Co to jest zapalenia mózgu doliny Murray?
Zapalenie mózgu doliny Murray, znane również jako zapalenie mózgu wywołane przez wirusy z grupy flavivirusów, jest rzadką, ale poważną chorobą neurologiczną. Choroba ta występuje głównie w Australii i Nowej Zelandii, a jej nazwa pochodzi od doliny Murray, gdzie po raz pierwszy zidentyfikowano wirusa. Głównym wektorem przenoszącym wirusa są komary, które infekują ludzi i zwierzęta, w tym ptaki i konie.
Wirus powodujący zapalenie mózgu doliny Murray może prowadzić do poważnych uszkodzeń mózgu. Objawy choroby mogą obejmować gorączkę, bóle głowy, sztywność karku oraz objawy neurologiczne, takie jak dezorientacja, drgawki, a w cięższych przypadkach śpiączka. Ze względu na specyfikę wirusa, choroba często występuje w sezonie letnim, kiedy populacja komarów jest największa.
Leczenie zapalenia mózgu doliny Murray jest głównie objawowe, ponieważ nie ma specyficznej terapii przeciwwirusowej. W przypadku ciężkich objawów, pacjenci mogą wymagać hospitalizacji oraz intensywnej opieki medycznej. Wsparcie w postaci płynów, leków przeciwbólowych oraz leków przeciwdrgawkowych jest kluczowe w procesie leczenia.
Co do rokowania, zapalenie mózgu doliny Murray ma różne wyniki w zależności od ciężkości choroby oraz ogólnego stanu zdrowia pacjenta. Wiele osób doświadcza pełnego powrotu do zdrowia, ale niektórzy mogą zmagać się z długoterminowymi skutkami neurologicznymi. Wczesna diagnoza i interwencja medyczna mogą znacząco poprawić szanse na wyleczenie, jednak w przypadkach ciężkich uszkodzeń mózgu rokowanie bywa mniej korzystne.
Zapalenia mózgu doliny Murray według naukowych faktów medycznych. Opieramy się tylko na źródłach medycznych, poniższe dane pochodzą ze sprawdzonych baz medycznych. Gorąco odradzamy powierzanie swojego zdrowia szarlatanom i niesprawdzonym źródłom.
Klasyfikacja zapalenia mózgu doliny Murray
ICD-10-CM: A83.4
Minimalny okres inkubacji u ludzi: 5 dni
Maksymalny okres inkubacji u ludzi: 12 dni
Możliwe objawy zapalenia mózgu doliny Murray
Ból głowy
Ból głowy jest objawem bólu w obrębie twarzy, głowy lub szyi. Może występować jako migrena, napięciowy ból głowy lub klasterowy ból głowy. U osób z silnymi bólami głowy istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia depresji. Bóle głowy mogą występować w wyniku wielu schorzeń. Istnieje wiele różnych systemów klasyfikacji bólów głowy. >>>
Ból głowy to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: angina, grypa, polip nosa, przeziębienie, zapalenie zatok przynosowych, ostre zapalenie gardła, nadciśnienie tętnicze, krwotok podpajęczynówkowy, krwotok śródmózgowy, wodogłowie, bezsenność, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, migrena, bezdech senny, niedoczynność przytarczyc, niedokrwistość, methemoglobinemia, nadkrwistość, glejak wielopostaciowy, gruczolak przysadki, Śpiączka afrykańska, toksokaroza, czerwienica prawdziwa, nadpłytkowość samoistna, pappataci, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, ospa wietrzna, półpasiec, dur powrotny, borelioza, ornitoza, tyfus plamisty, gorączka Q, japońskie zapalenie mózgu, kleszczowe zapalenie mózgu, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, gorączka O’nyong-nyong, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka Zachodniego Nilu, gorączka doliny Rift, gorączka okopowa, róża.
