Co to jest wodogłowie?
Wodogłowie, znane również jako hydrocefalus, to stan medyczny, w którym dochodzi do nadmiernego gromadzenia się płynu mózgowo-rdzeniowego (PMR) w komorach mózgu. Płyn ten pełni istotną rolę w ochronie mózgu, amortyzując go oraz dostarczając substancje odżywcze. W normalnych warunkach PMR jest produkowany, krąży w układzie komorowym mózgu, a następnie wchłaniany do krwi. W przypadku wodogłowia proces ten jest zaburzony, co prowadzi do zwiększenia ciśnienia wewnątrzczaszkowego.
Choroba może występować w różnych postaciach, a jej przyczyny mogą być zarówno wrodzone, jak i nabyte. Wrodzone wodogłowie może być wynikiem nieprawidłowości w rozwoju układu nerwowego, takich jak wady genetyczne czy infekcje w czasie ciąży. Nabyte wodogłowie może wystąpić w wyniku urazów głowy, guzów mózgu, infekcji, krwawień wewnętrznych lub innych stanów, które wpływają na normalny przepływ PMR.
Objawy wodogłowia mogą być różnorodne i zależą od wieku pacjenta oraz stopnia zaawansowania choroby. U niemowląt mogą występować powiększenie głowy, wymioty, drażliwość oraz problemy z rozwojem. U starszych dzieci i dorosłych objawy mogą obejmować bóle głowy, problemy z równowagą, zaburzenia widzenia oraz zmiany w zachowaniu. W miarę postępu choroby może dochodzić do poważnych uszkodzeń mózgu, co prowadzi do niepełnosprawności.
Leczenie wodogłowia zazwyczaj polega na usunięciu nadmiaru płynu mózgowo-rdzeniowego. Najczęściej stosowaną metodą jest założenie systemu drenowego, który odprowadza PMR do jamy brzusznej lub innej przestrzeni ciała, gdzie może być wchłonięty. W niektórych przypadkach konieczne może być także leczenie przyczynowe, takie jak usunięcie guza czy leczenie infekcji.
Wodogłowie jest chorobą, która może być uleczalna, jednak rokowanie zależy od wielu czynników, w tym przyczyny, wieku pacjenta oraz czasu, jaki upłynął od wystąpienia objawów. Wczesna diagnoza i interwencja medyczna mogą znacznie poprawić szanse na wyleczenie i minimalizację długoterminowych skutków. W przypadku dzieci, które są leczone w odpowiednim czasie, istnieje duża szansa na normalny rozwój i życie. Jednakże, u osób dorosłych lub w przypadkach, gdzie choroba została zdiagnozowana z opóźnieniem, rokowanie może być mniej korzystne.
Wodogłowie według naukowych faktów medycznych. Opieramy się tylko na źródłach medycznych, poniższe dane pochodzą ze sprawdzonych baz medycznych. Gorąco odradzamy powierzanie swojego zdrowia szarlatanom i niesprawdzonym źródłom.
Klasyfikacja wodogłowia
ICD-10-CM: G91
ICD-10-CM: G91.9
Możliwe objawy wodogłowia
Ból głowy
Ból głowy jest objawem bólu w obrębie twarzy, głowy lub szyi. Może występować jako migrena, napięciowy ból głowy lub klasterowy ból głowy. U osób z silnymi bólami głowy istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia depresji. Bóle głowy mogą występować w wyniku wielu schorzeń. Istnieje wiele różnych systemów klasyfikacji bólów głowy. >>>
Ból głowy to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: przeziębienie, zapalenie zatok przynosowych, ostre zapalenie gardła, angina, grypa, polip nosa, nadciśnienie tętnicze, krwotok podpajęczynówkowy, krwotok śródmózgowy, bezsenność, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, migrena, bezdech senny, niedoczynność przytarczyc, nadkrwistość, niedokrwistość, methemoglobinemia, gruczolak przysadki, glejak wielopostaciowy, Śpiączka afrykańska, toksokaroza, czerwienica prawdziwa, nadpłytkowość samoistna, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, ospa wietrzna, półpasiec, pappataci, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, dur powrotny, borelioza, ornitoza, tyfus plamisty, gorączka Q, japońskie zapalenie mózgu, zapalenia mózgu doliny Murray, kleszczowe zapalenie mózgu, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, gorączka O’nyong-nyong, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka Zachodniego Nilu, gorączka doliny Rift, bartoneloza, choroba Carrióna.
Drażliwość
Drażliwość z medycznego punktu widzenia odnosi się do stanu zwiększonej reaktywności emocjonalnej, w którym osoba może łatwo odczuwać frustrację, złość lub niepokój w odpowiedzi na bodźce zewnętrzne lub wewnętrzne. Może być wynikiem różnych czynników, w tym stresu, przemęczenia, zaburzeń psychicznych, takich jak depresja czy lęk, a także problemów zdrowotnych, takich jak choroby hormonalne czy neurologiczne. Drażliwość może objawiać się w różnych sytuacjach, często wpływając na relacje interpersonalne oraz codzienne funkcjonowanie. W przypadku długotrwałej drażliwości warto zwrócić się o pomoc do specjalisty, aby zidentyfikować przyczyny i wdrożyć odpowiednie metody leczenia lub terapii. Może to obejmować psychoterapię, farmakoterapię lub techniki radzenia sobie ze stresem. Zrozumienie i zarządzanie drażliwością jest kluczowe dla poprawy jakości życia oraz zdrowia psychicznego. >>>
Drażliwość to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: bezsenność, bezdech senny, zespół Kleinego-Levina, kwashiorkor.
Nudności
Nudności to rozproszone uczucie niepokoju i dyskomfortu, czasami postrzegane jako chęć wymiotów. Chociaż nie są bolesne, mogą być wyniszczającym objawem, jeśli są długotrwałe. >>>
Nudności to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: marskość wątroby, kamica żółciowa, zapalenie pęcherzyka żółciowego, ostre zapalenie trzustki, zapalenie wyrostka robaczkowego, choroba uchyłkowa jelit, biegunka, zapalenie otrzewnej, hipotensja, przetoka perylimfatyczna, zawał mięśnia sercowego, krwotok podpajęczynówkowy, krwotok śródmózgowy, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, migrena, glejak wielopostaciowy, rak żołądka, nowotwór jelita cienkiego, rak dróg żółciowych, rak pęcherzyka żółciowego, schistosomatoza, klonorchoza, fascjoloza, fasciolopsoza, anisakioza, gnatostomoza, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, wirusowe zapalenie wątroby typu B, wirusowe zapalenie wątroby typu C, wirusowe zapalenie wątroby typu E, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, ornitoza, gorączka Q, zapalenia mózgu doliny Murray, kleszczowe zapalenie mózgu, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka Zachodniego Nilu, gorączka plamicowa brazylijska, listerioza, wąglik, tularemia, glistnica.
Opóźnienie rozwoju
Opóźnienie rozwoju to stan, w którym dziecko nie osiąga przewidywanych kamieni milowych w rozwoju fizycznym, poznawczym, emocjonalnym lub społecznym w odpowiednim czasie. Z medycznego punktu widzenia może to być wynikiem wielu czynników, w tym genetycznych, środowiskowych, neurologicznych czy metabolicznych. Dzieci z opóźnieniem rozwoju mogą mieć trudności z nauką nowych umiejętności, takich jak chodzenie, mówienie czy nawiązywanie relacji z rówieśnikami. Wczesna interwencja jest kluczowa, ponieważ odpowiednia terapia i wsparcie mogą znacząco poprawić funkcjonowanie dziecka i jego jakość życia. Diagnoza opóźnienia rozwoju zwykle obejmuje ocenę przez specjalistów, takich jak pediatrzy, psycholodzy czy terapeuci zajęciowi, którzy mogą zidentyfikować specyficzne obszary wymagające wsparcia. Ważne jest, aby rodzice i opiekunowie byli świadomi norm rozwojowych i zwracali uwagę na wszelkie niepokojące sygnały, co pozwoli na szybką reakcję i podjęcie odpowiednich działań terapeutycznych. >>>
Opóźnienie rozwoju to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: tyrozynemia.
