biotechnologii, a także jako kontrola jakości w różnych gałęziach przemysłu. >>>

  ELISA to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: leiszmanioza, anisakioza, gnatostomoza, mononukleoza zakaźna, rumień zakaźny, wirusowe zapalenie wątroby typu B, wirusowe zapalenie wątroby typu C, wirusowe zapalenie wątroby typu E, aIDS, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, ospa wietrzna, ornitoza, tyfus plamisty, gorączka Q, japońskie zapalenie mózgu, zapalenia mózgu doliny Murray, kleszczowe zapalenie mózgu, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, gorączka Zachodniego Nilu, gorączka doliny Rift, gorączka Oropouche, borelioza, gorączka okopowa, legionelloza, leptospiroza, jersinioza, listerioza, tularemia, bruceloza, dżuma, pełzakowica, kryptosporydioza, giardioza, toksoplazmoza, bąblowica, węgorczyca, denga, dur brzuszny.

• Test PCR

  Test PCR, czyli reakcja łańcuchowa polimerazy, to technika stosowana do wykrywania obecności materiału genetycznego patogenów, takich jak wirusy czy bakterie. Badanie polega na amplifikacji (powieleniu) specyficznych fragmentów DNA lub RNA, co umożliwia ich wykrycie nawet w bardzo małych ilościach. W kontekście medycyny test PCR jest często wykorzystywany w diagnostyce infekcji wirusowych, w tym COVID-19, grypy czy HIV. Próbki do analizy najczęściej pobiera się z nosa, gardła lub innych tkanek. Wyniki testu mogą być dostępne w ciągu kilku godzin lub dni, w zależności od laboratorium i rodzaju testu. Test PCR charakteryzuje się wysoką czułością i specyficznością, co czyni go jednym z najskuteczniejszych narzędzi w diagnostyce chorób zakaźnych. >>>

  Test PCR to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: przewlekła białaczka szpikowa, fasciolopsoza, rzęsistkowica, melioidoza.

Sposoby leczenia odry*

• opieka wspierająca

* Nie stosuj żadnego z wymienionych lekarstw lub terapii bez konsultacji z lekarzem.

Odra - do jakiego lekarza się udać?

• Choroby zakaźne

  Choroby zakaźne to specjalizacja lekarska zajmująca się diagnostyką i leczeniem zakażeń. Praktyka specjalisty w zakresie chorób zakaźnych polega na zarządzaniu zakażeniami szpitalnymi (nabytymi w trakcie opieki zdrowotnej) lub zakażeniami nabytymi w społeczności i jest historycznie związana z higieną, epidemiologią, mikrobiologią kliniczną, medycyną podróży i medycyną tropikalną. >>>

  Choroby zakaźne to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: biegunka, angina, grypa, zapalenie płuc, przeziębienie, zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, malaria, leiszmanioza, Śpiączka afrykańska, choroba Chagasa, schistosomatoza, klonorchoza, fascjoloza, fasciolopsoza, anisakioza, toksokaroza, gnatostomoza, tungoza, muszyca, Łupież pstry, grzybica czarna, piedra biała, piedra czarna, kokcydioidomikoza, histoplazmoza, parakokcydioidomikoza, sporotrychoza, aspergiloza, kryptokokoza, mukormykoza, stopa madurska, Świnka, lobomykoza, mononukleoza zakaźna, rinosporydioza, nagminna pleurodynia, alleszerioza, grzybica skóry, geotrychoza, gorączka krwotoczna Ebola, opryszczka, ospa wietrzna, półpasiec, krowianka, mięczak zakaźny, rumień nagły, rumień zakaźny, pappataci, wirusowe zapalenie wątroby typu B.

