Gruźlica

Co to jest gruźlica?

Gruźlica jest chorobą zakaźną, zwykle wywoływaną przez bakterie Mycobacterium tuberculosis. Gruźlica zwykle dotyka płuc, ale może również zaatakować inne części ciała. Większość zakażeń nie wykazuje żadnych objawów, w którym to przypadku jest znana jako gruźlica utajona. Około 10% zakażeń utajonych postępuje do aktywnej choroby, która, jeśli nie jest leczona, zabija około połowy osób dotkniętych chorobą. Typowe objawy aktywnej gruźlicy to przewlekły kaszel ze śluzem zawierającym krew, gorączka, nocne poty i utrata masy ciała. Zakażenie innych narządów może powodować szeroki zakres objawów.

Gruźlica rozprzestrzenia się z jednej osoby na drugą przez powietrze, gdy osoby, które mają aktywną gruźlicę w płucach, kaszlą, plują, mówią lub kichają. Osoby z utajoną gruźlicą nie rozprzestrzeniają choroby. Aktywne zakażenie występuje częściej u osób z HIV/AIDS i u osób palących. Rozpoznanie czynnej gruźlicy opiera się na badaniu rentgenowskim klatki piersiowej, a także na badaniu mikroskopowym i hodowli płynów ustrojowych. Rozpoznanie gruźlicy utajonej polega na wykonaniu tuberkulinowego testu skórnego (TST) lub badaniu krwi.

Gruźlica według naukowych faktów medycznych. Opieramy się tylko na źródłach medycznych, poniższe dane pochodzą ze sprawdzonych baz medycznych. Gorąco odradzamy powierzanie swojego zdrowia szarlatanom i niesprawdzonym źródłom.

Klasyfikacja gruźlicy

ICD-10: A15-A19
ICD-11: 2072728114
ICD-9: 010
ICD-9: 018

Możliwe objawy gruźlicy

• Gorączka

  Gorączka jest definiowana jako temperatura powyżej normalnego zakresu z powodu wzrostu temperatury ustalonej przez organizm. Nie ma jednej uzgodnionej górnej granicy dla normalnej temperatury, przy czym źródła używają wartości pomiędzy 37,2 a 38,3 °C u ludzi. Wzrost temperatury ustalonej wyzwala zwiększone skurcze mięśni i powoduje uczucie zimna lub dreszcze. Powoduje to większą produkcję ciepła i wysiłki w celu zachowania ciepła Rzadko gorączka może wywołać drgawki gorączkowe, przy czym jest to bardziej powszechne u małych dzieci. Gorączki zazwyczaj nie przekraczają 41 do 42 °C. >>>

  Gorączka to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: zapalenie pęcherzyka żółciowego, ostre zapalenie trzustki, rumień guzowaty, reaktywne zapalenie stawów, choroba Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba uchyłkowa jelit, biegunka, przetoka okołoodbytnicza, przeziębienie, zapalenie zatok przynosowych, ostre zapalenie gardła, angina, ostre zapalenie krtani, grypa, zapalenie płuc, ostre zapalenie oskrzeli, gorączka reumatyczna, zapalenie osierdzia, zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, chłoniak Hodgkina, ostra białaczka limfoblastyczna, chłoniak grudkowy, chłoniak Burkitta, rak nerki, mięśniakomięsak prążkowanokomórkowy, rak kości, mięsak Kaposiego, malaria, leiszmanioza, klonorchoza, fascjoloza, anisakioza, toksokaroza, mielofibroza, Świnka, mononukleoza zakaźna, histoplazmoza, aspergiloza, aIDS, pappataci, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola.

