Toksokaroza

Co to jest toksokaroza?

Toksokaroza to choroba wywołana przez larwy pasożyta Toxocara, który najczęściej występuje u psów i kotów. Zakażenie u ludzi najczęściej ma miejsce przez kontakt z zanieczyszczoną glebą, piaskiem lub odchodami zwierząt. Larwy pasożyta mogą przetrwać w środowisku przez długi czas, co zwiększa ryzyko zakażenia, zwłaszcza w miejscach, gdzie dzieci bawią się na zewnątrz.

Po dostaniu się do organizmu ludzkiego, larwy Toxocara mogą migrować do różnych narządów, takich jak oczy, wątroba, płuca czy mózg. W przypadku zakażenia, układ odpornościowy reaguje na obecność larw, co prowadzi do stanu zapalnego. Objawy toksokarozy mogą być różnorodne i zależą od lokalizacji larw oraz reakcji organizmu. W niektórych przypadkach zakażenie przebiega bezobjawowo, co może utrudniać diagnozę.

Choroba ta jest szczególnie niebezpieczna dla dzieci i osób z osłabionym układem odpornościowym. U dzieci toksokaroza może prowadzić do poważnych komplikacji, w tym uszkodzenia wzroku, jeśli larwy dostaną się do oczu. W przypadku dorosłych objawy mogą być mniej wyraźne, ale również mogą wystąpić poważne problemy zdrowotne.

Toksokaroza jest chorobą uleczalną. W większości przypadków leczenie polega na stosowaniu leków przeciwpasożytniczych, które skutecznie eliminują larwy z organizmu. Szanse na całkowite wyleczenie są wysokie, zwłaszcza jeśli choroba zostanie zdiagnozowana we wczesnym stadium. W przypadku powikłań, takich jak uszkodzenie wzroku, leczenie może być bardziej skomplikowane, ale nadal istnieją możliwości interwencji medycznej. Regularne kontrole lekarskie oraz przestrzeganie zasad higieny mogą znacznie zmniejszyć ryzyko zakażenia i pomóc w utrzymaniu zdrowia.

Toksokaroza według naukowych faktów medycznych. Opieramy się tylko na źródłach medycznych, poniższe dane pochodzą ze sprawdzonych baz medycznych. Gorąco odradzamy powierzanie swojego zdrowia szarlatanom i niesprawdzonym źródłom.

Klasyfikacja toksokarozy

ICD-10-CM: B83.0

Możliwe objawy toksokarozy

• Ból brzucha

  Ból brzucha jest objawem związanym zarówno z błahymi, jak i poważnymi problemami medycznymi. >>>

  Ból brzucha to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: marskość wątroby, ostre zapalenie trzustki, choroba Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba uchyłkowa jelit, zaparcia, biegunka, choroba wrzodowa, zapalenie wyrostka robaczkowego, gorączka reumatyczna, tyrozynemia, nietolerancja laktozy, ostra białaczka limfoblastyczna, chłoniak grudkowy, chłoniak Burkitta, rak żołądka, nowotwór jelita cienkiego, talasemia, rak wątrobowokomórkowy, rak dróg żółciowych, rak trzustki, gnatostomoza, klonorchoza, fascjoloza, fasciolopsoza, anisakioza, Żółta gorączka, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, wirusowe zapalenie wątroby typu C, dur powrotny, gorączka Q, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka plamicowa brazylijska, szkarlatyna, jersinioza, tularemia, ankylostomatoza, glistnica, trichurioza, kandydoza, pełzakowica, izosporoza, giardioza, hymenolepidoza, owsica.

• Ból głowy

  Ból głowy jest objawem bólu w obrębie twarzy, głowy lub szyi. Może występować jako migrena, napięciowy ból głowy lub klasterowy ból głowy. U osób z silnymi bólami głowy istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia depresji. Bóle głowy mogą występować w wyniku wielu schorzeń. Istnieje wiele różnych systemów klasyfikacji bólów głowy. >>>

  Ból głowy to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: angina, grypa, polip nosa, przeziębienie, zapalenie zatok przynosowych, ostre zapalenie gardła, nadciśnienie tętnicze, krwotok podpajęczynówkowy, krwotok śródmózgowy, wodogłowie, bezsenność, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, migrena, bezdech senny, niedoczynność przytarczyc, niedokrwistość, methemoglobinemia, nadkrwistość, glejak wielopostaciowy, gruczolak przysadki, Śpiączka afrykańska, czerwienica prawdziwa, nadpłytkowość samoistna, pappataci, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, ospa wietrzna, półpasiec, dur powrotny, borelioza, ornitoza, tyfus plamisty, gorączka Q, japońskie zapalenie mózgu, zapalenia mózgu doliny Murray, kleszczowe zapalenie mózgu, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, gorączka O’nyong-nyong, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka Zachodniego Nilu, gorączka doliny Rift, gorączka okopowa, róża.

• Gorączka

  Gorączka jest definiowana jako temperatura powyżej normalnego zakresu z powodu wzrostu temperatury ustalonej przez organizm. Nie ma jednej uzgodnionej górnej granicy dla normalnej temperatury, przy czym źródła używają wartości pomiędzy 37,2 a 38,3 °C u ludzi. Wzrost temperatury ustalonej wyzwala zwiększone skurcze mięśni i powoduje uczucie zimna lub dreszcze. Powoduje to większą produkcję ciepła i wysiłki w celu zachowania ciepła Rzadko gorączka może wywołać drgawki gorączkowe, przy czym jest to bardziej powszechne u małych dzieci. Gorączki zazwyczaj nie przekraczają 41 do 42 °C. >>>

  Gorączka to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: rumień guzowaty, reaktywne zapalenie stawów, zapalenie pęcherzyka żółciowego, ostre zapalenie trzustki, choroba Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba uchyłkowa jelit, biegunka, przetoka okołoodbytnicza, przeziębienie, zapalenie zatok przynosowych, ostre zapalenie gardła, angina, ostre zapalenie krtani, grypa, zapalenie płuc, ostre zapalenie oskrzeli, zapalenie mięśnia sercowego, gorączka reumatyczna, zapalenie osierdzia, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, chłoniak Hodgkina, ostra białaczka limfoblastyczna, chłoniak grudkowy, chłoniak Burkitta, rak nerki, mięśniakomięsak prążkowanokomórkowy, rak kości, mięsak Kaposiego, klonorchoza, fascjoloza, anisakioza, mielofibroza, malaria, leiszmanioza, Świnka, mononukleoza zakaźna, histoplazmoza, aspergiloza, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, ospa wietrzna, półpasiec, rumień nagły, wirusowe zapalenie wątroby typu E, aIDS.

• Hepatomegalia

  Hepatomegalia to stan chorobowo powiększonej wątroby. >>>

  Hepatomegalia to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: rak wątrobowokomórkowy, leiszmanioza, choroba Chagasa, fascjoloza, malaria, mononukleoza zakaźna, Żółta gorączka, wirusowe zapalenie wątroby typu B, wirusowe zapalenie wątroby typu E, ornitoza, gorączka Q, gorączka Zachodniego Nilu, gorączka okopowa, jersinioza, listerioza, tularemia, bruceloza, pełzakowica, toksoplazmoza, bąblowica, węgorczyca, dur brzuszny.

• Hepatosplenomegalia

  Hepatosplenomegalia to jednoczesne powiększenie zarówno wątroby (hepatomegalia), jak i śledziony (splenomegalia). >>>

  Hepatosplenomegalia to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: toksoplazmoza.

• Kaszel

  Kaszel to nagłe wydalenie powietrza przez duże drogi oddechowe, które pomaga oczyścić je z płynów, substancji drażniących, obcych cząstek i drobnoustrojów. Jako odruch ochronny, kaszel może mieć charakter powtarzalny i przebiega w trzech fazach: wdech, wymuszony wydech przy zamkniętej głośni oraz gwałtowne wypuszczenie powietrza z płuc po otwarciu głośni, czemu zwykle towarzyszy charakterystyczny dźwięk. >>>

  Kaszel to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: pylica płuc, choroba refluksowa przełyku, rozedma płuc, astma, przeziębienie, zapalenie zatok przynosowych, ostre zapalenie gardła, angina, ostre zapalenie krtani, grypa, zapalenie płuc, ostre zapalenie oskrzeli, zapalenie osierdzia, zapalenie mięśnia sercowego, kardiomiopatia rozstrzeniowa, chłoniak Hodgkina, sarkoidoza, rak tarczycy, rak płuc, histoplazmoza, aspergiloza, gorączka Lassa, choroba lasu Kyasanur, ornitoza, gorączka Q, nokardioza, legionelloza, krztusiec, gruźlica, dżuma, glistnica, odra, blastomykoza, sARS, bąblowica, węgorczyca, idiopatyczne włóknienie płuc.

• Limfadenopatia

  Limfadenopatia lub adenopatia jest chorobą węzłów chłonnych, w której są one nieprawidłowej wielkości lub konsystencji. Limfadenopatia typu zapalnego (najczęstszy typ) to zapalenie węzłów chłonnych, powodujące obrzęk lub powiększenie węzłów chłonnych. W praktyce klinicznej rozróżnienie pomiędzy limfadenopatią a zapaleniem węzłów chłonnych jest rzadko dokonywane, a słowa te są zwykle traktowane jako synonimy. Zapalenie naczyń limfatycznych znane jest jako zapalenie węzłów chłonnych. >>>

  Limfadenopatia to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: mięsak Kaposiego, mononukleoza zakaźna, aIDS, choroba lasu Kyasanur, opryszczka, ospa wietrzna, pinta, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka Zachodniego Nilu, malinica, gorączka okopowa, róża, szkarlatyna, różyca, listerioza, bruceloza, nosacizna, odra, toksoplazmoza, ospa małpia, denga.

• Pokrzywka

  Pokrzywka jest rodzajem wysypki skórnej z czerwonymi, uniesionymi, swędzącymi guzkami. Pokrzywka może piec lub kłuć. Plamy wysypki mogą pojawiać się na różnych częściach ciała, ze zmiennym czasem trwania od minut do dni i nie pozostawiają długotrwałych zmian skórnych. >>>

  Pokrzywka to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: glistnica, węgorczyca.

• ślepota

  Upośledzenie wzroku, znane również jako wada wzroku, jest definicją medyczną mierzoną przede wszystkim na podstawie ostrości wzroku w lepszym oku danej osoby; w przypadku braku leczenia, takiego jak okulary korekcyjne, urządzenia wspomagające i leczenie medyczne - upośledzenie wzroku może powodować trudności w wykonywaniu normalnych codziennych zadań, w tym czytania i chodzenia. >>>

  ślepota to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: dystrofia twarzowo-łopatkowo-ramieniowa, gorączka doliny Rift, Ślepota rzeczna.

• Zapalenie mięśnia sercowego

  Zapalenie mięśnia sercowego, znane również jako kardiomiopatia zapalną, jest nabytą kardiomiopatią spowodowaną zapaleniem mięśnia sercowego. Objawy mogą obejmować duszność, ból w klatce piersiowej, zmniejszoną zdolność do ćwiczeń i nieregularne bicie serca. Czas trwania problemów może wahać się od godzin do miesięcy. Powikłania mogą obejmować niewydolność serca z powodu kardiomiopatii rozstrzeniowej lub zatrzymanie akcji serca. >>>

  Zapalenie mięśnia sercowego to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: choroba Chagasa, gorączka Lassa, borelioza, leptospiroza, węgorczyca.

