Ostre zapalenie oskrzeli

Co to jest ostre zapalenie oskrzeli?

Ostre zapalenie oskrzeli to stan zapalny błony śluzowej oskrzeli, który najczęściej jest spowodowany infekcją wirusową, rzadziej bakteryjną. Objawia się przede wszystkim kaszlem (początkowo suchym, później z odkrztuszaniem śluzu), bólem w klatce piersiowej, gorączką, osłabieniem i czasem dusznością. Choroba trwa zwykle od kilku dni do kilku tygodni i najczęściej ustępuje samoistnie, ale w niektórych przypadkach może wymagać leczenia farmakologicznego.

Ostre zapalenie oskrzeli według naukowych faktów medycznych. Opieramy się tylko na źródłach medycznych, poniższe dane pochodzą ze sprawdzonych baz medycznych. Gorąco odradzamy powierzanie swojego zdrowia szarlatanom i niesprawdzonym źródłom.

Możliwe objawy ostrego zapalenia oskrzeli

Ból w klatce piersiowej
Ból w klatce piersiowej to objaw, który może wynikać z różnych przyczyn, takich jak problemy sercowo-naczyniowe (np. zawał serca), oddechowe (np. zapalenie płuc), gastroenterologiczne (np. refluks żołądkowo-przełykowy) lub kostno-mięśniowe (np. zapalenie mięśni). Jest to często odczuwane jako dyskomfort, ucisk, pieczenie lub ból i wymaga oceny medycznej, aby ustalić dokładną przyczynę. >>>

Ból w klatce piersiowej to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: pylica płuc, grypa, astma, nadciśnienie tętnicze, zawał mięśnia sercowego, zapalenie osierdzia, wypadanie płatka zastawki mitralnej, niedomykalność zastawki aortalnej, zapalenie mięśnia sercowego, kardiomiopatia rozstrzeniowa, kardiomiopatia restrykcyjna, częstoskurcz nadkomorowy, chłoniak Hodgkina, międzybłoniak, rak płuc, histoplazmoza, aspergiloza, gorączka Lassa, choroba marburska, gorączka Q, blastomykoza, choroba niedokrwienna serca, idiopatyczne włóknienie płuc.
Duszność
Duszność (łac. dyspnoe) – subiektywne odczucie braku powietrza, bardzo często połączone ze wzmożonym wysiłkiem mięśni oddechowych. >>>

Duszność to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: pylica płuc, tętniak, ostre zapalenie krtani, zapalenie płuc, rozedma płuc, nadciśnienie tętnicze, zapalenie osierdzia, wypadanie płatka zastawki mitralnej, niedomykalność zastawki aortalnej, zapalenie mięśnia sercowego, kardiomiopatia rozstrzeniowa, kardiomiopatia przerostowa, kardiomiopatia restrykcyjna, częstoskurcz nadkomorowy, gorączka reumatyczna, mukowiscydoza, ostra białaczka limfoblastyczna, niedokrwistość, methemoglobinemia, nadkrwistość, sarkoidoza, rak płuc, międzybłoniak, zespół mielodysplastyczny, histoplazmoza, aspergiloza, gorączka krwotoczna Ebola, blastomykoza, sARS, niedokrwistość aplastyczna, choroba niedokrwienna serca, idiopatyczne włóknienie płuc.
Gorączka
Gorączka jest definiowana jako temperatura powyżej normalnego zakresu z powodu wzrostu temperatury ustalonej przez organizm. Nie ma jednej uzgodnionej górnej granicy dla normalnej temperatury, przy czym źródła używają wartości pomiędzy 37,2 a 38,3 °C u ludzi. Wzrost temperatury ustalonej wyzwala zwiększone skurcze mięśni i powoduje uczucie zimna lub dreszcze. Powoduje to większą produkcję ciepła i wysiłki w celu zachowania ciepła Rzadko gorączka może wywołać drgawki gorączkowe, przy czym jest to bardziej powszechne u małych dzieci. Gorączki zazwyczaj nie przekraczają 41 do 42 °C. >>>

