Leptospiroza

Co to jest leptospiroza?

Leptospiroza jest zakażeniem krwi wywołanym przez bakterie Leptospira. Objawy mogą wahać się od braku lub łagodnych (bóle głowy, mięśni i gorączka) do ciężkich (krwawienie w płucach lub zapalenie opon mózgowych). Choroba Weila, ostra, ciężka postać leptospirozy, powoduje u zakażonej osoby żółtaczkę (skóra i oczy stają się żółte), niewydolność nerek i krwawienie. Krwawienie z płuc związane z leptospirozą znane jest jako zespół ciężkiego krwotoku płucnego.

Leptospiroza według naukowych faktów medycznych. Opieramy się tylko na źródłach medycznych, poniższe dane pochodzą ze sprawdzonych baz medycznych. Gorąco odradzamy powierzanie swojego zdrowia szarlatanom i niesprawdzonym źródłom.

Klasyfikacja leptospirozy

ICD-10-CM: A27
ICD-10-CM: A27.0
ICD-10-CM: A27.9
ICD-10-CM: A27.8
ICD-11: 751399056
ICD-9-CM: 100
ICD-9-CM: 100.9

Minimalny okres inkubacji u ludzi: 6 dni

Maksymalny okres inkubacji u ludzi: 20 dni

Możliwe objawy leptospirozy

• Ból głowy

  Ból głowy jest objawem bólu w obrębie twarzy, głowy lub szyi. Może występować jako migrena, napięciowy ból głowy lub klasterowy ból głowy. U osób z silnymi bólami głowy istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia depresji. Bóle głowy mogą występować w wyniku wielu schorzeń. Istnieje wiele różnych systemów klasyfikacji bólów głowy. >>>

  Ból głowy to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: przeziębienie, zapalenie zatok przynosowych, ostre zapalenie gardła, angina, grypa, polip nosa, nadciśnienie tętnicze, krwotok podpajęczynówkowy, krwotok śródmózgowy, wodogłowie, bezsenność, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, migrena, bezdech senny, niedoczynność przytarczyc, niedokrwistość, methemoglobinemia, nadkrwistość, gruczolak przysadki, glejak wielopostaciowy, Śpiączka afrykańska, toksokaroza, czerwienica prawdziwa, nadpłytkowość samoistna, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, ospa wietrzna, półpasiec, pappataci, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, borelioza, ornitoza, tyfus plamisty, gorączka Q, japońskie zapalenie mózgu, zapalenia mózgu doliny Murray, kleszczowe zapalenie mózgu, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, gorączka O’nyong-nyong, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka Zachodniego Nilu, gorączka doliny Rift, dur powrotny, bartoneloza, choroba Carrióna.

• Dreszcze

  Dreszcze to uczucie chłodu pojawiające się podczas wysokiej gorączki, ale czasami jest to również częsty objaw, który występuje samodzielnie. >>>

  Dreszcze to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: zapalenie pęcherzyka żółciowego, grypa, zapalenie płuc, ostre zapalenie gardła, angina, malaria, schistosomatoza, histoplazmoza, pappataci, Żółta gorączka, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, półpasiec, aIDS, gorączka Q, japońskie zapalenie mózgu, gorączka Oropouche, ornitoza, tyfus plamisty, choroba Carrióna, róża, legionelloza, sepsa, choroba kociego pazura, jersinioza, nosacizna, sarkocystoza, salmonelloza, wścieklizna.

• Gorączka

  Gorączka jest definiowana jako temperatura powyżej normalnego zakresu z powodu wzrostu temperatury ustalonej przez organizm. Nie ma jednej uzgodnionej górnej granicy dla normalnej temperatury, przy czym źródła używają wartości pomiędzy 37,2 a 38,3 °C u ludzi. Wzrost temperatury ustalonej wyzwala zwiększone skurcze mięśni i powoduje uczucie zimna lub dreszcze. Powoduje to większą produkcję ciepła i wysiłki w celu zachowania ciepła Rzadko gorączka może wywołać drgawki gorączkowe, przy czym jest to bardziej powszechne u małych dzieci. Gorączki zazwyczaj nie przekraczają 41 do 42 °C. >>>

  Gorączka to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: zapalenie pęcherzyka żółciowego, ostre zapalenie trzustki, rumień guzowaty, reaktywne zapalenie stawów, choroba Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba uchyłkowa jelit, biegunka, przetoka okołoodbytnicza, przeziębienie, zapalenie zatok przynosowych, ostre zapalenie gardła, angina, ostre zapalenie krtani, grypa, zapalenie płuc, ostre zapalenie oskrzeli, gorączka reumatyczna, zapalenie osierdzia, zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, chłoniak Hodgkina, ostra białaczka limfoblastyczna, chłoniak grudkowy, chłoniak Burkitta, rak nerki, mięśniakomięsak prążkowanokomórkowy, rak kości, mięsak Kaposiego, malaria, leiszmanioza, klonorchoza, fascjoloza, anisakioza, toksokaroza, mielofibroza, Świnka, mononukleoza zakaźna, histoplazmoza, aspergiloza, aIDS, pappataci, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola.

• Mialgia

  Mialgia (zwana również potocznie bólem mięśniowym) to medyczny termin określający ból mięśni. Mialgia jest objawem wielu chorób. Najczęstszą przyczyną ostrej mialgii jest nadużywanie mięśnia lub grupy mięśni; inną prawdopodobną przyczyną jest infekcja wirusowa, zwłaszcza gdy nie odnotowano urazu. >>>

  Mialgia to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: grypa, aIDS, pappataci, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, borelioza, ornitoza, kleszczowe zapalenie mózgu, gorączka Zachodniego Nilu, gorączka doliny Rift, gorączka okopowa, legionelloza, jersinioza, bruceloza, nosacizna, dżuma, ospa małpia, sARS, drakunkuloza, węgorczyca, denga, włośnica.

