Rak wątrobowokomórkowy

Rak wątrobowokomórkowy

Co to jest rak wątrobowokomórkowy?

Rak wątrobowokomórkowy, znany również jako HCC (hepatocellular carcinoma), jest najczęstszym pierwotnym nowotworem wątroby. Powstaje z hepatocytów, czyli komórek wątrobowych, i często rozwija się na podłożu przewlekłych chorób wątroby, takich jak marskość, wirusowe zapalenie wątroby typu B i C, a także na skutek nadużywania alkoholu. W wielu przypadkach rak wątrobowokomórkowy rozwija się bez wyraźnych objawów we wczesnych stadiach, co utrudnia wczesne rozpoznanie.

W miarę postępu choroby mogą pojawić się objawy, takie jak ból w górnej części brzucha, utrata masy ciała, osłabienie, żółtaczka oraz powiększenie wątroby. Diagnoza HCC zazwyczaj opiera się na badaniach obrazowych, takich jak ultrasonografia, tomografia komputerowa czy rezonans magnetyczny, a także na oznaczeniu markerów nowotworowych we krwi, takich jak alfa-fetoproteina (AFP).

Leczenie raka wątrobowokomórkowego zależy od wielu czynników, w tym od stopnia zaawansowania choroby, stanu zdrowia pacjenta oraz funkcji wątroby. Wczesne stadia choroby mogą być leczone chirurgicznie, na przykład poprzez resekcję wątroby lub przeszczep. W bardziej zaawansowanych przypadkach stosuje się terapie systemowe, takie jak chemioterapia, immunoterapia czy terapie celowane.

W kwestii uleczalności raka wątrobowokomórkowego, wczesna diagnoza jest kluczowa. Szanse na wyleczenie są znacznie większe, gdy nowotwór zostanie wykryty na wczesnym etapie i możliwe jest zastosowanie leczenia chirurgicznego. W przypadku zaawansowanej choroby rokowanie jest mniej korzystne, a leczenie koncentruje się głównie na kontrolowaniu objawów i wydłużeniu życia pacjenta. Statystyki pokazują, że pięcioletnie przeżycie u pacjentów z wczesnym HCC może wynosić nawet 50-70%, podczas gdy w przypadku zaawansowanej choroby jest znacznie niższe.

Rak wątrobowokomórkowy według naukowych faktów medycznych. Opieramy się tylko na źródłach medycznych, poniższe dane pochodzą ze sprawdzonych baz medycznych. Gorąco odradzamy powierzanie swojego zdrowia szarlatanom i niesprawdzonym źródłom.

Klasyfikacja raka wątrobowokomórkowego

ICD-10-CM: C22.0

Możliwe objawy raka wątrobowokomórkowego

Możliwe przyczyny raka wątrobowokomórkowego

  • Alkoholizm

    Z medycznego punktu widzenia alkoholizm, zwany także uzależnieniem od alkoholu lub chorobą alkoholową, to przewlekła i postępująca choroba charakteryzująca się niekontrolowanym pragnieniem picia alkoholu, utratą kontroli nad ilością spożywanego alkoholu oraz rozwojem tolerancji i objawów odstawienia. Alkoholizm prowadzi do fizycznego i psychicznego uzależnienia, co wpływa na zdrowie fizyczne, psychiczne oraz społeczne osoby uzależnionej. Alkoholizm jest diagnozowany na podstawie kryteriów zawartych w klasyfikacjach medycznych, takich jak DSM-5 (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders) lub ICD-10 (International Classification of Diseases). Objawy mogą obejmować: 1. Spożywanie alkoholu w większych ilościach lub przez dłuższy czas niż zamierzano. 2. Trudności w ograniczeniu spożycia alkoholu. 3. Spędzanie dużo czasu na zdobywaniu, spożywaniu alkoholu lub odzyskiwaniu sił po jego użyciu. 4. Silne pragnienie lub głód alkoholu. 5. Kontynuowanie picia mimo świadomości problemów zdrowotnych i społecznych związanych z alkoholem. 6. Rezygnacja z ważnych aktywności społecznych, zawodowych lub rekreacyjnych z powodu alkoholu. 7. Rozwój tolerancji (potrzeba zwiększania ilości alkoholu do osiągnięcia tego samego efektu). 8. Objawy odstawienia po zaprzestaniu picia. Leczenie alkoholizmu obejmuje terapię psychospołeczną, farmakoterapię oraz wsparcie grupowe, takie jak Anonimowi Alkoholicy (AA). W procesie leczenia kluczowe jest również wsparcie rodziny i najbliższych. >>>