• Kaszel

  Kaszel to nagłe wydalenie powietrza przez duże drogi oddechowe, które pomaga oczyścić je z płynów, substancji drażniących, obcych cząstek i drobnoustrojów. Jako odruch ochronny, kaszel może mieć charakter powtarzalny i przebiega w trzech fazach: wdech, wymuszony wydech przy zamkniętej głośni oraz gwałtowne wypuszczenie powietrza z płuc po otwarciu głośni, czemu zwykle towarzyszy charakterystyczny dźwięk. >>>

  Kaszel to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: pylica płuc, choroba refluksowa przełyku, rozedma płuc, astma, przeziębienie, zapalenie zatok przynosowych, ostre zapalenie gardła, angina, ostre zapalenie krtani, grypa, zapalenie płuc, ostre zapalenie oskrzeli, zapalenie osierdzia, zapalenie mięśnia sercowego, kardiomiopatia rozstrzeniowa, chłoniak Hodgkina, sarkoidoza, rak tarczycy, rak płuc, toksokaroza, histoplazmoza, aspergiloza, gorączka Lassa, choroba lasu Kyasanur, ornitoza, gorączka Q, nokardioza, legionelloza, krztusiec, dżuma, glistnica, odra, blastomykoza, sARS, bąblowica, węgorczyca, idiopatyczne włóknienie płuc.

• Krwioplucie

  Krwioplucie to wykrztuszanie krwi lub przekrwionego śluzu z oskrzeli, krtani, tchawicy lub płuc. Innymi słowy, jest to krwawienie z dróg oddechowych. Może wystąpić w przypadku raka płuc, infekcji takich jak gruźlica, zapalenie oskrzeli lub zapalenie płuc oraz niektórych schorzeń układu krążenia. Krwioplucie uważa się za masywne przy 300 mL (11 imp fl oz; 10 US fl oz). W takich przypadkach zawsze dochodzi do poważnych obrażeń. Podstawowe zagrożenie wynika z zadławienia, a nie z utraty krwi. >>>

  Krwioplucie to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: zapalenie płuc, rak płuc, dżuma, bąblowica.

Sposoby zarażenia i przenoszenia choroby

• Przenoszenie drogą powietrzną

  Przenoszenie chorób drogą powietrzną to jedna z najczęstszych metod transmisji patogenów, takich jak wirusy i bakterie. Odbywa się to głównie poprzez drobne krople wydobywające się z dróg oddechowych osoby zakażonej podczas kaszlu, kichania lub mówienia. Te mikroskopijne krople mogą unosić się w powietrzu i być wdychane przez innych ludzi, co prowadzi do zakażeń. Choroby przenoszone drogą powietrzną obejmują takie schorzenia jak grypa, przeziębienie, a także bardziej poważne infekcje, jak odra czy COVID-19. W przypadku wirusów, okres inkubacji może być krótki, co sprawia, że zarażone osoby mogą nie zdawać sobie sprawy z tego, że są nosicielami patogenów, a tym samym nie świadomie rozpowszechniają je w swoim otoczeniu. Aby ograniczyć przenoszenie chorób drogą powietrzną, zaleca się stosowanie maseczek, utrzymywanie odpowiedniej higieny rąk oraz przestrzeganie dystansu społecznego, szczególnie w zamkniętych i zatłoczonych pomieszczeniach. Wietrzenie pomieszczeń i unikanie bliskiego kontaktu z osobami chorymi również stanowią kluczowe środki zapobiegawcze. Zrozumienie mechanizmów przenoszenia chorób drogą powietrzną jest istotne dla opracowywania skutecznych strategii kontroli epidemii oraz ochrony zdrowia publicznego. Edukacja społeczeństwa w tym zakresie może znacznie przyczynić się do zmniejszenia liczby zakażeń i ochrony najbardziej narażonych grup ludzi. >>>

  Przenoszenie drogą powietrzną dotyczy również innych chorób, takich jak np.: przeziębienie, grypa, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, leiszmanioza, Świnka, mononukleoza zakaźna, opryszczka, rumień zakaźny, ornitoza, gorączka Q, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, błonica, krztusiec, promienica, listerioza, tularemia, wąglik, bruceloza, dżuma, ospa małpia, odra.