Gorączka to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: zapalenie pęcherzyka żółciowego, ostre zapalenie trzustki, rumień guzowaty, reaktywne zapalenie stawów, choroba uchyłkowa jelit, biegunka, przetoka okołoodbytnicza, choroba Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, przeziębienie, zapalenie zatok przynosowych, ostre zapalenie gardła, angina, ostre zapalenie krtani, grypa, zapalenie płuc, gorączka reumatyczna, zapalenie osierdzia, zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, chłoniak grudkowy, chłoniak Burkitta, chłoniak Hodgkina, ostra białaczka limfoblastyczna, rak nerki, mięśniakomięsak prążkowanokomórkowy, rak kości, mięsak Kaposiego, malaria, leiszmanioza, klonorchoza, fascjoloza, anisakioza, toksokaroza, mielofibroza, mononukleoza zakaźna, histoplazmoza, aspergiloza, Świnka, pappataci, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, ospa wietrzna.
Kaszel
Kaszel to nagłe wydalenie powietrza przez duże drogi oddechowe, które pomaga oczyścić je z płynów, substancji drażniących, obcych cząstek i drobnoustrojów. Jako odruch ochronny, kaszel może mieć charakter powtarzalny i przebiega w trzech fazach: wdech, wymuszony wydech przy zamkniętej głośni oraz gwałtowne wypuszczenie powietrza z płuc po otwarciu głośni, czemu zwykle towarzyszy charakterystyczny dźwięk. >>>

Kaszel to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: pylica płuc, choroba refluksowa przełyku, angina, ostre zapalenie krtani, grypa, zapalenie płuc, rozedma płuc, astma, przeziębienie, zapalenie zatok przynosowych, ostre zapalenie gardła, zapalenie osierdzia, zapalenie mięśnia sercowego, kardiomiopatia rozstrzeniowa, chłoniak Hodgkina, sarkoidoza, rak tarczycy, rak płuc, toksokaroza, histoplazmoza, aspergiloza, gorączka Lassa, choroba lasu Kyasanur, gorączka Q, ornitoza, nokardioza, legionelloza, krztusiec, gruźlica, dżuma, glistnica, odra, blastomykoza, sARS, bąblowica, węgorczyca, idiopatyczne włóknienie płuc.
Świsty
Świsty to dźwięki oddechowe, które pojawiają się, gdy przepływ powietrza przez zwężone drogi oddechowe jest utrudniony. Są charakterystycznym objawem astmy, ale mogą występować także w innych chorobach układu oddechowego, takich jak przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP). Świsty są zwykle słyszalne podczas wydechu. >>>

Świsty to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: ostre zapalenie krtani, rozedma płuc, astma, rak płuc, międzybłoniak.
Zmęczenie
Zmęczenie to termin używany do opisania ogólnego uczucia zmęczenia lub braku energii. Nie jest to to samo, co zwykła senność. >>>

Zmęczenie to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: pęcherzyca, rumień guzowaty, reaktywne zapalenie stawów, pylica płuc, choroba Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, tętniak, hipotensja, ostre zapalenie gardła, grypa, rozedma płuc, zapalenie mięśnia sercowego, kardiomiopatia rozstrzeniowa, kardiomiopatia przerostowa, kardiomiopatia restrykcyjna, gorączka reumatyczna, nadciśnienie tętnicze, wypadanie płatka zastawki mitralnej, niedomykalność zastawki aortalnej, bezdech senny, choroba Pompego, amyloidoza, zaburzenia afektywne dwubiegunowe, zaburzenia depresyjne, niedoczynność tarczycy, choroba Hashimoto, niedoczynność przytarczyc, otyłość, niedokrwistość, methemoglobinemia, nadkrwistość, chłoniak Hodgkina, ostra białaczka limfoblastyczna, chłoniak grudkowy, szpiczak mnogi, ostra białaczka szpikowa, rak jajnika, rak nerki, gruczolak przysadki, rak tarczycy, rak żołądka, rak odbytu, talasemia, rak dróg żółciowych, rak płuc, mielofibroza, nadpłytkowość samoistna, czerwienica prawdziwa, zespół mielodysplastyczny.