    Alkoholizm może powodować również inne choroby, takie jak np.: marskość wątroby, ostre zapalenie trzustki, alkoholowe zapalenie wątroby, rak krtani, ataksja.

  • Choroby metaboliczne

    Choroby metaboliczne to grupa zaburzeń, które wpływają na sposób, w jaki organizm przetwarza i wykorzystuje składniki odżywcze oraz energię. Mogą one wynikać z nieprawidłowego funkcjonowania enzymów, hormonów lub innych procesów biochemicznych. Wśród chorób metabolicznych wyróżnia się m.in. cukrzycę, otyłość, zespół metaboliczny, a także wrodzone błędy metabolizmu, takie jak fenyloketonuria czy galaktozemia. Cukrzyca, będąca jedną z najczęstszych chorób metabolicznych, prowadzi do podwyższonego poziomu glukozy we krwi i może powodować poważne powikłania, takie jak uszkodzenie nerwów, nerek czy oczu. Otyłość z kolei zwiększa ryzyko rozwoju chorób sercowo-naczyniowych, nadciśnienia tętniczego oraz dyslipidemii. Zespół metaboliczny, będący zbiorem czynników ryzyka, łączy otyłość brzuszną z insulinoopornością oraz zaburzeniami lipidowymi, co znacząco podnosi ryzyko wystąpienia chorób serca i udarów mózgu. Wrodzone błędy metabolizmu, takie jak fenyloketonuria, prowadzą do gromadzenia się toksycznych substancji w organizmie, co może skutkować poważnymi uszkodzeniami mózgu i innymi powikłaniami. Choroby metaboliczne mogą mieć różne przyczyny, w tym genetyczne, środowiskowe oraz związane z trybem życia, co czyni je złożonymi i często trudnymi do leczenia. Właściwa dieta, aktywność fizyczna oraz monitorowanie stanu zdrowia są kluczowe w zarządzaniu tymi schorzeniami. >>>

    Choroby metaboliczne może powodować również inne choroby, takie jak np.: zapalenie pęcherzyka żółciowego, choroba zwyrodnieniowa stawów, kardiomiopatia rozstrzeniowa, kardiomiopatia przerostowa, zapalenie błędnika, padaczka, kamica nerkowa.

  • Cukrzyca

    Cukrzyca może prowadzić do wielu powikłań, w tym uszkodzenia oczu (retinopatia), nerek (nefropatia) i nerwów (neuropatia). Zwiększa ryzyko chorób serca, udaru i chorób naczyń obwodowych. Może również powodować poważne problemy metaboliczne, jak kwasica ketonowa i hipoglikemia, oraz prowadzić do powikłań takich jak stopa cukrzycowa, co grozi infekcjami i amputacjami. >>>

    Cukrzyca może powodować również inne choroby, takie jak np.: kamica żółciowa, zawał mózgu, udar mózgu, zapalenie płuc, zawał mięśnia sercowego, zaćma, choroba Alzheimera, mukormykoza, kandydoza, choroba niedokrwienna serca.