Drżenia
Drżenie to mimowolne, rytmiczne ruchy ciała, które mogą występować w różnych częściach organizmu, najczęściej w kończynach, ale także w głowie, głosie czy całym ciele. Z medycznego punktu widzenia drżenie jest objawem, a nie chorobą samą w sobie. Może być spowodowane różnymi czynnikami, takimi jak zaburzenia neurologiczne, w tym choroba Parkinsona, stwardnienie rozsiane czy dystonia. Inne przyczyny drżenia to stres, zmęczenie, nadmierna konsumpcja kofeiny, a także skutki uboczne niektórych leków. Drżenia mogą być klasyfikowane jako drżenie spoczynkowe, posturalne, intencyjne lub drżenie z ruchu. Diagnoza drżenia wymaga dokładnej oceny klinicznej, często wspomaganej badaniami obrazowymi i neurologicznymi. Leczenie drżenia zależy od jego przyczyny i może obejmować farmakoterapię, terapie fizyczne czy w niektórych przypadkach interwencje chirurgiczne. W przypadku drżenia wtórnego, wynikającego z innych schorzeń, leczenie podstawowej przyczyny może prowadzić do ustąpienia objawów. >>>
Drżenia to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: stwardnienie zanikowe boczne, choroba Parkinsona, nadczynność tarczycy, choroba lasu Kyasanur, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, tyfus plamisty, ataksja.
Gorączka
Gorączka jest definiowana jako temperatura powyżej normalnego zakresu z powodu wzrostu temperatury ustalonej przez organizm. Nie ma jednej uzgodnionej górnej granicy dla normalnej temperatury, przy czym źródła używają wartości pomiędzy 37,2 a 38,3 °C u ludzi. Wzrost temperatury ustalonej wyzwala zwiększone skurcze mięśni i powoduje uczucie zimna lub dreszcze. Powoduje to większą produkcję ciepła i wysiłki w celu zachowania ciepła Rzadko gorączka może wywołać drgawki gorączkowe, przy czym jest to bardziej powszechne u małych dzieci. Gorączki zazwyczaj nie przekraczają 41 do 42 °C. >>>
Gorączka to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: zapalenie pęcherzyka żółciowego, ostre zapalenie trzustki, rumień guzowaty, reaktywne zapalenie stawów, choroba Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba uchyłkowa jelit, biegunka, przetoka okołoodbytnicza, zapalenie płuc, ostre zapalenie oskrzeli, przeziębienie, zapalenie zatok przynosowych, ostre zapalenie gardła, angina, ostre zapalenie krtani, grypa, gorączka reumatyczna, zapalenie osierdzia, zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, chłoniak Hodgkina, ostra białaczka limfoblastyczna, chłoniak grudkowy, chłoniak Burkitta, rak nerki, mięśniakomięsak prążkowanokomórkowy, rak kości, mięsak Kaposiego, malaria, leiszmanioza, klonorchoza, fascjoloza, anisakioza, toksokaroza, mielofibroza, Świnka, mononukleoza zakaźna, histoplazmoza, aspergiloza, rumień nagły, wirusowe zapalenie wątroby typu E, aIDS, pappataci, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur.
Nudności
Nudności to rozproszone uczucie niepokoju i dyskomfortu, czasami postrzegane jako chęć wymiotów. Chociaż nie są bolesne, mogą być wyniszczającym objawem, jeśli są długotrwałe. >>>
Nudności to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: marskość wątroby, kamica żółciowa, zapalenie pęcherzyka żółciowego, ostre zapalenie trzustki, zapalenie wyrostka robaczkowego, choroba uchyłkowa jelit, biegunka, zapalenie otrzewnej, hipotensja, zawał mięśnia sercowego, krwotok podpajęczynówkowy, krwotok śródmózgowy, przetoka perylimfatyczna, wodogłowie, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, migrena, glejak wielopostaciowy, rak żołądka, nowotwór jelita cienkiego, rak dróg żółciowych, rak pęcherzyka żółciowego, schistosomatoza, klonorchoza, fascjoloza, fasciolopsoza, anisakioza, gnatostomoza, wirusowe zapalenie wątroby typu E, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, wirusowe zapalenie wątroby typu B, wirusowe zapalenie wątroby typu C, gorączka Q, kleszczowe zapalenie mózgu, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka Zachodniego Nilu, ornitoza, gorączka plamicowa brazylijska, listerioza, tularemia, wąglik, glistnica.