Możliwe przyczyny ostrego zapalenia oskrzeli

Alergeny
Alergeny to substancje, które mogą wywoływać reakcje alergiczne u niektórych osób. Mogą pochodzić z różnych źródeł, takich jak pyłki roślin, roztocza, sierść zwierząt, pokarmy, pleśnie czy lateks. Kiedy organizm osoby uczulonej styka się z alergenem, układ immunologiczny reaguje, traktując go jako zagrożenie, co prowadzi do produkcji przeciwciał i uwalniania substancji chemicznych, takich jak histamina. Alergeny mogą powodować różnorodne choroby, w tym alergiczny nieżyt nosa, który objawia się kichaniem, swędzeniem nosa i zatkanym nosem. Innym powszechnym schorzeniem jest astma alergiczna, charakteryzująca się dusznościami, świszczącym oddechem i kaszlem. Alergie pokarmowe mogą prowadzić do reakcji takich jak wysypki skórne, bóle brzucha, a w ciężkich przypadkach do wstrząsu anafilaktycznego. Inne reakcje alergiczne mogą obejmować alergiczne zapalenie skóry, takie jak pokrzywka czy egzema. W przypadku długotrwałego narażenia na alergeny, mogą również wystąpić problemy z układem oddechowym oraz inne przewlekłe dolegliwości. Zrozumienie alergii i ich przyczyn jest kluczowe dla skutecznego zarządzania objawami i poprawy jakości życia osób uczulonych. >>>

Alergeny może powodować również inne choroby, takie jak np.: atopowe zapalenie skóry, rumień guzowaty, zapalenie języka, zapalenie zatok przynosowych, ostre zapalenie gardła, angina, ostre zapalenie krtani, polip nosa, astma, zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie ucha zewnętrznego, choroba Ménière’a, zapalenie błędnika, zapalenie spojówek.
Infekcje bakteryjne
Infekcje bakteryjne to choroby wywołane przez patogenne bakterie, które mogą zarażać różne części ciała i prowadzić do rozwoju różnych schorzeń. Bakterie mogą dostawać się do organizmu przez skórę, drogi oddechowe, układ pokarmowy czy układ moczowy. Ich obecność może prowadzić do stanów zapalnych, toksycznych reakcji oraz uszkodzeń tkanek. Infekcje bakteryjne mogą powodować szereg chorób, takich jak zapalenie płuc, które jest infekcją płuc, często wywołaną przez bakterie Streptococcus pneumoniae. Zapalenie oskrzeli, czyli stan zapalny dróg oddechowych, również może mieć podłoże bakteryjne. Inne poważne infekcje to zapalenie opon mózgowych, charakteryzujące się stanem zapalnym błon otaczających mózg i rdzeń kręgowy, które może być wywołane przez bakterie Neisseria meningitidis. Choroby układu pokarmowego, takie jak salmonelloza czy czerwonka, są wynikiem zakażeń bakteryjnych, które mogą prowadzić do biegunek, wymiotów i ogólnego osłabienia organizmu. Infekcje dróg moczowych, często powodowane przez Escherichia coli, mogą prowadzić do bólu, pieczenia oraz częstego oddawania moczu. W przypadku ran, zakażenia bakteryjne mogą prowadzić do poważnych komplikacji, takich jak ropnie czy sepsa. Infekcje bakteryjne są poważnym zagrożeniem dla zdrowia, a ich leczenie często wymaga zastosowania antybiotyków, choć coraz częściej pojawiają się problemy z odpornością bakterii na te leki, co stawia wyzwania przed medycyną i zdrowiem publicznym. Dlatego ważne jest, aby zwracać uwagę na objawy infekcji oraz stosować się do zasad higieny, aby minimalizować ryzyko zachorowania. >>>