• Niewydolność nerek

  Niewydolność nerek, znana również jako schyłkowa choroba nerek, jest stanem medycznym, w którym nerki nie mogą już odpowiednio filtrować produktów odpadowych z krwi, funkcjonując na poziomie mniejszym niż 15% normalnego poziomu. Niewydolność nerek jest klasyfikowana jako ostra niewydolność nerek, która rozwija się szybko i może ustąpić; oraz przewlekła niewydolność nerek, która rozwija się powoli i często może być nieodwracalna. >>>

• Wysypka

  Wysypka to każdy obszar podrażnionej lub obrzękniętej skóry na Twoim ciele. Wysypki są często swędzące i bolesne i mogą pojawiać się w różny sposób na różnych odcieniach skóry. >>>

  Wysypka to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: gorączka reumatyczna, fascjoloza, mononukleoza zakaźna, gorączka krwotoczna Ebola, opryszczka, rumień zakaźny, aIDS, pappataci, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, omska gorączka krwotoczna, choroba marburska, dur powrotny, gorączka Q, gorączka O’nyong-nyong, gorączka Zachodniego Nilu, gorączka doliny Rift, bartoneloza, choroba Carrióna, gorączka okopowa, gorączka plamicowa brazylijska, szkarlatyna, jersinioza, tularemia, dżuma, kandydoza, Świerzb, ospa prawdziwa, dyfilobotrioza, Ślepota rzeczna, różyczka, dur brzuszny.

• Zapalenie mięśnia sercowego

  Zapalenie mięśnia sercowego, znane również jako kardiomiopatia zapalną, jest nabytą kardiomiopatią spowodowaną zapaleniem mięśnia sercowego. Objawy mogą obejmować duszność, ból w klatce piersiowej, zmniejszoną zdolność do ćwiczeń i nieregularne bicie serca. Czas trwania problemów może wahać się od godzin do miesięcy. Powikłania mogą obejmować niewydolność serca z powodu kardiomiopatii rozstrzeniowej lub zatrzymanie akcji serca. >>>

  Zapalenie mięśnia sercowego to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: choroba Chagasa, toksokaroza, gorączka Lassa, borelioza, węgorczyca.

• Zatrucie

  Zatrucie, z medycznego punktu widzenia, to stan patologiczny wywołany wprowadzeniem do organizmu substancji szkodliwych, takich jak toksyny, leki w nadmiarze, chemikalia czy substancje odżywcze w nieodpowiednich ilościach. Może mieć różne źródła, w tym pochodzenie naturalne, jak toksyny roślinne czy grzybowe, oraz syntetyczne, jak substancje chemiczne czy leki. Objawy zatrucia mogą być bardzo zróżnicowane i zależą od rodzaju substancji oraz dawki, jaką organizm przyjął. Mogą obejmować nudności, wymioty, bóle brzucha, zawroty głowy, a w cięższych przypadkach, zaburzenia świadomości, drgawki, a nawet śpiączkę. W diagnostyce zatrucia kluczowe jest szybkie rozpoznanie rodzaju substancji oraz ocena stanu pacjenta. Leczenie może obejmować odtruwanie, stosowanie antidotum, wsparcie funkcji życiowych oraz monitorowanie stanu pacjenta w warunkach szpitalnych. W przypadku ciężkich zatruć czas reakcji jest niezwykle istotny, ponieważ może decydować o przeżyciu pacjenta. Profilaktyka zatrucia polega na edukacji dotyczącej bezpiecznego korzystania z substancji chemicznych, leków oraz unikania kontaktu z toksycznymi substancjami. Właściwe przechowywanie leków i chemikaliów oraz ostrożność w ich używaniu są kluczowe dla zapobiegania przypadkowym zatruciom. >>>

  Zatrucie to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: mięsak Kaposiego, gorączka Lassa, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, gorączka Zachodniego Nilu, jersinioza, listerioza, tularemia, dżuma.

• Zespół rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego

  Zespół rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego, zespół DIC (ang. disseminated intravascular coagulation, DIC) – zespół chorobowy polegający na wtórnej do wielu chorób aktywacji kaskady krzepnięcia i wytworzenie licznych mikrozakrzepów w świetle małych naczyń krwionośnych, co w efekcie często doprowadza do zużycia czynników krzepnięcia, szczególnie fibrynogenu, czynnika VIII i V oraz płytek krwi, powodując objawy skazy krwotocznej („koagulopatia ze zużycia”). >>>

  Zespół rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: gorączka Lassa, gorączka doliny Rift.

Sposoby zarażenia i przenoszenia choroby

• Kontakt bezpośredni

  Kontakt bezpośredni to jedna z najważniejszych metod przenoszenia chorób zakaźnych, polegająca na bezpośrednim przekazywaniu patogenów z jednej osoby na drugą. Może to zachodzić poprzez dotyk, pocałunki, a także podczas stosunku seksualnego. Wiele chorób, takich jak grypa, ospa wietrzna, czy wirusowe zapalenie wątroby typu B, przenoszonych jest w ten sposób. Bezpośredni kontakt z zakażoną osobą może prowadzić do wprowadzenia wirusów, bakterii czy grzybów do organizmu zdrowego człowieka. Mechanizm ten jest szczególnie niebezpieczny w przypadku chorób o dużej zakaźności, które mogą łatwo rozprzestrzeniać się w populacji, zwłaszcza w zamkniętych środowiskach, takich jak szkoły czy placówki medyczne. Zapobieganie przenoszeniu chorób przez kontakt bezpośredni obejmuje podstawowe zasady higieny, takie jak mycie rąk, unikanie bliskiego kontaktu z osobami chorymi oraz stosowanie barier ochronnych, takich jak prezerwatywy, w przypadku kontaktów seksualnych. Edukacja zdrowotna społeczeństwa jest kluczowym elementem w ograniczaniu rozprzestrzeniania się chorób zakaźnych. >>>

  Kontakt bezpośredni dotyczy również innych chorób, takich jak np.: przeziębienie, grypa, mięsak Kaposiego, grzybica skóry, opryszczka, ospa wietrzna, półpasiec, krowianka, mięczak zakaźny, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, gorączka Q, choroba Heinego-Medina, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka doliny Rift, kłykciny kończyste, wrzód weneryczny, rzęsistkowica, nokardioza, gorączka plamicowa brazylijska, szkarlatyna, tężec, różyca, trąd, listerioza, tularemia, wąglik, nosacizna, melioidoza, dżuma, ankylostomatoza, ospa małpia, odra, wścieklizna, Świerzb, węgorczyca.

• Kontakt ze zwierzętami

  Metoda przenoszenia chorób poprzez kontakt ze zwierzętami jest istotnym zagadnieniem w medycynie, szczególnie w kontekście zoonoz, czyli chorób, które mogą być przenoszone między zwierzętami a ludźmi. Wiele patogenów, takich jak wirusy, bakterie, pasożyty czy grzyby, może migrować z organizmów zwierzęcych do ludzkich, co prowadzi do różnych schorzeń. Bezpośredni kontakt ze zwierzętami, w tym ich śliną, moczem, odchodami czy skórą, stanowi potencjalne źródło zakażeń. Przykłady chorób przenoszonych w ten sposób to wścieklizna, toksoplazmoza, leptospiroza oraz choroby przenoszone przez kleszcze, takie jak borelioza. Ryzyko zakażenia zwiększa się w przypadku osób, które mają bliski kontakt z dzikimi lub domowymi zwierzętami, zwłaszcza w warunkach niehigienicznych. Profilaktyka w tym zakresie obejmuje odpowiednie zachowania, takie jak unikanie kontaktu ze dzikimi zwierzętami, szczepienie zwierząt domowych, a także edukacja społeczna na temat higieny i zdrowia zwierząt. Osoby pracujące ze zwierzętami, takie jak weterynarze czy hodowcy, powinny stosować środki ochrony osobistej, aby zminimalizować ryzyko zakażeń. Zrozumienie mechanizmów przenoszenia chorób ze zwierząt na ludzi jest kluczowe dla opracowywania skutecznych strategii zapobiegania oraz kontroli zoonoz, co przyczynia się do poprawy zdrowia publicznego i ochrony ludzi przed chorobami zakaźnymi. >>>

  Kontakt ze zwierzętami dotyczy również innych chorób, takich jak np.: leiszmanioza, Śpiączka afrykańska, grzybica skóry, gorączka Lassa, choroba lasu Kyasanur, krowianka, bartoneloza, gorączka plamicowa brazylijska, promienica, jersinioza, wąglik, bruceloza, wścieklizna, Świerzb, tasiemczyca, wągrzyca, dyfilobotrioza, włośnica.

• Zanieczyszczenia wody

  Zanieczyszczenie wody jest poważnym problemem zdrowotnym, który wpływa na przenoszenie wielu chorób. Woda, będąca niezbędnym elementem życia, może stać się nośnikiem patogenów, takich jak bakterie, wirusy i pierwotniaki, które powodują choroby zakaźne. Zanieczyszczona woda pochodzi często z różnych źródeł, w tym z nieodpowiedniego zarządzania odpadami, spływu nawozów oraz przemysłowych zanieczyszczeń, które dostają się do zbiorników wodnych. Kiedy ludzie spożywają lub mają kontakt z zanieczyszczoną wodą, mogą wystąpić poważne konsekwencje zdrowotne. Choroby biegunkowe, takie jak cholera, dur brzuszny czy giardioza, są często wynikiem spożycia wody zawierającej patogeny. W przypadku dzieci i osób starszych, skutki tych chorób mogą być szczególnie niebezpieczne, prowadząc do odwodnienia, a nawet śmierci. Zanieczyszczenia chemiczne w wodzie również stanowią zagrożenie dla zdrowia. Substancje toksyczne, takie jak metale ciężkie, pestycydy czy chemikalia przemysłowe, mogą powodować długotrwałe skutki zdrowotne, w tym choroby nowotworowe, uszkodzenia narządów wewnętrznych oraz zaburzenia hormonalne. Długotrwałe spożycie zanieczyszczonej wody może prowadzić do kumulacji toksyn w organizmie, co zwiększa ryzyko wielu schorzeń. Aby zminimalizować ryzyko przenoszenia chorób związanych z zanieczyszczeniem wody, kluczowe jest zapewnienie dostępu do czystej wody pitnej oraz skutecznego systemu oczyszczania i monitorowania jakości wody. Edukacja społeczności na temat higieny oraz odpowiedniego zarządzania zasobami wodnymi są równie istotne w walce z tym problemem. Współpraca między rządami, organizacjami pozarządowymi oraz społecznościami lokalnymi jest niezbędna do poprawy stanu zdrowia publicznego i ochrony zasobów wodnych. >>>

  Zanieczyszczenia wody dotyczy również innych chorób, takich jak np.: choroba Chagasa, klonorchoza, gorączka Lassa, jersinioza, cholera, salmonelloza, tasiemczyca, wągrzyca, dyfilobotrioza, drakunkuloza.