  • Marskość wątroby

    >>>
  • Narażenie na aflatoksyny

    >>>
  • Otyłość

    Otyłość jest stanem, w którym nadmiar tkanki tłuszczowej gromadzi się w organizmie. Z medycznego punktu widzenia, otyłość jest uznawana za chorobę przewlekłą, która zwiększa ryzyko wystąpienia wielu poważnych problemów zdrowotnych, takich jak choroby serca, cukrzyca typu 2, nadciśnienie, choroby układu oddechowego, niektóre nowotwory oraz problemy ortopedyczne. Otyłość jest zazwyczaj diagnozowana na podstawie wskaźnika masy ciała (BMI), choć inne czynniki, takie jak rozmieszczenie tkanki tłuszczowej (np. wokół brzucha), także mogą być brane pod uwagę. Leczenie otyłości obejmuje zmiany w stylu życia, takie jak dieta i regularna aktywność fizyczna, oraz w niektórych przypadkach leczenie farmakologiczne lub operacyjne. >>>

    Otyłość może powodować również inne choroby, takie jak np.: dna moczanowa, choroba zwyrodnieniowa stawów, kamica żółciowa, zapalenie pęcherzyka żółciowego, Łuszczyca, rogowacenie ciemne, choroba refluksowa przełyku, alkoholowe zapalenie wątroby, zawał mózgu, udar mózgu, Żylaki kończyn dolnych, nadciśnienie tętnicze, zawał mięśnia sercowego, zatorowość płucna, bezdech senny, rak nerki, rak jelita grubego, rak żołądka, rak przełyku, choroba niedokrwienna serca, kamica nerkowa.

  • Palenie

    Palenie jest jedną z głównych przyczyn śmierci, której można zapobiec na całym świecie i jest przyczyną 15% wszystkich zgonów, z czego 2% stanowią osoby niepalące, które umierają z powodu biernego palenia. W Stanach Zjednoczonych około 500 000 zgonów rocznie przypisuje się chorobom związanym z paleniem tytoniu, a w jednym z ostatnich badań oszacowano, że aż 1/3 męskiej populacji Chin będzie miała znacznie skróconą długość życia z powodu palenia. Palacze płci męskiej i żeńskiej tracą średnio odpowiednio 13,2 i 14,5 roku życia. Co najmniej połowa wszystkich osób palących przez całe życie umiera wcześniej w wyniku palenia. Ryzyko śmierci z powodu raka płuc przed 85 rokiem życia wynosi 22,1% dla palącego mężczyzny i 11,9% dla palącej obecnie kobiety, przy braku konkurencyjnych przyczyn zgonu. Odpowiednie szacunki dla osób niepalących przez całe życie to 1,1% prawdopodobieństwo śmierci z powodu raka płuc przed 85 rokiem życia dla mężczyzny pochodzenia europejskiego i 0,8% prawdopodobieństwo dla kobiety. Palenie tylko jednego papierosa dziennie powoduje, że ryzyko choroby wieńcowej jest w połowie drogi między ryzykiem u ciężkiego palacza i osoby niepalącej. Nieliniowa zależność dawka-odpowiedź może być wyjaśniona wpływem palenia na agregację płytek krwi. >>>

    Palenie może powodować również inne choroby, takie jak np.: Łuszczyca, zapalenie języka, choroba refluksowa przełyku, zapalenie wyrostka robaczkowego, choroba Crohna, zawał mózgu, udar mózgu, tętniak, miażdżyca, zapalenie płuc, rozedma płuc, astma, nadciśnienie tętnicze, zawał mięśnia sercowego, zatorowość płucna, bezdech senny, cukrzyca typu 2, skaza krwotoczna, nadkrwistość, rak szyjki macicy, rak nerki, rak pęcherza moczowego, rak żołądka, rak jelita grubego, rak jamy nosowo-gardłowej, rak krtani, rak płuc, międzybłoniak, rak piersi, rak przełyku, Świnka, kłykciny kończyste, gruźlica, choroba niedokrwienna serca.