Infekcje bakteryjne może powodować również inne choroby, takie jak np.: reaktywne zapalenie stawów, biegunka, zapalenie zatok przynosowych, ostre zapalenie gardła, angina, ostre zapalenie krtani, zapalenie osierdzia, zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie błędnika, zespół rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego, methemoglobinemia, sepsa, dyzenteria, ataksja, zapalenie spojówek.
Infekcje wirusowe
Infekcje wirusowe to choroby wywoływane przez wirusy, które są mikroskopijnymi patogenami, niezdolnymi do samodzielnego życia i rozmnażania się. Wirusy wnikają do komórek organizmu gospodarza, wykorzystując ich mechanizmy do replikacji, co często prowadzi do uszkodzenia lub śmierci komórek. Objawy infekcji wirusowej mogą być różnorodne, w zależności od rodzaju wirusa oraz miejsca zakażenia. Wirusy mogą powodować wiele różnych chorób, w tym przeziębienia i grypę, które są powszechne i zazwyczaj łagodne, ale mogą również prowadzić do poważniejszych komplikacji, szczególnie u osób z osłabionym układem odpornościowym. Inne poważne infekcje wirusowe to wirusowe zapalenie wątroby, które może prowadzić do przewlekłych uszkodzeń wątroby, wirus HIV, który atakuje układ odpornościowy i prowadzi do AIDS, oraz wirusy wywołujące choroby takie jak odra, różyczka czy ospa wietrzna. Niektóre wirusy, takie jak wirusy brodawczaka ludzkiego (HPV), mogą prowadzić do nowotworów, takich jak rak szyjki macicy. Istnieją także wirusy, które wywołują choroby neurodegeneracyjne, jak wirus HIV czy wirus wścieklizny. Infekcje wirusowe mogą być przenoszone na różne sposoby, w tym przez kontakt z osobą zakażoną, powietrze, wodę lub kontakt z zainfekowanymi powierzchniami. W związku z tym profilaktyka, w tym szczepienia i higiena, odgrywają kluczową rolę w minimalizowaniu ryzyka zakażeń wirusowych. >>>

Infekcje wirusowe może powodować również inne choroby, takie jak np.: ostre zapalenie trzustki, rumień wielopostaciowy, reaktywne zapalenie stawów, zapalenie języka, biegunka, alkoholowe zapalenie wątroby, zapalenie zatok przynosowych, ostre zapalenie krtani, zapalenie osierdzia, zapalenie mięśnia sercowego, choroba Ménière’a, zapalenie błędnika, narkolepsja, choroba Hashimoto, zespół rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego, rak przełyku, ataksja, zapalenie spojówek.
Narażenie na chemikalia
Narażenie na chemikalia odnosi się do kontaktu organizmu z substancjami chemicznymi, które mogą mieć negatywny wpływ na zdrowie. Chemikalia te mogą pochodzić z różnych źródeł, w tym przemysłu, rolnictwa, a także codziennych produktów konsumpcyjnych. W zależności od rodzaju chemikaliów, intensywności i czasu narażenia, skutki zdrowotne mogą być różnorodne. Jednym z poważnych zagrożeń związanych z narażeniem na chemikalia są choroby układu oddechowego, takie jak astma czy przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP). Wdychanie toksycznych substancji, takich jak opary chemiczne, może prowadzić do podrażnienia dróg oddechowych oraz rozwoju przewlekłych schorzeń. Inne poważne problemy zdrowotne to choroby skórne, w tym alergie kontaktowe i podrażnienia, które mogą wystąpić w wyniku bezpośredniego kontaktu z substancjami chemicznymi. Niektóre chemikalia mogą również powodować uszkodzenia narządów wewnętrznych, takich jak wątroba czy nerki, a także wpływać na układ hormonalny, prowadząc do zaburzeń endokrynologicznych. Narażenie na niektóre substancje chemiczne, takie jak pestycydy czy metale ciężkie, może zwiększać ryzyko wystąpienia nowotworów. Wiele z tych substancji jest uznawanych za kancerogenne i ich długotrwałe działanie może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych. Warto także zauważyć, że narażenie na chemikalia może wpływać na układ nerwowy, prowadząc do objawów takich jak bóle głowy, zawroty głowy, a w skrajnych przypadkach do uszkodzeń neurologicznych. Dlatego tak ważne jest, aby podejmować odpowiednie środki ostrożności i stosować się do norm bezpieczeństwa w pracy z substancjami chemicznymi. >>>

Narażenie na chemikalia może powodować również inne choroby, takie jak np.: zapalenie języka, ostre zapalenie krtani, rozedma płuc, zapalenie błędnika, methemoglobinemia, rak pęcherza moczowego, międzybłoniak, rak jamy nosowo-gardłowej, rak przełyku.
Zanieczyszczenie powietrza
Zanieczyszczenie powietrza z medycznego punktu widzenia to obecność szkodliwych substancji w atmosferze, które mogą negatywnie wpływać na zdrowie ludzi. Do tych substancji należą pyły zawieszone (PM2.5, PM10), tlenki azotu, tlenki siarki, ozon oraz lotne związki organiczne. Długotrwałe narażenie na zanieczyszczone powietrze może prowadzić do chorób układu oddechowego (np. astmy, POChP), sercowo-naczyniowego, a także nowotworów płuc. W szczególności dzieci, osoby starsze i osoby z przewlekłymi chorobami są bardziej narażone na negatywne skutki zdrowotne zanieczyszczenia powietrza. >>>

Zanieczyszczenie powietrza może powodować również inne choroby, takie jak np.: rozedma płuc, astma, angina, rak płuc.