Możliwe przyczyny leptospirozy

• Leptospira interrogans

  Leptospira interrogans jest gatunkiem obligatoryjnych tlenowych bakterii z rodzaju spirochaete. Gatunek ten jest patogenny dla niektórych dzikich i domowych zwierząt, w tym psów domowych. Może również rozprzestrzeniać się na ludzi, gdzie zakażenie może powodować objawy grypopodobne z uszkodzeniem nerek i wątroby. >>>

Badania rozpoznające

• Badanie fizykalne

  W badaniu fizycznym, badaniu lekarskim lub badaniu klinicznym lekarz bada pacjenta pod kątem ewentualnych oznak lub objawów choroby. Zazwyczaj składa się ono z serii pytań dotyczących historii choroby pacjenta, po których następuje badanie na podstawie zgłoszonych objawów. >>>

  Badanie fizykalne to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: przepuklina pępowinowa, zespół jelita drażliwego, angina, grypa, gorączka reumatyczna, zwężenie zastawki aortalnej, anoreksja, migrena, mukowiscydoza, sarkoidoza, chłoniak Hodgkina, chłoniak grudkowy, rak nerki, mięśniakomięsak prążkowanokomórkowy, rak tarczycy, rak odbytu, rak wątrobowokomórkowy, rak kości, mięsak Kaposiego, leiszmanioza, Śpiączka afrykańska, choroba Chagasa, mononukleoza zakaźna, krowianka, mięczak zakaźny, rumień zakaźny, pappataci, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, ospa wietrzna, borelioza, ornitoza, tyfus plamisty, choroba Heinego-Medina, zapalenia mózgu doliny Murray, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, pinta, malinica, wrzód weneryczny, nokardioza, gorączka okopowa, róża, gorączka plamicowa brazylijska, tężec.

• Badanie krwi

  Badanie krwi jest analizą laboratoryjną przeprowadzaną na próbce krwi, która jest zwykle pobierana z żyły na ramieniu za pomocą igły podskórnej lub poprzez nakłucie palca. Wiele testów na określone składniki krwi, takie jak test na glukozę lub test na cholesterol, są często grupowane razem w jeden panel testowy zwany panelem krwi lub badaniem krwi. >>>

  Badanie krwi to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: marskość wątroby, kamica żółciowa, zapalenie pęcherzyka żółciowego, zespół Felty’ego, choroba wrzodowa, zapalenie wyrostka robaczkowego, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, alkoholowe zapalenie wątroby, angina, astma, zawał mózgu, Żylaki przełyku, hipotensja, gorączka reumatyczna, nadciśnienie tętnicze, zawał mięśnia sercowego, zapalenie osierdzia, niedomykalność zastawki mitralnej, wypadanie płatka zastawki mitralnej, zapalenie mięśnia sercowego, kardiomiopatia rozstrzeniowa, kardiomiopatia restrykcyjna, zespół chorego węzła zatokowo-przedsionkowego, krwotok śródmózgowy, migrena, zespół Guillaina-Barrégo, anoreksja, bezsenność, padaczka, choroba Pompego, zespół Hurler, zaburzenia afektywne dwubiegunowe, cukrzyca typu 1, cukrzyca typu 2, kwashiorkor, otyłość, nietolerancja laktozy, choroba von Gierkego, ostra białaczka limfoblastyczna, chłoniak grudkowy, agranulocytoza, sarkoidoza, chłoniak Hodgkina, rak nerki, mięśniakomięsak prążkowanokomórkowy, rak tarczycy, rak żołądka, rak jelita grubego, rak odbytu, rak wątrobowokomórkowy.

• Badanie moczu

  Analiza moczu to panel badań medycznych, który obejmuje fizyczne (makroskopowe) badanie moczu, ocenę chemiczną przy użyciu pasków testowych i badanie mikroskopowe. Badanie makroskopowe określa parametry takie jak kolor, przejrzystość, zapach i ciężar właściwy; paski testowe do moczu mierzą właściwości chemiczne takie jak pH, stężenie glukozy i poziom białka; a mikroskopia jest wykonywana w celu identyfikacji elementów takich jak komórki, odlewy moczu, kryształy i organizmy. >>>

  Badanie moczu to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: dna moczanowa, nadciśnienie tętnicze, zespół Hurler, choroba Wilsona, choroba Pompego, cukrzyca typu 1, cukrzyca typu 2, rak nerki, rak pęcherza moczowego, schistosomatoza, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, choroba lasu Kyasanur, ornitoza, sepsa, zespół Cushinga.