Objawy prodromalne
Objawy prodromalne to wczesne sygnały lub symptomy, które mogą wskazywać na zbliżające się wystąpienie choroby lub ataku. Często występują w kontekście zaburzeń psychicznych, takich jak schizofrenia, gdzie mogą obejmować zmiany w nastroju, zachowaniu lub myśleniu. Mogą również występować w przypadku innych schorzeń, na przykład migreny, gdzie pacjenci doświadczają aur, które poprzedzają ból głowy. W przypadku chorób zakaźnych objawy prodromalne mogą obejmować ogólne osłabienie, bóle mięśni czy gorączkę, które pojawiają się przed pełnym rozwojem klinicznym choroby. Warto zauważyć, że objawy prodromalne są często niespecyficzne, co utrudnia diagnozę. Ich rozpoznanie jest jednak istotne, ponieważ może umożliwić wczesną interwencję i lepsze zarządzanie stanem zdrowia pacjenta. >>>
Objawy zapalenia opon móżgowo-rdzeniowych
Procedury diagnostyczne oceniające sztywność opon mózgowych. >>>
Objawy zapalenia opon móżgowo-rdzeniowych to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: pappataci, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, choroba lasu Kyasanur, ornitoza, tyfus plamisty, choroba Heinego-Medina, kleszczowe zapalenie mózgu, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, gorączka Zachodniego Nilu, gorączka okopowa, wąglik.
Osłabienie mięśni
Osłabienie mięśniowe to brak siły mięśniowej. Jego przyczyn jest wiele i można je podzielić na stany, w których występuje prawdziwe lub postrzegane osłabienie mięśni. Prawdziwe osłabienie mięśni jest podstawowym objawem wielu chorób mięśni szkieletowych, w tym dystrofii mięśniowej i miopatii zapalnych. >>>
Osłabienie mięśni to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: dystrofia twarzowo-łopatkowo-ramieniowa, dystrofia mięśniowa Duchenne’a, dystrofia Emery’ego-Dreifussa, dystrofia miotoniczna, stwardnienie zanikowe boczne, stwardnienie rozsiane, choroba Refsuma, miastenia, choroba Pompego, mukowiscydoza, nadczynność tarczycy, choroba von Gierkego, gruczolak przysadki, choroba Heinego-Medina, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka okopowa, zespół Cushinga, zespół Conna.
Somnolencja
Somnolencja to stan silnego pragnienia snu lub spania przez niezwykle długie okresy. Ma odrębne znaczenia i przyczyny. Może odnosić się do zwykłego stanu poprzedzającego zasypianie, stanu bycia w stanie senności z powodu zaburzeń rytmu okołodobowego lub objawu innych problemów zdrowotnych. Może jej towarzyszyć senność, osłabienie i brak sprawności umysłowej. >>>
Somnolencja to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: kleszczowe zapalenie mózgu, gorączka okopowa.
Sopor
Sopor to stan głębokiego osłabienia świadomości, w którym pacjent nie reaguje na bodźce zewnętrzne, ale może reagować na silne bodźce bólowe. W przeciwieństwie do śpiączki, pacjenci w soporze mogą czasami wykazywać minimalne reakcje, jednak są one zazwyczaj ograniczone i nieadekwatne. Sopor jest często wynikiem poważnych stanów medycznych, takich jak urazy głowy, udary mózgu, zatrucia, infekcje lub choroby metaboliczne. W diagnostyce stanu sopor można stosować różne metody, w tym ocenę neurologiczną, badania obrazowe, a także badania laboratoryjne. Leczenie soporu zależy od jego przyczyny i może obejmować interwencje farmakologiczne, chirurgiczne lub wspierające. W przypadku pacjentów w stanie soporu kluczowe jest monitorowanie funkcji życiowych oraz zapewnienie odpowiedniej opieki, aby zminimalizować ryzyko powikłań. >>>
Sopor to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: Śpiączka afrykańska.
śpiączka
Śpiączka to stan głębokiej nieświadomości, w którym pacjent nie reaguje na bodźce zewnętrzne i nie wykazuje oznak świadomości. Jest to poważny stan medyczny, który może być wynikiem różnych czynników, takich jak urazy głowy, udary mózgu, zatrucia, infekcje czy choroby metaboliczne. W śpiączce dochodzi do zaburzenia funkcji mózgu, co prowadzi do braku zdolności do interakcji z otoczeniem. Śpiączka można klasyfikować według stopnia głębokości oraz przyczyn jej powstania. W przypadku niektórych rodzajów śpiączki, takich jak śpiączka metaboliczna, przyczyny można często zidentyfikować i leczyć, co daje nadzieję na powrót do pełnej świadomości. Inne rodzaje, jak śpiączka traumatyczna, mogą być trudniejsze do leczenia i mogą prowadzić do trwałych uszkodzeń neurologicznych. Diagnoza śpiączki obejmuje ocenę stanu neurologicznego pacjenta, badania obrazowe, a także testy laboratoryjne w celu określenia przyczyny. Leczenie śpiączki koncentruje się na usunięciu przyczyny i wsparciu funkcji życiowych pacjenta, a także na rehabilitacji w przypadku poprawy stanu zdrowia. Rokowanie w przypadku śpiączki jest zróżnicowane i zależy od wielu czynników, w tym czasu trwania śpiączki oraz jej przyczyn. >>>
śpiączka to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: malaria, kleszczowe zapalenie mózgu, japońskie zapalenie mózgu.
Splątanie
Splątanie z medycznego punktu widzenia odnosi się do stanu psychicznego, w którym osoba ma trudności z utrzymaniem jasności myślenia, orientacji w czasie i przestrzeni oraz odpowiednim rozumieniem sytuacji. Może być wynikiem różnych czynników, takich jak choroby neurologiczne, zaburzenia psychiczne, alkoholizm, stosowanie narkotyków czy efekty uboczne leków. W praktyce klinicznej splątanie często objawia się dezorientacją, problemami z pamięcią, trudnościami w komunikacji oraz zmiennością nastroju. Jest to stan, który może występować nagle lub rozwijać się stopniowo, a jego intensywność może się zmieniać w ciągu dnia. Rozpoznanie splątania wymaga dokładnej oceny medycznej, w tym wywiadu z pacjentem oraz badań neurologicznych, aby ustalić przyczynę i wdrożyć odpowiednie leczenie. W zależności od etiologii, terapia może obejmować farmakoterapię, rehabilitację, wsparcie psychologiczne oraz działania mające na celu poprawę środowiska pacjenta. Ważne jest, aby nie ignorować objawów splątania, ponieważ mogą one wskazywać na poważne schorzenia wymagające interwencji. >>>
Splątanie to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: kleszczowe zapalenie mózgu, japońskie zapalenie mózgu.
Urojenia
Urojenia to fałszywe przekonania, które są silnie utrzymywane przez osobę, mimo że są w sprzeczności z rzeczywistością i nie mają podstaw w faktach. Z medycznego punktu widzenia, urojenia są często objawem zaburzeń psychicznych, takich jak schizofrenia, zaburzenia afektywne dwubiegunowe czy ciężkie depresje. Mogą przybierać różne formy, w tym urojenia prześladowcze, wielkościowe, czy urojeniowe przekonania o wpływie zewnętrznym. Osoby z urojeniami mogą być przekonane, że są kontrolowane przez siły zewnętrzne, że mają specjalne moce lub że są obiektami spisku. Urojenia różnią się od halucynacji, które dotyczą zmysłów, ponieważ dotyczą myśli i przekonań. W leczeniu urojeni często stosuje się psychoterapię oraz leki przeciwpsychotyczne, które mogą pomóc w stabilizacji stanu psychicznego pacjenta i redukcji objawów. Ważne jest, aby diagnoza i terapia były prowadzone przez specjalistów w dziedzinie zdrowia psychicznego. >>>
Urojenia to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: zaburzenia afektywne dwubiegunowe, tyfus plamisty, dur brzuszny.
