Zapalenie otrzewnej

Co to jest zapalenie otrzewnej?

Zapalenie otrzewnej to stan zapalny błony otrzewnej, która wyściela wnętrze jamy brzusznej i otacza narządy wewnętrzne. Jest to poważne schorzenie, które najczęściej wynika z zakażenia bakteryjnego lub grzybiczego, będącego konsekwencją perforacji (przedziurawienia) przewodu pokarmowego, pęknięcia wyrostka robaczkowego, urazu brzucha, czy komplikacji pooperacyjnych. Objawy zapalenia otrzewnej obejmują silny ból brzucha, gorączkę, nudności, wymioty oraz obronę mięśniową brzucha (napięcie mięśni brzucha). Zapalenie otrzewnej wymaga natychmiastowej interwencji medycznej, często w formie leczenia antybiotykami i, w wielu przypadkach, chirurgicznego usunięcia źródła infekcji.

Zapalenie otrzewnej według naukowych faktów medycznych. Opieramy się tylko na źródłach medycznych, poniższe dane pochodzą ze sprawdzonych baz medycznych. Gorąco odradzamy powierzanie swojego zdrowia szarlatanom i niesprawdzonym źródłom.

Klasyfikacja zapalenia otrzewnej

ICD-10: K65
ICD-11: 775356003
ICD-9-CM: 567.8
ICD-9-CM: 567.89
ICD-9-CM: 567.82

Możliwe objawy zapalenia otrzewnej

• Ból brzucha przy dotyku

  Ból brzucha przy dotyku, znany również jako ból uciskowy brzucha, może wystąpić w różnych sytuacjach i z powodu różnych schorzeń. >>>

• Nudności

  Nudności to rozproszone uczucie niepokoju i dyskomfortu, czasami postrzegane jako chęć wymiotów. Chociaż nie są bolesne, mogą być wyniszczającym objawem, jeśli są długotrwałe. >>>

  Nudności to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: marskość wątroby, kamica żółciowa, zapalenie pęcherzyka żółciowego, ostre zapalenie trzustki, zapalenie wyrostka robaczkowego, choroba uchyłkowa jelit, biegunka, hipotensja, przetoka perylimfatyczna, zawał mięśnia sercowego, krwotok podpajęczynówkowy, krwotok śródmózgowy, wodogłowie, migrena, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, glejak wielopostaciowy, rak żołądka, nowotwór jelita cienkiego, rak dróg żółciowych, rak pęcherzyka żółciowego, schistosomatoza, klonorchoza, fascjoloza, fasciolopsoza, anisakioza, gnatostomoza, gorączka krwotoczna Ebola, wirusowe zapalenie wątroby typu B, wirusowe zapalenie wątroby typu C, wirusowe zapalenie wątroby typu E, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, ornitoza, gorączka Q, zapalenia mózgu doliny Murray, kleszczowe zapalenie mózgu, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka Zachodniego Nilu, gorączka plamicowa brazylijska, listerioza, tularemia, wąglik, glistnica.

• Wymioty

  Wymioty to mimowolne, siłowe wydalenie zawartości żołądka przez usta, a czasem nos. Wymioty mogą wynikać z wielu przyczyn, a przedłużające się wymioty mają długą diagnostykę różnicową. >>>

  Wymioty to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: marskość wątroby, kamica żółciowa, zapalenie pęcherzyka żółciowego, ostre zapalenie trzustki, biegunka, zapalenie wyrostka robaczkowego, choroba uchyłkowa jelit, krwotok podpajęczynówkowy, krwotok śródmózgowy, wodogłowie, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, migrena, tyrozynemia, choroba syropu klonowego, glejak wielopostaciowy, rak żołądka, nowotwór jelita cienkiego, rak dróg żółciowych, rak pęcherzyka żółciowego, anisakioza, gnatostomoza, fascjoloza, fasciolopsoza, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, wirusowe zapalenie wątroby typu B, wirusowe zapalenie wątroby typu C, wirusowe zapalenie wątroby typu E, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka Zachodniego Nilu, gorączka Oropouche, ornitoza, gorączka Q, choroba Heinego-Medina, japońskie zapalenie mózgu, zapalenia mózgu doliny Murray, kleszczowe zapalenie mózgu, gorączka okopowa, zespół wstrząsu toksycznego, gorączka plamicowa brazylijska, krztusiec, szkarlatyna, listerioza.