  • Przewlekłe zapalenie wątroby typu B i C

    >>>

Badania rozpoznające

Stosowane leczenie*

  • Ginsenozyd Rg3

    Ginsenozyd Rg3 to jedna z aktywnych substancji czynnych występujących w korzeniu żeń-szenia, szczególnie w jego odmianach Panax ginseng. Należy do grupy ginsenozydów, które są triterpenoidami i mają różnorodne właściwości biologiczne. Ginsenozyd Rg3 wykazuje działanie adaptogenne, co oznacza, że może wspierać organizm w radzeniu sobie ze stresem oraz poprawiać ogólną odporność. Badania sugerują, że ginsenozyd Rg3 ma także potencjalne właściwości przeciwnowotworowe, wpływając na apoptozę komórek rakowych oraz hamując ich proliferację. Dodatkowo, może mieć korzystny wpływ na układ sercowo-naczyniowy, poprawiając krążenie i redukując ryzyko chorób serca. W kontekście neurologicznym, ginsenozyd Rg3 może wspierać pamięć oraz funkcje poznawcze. Ze względu na swoje właściwości, ginsenozyd Rg3 jest przedmiotem badań w kontekście różnych schorzeń oraz jako składnik suplementów diety. Jednakże, jak w przypadku wszystkich substancji czynnych, ważne jest, aby stosować go z rozwagą i konsultować się z lekarzem przed rozpoczęciem suplementacji. >>>

    Ginsenozyd Rg3 stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: rak przełyku.

  • Mikroskopijne soczewki Y-90 w leczeniu nieoperacyjnego raka wątrobowokomórkowego

    Mikroskopijne soczewki Y-90 to innowacyjna metoda stosowana w leczeniu nieoperacyjnego raka wątrobowokomórkowego, czyli jednego z najczęstszych nowotworów wątroby. Terapia ta polega na zastosowaniu radioaktywnych microsfer, które zawierają izotop yttru-90. Microsfery te są wprowadzane bezpośrednio do naczynia krwionośnego zaopatrującego guz, co pozwala na precyzyjne dostarczenie promieniowania do komórek rakowych przy jednoczesnym minimalizowaniu uszkodzeń zdrowych tkanek. Procedura zazwyczaj wymaga wcześniejszej oceny stanu pacjenta oraz dokładnego zaplanowania zabiegu. Po wprowadzeniu microsfer, radioaktywne cząstki emitują promieniowanie beta, które niszczy komórki nowotworowe w obrębie guza. Mikroskopijne soczewki Y-90 są szczególnie cenione za swoją skuteczność i możliwość stosowania w przypadkach, gdy operacja chirurgiczna nie jest możliwa z powodu zaawansowania choroby lub innych przeciwwskazań. Dzięki tej metodzie pacjenci mogą uzyskać poprawę stanu zdrowia, a także wydłużenie czasu przeżycia. Warto podkreślić, że leczenie za pomocą Y-90 jest często częścią szerszej strategii terapeutycznej, która może obejmować również inne formy leczenia, takie jak chemioterapia czy terapia celowana. W związku z rozwojem technologii medycznych, mikroskopijne soczewki Y-90 stanowią obiecującą opcję w walce z rakiem wątrobowokomórkowym. >>>

  • Sorafenib

    Sorafenib to lek przeciwnowotworowy stosowany w leczeniu kilku typów nowotworów, takich jak rak wątrobowokomórkowy (rak wątroby), rak nerkowokomórkowy (rak nerki) oraz niektóre przypadki raka tarczycy. Sorafenib jest inhibitorem kinazy białkowej, działającym poprzez blokowanie działania enzymów zaangażowanych w procesy wzrostu i proliferacji komórek nowotworowych oraz w angiogenezę, czyli tworzenie nowych naczyń krwionośnych, które odżywiają guzy. >>>

    Sorafenib stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: ostra białaczka szpikowa, rak nerki.


  • * Nie stosuj żadnego z wymienionych lekarstw lub terapii bez konsultacji z lekarzem.

Rak wątrobowokomórkowy - do jakiego lekarza się udać?

Bibliografia:

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *