Pinta

Co to jest pinta?

Pinta to choroba zakaźna wywoływana przez bakterię Treponema carateum, która należy do grupy krętków. Jest to choroba endemiczna, występująca głównie w niektórych regionach Ameryki Łacińskiej, zwłaszcza w krajach takich jak Meksyk, Honduras i Peru. Pinta jest najczęściej przenoszona poprzez kontakt skórny, co czyni ją chorobą, która może łatwo rozprzestrzeniać się w populacjach o niskim dostępie do opieki zdrowotnej.

Początkowe objawy pinto obejmują pojawienie się na skórze charakterystycznych zmian, które mogą przybierać formę plam lub owrzodzeń. Zmiany te mogą się rozprzestrzeniać na różnych częściach ciała, a ich intensywność i wygląd mogą się różnić w zależności od stadium choroby. W miarę postępu choroby, zmiany skórne mogą prowadzić do poważnych deformacji, a także wpływać na samopoczucie psychiczne pacjenta.

Choroba ta nie jest uważana za zagrażającą życiu, ale jej skutki mogą być znaczące, zwłaszcza w kontekście jakości życia osoby chorej. Pinta może prowadzić do stygmatyzacji społecznej, co może dodatkowo obciążać pacjentów.

Pinta jest chorobą uleczalną, a wczesne rozpoznanie i leczenie są kluczowe dla skuteczności terapii. Zazwyczaj stosuje się antybiotyki, takie jak penicylina, które są skuteczne w eliminacji bakterii odpowiedzialnych za chorobę. Szanse na pełne wyleczenie są wysokie, szczególnie jeśli leczenie zostanie wdrożone na wczesnym etapie. Warto podkreślić, że nieleczona pinta może prowadzić do długoterminowych konsekwencji zdrowotnych, dlatego istotne jest, aby osoby podejrzewające zakażenie skontaktowały się z lekarzem w celu uzyskania odpowiedniej pomocy medycznej.

Pinta według naukowych faktów medycznych. Opieramy się tylko na źródłach medycznych, poniższe dane pochodzą ze sprawdzonych baz medycznych. Gorąco odradzamy powierzanie swojego zdrowia szarlatanom i niesprawdzonym źródłom.

Klasyfikacja pinty

ICD-10-CM: A67
ICD-10-CM: A67.1
ICD-10-CM: A67.2
ICD-10-CM: A67.3
ICD-10-CM: A67.0
ICD-10-CM: A67.9

Minimalny okres inkubacji u ludzi: 14 dni

Maksymalny okres inkubacji u ludzi: 21 dni

Możliwe objawy pinty

• Limfadenopatia

  Limfadenopatia lub adenopatia jest chorobą węzłów chłonnych, w której są one nieprawidłowej wielkości lub konsystencji. Limfadenopatia typu zapalnego (najczęstszy typ) to zapalenie węzłów chłonnych, powodujące obrzęk lub powiększenie węzłów chłonnych. W praktyce klinicznej rozróżnienie pomiędzy limfadenopatią a zapaleniem węzłów chłonnych jest rzadko dokonywane, a słowa te są zwykle traktowane jako synonimy. Zapalenie naczyń limfatycznych znane jest jako zapalenie węzłów chłonnych. >>>

  Limfadenopatia to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: mięsak Kaposiego, toksokaroza, mononukleoza zakaźna, choroba lasu Kyasanur, opryszczka, ospa wietrzna, aIDS, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka Zachodniego Nilu, malinica, gorączka okopowa, róża, szkarlatyna, listerioza, różyca, bruceloza, nosacizna, ospa małpia, odra, toksoplazmoza, denga.