Możliwe przyczyny zapalenia otrzewnej

• Choroby zapalne jelit

  Choroby zapalne jelit (ZZJ) to grupa przewlekłych schorzeń zapalnych, które dotyczą głównie jelita grubego i cienkiego. Do najczęściej występujących form tych chorób należą choroba Crohna oraz wrzodziejące zapalenie jelita grubego. Choroba Crohna może występować w różnych częściach przewodu pokarmowego, od jamy ustnej aż po odbyt, podczas gdy wrzodziejące zapalenie jelita grubego koncentruje się głównie na jelicie grubym. Objawy chorób zapalnych jelit mogą obejmować ból brzucha, biegunkę, krwawienie z odbytu, utratę wagi oraz ogólne osłabienie. Długotrwałe stany zapalne mogą prowadzić do poważnych powikłań, takich jak zwężenia jelit, przetoki, ropnie, a także zwiększone ryzyko wystąpienia nowotworów jelita grubego. Ponadto, choroby te mogą wpływać na inne układy organizmu, wywołując objawy ze strony skóry, oczu czy stawów. Zarówno przyczyny, jak i mechanizmy rozwoju chorób zapalnych jelit są wciąż w dużej mierze nieznane, ale uważa się, że mają one związek z interakcjami między genetyką, układem odpornościowym a czynnikami środowiskowymi. Leczenie ZZJ zazwyczaj obejmuje farmakoterapię, a w niektórych przypadkach może być konieczna interwencja chirurgiczna. Właściwe zarządzanie chorobą jest kluczowe dla poprawy jakości życia pacjentów oraz zmniejszenia ryzyka powikłań. >>>

  Choroby zapalne jelit może powodować również inne choroby, takie jak np.: rumień guzowaty, reaktywne zapalenie stawów, szczelina odbytu, przetoka okołoodbytnicza.

• Perforacja jelita

  Perforacja jelita to nagłe i poważne uszkodzenie ściany jelita, które prowadzi do utworzenia otworu. Taki stan może powodować wypływ treści jelitowej do jamy brzusznej, co z kolei prowadzi do zapalenia otrzewnej, stanu zagrażającego życiu, wymagającego natychmiastowej interwencji chirurgicznej. Perforacja jelita może być wynikiem różnych chorób i stanów patologicznych. Należą do nich choroby zapalne jelit, takie jak choroba Leśniowskiego-Crohna czy wrzodziejące zapalenie jelita grubego. Innymi przyczynami mogą być nowotwory jelit, urazy mechaniczne, a także choroby zakaźne, takie jak tyfus czy czerwonka. Perforacja może również wystąpić w wyniku niedrożności jelit, stosowania niektórych leków, takich jak niesteroidowe leki przeciwzapalne, które mogą prowadzić do uszkodzenia ściany jelita. W każdym przypadku perforacja jelita jest poważnym stanem wymagającym natychmiastowej diagnozy i leczenia, aby zapobiec powikłaniom, takim jak sepsa czy wstrząs. >>>