Wymioty
Wymioty to mimowolne, siłowe wydalenie zawartości żołądka przez usta, a czasem nos. Wymioty mogą wynikać z wielu przyczyn, a przedłużające się wymioty mają długą diagnostykę różnicową. >>>
Wymioty to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: ostre zapalenie trzustki, marskość wątroby, kamica żółciowa, zapalenie pęcherzyka żółciowego, zapalenie wyrostka robaczkowego, choroba uchyłkowa jelit, biegunka, zapalenie otrzewnej, krwotok podpajęczynówkowy, krwotok śródmózgowy, wodogłowie, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, migrena, tyrozynemia, choroba syropu klonowego, glejak wielopostaciowy, rak pęcherzyka żółciowego, rak żołądka, nowotwór jelita cienkiego, rak dróg żółciowych, fascjoloza, fasciolopsoza, anisakioza, gnatostomoza, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, wirusowe zapalenie wątroby typu B, wirusowe zapalenie wątroby typu C, wirusowe zapalenie wątroby typu E, Żółta gorączka, ornitoza, gorączka Q, choroba Heinego-Medina, japońskie zapalenie mózgu, kleszczowe zapalenie mózgu, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka Zachodniego Nilu, gorączka Oropouche, gorączka okopowa, zespół wstrząsu toksycznego, gorączka plamicowa brazylijska, krztusiec, szkarlatyna, listerioza.
Zaburzenie świadomości
Zaburzenie świadomości to stan, w którym dochodzi do zaburzenia normalnego funkcjonowania umysłu, co może objawiać się w różnych formach, takich jak dezorientacja, utrata zdolności do reagowania na otoczenie czy zmiana poziomu uwagi. Z medycznego punktu widzenia, zaburzenia te mogą być spowodowane różnorodnymi czynnikami, w tym chorobami neurologicznymi, urazami głowy, infekcjami, zaburzeniami metabolicznymi, a także działaniem substancji psychoaktywnych. W zależności od stopnia nasilenia, zaburzenia świadomości mogą obejmować stany od lekkiej dezorientacji po głęboką śpiączkę. Ważne jest, aby ustalić przyczynę tych zaburzeń, ponieważ ich leczenie może wymagać interwencji medycznej oraz monitorowania stanu pacjenta. W diagnostyce często wykorzystuje się badania obrazowe, analizy laboratoryjne oraz ocenę neurologiczną. Zaburzenia świadomości są poważnym objawem, który może wskazywać na zagrażające życiu stany, dlatego ich wystąpienie wymaga natychmiastowej oceny medycznej i odpowiedniego działania. Właściwe zrozumienie przyczyn i mechanizmów tych zaburzeń jest kluczowe dla skutecznego leczenia i rehabilitacji pacjentów. >>>
Zaburzenie świadomości to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: gorączka doliny Rift.
Złe samopoczucie
Jako termin medyczny, złe samopoczucie to uczucie ogólnego dyskomfortu, niepokoju lub braku dobrego samopoczucia i często pierwszy objaw infekcji lub innej choroby. >>>
Złe samopoczucie to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: Śpiączka afrykańska, Świnka, argentyńska gorączka krwotoczna, ornitoza, wenezuelska gorączka krwotoczna, nokardioza, tularemia, glistnica.
Złość
Drażliwość to zdolność pobudzania, jaką posiadają organizmy żywe, do reagowania na zmiany w otoczeniu. Terminu tego używa się zarówno w odniesieniu do fizjologicznej reakcji na bodźce, jak i do patologicznej, nieprawidłowej lub nadmiernej wrażliwości na bodźce. >>>
Złość to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: pappataci, tężec, giardioza, owsica, wścieklizna.