Stosowane leczenie*

(E)-cefprozyl
(E)-Cefprozyl to antybiotyk z grupy cefalosporyn drugiej generacji. Jest stosowany w leczeniu różnych zakażeń bakteryjnych, takich jak zapalenie ucha środkowego, zapalenie zatok, zapalenie gardła, zapalenie płuc oraz infekcje skóry i tkanek miękkich. Działa poprzez hamowanie syntezy ściany komórkowej bakterii, co prowadzi do ich zniszczenia. >>>

(E)-cefprozyl stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: zapalenie zatok przynosowych, ostre zapalenie gardła, angina.
Acetylocysteina
Acetylocysteina to lek stosowany jako mukolityk, który rozrzedza i ułatwia usuwanie śluzu z dróg oddechowych. Jest często stosowana w leczeniu przewlekłych chorób płuc, takich jak przewlekłe zapalenie oskrzeli i mukowiscydoza. >>>

Acetylocysteina stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: rozedma płuc, mukowiscydoza, amyloidoza.
Aminofilina
Aminofilina to lek stosowany w leczeniu astmy i przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP), który działa jako bronchodilatator, rozszerzając drogi oddechowe i ułatwiając oddychanie. >>>

Aminofilina stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: astma, rozedma płuc.
Cefaklor
Cefaklor to antybiotyk z grupy cefalosporyn drugiej generacji. Jest stosowany w leczeniu różnych infekcji bakteryjnych, takich jak zapalenie oskrzeli, zapalenie zatok, zapalenie ucha środkowego, zakażenia skóry i dróg moczowych. Działa poprzez hamowanie syntezy ściany komórkowej bakterii, co prowadzi do ich śmierci. >>>

Cefaklor stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: ostre zapalenie gardła, angina.
Cefdynir
Cefdynir to antybiotyk z grupy cefalosporyn trzeciej generacji. Stosowany jest w leczeniu różnych zakażeń bakteryjnych, w tym zapalenia płuc, zapalenia oskrzeli, zapalenia zatok, zapalenia ucha środkowego, a także zakażeń skóry i tkanek miękkich. Działa poprzez hamowanie syntezy ściany komórkowej bakterii, co prowadzi do ich zniszczenia. >>>

Cefdynir stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: zapalenie zatok przynosowych, ostre zapalenie gardła, angina.
Cefdytoren
Cefdytoren to antybiotyk z grupy cefalosporyn trzeciej generacji, stosowany do leczenia bakteryjnych zakażeń dróg oddechowych, skóry i tkanek miękkich. Działa poprzez zakłócanie syntezy ściany komórkowej bakterii, co prowadzi do ich śmierci. >>>

Cefdytoren stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: ostre zapalenie gardła.
Cefiksym
Cefiksym, sprzedawany między innymi pod nazwą handlową Suprax, jest antybiotykiem stosowanym w leczeniu wielu infekcji bakteryjnych. Infekcje te obejmują zapalenie ucha środkowego, anginę, zapalenie płuc, infekcje dróg moczowych, rzeżączkę i boreliozę. W przypadku rzeżączki zazwyczaj wymagana jest tylko jedna dawka.[ W Stanach Zjednoczonych jest to lek drugiego rzutu w stosunku do ceftriaksonu w leczeniu rzeżączki. Przyjmowany jest doustnie. >>>

Cefiksym stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: rzeżączka, róża, dur brzuszny.
Cefpodoxime proxetil
Cefpodoxym proxetyl jest antybiotykiem z grupy cefalosporyn III generacji. Jest skuteczny przeciwko szerokiemu spektrum patogenów, w tym Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae, Proteus mirabilis, Haemophilus influenzae i Streptococcus pneumoniae. Cefpodoxym proxetyl działa poprzez blokowanie syntezy białek w komórkach bakteryjnych, co prowadzi do ich śmierci. Jest dostępny w postaci tabletek do podawania doustnego lub zastrzyków i jest stosowany w leczeniu infekcji układu moczowego, zapalenia oskrzeli, zapalenia zatok, zapalenia ucha środkowego i innych infekcji bakteryjnych. Należy pamiętać, że antybiotyki nie są skuteczne przeciwko infekcjom wirusowym i nie powinny być stosowane bez wskazań medycznych. >>>