• Uraz brzucha

  Uraz brzucha to uszkodzenie tkanek w obrębie jamy brzusznej, które może być wynikiem różnych czynników, takich jak wypadki komunikacyjne, upadki, urazy sportowe czy przemoc. Tego rodzaju urazy mogą prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, w zależności od ich ciężkości i lokalizacji. W wyniku urazu brzucha mogą wystąpić krwawienia wewnętrzne, które zagrażają życiu, a także uszkodzenia narządów wewnętrznych, takich jak wątroba, śledziona, nerki czy jelita. Uszkodzenie wątroby może prowadzić do krwawienia i wstrząsu hipowolemicznego, natomiast urazy śledziony mogą powodować poważne krwawienia, które wymagają interwencji chirurgicznej. Urazy jelit mogą skutkować perforacją, co prowadzi do zapalenia otrzewnej, stanu zagrażającego życiu. Inne potencjalne konsekwencje urazów brzucha to uszkodzenia naczyń krwionośnych, co może skutkować zakrzepicą, a także uszkodzenia układu pokarmowego, objawiające się bólami brzucha, wymiotami czy biegunką. W skrajnych przypadkach, urazy te mogą prowadzić do sepsy, stanów zapalnych oraz powikłań wymagających intensywnej opieki medycznej. Dlatego ważne jest, aby w przypadku urazu brzucha niezwłocznie skonsultować się z lekarzem w celu oceny stanu zdrowia i podjęcia odpowiednich działań. >>>

• Zakażenie

  Zakażenie to proces, w którym patogeny, takie jak bakterie, wirusy, grzyby czy pasożyty, wnikają do organizmu gospodarza, rozmnażają się i mogą prowadzić do różnych chorób. Zakażenia mogą mieć różny przebieg i nasilenie, od łagodnych infekcji po poważne stany zagrażające życiu. W przypadku zakażeń bakteryjnych mogą wystąpić choroby takie jak zapalenie płuc, angina, gruźlica, a także zakażenia dróg moczowych czy skórne. Zakażenia wirusowe mogą prowadzić do grypy, przeziębień, wirusowego zapalenia wątroby, HIV/AIDS czy COVID-19. Zakażenia grzybicze często manifestują się jako grzybica skóry, kandydoza czy aspergiloza, natomiast pasożytnicze mogą powodować choroby takie jak malaria, giardioza czy toksoplazmoza. Zakażenia mogą prowadzić do różnych powikłań, a ich przebieg zależy od wielu czynników, w tym stanu zdrowia gospodarza, rodzaju patogenu oraz skuteczności układu odpornościowego. Właściwe diagnozowanie i leczenie zakażeń jest kluczowe dla zapobiegania poważnym konsekwencjom zdrowotnym. >>>

  Zakażenie może powodować również inne choroby, takie jak np.: toksokaroza, piedra biała, piedra czarna, histoplazmoza, parakokcydioidomikoza, mukormykoza, lobomykoza, alleszerioza.

• Zapalenie trzustki

  Zapalenie trzustki, znane jako pancreatitis, to stan zapalny trzustki, który może występować w formie ostrej lub przewlekłej. Ostre zapalenie trzustki często związane jest z kamieniami żółciowymi, nadużywaniem alkoholu lub urazami. Objawy obejmują silny ból brzucha, nudności, wymioty oraz gorączkę. Przewlekłe zapalenie trzustki zazwyczaj rozwija się na skutek długotrwałego nadużywania alkoholu, ale może być również wynikiem chorób genetycznych, autoimmunologicznych lub metabolicznych. Zapalenie trzustki może prowadzić do wielu poważnych komplikacji. Jedną z najpoważniejszych jest cukrzyca, która może rozwinąć się w wyniku uszkodzenia komórek produkujących insulinę. Inne możliwe powikłania to zakażenia, torbiele trzustkowe, a nawet niewydolność narządowa. Długotrwałe zapalenie trzustki może również prowadzić do raka trzustki, co stanowi dodatkowe zagrożenie dla zdrowia. W przypadku wystąpienia objawów zapalenia trzustki konieczna jest natychmiastowa konsultacja z lekarzem, aby zminimalizować ryzyko poważnych konsekwencji zdrowotnych. >>>