Możliwe powikłania

• gruźlica kręgosłupa

Możliwe przyczyny gruźlicy

• Brak higieny

  Brak higieny to niedostateczne dbanie o czystość osobistą oraz otoczenie, co może prowadzić do różnych problemów zdrowotnych. Niewłaściwe nawyki higieniczne mogą sprzyjać rozwojowi bakterii, wirusów i pasożytów, co w konsekwencji prowadzi do wielu chorób. Jednym z najczęstszych skutków braku higieny są infekcje skórne, takie jak zapalenie mieszków włosowych czy grzybica. Zanieczyszczone ręce mogą przenosić patogeny, prowadząc do chorób układu pokarmowego, takich jak salmonelloza, czy norowirusowa infekcja jelitowa. Osoby zaniedbujące higienę jamy ustnej narażają się na próchnicę, choroby dziąseł, a nawet infekcje ogólnoustrojowe. Brak higieny w kontekście kontaktów seksualnych może prowadzić do chorób przenoszonych drogą płciową, takich jak rzeżączka czy chlamydioza. Wreszcie, niewłaściwe dbanie o czystość otoczenia sprzyja rozwojowi alergii oraz chorób układu oddechowego, związanym z narażeniem na pleśnie, roztocza i inne alergeny. Wszystkie te problemy zdrowotne pokazują, jak istotna jest odpowiednia higiena osobista oraz dbałość o otoczenie, aby zapobiegać chorobom i utrzymywać dobre samopoczucie. >>>

  Brak higieny może powodować również inne choroby, takie jak np.: jęczmień, grzybica skóry, piedra biała, cholera drobiu, glistnica, giardioza, dyzenteria, wszawica.

• Długotrwały kontakt z osobą chorą

  >>>

• Narażenie na substancje toksyczne

  >>>

• Osłabiony układ odpornościowy

  Osłabiony układ odpornościowy to stan, w którym organizm nie jest w stanie skutecznie zwalczać infekcji i chorób. Może to być wynikiem różnych czynników, takich jak przewlekłe choroby, stres, niezdrowa dieta, brak snu, niektóre leki czy choroby autoimmunologiczne. Osłabiona odporność może prowadzić do zwiększonego ryzyka zakażeń bakteryjnych, wirusowych i grzybiczych. Osoby z obniżoną odpornością są bardziej podatne na choroby takie jak grypa, zapalenie płuc, a także choroby przewlekłe, takie jak HIV/AIDS. Ponadto, przewlekłe stany zapalne oraz nowotwory mogą być konsekwencją osłabienia układu odpornościowego. Często występują również problemy z gojeniem się ran oraz zwiększone ryzyko powikłań pooperacyjnych. W skrajnych przypadkach, osłabienie układu odpornościowego może prowadzić do sepsy, co jest stanem zagrażającym życiu. Ważne jest, aby osoby z osłabionym układem odpornościowym były pod stałą opieką medyczną oraz stosowały się do zaleceń dotyczących profilaktyki i zdrowego stylu życia. >>>

  Osłabiony układ odpornościowy może powodować również inne choroby, takie jak np.: Łojotokowe zapalenie skóry, zapalenie zatok przynosowych, angina, rak szyjki macicy, czerniak, grzybica skóry, mukormykoza, sepsa, kandydoza.