Cefpodoxime proxetil stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: ostre zapalenie gardła, angina, rzeżączka.
Ceftybuten
Ceftybuten to antybiotyk z grupy cefalosporyn trzeciej generacji. Stosowany jest w leczeniu różnych zakażeń bakteryjnych, takich jak zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, zapalenie ucha środkowego, zapalenie zatok oraz infekcje dróg moczowych. Działa przez hamowanie syntezy ściany komórkowej bakterii, co prowadzi do ich śmierci. >>>

Ceftybuten stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: ostre zapalenie gardła, angina.
Dirytromycyna
Dirytromycyna to antybiotyk z grupy makrolidów. Jest stosowana w leczeniu różnych infekcji bakteryjnych, w tym zakażeń dróg oddechowych, skóry i tkanek miękkich. Działa poprzez hamowanie syntezy białek bakteryjnych, co uniemożliwia wzrost i rozmnażanie się bakterii. >>>

Dirytromycyna stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: ostre zapalenie gardła, angina.
DL-ofloksacyna
Ofloksacyna jest antybiotykiem chinolonowym przydatnym w leczeniu wielu zakażeń bakteryjnych. Po przyjęciu doustnym lub wstrzyknięciu do żyły, są to: zapalenie płuc, zapalenie tkanki łącznej, zakażenia dróg moczowych, zapalenie gruczołu krokowego, dżuma i niektóre rodzaje biegunki zakaźnej. Inne zastosowania, wraz z innymi lekami, obejmują leczenie wielolekoopornej gruźlicy. Krople do oczu mogą być stosowane w przypadku powierzchownego zakażenia bakteryjnego oka, a krople do uszu mogą być stosowane w przypadku zapalenia ucha środkowego, gdy występuje otwór w błonie bębenkowej. >>>

DL-ofloksacyna stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: zapalenie ucha zewnętrznego, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, gorączka Q, rzeżączka, róża, trąd, dur brzuszny.
Dornaza alfa
Dornaza alfa to enzym stosowany w leczeniu mukowiscydozy. Rozkłada DNA w gęstym śluzie zalegającym w drogach oddechowych, co ułatwia jego odkrztuszanie i poprawia oddychanie. Lek jest podawany przez inhalację. >>>

Dornaza alfa stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: mukowiscydoza.
Gatifloxacyna
Gatifloxacyna to antybiotyk z grupy fluorochinolonów stosowany w leczeniu różnych zakażeń bakteryjnych, takich jak zapalenie płuc, zakażenia dróg moczowych, i zakażenia skóry. Działa poprzez hamowanie enzymów niezbędnych do replikacji DNA bakterii, co prowadzi do ich zniszczenia. >>>

Gatifloxacyna stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: zapalenie zatok przynosowych.
Gemifloksacyna
Gemifloksacyna to antybiotyk z grupy fluorochinolonów stosowany w leczeniu zakażeń bakteryjnych, takich jak zapalenie płuc i ostre zapalenie oskrzeli. Działa, hamując enzymy niezbędne do replikacji DNA bakterii, co prowadzi do ich śmierci. >>>
Gwajafenezyna
Gwajafenezyna sprzedawana między innymi pod nazwą handlową Mucinex jest lekiem stosowanym jako środek wykrztuśny, mający na celu ułatwienie wykrztuszania flegmy z dróg oddechowych. Chemicznie jest to eter gwajakolu i gliceryny. Nie wiadomo, czy zmniejsza kaszel. Nie zaleca się stosowania u dzieci poniżej 6 roku życia. Często jest stosowany w połączeniu z innymi lekami. Przyjmuje się go doustnie. >>>

Gwajafenezyna stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: przeziębienie, zapalenie zatok przynosowych, ostre zapalenie gardła, krztusiec.
Klarytromycyna
Klarytromycyna – organiczny związek chemiczny, antybiotyk z grupy antybiotyków makrolidowych, którego mechanizm działania polega na hamowaniu syntezy białka w komórce bakterii. >>>