• Zapalenie wyrostka robaczkowego

  Zapalenie wyrostka robaczkowego, znane również jako appendicitis, to stan zapalny wyrostka robaczkowego, małej struktury jelitowej położonej na końcu jelita grubego. Choroba ta najczęściej objawia się bólem brzucha, który zazwyczaj zaczyna się w okolicy pępka, a następnie przemieszcza się do prawego dolnego kwadrantu brzucha. Dodatkowymi objawami mogą być nudności, wymioty, gorączka oraz utrata apetytu. Jeśli zapalenie wyrostka robaczkowego nie zostanie leczone, może prowadzić do poważnych powikłań. Najczęściej występującym powikłaniem jest perforacja wyrostka, co może skutkować rozlaniem treści jelitowej do jamy brzusznej, prowadząc do zapalenia otrzewnej, stanu zagrażającego życiu. Inne możliwe powikłania to ropnie, które mogą się tworzyć w okolicy zapalenia, a także zakażenia ogólnoustrojowe. W rzadkich przypadkach zapalenie wyrostka robaczkowego może prowadzić do problemów z układem pokarmowym, takich jak niedrożność jelit. Wczesna diagnoza i interwencja chirurgiczna, najczęściej w postaci appendektomii, są kluczowe w zapobieganiu poważnym powikłaniom związanym z zapaleniem wyrostka robaczkowego. >>>

Stosowane leczenie*

• Amfoterycyna B

  Amfoterycyna B – organiczny związek chemiczny pochodzenia naturalnego zawierający pierścień makrocykliczny zbudowany z fragmentu polienowego oraz wielowodorotlenowego. >>>

  Amfoterycyna B stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: kokcydioidomikoza, histoplazmoza, parakokcydioidomikoza, sporotrychoza, aspergiloza, kryptokokoza, mukormykoza, kandydoza, blastomykoza.

• Cefoksytyna

  Cefoksytyna jest antybiotykiem cefamycynowym drugiej generacji, opracowanym przez firmę Merck & Co., Inc. z cefamycyny C w roku następującym po jej odkryciu, 1972. Został zsyntetyzowany w celu stworzenia antybiotyku o szerszym spektrum działania. >>>

  Cefoksytyna stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: sepsa.

• Cefotaksym

  Cefotaksym jest antybiotykiem stosowanym w leczeniu wielu zakażeń bakteryjnych u ludzi, innych zwierząt i w roślinnych hodowlach. U ludzi stosowany jest w leczeniu zakażeń stawów, zapalenia miednicy, zapalenia opon mózgowych, zapalenia płuc, zakażeń dróg moczowych, sepsy, rzeżączki i zapalenia tkanki łącznej. >>>

  Cefotaksym stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: rzeżączka, róża, sepsa, leptospiroza, dur brzuszny.

• Cefotetan

  Cefotetan jest antybiotykiem iniekcyjnym typu cefamycyny stosowanym w profilaktyce i leczeniu zakażeń bakteryjnych. Jest często grupowany razem z cefalosporynami drugiej generacji i ma podobne spektrum przeciwbakteryjne, ale z dodatkowym pokryciem przeciwanaerobowym. Cefotetan został opracowany przez firmę Yamanouchi. Jest on sprzedawany poza Japonią przez firmę AstraZeneca pod nazwami handlowymi Apatef i Cefotan. >>>

  Cefotetan stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: sepsa.

• Ceftriakson

  Ceftriakson, sprzedawany pod nazwą handlową Rocephin, jest antybiotykiem cefalosporynowym trzeciej generacji stosowanym w leczeniu wielu zakażeń bakteryjnych. Należą do nich zakażenia ucha środkowego, zapalenie wsierdzia, zapalenie opon mózgowych, zapalenie płuc, zakażenia kości i stawów, zakażenia wewnątrzbrzuszne, zakażenia skóry, zakażenia dróg moczowych, rzeżączka i choroba zapalna miednicy. Jest również czasami stosowany przed operacją i po ranie kąsanej, aby zapobiec zakażeniu. Ceftriakson może być podawany we wstrzyknięciu do żyły lub do mięśnia. >>>

  Ceftriakson stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: zapalenie płuc, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, borelioza, wrzód weneryczny, kiła, rzeżączka, gorączka okopowa, róża, sepsa, różyca, leptospiroza, jersinioza, dur brzuszny.