• Palenie

  Palenie jest jedną z głównych przyczyn śmierci, której można zapobiec na całym świecie i jest przyczyną 15% wszystkich zgonów, z czego 2% stanowią osoby niepalące, które umierają z powodu biernego palenia. W Stanach Zjednoczonych około 500 000 zgonów rocznie przypisuje się chorobom związanym z paleniem tytoniu, a w jednym z ostatnich badań oszacowano, że aż 1/3 męskiej populacji Chin będzie miała znacznie skróconą długość życia z powodu palenia. Palacze płci męskiej i żeńskiej tracą średnio odpowiednio 13,2 i 14,5 roku życia. Co najmniej połowa wszystkich osób palących przez całe życie umiera wcześniej w wyniku palenia. Ryzyko śmierci z powodu raka płuc przed 85 rokiem życia wynosi 22,1% dla palącego mężczyzny i 11,9% dla palącej obecnie kobiety, przy braku konkurencyjnych przyczyn zgonu. Odpowiednie szacunki dla osób niepalących przez całe życie to 1,1% prawdopodobieństwo śmierci z powodu raka płuc przed 85 rokiem życia dla mężczyzny pochodzenia europejskiego i 0,8% prawdopodobieństwo dla kobiety. Palenie tylko jednego papierosa dziennie powoduje, że ryzyko choroby wieńcowej jest w połowie drogi między ryzykiem u ciężkiego palacza i osoby niepalącej. Nieliniowa zależność dawka-odpowiedź może być wyjaśniona wpływem palenia na agregację płytek krwi. >>>

  Palenie może powodować również inne choroby, takie jak np.: Łuszczyca, zapalenie języka, choroba refluksowa przełyku, zapalenie wyrostka robaczkowego, choroba Crohna, zawał mózgu, udar mózgu, tętniak, miażdżyca, zapalenie płuc, rozedma płuc, astma, nadciśnienie tętnicze, zawał mięśnia sercowego, zatorowość płucna, bezdech senny, cukrzyca typu 2, skaza krwotoczna, nadkrwistość, rak szyjki macicy, rak nerki, rak pęcherza moczowego, rak żołądka, rak jelita grubego, rak wątrobowokomórkowy, rak jamy nosowo-gardłowej, rak krtani, rak płuc, międzybłoniak, rak piersi, rak przełyku, Świnka, kłykciny kończyste, choroba niedokrwienna serca.

• Prątek gruźlicy

  Prątek gruźlicy (łac. Mycobacterium tuberculosis) – kwasooporna (barwienie metodą Ziehla-Neelsena), słabo Gram-dodatnia bakteria, która jest czynnikiem etiologicznym groźnej choroby zakaźnej – gruźlicy. Należy do rodziny Mycobacteriaceae i wchodzi w skład grupy prątków gruźliczych. >>>

Badania rozpoznające

• Badanie kliniczne

  >>>

  Badanie kliniczne to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: pęcherzyca, zapalenie gruczołu łzowego, miastenia, angiomatosis bacillaris.

• Badanie mikrobiologiczne

  >>>

• Badanie plwociny

  >>>

  Badanie plwociny to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: histoplazmoza.

• Badanie serologiczne

  Badanie serologiczne to metoda diagnostyczna, która polega na analizie próbek krwi w celu wykrycia obecności przeciwciał lub antygenów. Jest to istotne narzędzie w diagnostyce wielu chorób zakaźnych, autoimmunologicznych oraz w ocenie stanu odporności organizmu. W badaniach serologicznych wykorzystuje się techniki takie jak ELISA, Western blot czy immunofluorescencja, które pozwalają na precyzyjne oznaczenie specyficznych białek. Wyniki tych badań mogą pomóc w ustaleniu, czy pacjent był narażony na określony patogen, czy już przeszedł daną chorobę, lub czy jego układ odpornościowy reaguje prawidłowo. Badania serologiczne są często stosowane w diagnostyce wirusowych infekcji, takich jak HIV, wirusowe zapalenie wątroby czy COVID-19, a także w monitorowaniu skuteczności szczepień. Dzięki nim lekarze mogą podejmować lepsze decyzje dotyczące leczenia i profilaktyki chorób. >>>

  Badanie serologiczne to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: fasciolopsoza, krowianka, rzęsistkowica, trąd, melioidoza, blastomykoza.