• Świąd

  Swędzenie (znane również jako świąd) jest doznaniem, które powoduje chęć lub odruch drapania się. Swędzenie ma wiele podobieństw do bólu, i choć oba są nieprzyjemnymi doznaniami sensorycznymi, ich wzorce reakcji behawioralnej są różne. Ból wywołuje odruch wycofania, natomiast świąd prowadzi do odruchu drapania. >>>

  Świąd to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: liszajec, Łojotokowe zapalenie skóry, rogowacenie ciemne, polip nosa, nadkrwistość, rak sromu, fasciolopsoza, mielofibroza, grzybica skóry, mięczak zakaźny, ospa wietrzna, kłykciny kończyste, rzęsistkowica, kandydoza, ospa małpia, owsica, wszawica, Świerzb, drakunkuloza, węgorczyca.

Możliwe przyczyny pinty

• Treponema carateum

  Treponema carateum jest bakterią z rodzaju Treponema, która jest odpowiedzialna za chorobę znaną jako czarna wątroba, czyli granuloma inguinale. Jest to choroba przenoszona drogą płciową, która charakteryzuje się występowaniem owrzodzeń i guzków na skórze, szczególnie w okolicach genitalnych, ale może również występować w innych częściach ciała. Zakażenie Treponema carateum prowadzi do przewlekłego stanu zapalnego, który może prowadzić do poważnych uszkodzeń tkanek. Choć choroba ta nie jest powszechnie występująca w wielu krajach, w regionach tropikalnych oraz w niektórych społecznościach może być stosunkowo rozpowszechniona. W przypadku nieleczonej infekcji, mogą wystąpić powikłania, w tym deformacje tkanek oraz zwiększone ryzyko zakażeń wtórnych. Leczenie zazwyczaj polega na stosowaniu antybiotyków, takich jak tetracykliny lub penicylina, co skutecznie eliminuje bakterie i łagodzi objawy choroby. >>>

Badania rozpoznające

• Badanie fizykalne

  W badaniu fizycznym, badaniu lekarskim lub badaniu klinicznym lekarz bada pacjenta pod kątem ewentualnych oznak lub objawów choroby. Zazwyczaj składa się ono z serii pytań dotyczących historii choroby pacjenta, po których następuje badanie na podstawie zgłoszonych objawów. >>>

  Badanie fizykalne to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: przepuklina pępowinowa, zespół jelita drażliwego, angina, grypa, gorączka reumatyczna, zwężenie zastawki aortalnej, anoreksja, migrena, mukowiscydoza, chłoniak Hodgkina, chłoniak grudkowy, sarkoidoza, rak nerki, mięśniakomięsak prążkowanokomórkowy, rak tarczycy, rak odbytu, rak wątrobowokomórkowy, rak kości, mięsak Kaposiego, leiszmanioza, Śpiączka afrykańska, choroba Chagasa, mononukleoza zakaźna, mięczak zakaźny, rumień zakaźny, pappataci, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, ospa wietrzna, krowianka, ornitoza, tyfus plamisty, choroba Heinego-Medina, zapalenia mózgu doliny Murray, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, borelioza, malinica, wrzód weneryczny, nokardioza, gorączka okopowa, róża, gorączka plamicowa brazylijska, tężec.

• Mikroskopia

  Mikroskopia to technika badawcza, która umożliwia obserwację obiektów zbyt małych, aby były widoczne gołym okiem. W medycynie mikroskopia jest wykorzystywana głównie do analizy komórek, tkanek i mikroorganizmów. Dzięki zastosowaniu mikroskopów optycznych, elektronowych lub fluorescencyjnych, specjaliści mogą dokładnie badać struktury komórkowe, identyfikować patogeny oraz oceniać zmiany patologiczne w tkankach. Badania mikroskopowe są kluczowe w diagnostyce wielu chorób, w tym nowotworów, infekcji, a także w analizie próbek biologicznych, takich jak krew czy płyny ustrojowe. Preparaty są często barwione, co pozwala na lepszą wizualizację i różnicowanie poszczególnych elementów komórkowych. Mikroskopia odgrywa także istotną rolę w badaniach naukowych, umożliwiając odkrywanie nowych zjawisk biologicznych oraz rozwijanie metod terapeutycznych. Dzięki mikroskopii możliwe jest gromadzenie cennych informacji, które przyczyniają się do postępu w medycynie, a także do lepszego zrozumienia procesów zachodzących w organizmach żywych. To narzędzie pozostaje nieocenione w pracy patologów, biologów komórkowych i innych specjalistów zajmujących się badaniami mikroskopowymi. >>>