• Echokardiografia

  Echokardiografia, echokardiogram, echo serca lub po prostu echo, to badanie ultrasonograficzne serca. Jest to rodzaj obrazowania medycznego serca, przy użyciu standardowego USG lub USG Doppler. Echokardiografia stała się rutynowo stosowana w diagnostyce, zarządzaniu i obserwacji pacjentów z wszelkimi podejrzanymi lub znanymi chorobami serca. Jest to jedna z najczęściej stosowanych metod obrazowania diagnostycznego w kardiologii. Może dostarczyć wielu pomocnych informacji, w tym o wielkości i kształcie serca (kwantyfikacja wielkości komór wewnętrznych), wydajności pompowania, lokalizacji i zakresie uszkodzeń tkanek oraz ocenie zastawek. Echokardiogram może również dać lekarzom inne oceny funkcji serca, takie jak obliczenie rzutu serca, frakcji wyrzutowej i funkcji rozkurczowej. >>>

  Echokardiografia to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: kardiomiopatia restrykcyjna, arytmogenna kardiomiopatia prawej komory, zespół chorego węzła zatokowo-przedsionkowego, gorączka reumatyczna, nadciśnienie tętnicze, zawał mięśnia sercowego, zapalenie osierdzia, niedomykalność zastawki mitralnej, wypadanie płatka zastawki mitralnej, zwężenie zastawki aortalnej, zapalenie mięśnia sercowego, kardiomiopatia rozstrzeniowa, dystrofia Emery’ego-Dreifussa, rak serca, gorączka Q.

• Elektrokardiografia

  Elektrokardiografia to proces wytwarzania elektrokardiogramu (EKG), zapisu aktywności elektrycznej serca. Jest to elektrogram serca, który jest wykresem napięcia w stosunku do czasu aktywności elektrycznej serca za pomocą elektrod umieszczonych na skórze. Elektrody te wykrywają niewielkie zmiany elektryczne, które są konsekwencją depolaryzacji mięśnia sercowego, po której następuje repolaryzacja podczas każdego cyklu serca (uderzenia serca). Zmiany w prawidłowym obrazie EKG występują w licznych zaburzeniach pracy serca, w tym w zaburzeniach rytmu serca (takich jak migotanie przedsionków i częstoskurcz komorowy), w niedostatecznym przepływie krwi w tętnicach wieńcowych (takich jak niedokrwienie mięśnia sercowego i zawał serca) oraz w zaburzeniach elektrolitowych (takich jak hipokaliemia i hiperkaliemia). >>>

  Elektrokardiografia to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: nadciśnienie tętnicze, zawał mięśnia sercowego, niedomykalność zastawki mitralnej, zapalenie mięśnia sercowego, choroba niedokrwienna serca.

• ELISA

  Test immunologiczny ELISA (ang. enzyme-linked immunosorbent assay) jest powszechnie stosowanym testem biochemii analitycznej, opisanym po raz pierwszy przez Evę Engvall i Petera Perlmanna w 1971 roku. Test wykorzystuje fazę stałą typu enzymatycznego testu immunologicznego (EIA) do wykrywania obecności ligandu (zwykle białka) w płynnej próbce przy użyciu przeciwciał skierowanych przeciwko białku, które ma być mierzone. Test ELISA jest stosowany jako narzędzie diagnostyczne w medycynie, patologii roślin i biotechnologii, a także jako kontrola jakości w różnych gałęziach przemysłu. >>>

  ELISA to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: leiszmanioza, anisakioza, gnatostomoza, mononukleoza zakaźna, gorączka krwotoczna Ebola, ospa wietrzna, rumień zakaźny, wirusowe zapalenie wątroby typu B, wirusowe zapalenie wątroby typu C, wirusowe zapalenie wątroby typu E, aIDS, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, borelioza, ornitoza, tyfus plamisty, gorączka Q, japońskie zapalenie mózgu, zapalenia mózgu doliny Murray, kleszczowe zapalenie mózgu, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, gorączka Zachodniego Nilu, gorączka doliny Rift, gorączka Oropouche, legionelloza, gorączka okopowa, jersinioza, listerioza, tularemia, bruceloza, dżuma, pełzakowica, kryptosporydioza, giardioza, odra, toksoplazmoza, bąblowica, węgorczyca, denga, dur brzuszny.

• Mikroskopia

  Mikroskopia to technika badawcza, która umożliwia obserwację obiektów zbyt małych, aby były widoczne gołym okiem. W medycynie mikroskopia jest wykorzystywana głównie do analizy komórek, tkanek i mikroorganizmów. Dzięki zastosowaniu mikroskopów optycznych, elektronowych lub fluorescencyjnych, specjaliści mogą dokładnie badać struktury komórkowe, identyfikować patogeny oraz oceniać zmiany patologiczne w tkankach. Badania mikroskopowe są kluczowe w diagnostyce wielu chorób, w tym nowotworów, infekcji, a także w analizie próbek biologicznych, takich jak krew czy płyny ustrojowe. Preparaty są często barwione, co pozwala na lepszą wizualizację i różnicowanie poszczególnych elementów komórkowych. Mikroskopia odgrywa także istotną rolę w badaniach naukowych, umożliwiając odkrywanie nowych zjawisk biologicznych oraz rozwijanie metod terapeutycznych. Dzięki mikroskopii możliwe jest gromadzenie cennych informacji, które przyczyniają się do postępu w medycynie, a także do lepszego zrozumienia procesów zachodzących w organizmach żywych. To narzędzie pozostaje nieocenione w pracy patologów, biologów komórkowych i innych specjalistów zajmujących się badaniami mikroskopowymi. >>>

  Mikroskopia to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, malaria, Śpiączka afrykańska, choroba Chagasa, fascjoloza, fasciolopsoza, grzybica skóry, sporotrychoza, gorączka krwotoczna Ebola, mięczak zakaźny, pinta, wrzód weneryczny, kiła, rzeżączka, promienica, listerioza, wąglik, dżuma, glistnica, kandydoza, pełzakowica, izosporoza, kryptosporydioza, giardioza, ospa małpia, blastomykoza, ospa prawdziwa, dyfilobotrioza, ziarniniak pachwinowy, zapalenie spojówek.