Sposoby zarażenia i przenoszenia choroby
Przenoszenie przez komary
Przenoszenie chorób przez komary jest istotnym zagadnieniem w medycynie, zwłaszcza w kontekście zdrowia publicznego. Komary są wektorami wielu patogenów, w tym wirusów, bakterii i pasożytów, które mogą powodować poważne choroby u ludzi. Do najgroźniejszych chorób przenoszonych przez komary należą malaria, dengue, Zika, chikungunya oraz wirusowe zapalenie mózgu. Mechanizm przenoszenia chorób przez komary opiera się na ich biologii i zachowaniach żywieniowych. Samice komarów, które potrzebują krwi do produkcji jaj, mogą wprowadzać patogeny do organizmu gospodarza podczas pobierania krwi. W wyniku tego procesu patogeny mogą przedostać się do krwiobiegu, a następnie rozprzestrzeniać się w organizmie, wywołując choroby. Zwalczanie chorób przenoszonych przez komary wymaga wieloaspektowego podejścia, obejmującego kontrolę populacji komarów, stosowanie repelentów oraz szczepienia, tam gdzie są dostępne. Edukacja społeczna na temat zapobiegania ukąszeniom komarów oraz eliminowanie miejsc rozrodu, takich jak stojąca woda, są kluczowymi elementami działań prewencyjnych. Zrozumienie cyklu życia komarów oraz ich ekosystemu jest niezbędne do skutecznej kontroli chorób przenoszonych przez te owady. Badania nad biologicznymi i środowiskowymi czynnikami wpływającymi na populacje komarów oraz ich zdolność do przenoszenia patogenów są również istotne dla opracowywania nowych strategii zapobiegania i leczenia chorób. >>>
Przenoszenie przez komary dotyczy również innych chorób, takich jak np.: malaria, pappataci, Żółta gorączka, gorączka Zachodniego Nilu, gorączka doliny Rift, gorączka Oropouche, japońskie zapalenie mózgu, denga.
Możliwe przyczyny zapalenia mózgu doliny Murray
Murray Valley encephalitis virus
Murray Valley encephalitis virus (MVEV) to wirus przenoszony głównie przez komary, który występuje w Australii i na Nowej Gwinei. Należy do rodziny Flaviviridae, a jego rezerwuarem są ptaki, które mogą przenosić wirusa bez objawów. Infekcja MVEV może prowadzić do poważnych chorób neurologicznych, w tym zapalenia mózgu, które objawia się wysoką gorączką, bólami głowy, sztywnością karku, a także zaburzeniami świadomości. W cięższych przypadkach może dojść do drgawek, paraliżu lub nawet śmierci. U niektórych osób, szczególnie u dzieci i osób starszych, ryzyko powikłań jest znacznie wyższe. Wiele osób zakażonych MVEV może nie wykazywać objawów, co utrudnia monitorowanie i kontrolowanie choroby. W regionach, gdzie wirus jest endemiczny, występują okresowe epidemie, zwłaszcza po intensywnych opadach deszczu, które sprzyjają rozwojowi komarów. >>>
Badania rozpoznające
Badanie fizykalne
W badaniu fizycznym, badaniu lekarskim lub badaniu klinicznym lekarz bada pacjenta pod kątem ewentualnych oznak lub objawów choroby. Zazwyczaj składa się ono z serii pytań dotyczących historii choroby pacjenta, po których następuje badanie na podstawie zgłoszonych objawów. >>>
Badanie fizykalne to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: przepuklina pępowinowa, zespół jelita drażliwego, angina, grypa, gorączka reumatyczna, zwężenie zastawki aortalnej, anoreksja, migrena, mukowiscydoza, chłoniak Hodgkina, chłoniak grudkowy, sarkoidoza, rak nerki, mięśniakomięsak prążkowanokomórkowy, rak tarczycy, rak odbytu, rak wątrobowokomórkowy, rak kości, mięsak Kaposiego, leiszmanioza, Śpiączka afrykańska, choroba Chagasa, mononukleoza zakaźna, rumień zakaźny, pappataci, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, ospa wietrzna, krowianka, mięczak zakaźny, tyfus plamisty, choroba Heinego-Medina, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, pinta, borelioza, ornitoza, malinica, wrzód weneryczny, nokardioza, gorączka okopowa, róża, gorączka plamicowa brazylijska, tężec.