• Meropenem

  Meropenem, sprzedawany między innymi pod nazwami handlowymi Merrem i Merobio, jest dożylnym antybiotykiem β-laktamowym stosowanym w leczeniu różnych zakażeń bakteryjnych. Niektóre z nich to zapalenie opon mózgowych, zakażenie wewnątrzbrzuszne, zapalenie płuc, sepsa i wąglik. >>>

  Meropenem stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: zapalenie wyrostka robaczkowego, listerioza, melioidoza.


* Nie stosuj żadnego z wymienionych lekarstw lub terapii bez konsultacji z lekarzem.

Zapalenie otrzewnej - do jakiego lekarza się udać?

• Anestezjologia

  Anestezjologia to dziedzina medycyny zajmująca się znieczuleniem pacjentów przed, w trakcie i po zabiegach chirurgicznych oraz diagnostycznych. Anestezjolodzy oceniają stan zdrowia pacjentów, dobierają odpowiednie metody znieczulenia, a także monitorują funkcje życiowe podczas operacji. Ich celem jest zapewnienie pacjentom komfortu i bezpieczeństwa, a także minimalizowanie bólu oraz stresu związanego z procedurami medycznymi. W ramach anestezjologii wyróżnia się różne techniki znieczulenia, takie jak znieczulenie ogólne, znieczulenie regionalne (np. znieczulenie zewnątrzoponowe czy podpajęczynówkowe) oraz znieczulenie miejscowe. Anestezjolodzy często współpracują z innymi specjalistami, aby dostosować znieczulenie do indywidualnych potrzeb pacjenta, biorąc pod uwagę jego stan zdrowia oraz rodzaj planowanego zabiegu. Po zakończeniu procedury anestezjolodzy monitorują pacjentów w okresie wybudzania, dbając o ich bezpieczeństwo i komfort. Oprócz znieczulenia, anestezjolodzy również zajmują się leczeniem bólu, w tym bólu przewlekłego, co czyni tę dziedzinę niezwykle istotną w medycynie. >>>

  Anestezjologia to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: ostre zapalenie trzustki, zapalenie wyrostka robaczkowego, zespół rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego, sepsa.

• Chirurgia ogólna

  Chirurgia ogólna to dziedzina medycyny zajmująca się diagnozowaniem i leczeniem operacyjnym szerokiego zakresu schorzeń, obejmujących narządy jamy brzusznej (np. jelita, żołądek, wątroba), piersi, tarczycę, skórę oraz układ mięśniowo-szkieletowy. Chirurdzy ogólni wykonują zabiegi takie jak usuwanie wyrostka robaczkowego, operacje przepuklin, oraz leczenie urazów. >>>

  Chirurgia ogólna to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: kamica żółciowa, zapalenie pęcherzyka żółciowego, ostre zapalenie trzustki, choroba refluksowa przełyku, choroba wrzodowa, zapalenie wyrostka robaczkowego, przepuklina pępowinowa, choroba Crohna, choroba uchyłkowa jelit, przetoka okołoodbytnicza, Żylaki przełyku, hemoroidy, zawał mięśnia sercowego, zapalenie gruczołu tarczowego Riedla, niedoczynność przytarczyc, nadczynność przysadki, skaza krwotoczna, rak splotu naczyniastego, rak tarczycy, rak żołądka, nowotwór jelita cienkiego, rak wątrobowokomórkowy, rak dróg żółciowych, rak pęcherzyka żółciowego, rak trzustki, akantocefaloza, rak przełyku, mukormykoza, zgorzel gazowa, zespół wstrząsu toksycznego, tężec, sepsa, zespół Cushinga, wścieklizna.