• Morfologia krwi

  Pełna morfologia krwi (CBC) jest badaniem krwi używanym do oceny ogólnego stanu zdrowia i wykrywania szerokiego zakresu zaburzeń, w tym anemii, infekcji i białaczki. Badanie pełnej morfologii krwi mierzy kilka składników i cech Twojej krwi. >>>

  Morfologia krwi to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: wrzodziejące zapalenie jelita grubego, Żylaki przełyku, grypa, zapalenie płuc, cukrzyca typu 1, cukrzyca typu 2, ostra białaczka szpikowa, przewlekła białaczka szpikowa, zespół mielodysplastyczny, gammapatia monoklonalna, anisakioza, mononukleoza zakaźna, pappataci, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, gorączka krwotoczna Ebola, ornitoza, tyfus plamisty, gorączka Q, zapalenia mózgu doliny Murray, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, gorączka okopowa, legionelloza, listerioza, jersinioza, tularemia, wąglik, nosacizna, glistnica, pełzakowica, izosporoza, kryptosporydioza, cholera, dyfilobotrioza, węgorczyca, dur brzuszny.

• Nakłucie lędźwiowe

  Nakłucie lędźwiowe jest procedurą medyczną, w której igła jest wprowadzana do kanału kręgowego, najczęściej w celu pobrania płynu mózgowo-rdzeniowego (CSF) do badań diagnostycznych. Głównym powodem nakłucia lędźwiowego jest pomoc w diagnozowaniu chorób ośrodkowego układu nerwowego, w tym mózgu i kręgosłupa. Zabieg wykonywany jest zazwyczaj w znieczuleniu miejscowym z zastosowaniem sterylnej techniki. Igła podskórna jest używana do uzyskania dostępu do przestrzeni podpajęczynówkowej i zebrania płynu. Płyn może być wysłany do analizy biochemicznej, mikrobiologicznej i cytologicznej. >>>

  Nakłucie lędźwiowe to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, stwardnienie rozsiane, Śpiączka afrykańska, pappataci, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, choroba lasu Kyasanur, borelioza, tyfus plamisty, japońskie zapalenie mózgu, zapalenia mózgu doliny Murray, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, jersinioza.

• Reakcja łańcuchowa polimerazy

  Łańcuchowa reakcja polimerazy (PCR) jest metodą szeroko stosowaną do szybkiego tworzenia milionów do miliardów kopii (kompletnych lub częściowych) określonej próbki DNA, pozwalając naukowcom na pobranie bardzo małej próbki DNA i wzmocnienie jej (lub jej części) do wystarczająco dużej ilości, aby badać szczegółowo. PCR został wynaleziony w 1983 roku przez amerykańskiego biochemika Kary'ego Mullisa w Cetus Corporation; Mullis i biochemik Michael Smith, którzy opracowali inne istotne sposoby manipulacji DNA, zostali wspólnie nagrodzeni Nagrodą Nobla w dziedzinie chemii w 1993 roku. PCR jest podstawą wielu procedur stosowanych w testach i badaniach genetycznych, w tym analizy starożytnych próbek DNA i identyfikacji czynników zakaźnych. Stosując PCR, kopie bardzo małych ilości sekwencji DNA są wykładniczo wzmacniane w serii cykli zmian temperatury. PCR jest obecnie powszechną i często niezbędną techniką stosowaną w medycznych badaniach laboratoryjnych w szerokim zakresie zastosowań, w tym w badaniach biomedycznych i kryminalistyce. >>>

  Reakcja łańcuchowa polimerazy to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, malaria, leiszmanioza, anisakioza, toksokaroza, mononukleoza zakaźna, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, rumień zakaźny, wirusowe zapalenie wątroby typu B, wirusowe zapalenie wątroby typu C, wirusowe zapalenie wątroby typu E, pappataci, Żółta gorączka, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, ornitoza, gorączka Q, japońskie zapalenie mózgu, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, gorączka Zachodniego Nilu, gorączka doliny Rift, gorączka Oropouche, wrzód weneryczny, kiła, rzeżączka, legionelloza, gorączka okopowa, jersinioza, listerioza, tularemia, bruceloza, nosacizna, pełzakowica, kryptosporydioza, ospa małpia, sARS, denga, dur brzuszny.

• Test aglutynacji

  Aglutynacja – jeden z odczynów immunologicznych, polegający na zlepianiu antygenów upostaciowanych (np. bakterii lub krwinek) pod wpływem swoistej surowicy krwi oraz znajdujących się w niej specyficznych przeciwciał – aglutynin. >>>

  Test aglutynacji to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: tularemia, bruceloza.

• Test immunofluorescencyjny

  Technika stosowana w mikroskopii świetlnej z użyciem mikroskopu fluorescencyjnego, stosowana głównie na próbkach mikrobiologicznych. >>>

  Test immunofluorescencyjny to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: grypa, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, pinta, ornitoza, tyfus plamisty, gorączka Q, japońskie zapalenie mózgu, malinica, kiła, gorączka okopowa, legionelloza, dżuma, pełzakowica, giardioza, toksoplazmoza.