ELISA
Test immunologiczny ELISA (ang. enzyme-linked immunosorbent assay) jest powszechnie stosowanym testem biochemii analitycznej, opisanym po raz pierwszy przez Evę Engvall i Petera Perlmanna w 1971 roku. Test wykorzystuje fazę stałą typu enzymatycznego testu immunologicznego (EIA) do wykrywania obecności ligandu (zwykle białka) w płynnej próbce przy użyciu przeciwciał skierowanych przeciwko białku, które ma być mierzone. Test ELISA jest stosowany jako narzędzie diagnostyczne w medycynie, patologii roślin i biotechnologii, a także jako kontrola jakości w różnych gałęziach przemysłu. >>>
ELISA to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: leiszmanioza, anisakioza, gnatostomoza, mononukleoza zakaźna, rumień zakaźny, wirusowe zapalenie wątroby typu B, wirusowe zapalenie wątroby typu C, wirusowe zapalenie wątroby typu E, aIDS, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, ospa wietrzna, ornitoza, tyfus plamisty, gorączka Q, japońskie zapalenie mózgu, kleszczowe zapalenie mózgu, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, gorączka Zachodniego Nilu, gorączka doliny Rift, gorączka Oropouche, borelioza, gorączka okopowa, legionelloza, leptospiroza, jersinioza, listerioza, tularemia, bruceloza, dżuma, pełzakowica, kryptosporydioza, giardioza, odra, toksoplazmoza, bąblowica, węgorczyca, denga, dur brzuszny.
Morfologia krwi
Pełna morfologia krwi (CBC) jest badaniem krwi używanym do oceny ogólnego stanu zdrowia i wykrywania szerokiego zakresu zaburzeń, w tym anemii, infekcji i białaczki. Badanie pełnej morfologii krwi mierzy kilka składników i cech Twojej krwi. >>>
Morfologia krwi to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: wrzodziejące zapalenie jelita grubego, Żylaki przełyku, grypa, zapalenie płuc, cukrzyca typu 2, cukrzyca typu 1, ostra białaczka szpikowa, przewlekła białaczka szpikowa, anisakioza, zespół mielodysplastyczny, gammapatia monoklonalna, mononukleoza zakaźna, pappataci, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, gorączka krwotoczna Ebola, gorączka Q, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, ornitoza, tyfus plamisty, gorączka okopowa, legionelloza, leptospiroza, jersinioza, listerioza, tularemia, wąglik, nosacizna, glistnica, pełzakowica, izosporoza, kryptosporydioza, cholera, dyfilobotrioza, węgorczyca, dur brzuszny.
Nakłucie lędźwiowe
Nakłucie lędźwiowe jest procedurą medyczną, w której igła jest wprowadzana do kanału kręgowego, najczęściej w celu pobrania płynu mózgowo-rdzeniowego (CSF) do badań diagnostycznych. Głównym powodem nakłucia lędźwiowego jest pomoc w diagnozowaniu chorób ośrodkowego układu nerwowego, w tym mózgu i kręgosłupa. Zabieg wykonywany jest zazwyczaj w znieczuleniu miejscowym z zastosowaniem sterylnej techniki. Igła podskórna jest używana do uzyskania dostępu do przestrzeni podpajęczynówkowej i zebrania płynu. Płyn może być wysłany do analizy biochemicznej, mikrobiologicznej i cytologicznej. >>>
Nakłucie lędźwiowe to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, stwardnienie rozsiane, Śpiączka afrykańska, pappataci, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, choroba lasu Kyasanur, borelioza, tyfus plamisty, japońskie zapalenie mózgu, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, leptospiroza, jersinioza.
Reakcja zobojętniania
Reakcja zobojętniania to badanie medyczne, które polega na ocenie zdolności organizmu do neutralizacji kwasów w żołądku oraz w innych częściach układu pokarmowego. W praktyce najczęściej odnosi się do pomiaru pH w kontekście chorób związanych z nadprodukcją kwasu żołądkowego, takich jak choroba wrzodowa czy refluks żołądkowo-przełykowy. W trakcie badania pacjent może być poddany różnym procedurom, które oceniają, jak skutecznie organizm radzi sobie z kwasami. Może to obejmować podanie substancji kwasotwórczych oraz monitorowanie zmian pH w czasie. Wyniki tego badania pomagają lekarzom w diagnozowaniu problemów związanych z układem pokarmowym oraz w ustalaniu odpowiedniego leczenia. Zobojętnianie kwasu jest istotnym procesem dla utrzymania równowagi kwasowo-zasadowej w organizmie, a jego zaburzenia mogą prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych. Badanie to jest więc kluczowe w diagnostyce i terapii schorzeń układu pokarmowego. >>>
Reakcja zobojętniania to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: pappataci, gorączka Oropouche.