Sposoby zarażenia i przenoszenia choroby

• Droga fekalno-oralna

  Droga fekalno-oralna opisuje szczególną drogę przenoszenia choroby, w której patogeny zawarte w cząstkach kału przechodzą z jednej osoby do ust innej osoby. Główne przyczyny przenoszenia chorób drogą fekalno-oralną obejmują brak odpowiednich warunków sanitarnych (co prowadzi do otwartej defekacji) oraz złe praktyki higieniczne. Jeśli gleba lub zbiorniki wodne są zanieczyszczone odchodami, ludzie mogą zostać zarażeni chorobami przenoszonymi przez wodę lub glebę. Zanieczyszczenie kałem żywności jest inną formą transmisji fekalno-oralnej. Mycie rąk po zmianie pieluszki u dziecka lub po wykonaniu higieny odbytu może zapobiec rozprzestrzenianiu się chorób przenoszonych drogą pokarmową. >>>

  Droga fekalno-oralna dotyczy również innych chorób, takich jak np.: klonorchoza, anisakioza, wirusowe zapalenie wątroby typu E, choroba Heinego-Medina, gorączka Q, jersinioza, listerioza, tularemia, dżuma, ankylostomatoza, glistnica, trichurioza, pełzakowica, izosporoza, kryptosporydioza, giardioza, hymenolepidoza, owsica, cholera, salmonelloza, toksoplazmoza, węgorczyca.

Możliwe przyczyny toksokarozy

• Toxocara

  Toxocara to rodzaj pasożytniczych nicieni, które najczęściej występują u psów i kotów, a ich jajka mogą zanieczyszczać środowisko, zwłaszcza w miejscach, gdzie zwierzęta się poruszają. Zakażenie u ludzi może nastąpić poprzez przypadkowe połknięcie jaj pasożyta, które znajdują się w glebie, piasku lub na zanieczyszczonych powierzchniach. Toxocara wywołuje kilka chorób, z których najczęściej spotykaną jest toksokaroza. Toksokaroza może przebiegać w formie ostra lub przewlekła i objawiać się różnorodnymi symptomami, w tym gorączką, bólami brzucha, kaszlem oraz problemami ze wzrokiem. W przypadku dzieci, które są bardziej narażone na zakażenie, może prowadzić do uszkodzenia narządów wewnętrznych oraz do rozwoju zespołu toksokarozy ocznej, co może skutkować utratą wzroku. W bardziej zaawansowanych przypadkach, larwy Toxocara mogą migrować do różnych narządów, co prowadzi do poważnych powikłań, takich jak zapalenie wątroby, płuc, serca czy nawet opon mózgowych. Dlatego ważne jest przestrzeganie zasad higieny oraz regularne odrobaczanie zwierząt domowych, aby zminimalizować ryzyko zakażeń. >>>

• Zakażenie

  Zakażenie to proces, w którym patogeny, takie jak bakterie, wirusy, grzyby czy pasożyty, wnikają do organizmu gospodarza, rozmnażają się i mogą prowadzić do różnych chorób. Zakażenia mogą mieć różny przebieg i nasilenie, od łagodnych infekcji po poważne stany zagrażające życiu. W przypadku zakażeń bakteryjnych mogą wystąpić choroby takie jak zapalenie płuc, angina, gruźlica, a także zakażenia dróg moczowych czy skórne. Zakażenia wirusowe mogą prowadzić do grypy, przeziębień, wirusowego zapalenia wątroby, HIV/AIDS czy COVID-19. Zakażenia grzybicze często manifestują się jako grzybica skóry, kandydoza czy aspergiloza, natomiast pasożytnicze mogą powodować choroby takie jak malaria, giardioza czy toksoplazmoza. Zakażenia mogą prowadzić do różnych powikłań, a ich przebieg zależy od wielu czynników, w tym stanu zdrowia gospodarza, rodzaju patogenu oraz skuteczności układu odpornościowego. Właściwe diagnozowanie i leczenie zakażeń jest kluczowe dla zapobiegania poważnym konsekwencjom zdrowotnym. >>>

  Zakażenie może powodować również inne choroby, takie jak np.: zapalenie otrzewnej, histoplazmoza, parakokcydioidomikoza, mukormykoza, lobomykoza, alleszerioza, piedra biała, piedra czarna.