• Ultrasonografia

  USG medyczne obejmuje techniki diagnostyczne (głównie obrazowe) wykorzystujące ultradźwięki, a także terapeutyczne zastosowania ultradźwięków. W diagnostyce służy do tworzenia obrazu wewnętrznych struktur ciała, takich jak ścięgna, mięśnie, stawy, naczynia krwionośne i narządy wewnętrzne, do pomiaru niektórych cech (np. odległości i prędkości) lub do generowania informacyjnego dźwięku. Celem badania jest zwykle znalezienie źródła choroby lub wykluczenie patologii. Wykorzystanie ultradźwięków do tworzenia obrazów wizualnych w medycynie nazywane jest ultrasonografią medyczną lub po prostu sonografią. Praktyka badania kobiet w ciąży za pomocą ultradźwięków nazywana jest ultrasonografią położniczą i stanowiła wczesny etap rozwoju ultrasonografii klinicznej. >>>

  Ultrasonografia to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: marskość wątroby, dna moczanowa, zapalenie wyrostka robaczkowego, przepuklina pępowinowa, tętniak, Żylaki przełyku, zatorowość płucna, krwotok śródmózgowy, zaćma, choroba Wilsona, rak jajnika, rak prostaty, rak nerki, rak wątrobowokomórkowy, rak trzustki, rak piersi, schistosomatoza, fasciolopsoza, krowianka, rak jądra, bąblowica.

Sposoby leczenia leptospirozy*

• hemodializa
• droga parenteralna
• antybiotyk
• plazmafereza
• ultrafiltracja
• lek hemostatyczny
• inhibitor proteazy

* Nie stosuj żadnego z wymienionych lekarstw lub terapii bez konsultacji z lekarzem.

Stosowane leczenie*

• Amoksycylina

  Amoksycylina jest antybiotykiem stosowanym w leczeniu wielu zakażeń bakteryjnych. Należą do nich między innymi zapalenie ucha środkowego, angina, zapalenie płuc, zakażenia skóry oraz zakażenia dróg moczowych. Przyjmuje się ją doustnie lub rzadziej w formie zastrzyków. >>>

  Amoksycylina stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: zapalenie zatok przynosowych, borelioza, rzeżączka, róża, promienica, różyca, listerioza, nosacizna, dur brzuszny.

• Aprotynina

  Lek aprotynina jest małym białkiem inhibitorem trypsyny bydlęcej trzustki (BPTI), czyli podstawowym inhibitorem trypsyny bydlęcej, który jest cząsteczką antyfibrynolityczną hamującą trypsynę i pokrewne enzymy proteolityczne. >>>

• Benzylopenicylina

  Benzylopenicylina (penicylina krystaliczna, penicylina G) – organiczny związek chemiczny z grupy penicylin, antybiotyk β-laktamowy wytwarzany przez pędzlaki Penicillium chrysogenum (syn. Penicillium notatum) wrażliwy na β-laktamazy. >>>

  Benzylopenicylina stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: pinta, malinica, kiła, rzeżączka, róża, błonica, promienica, różyca.

• Cefotaksym

  Cefotaksym jest antybiotykiem stosowanym w leczeniu wielu zakażeń bakteryjnych u ludzi, innych zwierząt i w roślinnych hodowlach. U ludzi stosowany jest w leczeniu zakażeń stawów, zapalenia miednicy, zapalenia opon mózgowych, zapalenia płuc, zakażeń dróg moczowych, sepsy, rzeżączki i zapalenia tkanki łącznej. >>>

  Cefotaksym stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: zapalenie otrzewnej, rzeżączka, róża, sepsa, dur brzuszny.

• Ceftriakson

  Ceftriakson, sprzedawany pod nazwą handlową Rocephin, jest antybiotykiem cefalosporynowym trzeciej generacji stosowanym w leczeniu wielu zakażeń bakteryjnych. Należą do nich zakażenia ucha środkowego, zapalenie wsierdzia, zapalenie opon mózgowych, zapalenie płuc, zakażenia kości i stawów, zakażenia wewnątrzbrzuszne, zakażenia skóry, zakażenia dróg moczowych, rzeżączka i choroba zapalna miednicy. Jest również czasami stosowany przed operacją i po ranie kąsanej, aby zapobiec zakażeniu. Ceftriakson może być podawany we wstrzyknięciu do żyły lub do mięśnia. >>>

  Ceftriakson stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: zapalenie otrzewnej, zapalenie płuc, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, borelioza, wrzód weneryczny, kiła, rzeżączka, gorączka okopowa, róża, sepsa, różyca, jersinioza, dur brzuszny.

• Etamsylat

  Etamsylat jest środkiem przeciwkrwotocznym, który, jak się uważa, działa poprzez zwiększenie oporu w śródbłonku naczyń włosowatych i promowanie adhezji płytek krwi. Hamuje również biosyntezę i działanie tych prostaglandyn, które powodują dezagregację płytek, rozszerzenie naczyń i zwiększenie przepuszczalności naczyń włosowatych. >>>

• Pentoksyfilina

  Pentoksyfilina, znana również jako oxpentifylina, jest pochodną ksantyny stosowaną jako lek w leczeniu bólu mięśni u osób z chorobą tętnic obwodowych. Jest to lek generyczny i sprzedawany pod wieloma nazwami handlowymi na całym świecie. >>>

  Pentoksyfilina stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: udar mózgu.


* Nie stosuj żadnego z wymienionych lekarstw lub terapii bez konsultacji z lekarzem.

Leptospiroza - do jakiego lekarza się udać?