• Rentgen klatki piersiowej

  >>>

• Test tuberkulinowy

  >>>

• Tomografia komputerowa

  Tomografia komputerowa to technika obrazowania medycznego stosowana do uzyskiwania szczegółowych obrazów wewnętrznych ciała. >>>

  Tomografia komputerowa to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: marskość wątroby, kamica żółciowa, zapalenie pęcherzyka żółciowego, beryloza, zapalenie wyrostka robaczkowego, przepuklina pępowinowa, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, alkoholowe zapalenie wątroby, zawał mózgu, tętniak, choroba moyamoya, Żylaki przełyku, zapalenie płuc, zatorowość płucna, krwotok podpajęczynówkowy, krwotok śródmózgowy, zawał mięśnia sercowego, choroba Wilsona, sarkoidoza, rak szyjki macicy, rak jajnika, rak nerki, rak pęcherza moczowego, siatkówczak, mięśniakomięsak prążkowanokomórkowy, glejak wielopostaciowy, rak dróg żółciowych, rak trzustki, rak płuc, rak serca, rak kości, mięsak Kaposiego, rak żołądka, rak jelita grubego, rak odbytu, gnatostomoza, rak przełyku, histoplazmoza, ornitoza, japońskie zapalenie mózgu, nokardioza, zgorzel gazowa, legionelloza, blastomykoza, rak jądra, sARS, bąblowica, choroba niedokrwienna serca, idiopatyczne włóknienie płuc.

Sposoby leczenia gruźlicy*

• lek przeciwgruźliczy

* Nie stosuj żadnego z wymienionych lekarstw lub terapii bez konsultacji z lekarzem.

Stosowane leczenie*

• Cykloseryna

  Cykloseryna (łac. cycloserinum) – organiczny związek chemiczny, antybiotyk stosowany w leczeniu gruźlicy. Hamuje wbudowywanie D-alaniny w strukturę ściany i błony komórkowej w komórkach bakterii. >>>

• Etambutol

  Etambutol, EMB (łac. Ethambutolum) – organiczny związek chemiczny z grupy aminoalkoholi. >>>

• Etionamid

  Etionamid (łac. ethionamidum) – organiczny związek chemiczny, lek przeciwgruźliczy, działający nawet na prątki odporne na rimifon i streptomycynę. Podawany najczęściej doustnie. >>>

• Izoniazyd

  Izoniazyd, znany również jako hydrazyd kwasu izonikotynowego (INH), jest antybiotykiem stosowanym w leczeniu gruźlicy. W przypadku aktywnej gruźlicy jest często stosowany razem z rifampicyną, pirazynamidem i streptomycyną lub etambutolem. W przypadku gruźlicy utajonej jest często stosowany samodzielnie. Może być również stosowany w przypadku nietypowych typów prątków, takich jak M. avium, M. kansasii i M. xenopi. Zazwyczaj jest przyjmowany doustnie, ale może być również stosowany we wstrzyknięciu do mięśni. >>>

• Kapreomycyna

  Kapreomycyna (łac. capreomycinum) – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny z grupy cyklicznych polipeptydów, bakteriostatyczny antybiotyk polipeptydowy, stosowany w leczeniu gruźlicy. >>>

• Kwas p-aminosalicylowy

  Kwas p-aminosalicylowy, PAS – organiczny związek chemiczny z grupy aromatycznych aminokwasów, lek przeciwgruźliczy wprowadzony do lecznictwa w 1946 roku, jako lek wspomagający przy terapii innymi lekami przeciwgruźliczymi np. streptomycyną. >>>

  Kwas p-aminosalicylowy stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: choroba Crohna.

• Pirazynamid

  Pyrazinamid jest lekiem stosowanym w leczeniu gruźlicy. W przypadku aktywnej gruźlicy jest on często stosowany z rifampicyną, izoniazydem i streptomycyną lub etambutolem. Nie jest on ogólnie zalecany w leczeniu utajonej gruźlicy. Przyjmuje się go doustnie. >>>

• Viomycin

  Wiomycyna jest członkiem rodziny tuberaktynomycyny, grupy antybiotyków peptydowych nierybosomalnych wykazujących aktywność przeciwgruźliczą. >>>


* Nie stosuj żadnego z wymienionych lekarstw lub terapii bez konsultacji z lekarzem.