  Mikroskopia to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, fasciolopsoza, malaria, Śpiączka afrykańska, choroba Chagasa, fascjoloza, grzybica skóry, sporotrychoza, gorączka krwotoczna Ebola, mięczak zakaźny, wrzód weneryczny, kiła, rzeżączka, promienica, leptospiroza, listerioza, wąglik, dżuma, glistnica, kandydoza, pełzakowica, izosporoza, kryptosporydioza, giardioza, ospa małpia, blastomykoza, ospa prawdziwa, dyfilobotrioza, ziarniniak pachwinowy, zapalenie spojówek.

• Test immunofluorescencyjny

  Technika stosowana w mikroskopii świetlnej z użyciem mikroskopu fluorescencyjnego, stosowana głównie na próbkach mikrobiologicznych. >>>

  Test immunofluorescencyjny to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: grypa, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, japońskie zapalenie mózgu, ornitoza, tyfus plamisty, gorączka Q, malinica, kiła, gorączka okopowa, legionelloza, leptospiroza, dżuma, pełzakowica, giardioza, toksoplazmoza.

Stosowane leczenie*

• Azytromycyna

  Azytromycyna jest lekiem z grupy antybiotyków stosowanym w leczeniu wielu zakażeń bakteryjnych. Obejmuje to zapalenie ucha środkowego, anginę, zapalenie płuc, biegunkę podróżnych i niektóre inne zakażenia jelitowe. Wraz z innymi lekami może być również stosowany w przypadku malarii. Może być przyjmowany doustnie lub dożylnie w dawkach raz na dobę. >>>

  Azytromycyna stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: zapalenie zatok przynosowych, ostre zapalenie gardła, angina, zapalenie płuc, borelioza, ornitoza, gorączka Q, malinica, wrzód weneryczny, kiła, gorączka okopowa, róża, legionelloza, błonica, trąd, listerioza, izosporoza, kryptosporydioza, ziarniniak pachwinowy, dur brzuszny.

• Benzylopenicylina

  Benzylopenicylina (penicylina krystaliczna, penicylina G) – organiczny związek chemiczny z grupy penicylin, antybiotyk β-laktamowy wytwarzany przez pędzlaki Penicillium chrysogenum (syn. Penicillium notatum) wrażliwy na β-laktamazy. >>>

  Benzylopenicylina stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: malinica, kiła, rzeżączka, róża, błonica, promienica, różyca, leptospiroza.

• Doksycyklina

  Doksycyklina jest antybiotykiem z klasy tetracyklin o szerokim spektrum działania, stosowanym w leczeniu zakażeń wywołanych przez bakterie i niektóre pasożyty. Jest stosowana w leczeniu bakteryjnego zapalenia płuc, trądziku, zakażeń chlamydiami, boreliozy, cholery, tyfusu i kiły. Jest również stosowana w zapobieganiu malarii w połączeniu z chininą. Doksycyklina może być przyjmowana doustnie lub w postaci zastrzyku do żyły. >>>

  Doksycyklina stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: zapalenie zatok przynosowych, zapalenie płuc, malaria, gorączka Q, dur powrotny, borelioza, ornitoza, tyfus plamisty, malinica, kiła, gorączka okopowa, legionelloza, jersinioza, listerioza, tularemia, wąglik, bruceloza, melioidoza, pełzakowica, ziarniniak pachwinowy.

• Nie ma nic do dodania

  >>>

* Nie stosuj żadnego z wymienionych lekarstw lub terapii bez konsultacji z lekarzem.

Pinta - do jakiego lekarza się udać?