Badania rozpoznające

• Immunoglobuliny M

  Immunoglobuliny M (IgM) to klasa przeciwciał, które odgrywają kluczową rolę w odpowiedzi immunologicznej organizmu. Badanie poziomu IgM w surowicy krwi jest istotne w diagnostyce różnych infekcji oraz chorób autoimmunologicznych. IgM są pierwszymi przeciwciałami, które organizm produkuje w odpowiedzi na nową infekcję, co czyni je wskaźnikiem świeżo nabytej odporności. Wzrost poziomu IgM może sugerować aktywną infekcję wirusową lub bakteryjną, natomiast niskie stężenie może wskazywać na problemy z układem immunologicznym. Badanie to jest często wykonywane w kontekście diagnostyki chorób takich jak wirusowe zapalenie wątroby, mononukleoza czy borelioza. Wartości referencyjne mogą się różnić w zależności od laboratorium, dlatego interpretacja wyników powinna być zawsze przeprowadzana przez lekarza. >>>

• Reakcja łańcuchowa polimerazy

  Łańcuchowa reakcja polimerazy (PCR) jest metodą szeroko stosowaną do szybkiego tworzenia milionów do miliardów kopii (kompletnych lub częściowych) określonej próbki DNA, pozwalając naukowcom na pobranie bardzo małej próbki DNA i wzmocnienie jej (lub jej części) do wystarczająco dużej ilości, aby badać szczegółowo. PCR został wynaleziony w 1983 roku przez amerykańskiego biochemika Kary'ego Mullisa w Cetus Corporation; Mullis i biochemik Michael Smith, którzy opracowali inne istotne sposoby manipulacji DNA, zostali wspólnie nagrodzeni Nagrodą Nobla w dziedzinie chemii w 1993 roku. PCR jest podstawą wielu procedur stosowanych w testach i badaniach genetycznych, w tym analizy starożytnych próbek DNA i identyfikacji czynników zakaźnych. Stosując PCR, kopie bardzo małych ilości sekwencji DNA są wykładniczo wzmacniane w serii cykli zmian temperatury. PCR jest obecnie powszechną i często niezbędną techniką stosowaną w medycznych badaniach laboratoryjnych w szerokim zakresie zastosowań, w tym w badaniach biomedycznych i kryminalistyce. >>>

  Reakcja łańcuchowa polimerazy to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, malaria, leiszmanioza, anisakioza, mononukleoza zakaźna, wirusowe zapalenie wątroby typu E, pappataci, Żółta gorączka, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, rumień zakaźny, wirusowe zapalenie wątroby typu B, wirusowe zapalenie wątroby typu C, gorączka Q, japońskie zapalenie mózgu, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, gorączka Zachodniego Nilu, gorączka doliny Rift, gorączka Oropouche, ornitoza, wrzód weneryczny, kiła, rzeżączka, gorączka okopowa, legionelloza, leptospiroza, jersinioza, listerioza, tularemia, bruceloza, nosacizna, pełzakowica, kryptosporydioza, ospa małpia, sARS, denga, dur brzuszny.

Stosowane leczenie*

• Imidaklopryd

  Imidaklopryd, imidakloprid – organiczny związek chemiczny z grupy związków heterocyklicznych; na jego szkielet składa się pierścień pirydynowy i imidazolinowy połączone mostkiem metylenowym, co czyni go podobnym strukturalnie do nikotyny. Jest insektycydem ogólnoustrojowym z grupy neonikotynoidów. Zakłóca działanie transmisji bodźców w układzie nerwowym owadów. >>>

  Imidaklopryd stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: trichurioza.


* Nie stosuj żadnego z wymienionych lekarstw lub terapii bez konsultacji z lekarzem.

Toksokaroza - do jakiego lekarza się udać?

• Choroby zakaźne

  Choroby zakaźne to specjalizacja lekarska zajmująca się diagnostyką i leczeniem zakażeń. Praktyka specjalisty w zakresie chorób zakaźnych polega na zarządzaniu zakażeniami szpitalnymi (nabytymi w trakcie opieki zdrowotnej) lub zakażeniami nabytymi w społeczności i jest historycznie związana z higieną, epidemiologią, mikrobiologią kliniczną, medycyną podróży i medycyną tropikalną. >>>