• Immunologia

  Immunologia to dziedzina medycyny zajmująca się badaniem układu odpornościowego, jego funkcji, chorób oraz mechanizmów obronnych organizmu przeciwko patogenom, takim jak bakterie, wirusy, grzyby i pasożyty. Współczesna immunologia bada również autoimmunizację, alergie oraz nowotwory układu odpornościowego. >>>

  Immunologia to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: pęcherzyca, atopowe zapalenie skóry, Łojotokowe zapalenie skóry, rumień wielopostaciowy, rumień guzowaty, toczeń rumieniowaty, język geograficzny, choroba Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, astma, zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie osierdzia, zapalenie twardówki, stwardnienie rozsiane, zespół Guillaina-Barrégo, miastenia, zespół Hurler, choroba Menkesa, krioglobulinemia, choroba Hashimoto, choroba von Gierkego, ostra białaczka limfoblastyczna, chłoniak grudkowy, chłoniak Burkitta, agranulocytoza, zespół Wiskotta-Aldricha, zespół delecji 22q11.2, chłoniak Hodgkina, grasiczak, mięsak Kaposiego, leiszmanioza, gammapatia monoklonalna, kokcydioidomikoza, histoplazmoza, parakokcydioidomikoza, aspergiloza, kryptokokoza, mukormykoza, alleszerioza, geotrychoza, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, opryszczka, aIDS, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, podostre stwardniające zapalenie mózgu, postępująca leukoencefalopatia wieloogniskowa, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, kiła wrodzona.

• Pediatria

  Pediatria jest gałęzią medycyny, która obejmuje opiekę medyczną niemowląt, dzieci, młodzieży i młodych dorosłych. W Europie pediatria obejmuje wielu młodych ludzi do 18 roku życia. Amerykańska Akademia Pediatrii zaleca, aby ludzie szukali opieki pediatrycznej do 21 roku życia, ale niektórzy podspecjaliści pediatryczni kontynuują opiekę nad dorosłymi do 25 roku życia. Światowe granice wiekowe pediatrii z roku na rok mają tendencję wzrostową. Słowo pediatria i jego kognaty oznaczają "uzdrowiciel dzieci", pochodzące od dwóch greckich słów: παῖς (pais "dziecko") i ἰατρός (iatros "lekarz, uzdrowiciel"). Pediatrzy pracują w klinikach, ośrodkach badawczych, na uniwersytetach, w szpitalach ogólnych i dziecięcych, w tym w tych, które praktykują podspecjalizacje pediatryczne. >>>

  Pediatria to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: liszajec, atopowe zapalenie skóry, przepuklina pępowinowa, zaparcia, biegunka, ostre zapalenie gardła, gorączka reumatyczna, dystrofia mięśniowa Duchenne’a, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, padaczka, zespół Sanfilippo, zespół Lescha-Nyhana, choroba Menkesa, mukowiscydoza, choroba Pompego, choroba Coriego, choroba Hersa, zespół Fanconiego-Bickela, zespół Hurler, zespół Huntera, wrodzony zespół niedoboru jodu, cukrzyca typu 1, niedoczynność przytarczyc, tyrozynemia, albinizm, choroba syropu klonowego, skaza krwotoczna, methemoglobinemia, zespół Wiskotta-Aldricha, zespół delecji 22q11.2, ostra białaczka limfoblastyczna, hemofilia, siatkówczak, rak splotu naczyniastego, talasemia, Świnka, ospa wietrzna, rumień nagły, rumień zakaźny, kiła wrodzona, zespół wstrząsu toksycznego, błonica, krztusiec, szkarlatyna, toksoplazmoza, owsica, różyczka.

Bibliografia:

• Identyfikator z baz danych dotyczących genomów, ścieżek enzymatycznych i biologicznych substancji chemicznych (ENG)
• Odra w bazie U.S. National Library of Medicine (ENG)
• Odra na stronach brytyjskiego NHS (ENG)
• Odra na stronach Medscape (ENG)
• Artykuły w brytyjskim serwisie medycznym Patient.info (ENG)
• Odra w bazie danych amerykańskiego National Cancer Institute (ENG)
• Odra w bazie schorzeń Diseases Database (ENG)
• Odra w bazie rzadkich i genetycznych chorób GARD amerykańskiego Narodowego Instytutu Zdrowia (ENG)