Powiększenie głowy
Powiększenie głowy, znane w medycynie jako makrocefalia, to stan, w którym obwód głowy osoby jest większy niż przeciętny dla danego wieku i płci. Może być spowodowane różnorodnymi czynnikami, w tym genetycznymi, środowiskowymi oraz patologicznymi. W przypadku dzieci makrocefalia może wynikać z różnych przyczyn, takich jak wodogłowie, co jest nadmiernym gromadzeniem się płynu mózgowo-rdzeniowego w komorach mózgu, lub z zaburzeń rozwojowych. U dorosłych powiększenie głowy może być związane z nowotworami, chorobami neurodegeneracyjnymi czy innymi schorzeniami. Diagnostyka makrocefalii zazwyczaj obejmuje badania obrazowe, takie jak tomografia komputerowa czy rezonans magnetyczny, które pomagają ocenić strukturę mózgu oraz ewentualne zmiany patologiczne. Leczenie zależy od przyczyny powiększenia głowy i może obejmować zarówno interwencje chirurgiczne, jak i terapię farmakologiczną. Ważne jest, aby każdą sytuację powiększenia głowy oceniać indywidualnie, z uwzględnieniem objawów towarzyszących oraz historii medycznej pacjenta. Wczesna diagnoza i odpowiednie leczenie są kluczowe dla minimalizacji potencjalnych powikłań i poprawy jakości życia pacjenta. >>>
Problemy z koncentracją
Problemy z koncentracją z medycznego punktu widzenia mogą być objawem różnych zaburzeń lub stanów zdrowotnych. Mogą wynikać z czynników psychicznych, takich jak depresja, lęk, ADHD (zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi) czy zaburzenia obsesyjno-kompulsywne. W takich przypadkach trudności w skupieniu uwagi są często związane z problemami emocjonalnymi i mogą prowadzić do obniżonej wydajności w codziennych zadaniach. Inne czynniki mogą być fizyczne, takie jak zmęczenie, niedobory witamin, problemy ze snem, a także choroby neurologiczne, takie jak demencja czy udar mózgu. Zmiany w funkcjonowaniu układu nerwowego mogą powodować trudności w utrzymaniu uwagi i przetwarzaniu informacji. Czasami problemy z koncentracją mogą być wynikiem stresu, nadmiernego obciążenia pracą lub zbyt dużej ilości bodźców zewnętrznych, co może prowadzić do rozproszenia uwagi. Współczesny styl życia, z ciągłym dostępem do technologii i informacji, również może przyczyniać się do trudności w koncentracji. Diagnostyka tych problemów często wymaga wnikliwej analizy historii pacjenta, a także przeprowadzenia testów psychologicznych i neurologicznych. Leczenie może obejmować terapię psychologiczną, farmakoterapię lub zmiany w stylu życia, takie jak poprawa jakości snu, dieta czy techniki relaksacyjne. W zależności od przyczyny, podejście do leczenia może być różne, a kluczem jest zrozumienie indywidualnych potrzeb pacjenta. >>>
Problemy z koncentracją to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: stwardnienie rozsiane, bezdech senny, anoreksja, niedoczynność tarczycy, nadczynność tarczycy, choroba Hashimoto, niedoczynność przytarczyc.
Problemy z równowagą
Problemy z równowagą to zaburzenia, które mogą wpływać na zdolność osoby do utrzymania stabilności i koordynacji podczas stania, chodzenia czy wykonywania innych ruchów. Mogą być spowodowane różnorodnymi czynnikami, w tym problemami z układem przedsionkowym, który odpowiada za percepcję równowagi, a także z układem nerwowym, mięśniami i stawami. Zaburzenia równowagi mogą manifestować się w postaci zawrotów głowy, chwiejności, a także trudności w poruszaniu się. Przyczyny mogą być zarówno łagodne, jak i poważne, obejmujące infekcje ucha, choroby neurologiczne, urazy głowy, a także skutki uboczne niektórych leków. Diagnoza opiera się na wywiadzie medycznym, badaniach fizykalnych oraz testach diagnostycznych, takich jak badania równowagi czy obrazowanie medyczne. Leczenie problemów z równowagą zależy od ich przyczyny i może obejmować rehabilitację, leki, a czasem interwencje chirurgiczne. Ważne jest również dostosowanie środowiska pacjenta, aby zminimalizować ryzyko upadków i kontuzji. W przypadku poważniejszych schorzeń, takich jak choroba Parkinsona czy stwardnienie rozsiane, rehabilitacja i wsparcie są kluczowe dla poprawy jakości życia. >>>
Problemy z równowagą to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: stwardnienie rozsiane, glejak wielopostaciowy, ataksja.
Senność
Senność z medycznego punktu widzenia to stan charakteryzujący się uczuciem zmęczenia i potrzebą snu, który może być wynikiem różnych czynników. Może być spowodowana niedoborem snu, zaburzeniami snu, takimi jak bezsenność czy obturacyjny bezdech senny, a także stresem, depresją czy innymi problemami zdrowotnymi. Senność może również wynikać z niezdrowego stylu życia, niewłaściwej diety lub braku aktywności fizycznej. W niektórych przypadkach senność jest objawem chorób, takich jak cukrzyca, niedoczynność tarczycy, anemia czy infekcje. Może być także wynikiem działania leków lub substancji psychoaktywnych. Warto zwrócić uwagę na kontekst, w jakim występuje senność, ponieważ jej przyczyny mogą być zróżnicowane i wymagać odpowiedniej diagnozy. Przewlekła senność może znacząco wpływać na jakość życia, zdolności poznawcze i ogólne samopoczucie. Dlatego ważne jest, aby w przypadku jej występowania, szczególnie jeśli jest towarzyszone innymi objawami, skonsultować się z lekarzem w celu ustalenia przyczyny i podjęcia ewentualnego leczenia. >>>
Senność to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: bezdech senny, zespół Kleinego-Levina.
Wymioty
Wymioty to mimowolne, siłowe wydalenie zawartości żołądka przez usta, a czasem nos. Wymioty mogą wynikać z wielu przyczyn, a przedłużające się wymioty mają długą diagnostykę różnicową. >>>
Wymioty to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: marskość wątroby, kamica żółciowa, zapalenie pęcherzyka żółciowego, ostre zapalenie trzustki, zapalenie wyrostka robaczkowego, choroba uchyłkowa jelit, biegunka, zapalenie otrzewnej, krwotok podpajęczynówkowy, krwotok śródmózgowy, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, migrena, choroba syropu klonowego, tyrozynemia, glejak wielopostaciowy, rak żołądka, nowotwór jelita cienkiego, rak dróg żółciowych, rak pęcherzyka żółciowego, fascjoloza, fasciolopsoza, anisakioza, gnatostomoza, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, wirusowe zapalenie wątroby typu B, wirusowe zapalenie wątroby typu C, wirusowe zapalenie wątroby typu E, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, ornitoza, gorączka Q, choroba Heinego-Medina, japońskie zapalenie mózgu, zapalenia mózgu doliny Murray, kleszczowe zapalenie mózgu, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka Zachodniego Nilu, gorączka Oropouche, zespół wstrząsu toksycznego, gorączka plamicowa brazylijska, gorączka okopowa, krztusiec, szkarlatyna, listerioza.
Zaburzenia wzroku
Zaburzenia wzroku to wszelkie nieprawidłowości w funkcjonowaniu narządu wzroku, które mogą wpływać na zdolność widzenia. Mogą obejmować różnorodne problemy, takie jak krótkowzroczność, dalekowzroczność, astygmatyzm, a także bardziej złożone schorzenia, takie jak zaćma czy jaskra. Wzrok jest wynikiem skomplikowanego procesu, w którym światło przechodzi przez rogówkę, soczewkę i siatkówkę, a następnie jest przetwarzane przez nerw wzrokowy i analizowane w mózgu. Zaburzenia mogą być spowodowane czynnikami genetycznymi, urazami, chorobami metabolicznymi, infekcjami, a także starzeniem się organizmu. Objawy zaburzeń wzroku mogą obejmować rozmyte widzenie, problemy z percepcją kolorów, trudności w widzeniu w słabym świetle, a także bóle oczu czy migreny. W diagnostyce zaburzeń wzroku kluczowe są badania okulistyczne, które pozwalają na ocenę stanu zdrowia oczu i na wczesne wykrycie potencjalnych schorzeń. Leczenie może obejmować korekcję wad wzroku za pomocą okularów lub soczewek kontaktowych, farmakoterapię, a w niektórych przypadkach interwencje chirurgiczne. Wczesna diagnoza i odpowiednie leczenie są istotne dla zachowania dobrego wzroku i jakości życia. >>>
Zaburzenia wzroku to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: nadciśnienie tętnicze, choroba Refsuma, stwardnienie rozsiane, tyrozynemia, nadkrwistość, nadpłytkowość samoistna, ataksja.
Możliwe przyczyny wodogłowia
Choroby genetyczne
Choroby genetyczne to schorzenia wynikające z nieprawidłowości w materiale genetycznym organizmu, które mogą być dziedziczone po rodzicach lub powstawać na skutek mutacji. Mogą one wpływać na różne aspekty funkcjonowania organizmu, w tym na rozwój, metabolizm, a także na zdolność organizmu do obrony przed chorobami. Do chorób genetycznych zalicza się między innymi mukowiscydozę, która wpływa na układ oddechowy i pokarmowy, a także hemofilię, która powoduje zaburzenia krzepnięcia krwi. Innym przykładem są choroby metaboliczne, takie jak fenyloketonuria, gdzie organizm nie jest w stanie metabolizować pewnych substancji, co prowadzi do poważnych problemów zdrowotnych. Choroby genetyczne mogą także obejmować wady wrodzone, takie jak zespół Downa, który jest wynikiem dodatkowego chromosomu 21. Zespół ten wiąże się z opóźnieniem rozwoju oraz charakterystycznymi cechami fizycznymi. Dodatkowo, niektóre nowotwory, takie jak rak piersi czy rak jajnika, mogą być związane z dziedzicznymi mutacjami genów, co zwiększa ryzyko ich wystąpienia. Warto zaznaczyć, że niektóre choroby genetyczne mogą być również nabyte, co oznacza, że mutacje mogą wystąpić w ciągu życia jednostki, wpływając na jej zdrowie i jakość życia. Diagnostyka i terapia chorób genetycznych są dziedzinami intensywnie rozwijającymi się, co daje nadzieję na skuteczniejsze leczenie i lepsze zrozumienie tych schorzeń. >>>
Choroby genetyczne może powodować również inne choroby, takie jak np.: Łojotokowe zapalenie skóry, zespół policystycznych jajników.
Genetyka
Genetyka to dziedzina nauki zajmująca się badaniem dziedziczenia cech i zmienności organizmów. Obejmuje ona analizę genów, chromosomów oraz mechanizmów, które wpływają na przekazywanie cech z pokolenia na pokolenie. Geny, które są podstawowymi jednostkami dziedziczenia, mogą wpływać na rozwój różnych chorób, zarówno dziedzicznych, jak i nabytych. Choroby genetyczne mogą powstawać w wyniku mutacji w pojedynczych genach, co prowadzi do różnych zaburzeń, takich jak mukowiscydoza, choroba Huntingtona czy dystrofia mięśniowa. W przypadku nieprawidłowości w liczbie lub strukturze chromosomów, mogą występować choroby takie jak zespół Downa czy zespół Turnera. Genetyka ma również wpływ na predyspozycje do wielu chorób, takich jak cukrzyca typu 2, choroby sercowo-naczyniowe czy nowotwory. W takich przypadkach, chociaż niektóre geny mogą zwiększać ryzyko wystąpienia choroby, to ich rozwój często jest wynikiem interakcji między genami a czynnikami środowiskowymi. Współczesne badania nad genetyką pozwalają na lepsze zrozumienie tych mechanizmów, co może prowadzić do bardziej skutecznych metod diagnostyki i terapii. >>>
Genetyka może powodować również inne choroby, takie jak np.: rogowacenie ciemne, reaktywne zapalenie stawów, dna moczanowa, choroba zwyrodnieniowa stawów, kamica żółciowa, atopowe zapalenie skóry, rumień wielopostaciowy, choroba Crohna, zespół jelita drażliwego, alkoholowe zapalenie wątroby, Żylaki kończyn dolnych, polip nosa, rozedma płuc, nadciśnienie tętnicze, kardiomiopatia rozstrzeniowa, kardiomiopatia przerostowa, arytmogenna kardiomiopatia prawej komory, choroba Ménière’a, narkolepsja, zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne, somnambulizm, choroba Parkinsona, choroba Alzheimera, padaczka, bezdech senny, choroba Wilsona, schizofrenia, zaburzenia afektywne dwubiegunowe, zaburzenia depresyjne, niedoczynność tarczycy, choroba Hashimoto, niedoczynność przytarczyc, tyrozynemia, choroba syropu klonowego, methemoglobinemia, hemofilia, rak jamy nosowo-gardłowej, międzybłoniak, ataksja, kamica nerkowa.
Guzy mógu
Guzy mózgu to nieprawidłowe wzrosty komórek w obrębie mózgu, które mogą być łagodne (niegroźne) lub złośliwe (rakowe). Mogą występować w różnych częściach mózgu i prowadzić do wielu poważnych problemów zdrowotnych. W zależności od lokalizacji guza oraz jego wielkości, mogą występować różne objawy, takie jak bóle głowy, problemy z równowagą, trudności w mówieniu, zaburzenia widzenia, zmiany w zachowaniu czy problemy z pamięcią. Guzy mózgu mogą powodować szereg chorób i dolegliwości, w tym napady padaczkowe, które są wynikiem zakłócenia normalnej aktywności elektrycznej mózgu. Mogą również prowadzić do wzrostu ciśnienia wewnątrzczaszkowego, co może objawiać się nudnościami, wymiotami, a także poważnymi problemami neurologicznymi. W przypadku złośliwych guzów, takich jak glejaki, istnieje ryzyko przerzutów do innych części ciała, co dodatkowo komplikuje leczenie i rokowania. Diagnostyka guzów mózgu zazwyczaj obejmuje badania obrazowe, takie jak tomografia komputerowa (TK) lub rezonans magnetyczny (MRI), które pozwalają ocenić rozmiar, lokalizację i charakterystykę guza. Leczenie może obejmować chirurgię, radioterapię, chemioterapię lub kombinację tych metod, w zależności od rodzaju guza oraz stanu zdrowia pacjenta. Wczesna diagnoza i odpowiednie leczenie są kluczowe dla poprawy rokowań i jakości życia pacjentów z guzami mózgu. >>>
Uraz głowy
Uraz głowy to wszelkie uszkodzenia, jakie mogą wystąpić w obrębie czaszki, mózgu oraz otaczających tkanek, wynikające zazwyczaj z uderzenia, upadku lub innego rodzaju wstrząsu. Urazy głowy mogą prowadzić do różnych problemów zdrowotnych, w zależności od ich ciężkości oraz lokalizacji uszkodzeń. Najczęściej występującymi konsekwencjami urazów głowy są wstrząśnienia mózgu, które mogą powodować bóle głowy, zawroty, zaburzenia równowagi i problemy z pamięcią. W cięższych przypadkach mogą wystąpić krwiaki wewnętrzne, które zagrażają życiu, oraz uszkodzenia mózgu, prowadzące do neurologicznych deficytów, takich jak paraliż, problemy z mową czy zaburzenia emocjonalne. Urazy głowy mogą także zwiększać ryzyko wystąpienia chorób neurodegeneracyjnych, takich jak choroba Alzheimera czy Parkinsona, szczególnie przy powtarzających się wstrząśnieniach. Długoterminowe skutki urazów głowy mogą obejmować również zespół postkompleksowy, który charakteryzuje się chronicznymi bólami głowy, problemami ze snem, lękiem i depresją. W przypadku jakiegokolwiek urazu głowy zaleca się natychmiastową konsultację medyczną, aby zminimalizować ryzyko poważnych powikłań. >>>
Uraz głowy może powodować również inne choroby, takie jak np.: krwotok śródmózgowy, krwotok podpajęczynówkowy, choroba Ménière’a, zapalenie błędnika, ataksja.
Wodogłowie - do jakiego lekarza się udać?
Genetyka kliniczna
Genetyka kliniczna to dziedzina medycyny zajmująca się diagnozowaniem, leczeniem i doradztwem w zakresie chorób genetycznych i wrodzonych, poprzez analizę dziedziczenia genów i mutacji. Pomaga w ocenie ryzyka genetycznego, diagnozowaniu zaburzeń genetycznych oraz planowaniu leczenia i opieki. >>>
Genetyka kliniczna to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: przepuklina pępowinowa, niedomykalność zastawki mitralnej, choroba Andersen, zespół Sanfilippo, mukowiscydoza, tyrozynemia, zespół delecji 22q11.2.
Neurologia
Neurologia (z greckiego: νεῦρον (neûron), "struna, nerw" i przyrostek -logia, "badanie") jest gałęzią medycyny zajmującą się zaburzeniami układu nerwowego. Neurologia zajmuje się diagnozowaniem i leczeniem wszystkich chorób obejmujących mózg, rdzeń kręgowy i nerwy obwodowe. >>>
Neurologia to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: choroba Kaszina-Beka, zaparcia, zawał mózgu, udar mózgu, tętniak, choroba moyamoya, krwotok śródmózgowy, przetoka perylimfatyczna, tętniak Rasmussena, zapalenie mięśnia sercowego, krwotok podpajęczynówkowy, dystrofia mięśniowa Duchenne’a, dystrofia Emery’ego-Dreifussa, dystrofia miotoniczna, dystrofia twarzowo-łopatkowo-ramieniowa, rodzinna dysautonomia, zespół Hornera, jaskra, zapalenie nerwu wzrokowego, choroba Ménière’a, zespół Lermoyeza, zapalenie błędnika, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, pląsawica, stwardnienie zanikowe boczne, choroba Parkinsona, neurodegeneracja związana z kinazą pantotenianu, postępujące porażenie nadjądrowe, choroba Alzheimera, stwardnienie rozsiane, padaczka, migrena, bezdech senny, narkolepsja, zespół Kleinego-Levina, zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne, choroba Refsuma, bezsenność, zespół Guillaina-Barrégo, somnambulizm, miastenia, choroba Pompego, choroba McArdle’a, zespół Hurler, zespół Huntera, zespół Sanfilippo, zespół Lescha-Nyhana, choroba Menkesa, zaburzenia depresyjne.
Bibliografia:
- Wodogłowie w bazie U.S. National Library of Medicine (ENG)
- Wodogłowie na stronach brytyjskiego NHS (ENG)
- Wodogłowie na stronach Medscape (ENG)
- Artykuły w brytyjskim serwisie medycznym Patient.info (ENG)
- Wodogłowie w bazie danych amerykańskiego National Cancer Institute (ENG)
- Wodogłowie w bazie schorzeń Diseases Database (ENG)
- Wodogłowie w bazie rzadkich i genetycznych chorób GARD amerykańskiego Narodowego Instytutu Zdrowia (ENG)


Ostre zapalenie krtani
Rak krtani
Zaburzenia depresyjne
Narkolepsja
Choroba syropu klonowego
Choroba Taruiego
Argentyńska gorączka krwotoczna
Ziarniniak pachwinowy