  Choroby zakaźne to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: biegunka, angina, grypa, zapalenie płuc, przeziębienie, zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, malaria, leiszmanioza, Śpiączka afrykańska, choroba Chagasa, schistosomatoza, klonorchoza, fascjoloza, fasciolopsoza, anisakioza, gnatostomoza, tungoza, muszyca, Łupież pstry, grzybica czarna, piedra biała, piedra czarna, kokcydioidomikoza, histoplazmoza, parakokcydioidomikoza, sporotrychoza, aspergiloza, kryptokokoza, mukormykoza, stopa madurska, Świnka, lobomykoza, mononukleoza zakaźna, rinosporydioza, nagminna pleurodynia, alleszerioza, grzybica skóry, geotrychoza, gorączka krwotoczna Ebola, opryszczka, ospa wietrzna, półpasiec, krowianka, mięczak zakaźny, rumień nagły, rumień zakaźny, pappataci, wirusowe zapalenie wątroby typu B.

• Helmintologia

  Helmintologia to dział medycyny zajmujący się badaniem pasożytów należących do grupy helmintów, czyli robaków płaskich i okrągłych, które mogą zarażać ludzi i zwierzęta. Specjaliści w tej dziedzinie analizują cykle życiowe tych pasożytów, ich wpływ na organizm gospodarza oraz metody diagnostyki i leczenia infekcji. Helminty mogą powodować różnorodne schorzenia, takie jak owsica, glistnica czy tasiemczyca, które często prowadzą do poważnych problemów zdrowotnych, w tym do zaburzeń odżywiania, anemii czy osłabienia układu odpornościowego. Dlatego helmintologia odgrywa kluczową rolę w medycynie, zwłaszcza w kontekście zdrowia publicznego i epidemiologii. W ramach helmintologii prowadzi się również badania nad profilaktyką zakażeń, w tym nad metodami sanitarno-epidemiologicznymi oraz edukacją społeczeństwa w zakresie higieny i zdrowego stylu życia. Dzięki tym działaniom możliwe jest ograniczenie występowania chorób wywoływanych przez helminty oraz poprawa ogólnego stanu zdrowia populacji. >>>

  Helmintologia to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: klonorchoza, fascjoloza, gnatostomoza, glistnica, hymenolepidoza, dyfilobotrioza, drakunkuloza, bąblowica, węgorczyca.

• Medycyna weterynaryjna

  Medycyna weterynaryjna to dziedzina medycyny zajmująca się diagnozowaniem, leczeniem i zapobieganiem chorobom u zwierząt. Specjaliści w tej dziedzinie, czyli lekarze weterynarii, pracują z różnymi gatunkami zwierząt, od domowych pupili, takich jak psy i koty, po zwierzęta gospodarskie oraz dzikie. W zakresie medycyny weterynaryjnej znajdują się również aspekty związane z chirurgią, farmakologią, diagnostyką obrazową oraz immunologią. Lekarze weterynarii prowadzą badania kliniczne, a także zajmują się profilaktyką i zdrowiem publicznym, mając na uwadze możliwe zagrożenia dla ludzi wynikające z chorób zwierząt. Dział medycyny weterynaryjnej obejmuje także aspekty zdrowia zwierząt w kontekście hodowli oraz ochrony środowiska, a także współpracę z organizacjami zajmującymi się ochroną praw zwierząt. W miarę postępu wiedzy i technologii, medycyna weterynaryjna stale się rozwija, wprowadzając nowe metody leczenia i diagnostyki. >>>

  Medycyna weterynaryjna to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: krowianka, gorączka doliny Rift, wąglik, bruceloza, nosacizna, sarkocystoza, włośnica.

Bibliografia:

• Identyfikator z baz danych dotyczących genomów, ścieżek enzymatycznych i biologicznych substancji chemicznych (ENG)
• Toksokaroza na stronach brytyjskiego NHS (ENG)
• Toksokaroza na stronach Medscape (ENG)
• Toksokaroza w bazie danych amerykańskiego National Cancer Institute (ENG)
• Toksokaroza w bazie schorzeń Diseases Database (ENG)
• Toksokaroza w bazie rzadkich i genetycznych chorób GARD amerykańskiego Narodowego Instytutu Zdrowia (ENG)