Sposoby leczenia zapalenia mózgu doliny Murray*
- opieka wspierająca
* Nie stosuj żadnego z wymienionych lekarstw lub terapii bez konsultacji z lekarzem.
Zapalenia mózgu doliny Murray - do jakiego lekarza się udać?
Choroby zakaźne
Choroby zakaźne to specjalizacja lekarska zajmująca się diagnostyką i leczeniem zakażeń. Praktyka specjalisty w zakresie chorób zakaźnych polega na zarządzaniu zakażeniami szpitalnymi (nabytymi w trakcie opieki zdrowotnej) lub zakażeniami nabytymi w społeczności i jest historycznie związana z higieną, epidemiologią, mikrobiologią kliniczną, medycyną podróży i medycyną tropikalną. >>>
Choroby zakaźne to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: biegunka, przeziębienie, angina, grypa, zapalenie płuc, zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, gnatostomoza, tungoza, muszyca, malaria, leiszmanioza, Śpiączka afrykańska, choroba Chagasa, schistosomatoza, klonorchoza, fascjoloza, fasciolopsoza, anisakioza, toksokaroza, mukormykoza, stopa madurska, Świnka, lobomykoza, mononukleoza zakaźna, rinosporydioza, nagminna pleurodynia, alleszerioza, grzybica skóry, geotrychoza, Łupież pstry, grzybica czarna, piedra biała, piedra czarna, kokcydioidomikoza, histoplazmoza, parakokcydioidomikoza, sporotrychoza, aspergiloza, kryptokokoza, argentyńska gorączka krwotoczna, wirusowe zapalenie wątroby typu E, gorączka Lassa, aIDS, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, opryszczka.
Neurologia
Neurologia (z greckiego: νεῦρον (neûron), "struna, nerw" i przyrostek -logia, "badanie") jest gałęzią medycyny zajmującą się zaburzeniami układu nerwowego. Neurologia zajmuje się diagnozowaniem i leczeniem wszystkich chorób obejmujących mózg, rdzeń kręgowy i nerwy obwodowe. >>>
Neurologia to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: choroba Kaszina-Beka, zaparcia, zawał mózgu, udar mózgu, tętniak, choroba moyamoya, tętniak Rasmussena, zapalenie mięśnia sercowego, krwotok podpajęczynówkowy, krwotok śródmózgowy, przetoka perylimfatyczna, dystrofia mięśniowa Duchenne’a, dystrofia Emery’ego-Dreifussa, dystrofia miotoniczna, dystrofia twarzowo-łopatkowo-ramieniowa, rodzinna dysautonomia, zespół Hornera, wodogłowie, jaskra, zapalenie nerwu wzrokowego, choroba Ménière’a, zespół Lermoyeza, zapalenie błędnika, zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne, choroba Refsuma, bezsenność, zespół Guillaina-Barrégo, somnambulizm, miastenia, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, pląsawica, stwardnienie zanikowe boczne, choroba Parkinsona, neurodegeneracja związana z kinazą pantotenianu, postępujące porażenie nadjądrowe, choroba Alzheimera, stwardnienie rozsiane, padaczka, migrena, bezdech senny, narkolepsja, zespół Kleinego-Levina, choroba Pompego, choroba McArdle’a, zespół Hurler, zespół Huntera, zespół Sanfilippo, zespół Lescha-Nyhana, choroba Menkesa, zaburzenia depresyjne.


Ornitoza
Choroba Ménière’a
Migrena
Gorączka O’nyong-nyong
Zespół Huntera
Torbiel galaretowata
Pląsawica
Krwotok śródmózgowy