• Gastroenterologia

  Gastroenterologia to dział medycyny zajmujący się diagnostyką i leczeniem chorób układu pokarmowego. Specjaliści w tej dziedzinie, zwani gastroenterologami, badają schorzenia związane z przełykiem, żołądkiem, jelitami, wątrobą, trzustką oraz pęcherzykiem żółciowym. Gastroenterologia obejmuje zarówno choroby zapalne, takie jak zapalenie jelita grubego, jak i zaburzenia funkcjonalne, takie jak zespół jelita drażliwego. W ramach gastroenterologii wykonuje się różnorodne procedury diagnostyczne, takie jak endoskopia, kolonoskopia czy ultrasonografia, które pozwalają na ocenę stanu narządów pokarmowych oraz wykrywanie ewentualnych patologii. Leczenie schorzeń układu pokarmowego może obejmować zarówno farmakoterapię, jak i interwencje chirurgiczne, w zależności od rodzaju i ciężkości choroby. Gastroenterologia odgrywa kluczową rolę w utrzymaniu zdrowia układu pokarmowego i poprawie jakości życia pacjentów z problemami trawiennymi. >>>

  Gastroenterologia to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: marskość wątroby, kamica żółciowa, zapalenie pęcherzyka żółciowego, ostre zapalenie trzustki, choroba uchyłkowa jelit, zespół jelita drażliwego, zaparcia, biegunka, szczelina odbytu, przetoka okołoodbytnicza, alkoholowe zapalenie wątroby, zapalenie języka, choroba refluksowa przełyku, choroba wrzodowa, przepuklina pępowinowa, przepuklina udowa, choroba Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, Żylaki przełyku, hemoroidy, zespół Fanconiego-Bickela, zespół Plummera-Vinsona, rak jelita grubego, rak odbytu, rak dróg żółciowych, rak pęcherzyka żółciowego, rak trzustki, rak żołądka, nowotwór jelita cienkiego, anisakioza, rak przełyku, wirusowe zapalenie wątroby typu B, wirusowe zapalenie wątroby typu C, trichurioza, kandydoza, pełzakowica, izosporoza, kryptosporydioza, giardioza, salmonelloza, dyzenteria, tasiemczyca.

• Medycyna wewnętrzna

  Medycyna wewnętrzna jest jedną z głównych specjalizacji medycznych, której głównym celem jest diagnostyka, leczenie oraz profilaktyka chorób dorosłych. Lekarz specjalizujący się w medycynie wewnętrznej nazywany jest internistą lub lekarzem internistą. Specjalizacja ta obejmuje szeroki zakres chorób i schorzeń, które dotyczą różnych narządów i układów wewnętrznych organizmu. Interniści zajmują się m.in. chorobami układu sercowo-naczyniowego, układu oddechowego, układu pokarmowego, nerek, endokrynologii, hematologii, reumatologii oraz chorobami zakaźnymi. Interniści często pracują jako pierwsi konsultanci przy kompleksowych przypadkach medycznych, gdzie wymagane jest koordynowanie opieki nad pacjentem i diagnozowanie chorób o niejasnej etiologii. Specjaliści od medycyny wewnętrznej stosują różne metody diagnostyczne, w tym badania laboratoryjne, obrazowe, jak również przeprowadzają różne procedury diagnostyczne. >>>

  Medycyna wewnętrzna to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: toczeń rumieniowaty, dna moczanowa, choroba refluksowa przełyku, choroba wrzodowa, zapalenie wyrostka robaczkowego, hipotensja, zapalenie płuc, częstoskurcz nadkomorowy, zespół chorego węzła zatokowo-przedsionkowego, zapalenie osierdzia, zapalenie mięśnia sercowego, migrena, niedoczynność tarczycy, nadczynność tarczycy, niedoczynność przytarczyc, niedokrwistość, zespół rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego, skaza krwotoczna, methemoglobinemia, akantocefaloza, zespół mielodysplastyczny, zespół Cushinga, niedokrwistość aplastyczna, choroba niedokrwienna serca.

Bibliografia:

• Zapalenie otrzewnej w bazie U.S. National Library of Medicine (ENG)
• Zapalenie otrzewnej na stronach brytyjskiego NHS (ENG)
• Zapalenie otrzewnej na stronach Medscape (ENG)
• Artykuły w brytyjskim serwisie medycznym Patient.info (ENG)
• Zapalenie otrzewnej w bazie danych amerykańskiego National Cancer Institute (ENG)
• Zapalenie otrzewnej w bazie schorzeń Diseases Database (ENG)