• Choroby zakaźne

  Choroby zakaźne to specjalizacja lekarska zajmująca się diagnostyką i leczeniem zakażeń. Praktyka specjalisty w zakresie chorób zakaźnych polega na zarządzaniu zakażeniami szpitalnymi (nabytymi w trakcie opieki zdrowotnej) lub zakażeniami nabytymi w społeczności i jest historycznie związana z higieną, epidemiologią, mikrobiologią kliniczną, medycyną podróży i medycyną tropikalną. >>>

  Choroby zakaźne to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: biegunka, przeziębienie, angina, grypa, zapalenie płuc, zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, malaria, leiszmanioza, Śpiączka afrykańska, choroba Chagasa, schistosomatoza, klonorchoza, fascjoloza, fasciolopsoza, anisakioza, toksokaroza, gnatostomoza, tungoza, muszyca, grzybica skóry, geotrychoza, Łupież pstry, grzybica czarna, piedra biała, piedra czarna, kokcydioidomikoza, histoplazmoza, parakokcydioidomikoza, sporotrychoza, aspergiloza, kryptokokoza, mukormykoza, stopa madurska, Świnka, lobomykoza, mononukleoza zakaźna, rinosporydioza, nagminna pleurodynia, alleszerioza, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, opryszczka, ospa wietrzna, półpasiec, krowianka, mięczak zakaźny, rumień nagły, rumień zakaźny, pappataci.

• Dermatologia

  Dermatologia to dziedzina medycyny, która specjalizuje się w diagnozowaniu i leczeniu chorób skóry, włosów oraz paznokci. Dermatolodzy zajmują się szerokim zakresem schorzeń, w tym trądzikiem, egzemy, łuszczycą, nowotworami skóry oraz innymi problemami dermatologicznymi. W ramach dermatologii wyróżnia się również subdyscypliny, takie jak dermatologia estetyczna, która koncentruje się na poprawie wyglądu skóry oraz zabiegach anti-aging, a także dermatologia dziecięca, która dotyczy problemów skórnych u najmłodszych pacjentów. Dermatolodzy wykorzystują różnorodne metody diagnostyczne, w tym badania kliniczne, dermatoskopię oraz biopsje skóry, aby dokładnie ocenić stan pacjenta i wdrożyć odpowiednie leczenie. Często stosują terapie farmakologiczne, a także różne procedury, takie jak laseroterapia, krioterapia czy peelingi chemiczne. Dzięki ciągłemu rozwojowi technologii i badań, dermatologia stale ewoluuje, oferując nowe rozwiązania i lepsze metody leczenia problemów skórnych. >>>

  Dermatologia to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: rumień wielopostaciowy, rumień guzowaty, rogowacenie ciemne, toczeń rumieniowaty, liszajec, pęcherzyca, atopowe zapalenie skóry, Łojotokowe zapalenie skóry, Łuszczyca, język geograficzny, Żylaki kończyn dolnych, jęczmień, choroba Refsuma, zespół Huntera, protoporfiria erytropoetyczna, albinizm, ziarniniak grzybiasty, sarkoidoza, czerniak, mięsak Kaposiego, leiszmanioza, muszyca, grzybica skóry, Łupież pstry, grzybica czarna, piedra biała, piedra czarna, parakokcydioidomikoza, sporotrychoza, kryptokokoza, mukormykoza, stopa madurska, lobomykoza, geotrychoza, rumień zakaźny, aIDS, opryszczka, półpasiec, mięczak zakaźny, borelioza, kłykciny kończyste, wrzód weneryczny, rzęsistkowica, kiła wrodzona, kiła, rzeżączka, bartoneloza, angiomatosis bacillaris, róża.

Bibliografia:

• Identyfikator z baz danych dotyczących genomów, ścieżek enzymatycznych i biologicznych substancji chemicznych (ENG)
• Pinta na stronach Medscape (ENG)
• Pinta w bazie danych amerykańskiego National Cancer Institute (ENG)
• Pinta w bazie schorzeń Diseases Database (ENG)
• Pinta w bazie rzadkich i genetycznych chorób GARD amerykańskiego Narodowego Instytutu Zdrowia (ENG)