Klarytromycyna stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: zapalenie zatok przynosowych, ostre zapalenie gardła, angina, zapalenie płuc, róża, błonica, trąd.
L-ofloksacyna
Lewofloksacyna jest lekiem z grupy antybiotyków. Stosowana jest w leczeniu wielu infekcji bakteryjnych, w tym ostrego bakteryjnego zapalenia zatok, zapalenia płuc, H. pylori (w połączeniu z innymi lekami), infekcji dróg moczowych, przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego i niektórych rodzajów zapalenia żołądka i jelit. Wraz z innymi antybiotykami może być stosowany w leczeniu gruźlicy, zapalenia opon mózgowych lub choroby zapalnej miednicy. Stosowanie jest ogólnie zalecane tylko wtedy, gdy inne opcje nie są dostępne. >>>

L-ofloksacyna stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: zapalenie zatok przynosowych, perlak, legionelloza, dur brzuszny.
Lomefloksacyna
Lomefloksacyna to antybiotyk z grupy fluorochinolonów stosowany w leczeniu zakażeń bakteryjnych, takich jak zapalenie pęcherza moczowego i zakażenia dróg moczowych. Działa, hamując enzymy odpowiedzialne za replikację DNA bakterii, co prowadzi do ich eliminacji. >>>
Moksyfloksacyna
Moksyfloksacyna – organiczny związek chemiczny, chemioterapeutyk z grupy fluorochinolonów, zaburzający replikację DNA bakterii. Działa bakteriobójczo na bakterie Gram-dodatnie, bakterie Gram-ujemne, bakterie beztlenowe oraz bakterie atypowe. >>>

Moksyfloksacyna stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: zapalenie zatok przynosowych, zapalenie płuc, ornitoza, rzeżączka, legionelloza, zapalenie spojówek.
Sulfametoksazol
Sulfametoksazol (łac. sulfamethoxazolum) – organiczny związek chemiczny z grupy sulfonamidów, lek będący antybiotykiem bakteriostatycznym. >>>

Sulfametoksazol stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: nokardioza.
Teofilina
Teofilina to lek stosowany w leczeniu astmy i przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP). Działa jako bronchodilatator, rozszerzając drogi oddechowe i ułatwiając oddychanie. >>>

Teofilina stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: astma, rozedma płuc.
Teofilinian choliny
Teofilinian choliny to lek stosowany w leczeniu astmy i przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP). Działa jako bronchodilatator, rozszerzając drogi oddechowe i ułatwiając oddychanie. >>>

Teofilinian choliny stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: astma, rozedma płuc.
Tetracyklina
Tetracyklina, sprzedawana pod różnymi nazwami handlowymi, jest doustnym antybiotykiem z rodziny leków tetracyklinowych, stosowanym w leczeniu wielu infekcji, w tym trądziku, cholery, brucelozy, dżumy, malarii i kiły. >>>

Tetracyklina stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: rzeżączka, tularemia.
Trimetoprym
Trimetoprym (ang. trimethoprim) – organiczny związek chemiczny, chemioterapeutyk, będący inhibitorem reduktazy kwasu dihydrofoliowego. >>>

Trimetoprym stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: nokardioza.
Trovafloxacin
Trovafloxacin (inaczej znany jako trovafloksacyna) to antybiotyk stosowany w leczeniu infekcji bakteryjnych. Może być stosowany w leczeniu różnych rodzajów infekcji, takich jak zakażenia dróg moczowych, zapalenie płuc, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenie zatok, zapalenie ucha środkowego i inne. Trovafloxacin działa poprzez niszczenie bakterii, co umożliwia organizmowi walkę z infekcją. Trovafloxacin jest dostępny w postaci tabletek do podawania doustnego. Lek ten jest przepisywany przez lekarza i powinien być stosowany zgodnie z zaleceniami lekarza lub instrukcjami na ulotce. Trovafloxacin może powodować skutki uboczne, takie jak bóle głowy, zawroty głowy, senność, nudności, wymioty, biegunka, zaparcia, bóle brzucha, zapalenie jamy ustnej, reakcje alergiczne i inne. W razie wystąpienia jakichkolwiek niepokojących objawów podczas stosowania trovafloxacinu, należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą. >>>

Trovafloxacin stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: zapalenie zatok przynosowych, rzeżączka.