• Choroby zakaźne

  Choroby zakaźne to specjalizacja lekarska zajmująca się diagnostyką i leczeniem zakażeń. Praktyka specjalisty w zakresie chorób zakaźnych polega na zarządzaniu zakażeniami szpitalnymi (nabytymi w trakcie opieki zdrowotnej) lub zakażeniami nabytymi w społeczności i jest historycznie związana z higieną, epidemiologią, mikrobiologią kliniczną, medycyną podróży i medycyną tropikalną. >>>

  Choroby zakaźne to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: biegunka, przeziębienie, angina, grypa, zapalenie płuc, zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, anisakioza, toksokaroza, gnatostomoza, tungoza, muszyca, malaria, leiszmanioza, Śpiączka afrykańska, choroba Chagasa, schistosomatoza, klonorchoza, fascjoloza, fasciolopsoza, aspergiloza, kryptokokoza, mukormykoza, stopa madurska, Świnka, lobomykoza, mononukleoza zakaźna, rinosporydioza, nagminna pleurodynia, alleszerioza, grzybica skóry, geotrychoza, Łupież pstry, grzybica czarna, piedra biała, piedra czarna, kokcydioidomikoza, histoplazmoza, parakokcydioidomikoza, sporotrychoza, pappataci, wirusowe zapalenie wątroby typu B, Żółta gorączka, wirusowe zapalenie wątroby typu C, argentyńska gorączka krwotoczna, wirusowe zapalenie wątroby typu E, gorączka Lassa, aIDS, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna.

• Epidemiologia

  Epidemiologia to dział medycyny zajmujący się badaniem rozkładu i uwarunkowań zdrowia oraz chorób w populacjach. Analizuje czynniki wpływające na zdrowie ludzi, w tym czynniki biologiczne, środowiskowe, społeczne i behawioralne. Epidemiolodzy prowadzą badania mające na celu identyfikację przyczyn chorób, ich częstości występowania oraz skutków. Dzięki tym badaniom możliwe jest opracowywanie strategii zapobiegawczych, a także ocena skuteczności interwencji zdrowotnych. Dział ten odgrywa kluczową rolę w monitorowaniu epidemii, analizie trendów zdrowotnych oraz w planowaniu polityki zdrowotnej. Epidemiologia jest niezbędna w walce z chorobami zakaźnymi, przewlekłymi oraz w ocenie wpływu czynników ryzyka na zdrowie populacji. >>>

  Epidemiologia to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: Śpiączka afrykańska, schistosomatoza, tungoza, akantocefaloza, gorączka krwotoczna Ebola, pappataci, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, dur powrotny, tyfus plamisty, gorączka Q, gorączka O’nyong-nyong, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka Oropouche, malinica, gorączka plamicowa brazylijska, choroba Carrióna, tężec, gorączka od ugryzienia szczura, cholera drobiu, jersinioza, tularemia, dżuma, ospa małpia, cholera, salmonelloza, dyzenteria, ospa prawdziwa, denga, włośnica, dur brzuszny.

• Medycyna tropikalna

  Medycyna tropikalna to dziedzina medycyny zajmująca się diagnostyką, leczeniem oraz profilaktyką chorób występujących w tropikalnych i subtropikalnych regionach świata. Skupia się na schorzeniach, które są często związane z klimatem, warunkami sanitarnymi oraz stylem życia mieszkańców tych obszarów. Wśród najważniejszych chorób, którymi zajmuje się medycyna tropikalna, znajdują się malaria, denga, żółta febra, wirusowe zapalenie wątroby, a także schorzenia pasożytnicze, takie jak leiszmanioza czy bilharcjoza. Specjaliści z tej dziedziny często pracują w terenach o ograniczonym dostępie do nowoczesnej opieki zdrowotnej, co wymaga dostosowania metod leczenia do lokalnych warunków. Medycyna tropikalna łączy elementy epidemiologii, immunologii, mikrobiologii oraz zdrowia publicznego, aby skutecznie przeciwdziałać chorobom przenoszonym przez wektory, takie jak komary czy kleszcze. Ważnym aspektem medycyny tropikalnej jest także badanie wpływu zmian klimatycznych na rozprzestrzenianie się chorób oraz przygotowywanie odpowiednich strategii interwencji zdrowotnych. Współpraca z organizacjami międzynarodowymi oraz lokalnymi społecznościami jest kluczowa dla skutecznego wdrażania programów zdrowotnych i edukacyjnych, które mają na celu poprawę jakości życia w rejonach dotkniętych chorobami tropikalnymi. >>>

  Medycyna tropikalna to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: malaria, leiszmanioza, Śpiączka afrykańska, choroba Chagasa, schistosomatoza, tungoza, stopa madurska, omska gorączka krwotoczna, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, pappataci, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, dur powrotny, tyfus plamisty, gorączka O’nyong-nyong, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka Oropouche, malinica, bartoneloza, choroba Carrióna, gorączka plamicowa brazylijska, owrzodzenie Buruli, tularemia, melioidoza, dżuma, ankylostomatoza, kryptosporydioza, dyzenteria, wągrzyca, drakunkuloza, Ślepota rzeczna, denga, dur brzuszny.

Bibliografia:

• Identyfikator z baz danych dotyczących genomów, ścieżek enzymatycznych i biologicznych substancji chemicznych (ENG)
• Leptospiroza w bazie U.S. National Library of Medicine (ENG)
• Leptospiroza na stronach brytyjskiego NHS (ENG)
• Leptospiroza na stronach Medscape (ENG)
• Artykuły w brytyjskim serwisie medycznym Patient.info (ENG)
• Leptospiroza w bazie danych amerykańskiego National Cancer Institute (ENG)
• Leptospiroza w bazie schorzeń Diseases Database (ENG)
• Leptospiroza w bazie rzadkich i genetycznych chorób GARD amerykańskiego Narodowego Instytutu Zdrowia (ENG)