Gruźlica - do jakiego lekarza się udać?

• Choroby zakaźne

  Choroby zakaźne to specjalizacja lekarska zajmująca się diagnostyką i leczeniem zakażeń. Praktyka specjalisty w zakresie chorób zakaźnych polega na zarządzaniu zakażeniami szpitalnymi (nabytymi w trakcie opieki zdrowotnej) lub zakażeniami nabytymi w społeczności i jest historycznie związana z higieną, epidemiologią, mikrobiologią kliniczną, medycyną podróży i medycyną tropikalną. >>>

  Choroby zakaźne to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: biegunka, przeziębienie, angina, grypa, zapalenie płuc, zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, anisakioza, toksokaroza, gnatostomoza, tungoza, muszyca, malaria, leiszmanioza, Śpiączka afrykańska, choroba Chagasa, schistosomatoza, klonorchoza, fascjoloza, fasciolopsoza, aspergiloza, kryptokokoza, mukormykoza, stopa madurska, Świnka, lobomykoza, mononukleoza zakaźna, rinosporydioza, nagminna pleurodynia, alleszerioza, grzybica skóry, geotrychoza, Łupież pstry, grzybica czarna, piedra biała, piedra czarna, kokcydioidomikoza, histoplazmoza, parakokcydioidomikoza, sporotrychoza, pappataci, wirusowe zapalenie wątroby typu B, Żółta gorączka, wirusowe zapalenie wątroby typu C, argentyńska gorączka krwotoczna, wirusowe zapalenie wątroby typu E, gorączka Lassa, aIDS, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna.

• Medycyna rodzinna

  Medycyna rodzinna to dziedzina medycyny skoncentrowana na zapewnieniu kompleksowej opieki zdrowotnej całym rodzinom, bez względu na wiek, płeć czy stan zdrowia. Lekarze rodzinni oferują wszechstronną opiekę, obejmującą leczenie zarówno chorób przewlekłych, jak cukrzyca czy nadciśnienie, jak i ostrych problemów zdrowotnych. Kładą także duży nacisk na profilaktykę, przeprowadzając badania przesiewowe, doradzając w kwestiach zdrowego stylu życia oraz szczepień. W medycynie rodzinnej istotna jest długotrwała relacja między lekarzem a pacjentem, co pozwala na lepsze zrozumienie ich potrzeb zdrowotnych i rodzinnych. Lekarze rodzinni pełnią rolę koordynatorów opieki, współpracując z innymi specjalistami i służbami zdrowia w celu zapewnienia skutecznego leczenia oraz pomocy w poruszaniu się po systemie opieki zdrowotnej. Podejście holistyczne w medycynie rodzinnej traktuje pacjentów jako całość, uwzględniając kontekst ich życia, stylu życia i sytuacji rodzinnej, co umożliwia bardziej zindywidualizowane leczenie. Lekarze rodzinni przechodzą szerokie szkolenie w zakresie różnych dziedzin medycyny, co pozwala im skutecznie diagnozować i leczyć różnorodne schorzenia oraz zapewniać opiekę zdrowotną w różnych grupach wiekowych. >>>

  Medycyna rodzinna to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: biegunka, hipotensja, przeziębienie, angina, grypa, arytmogenna kardiomiopatia prawej komory, nadciśnienie tętnicze, zawał mięśnia sercowego, wypadanie płatka zastawki mitralnej, kardiomiopatia rozstrzeniowa, kardiomiopatia przerostowa, kardiomiopatia restrykcyjna, niedoczynność tarczycy, nadczynność tarczycy, cukrzyca typu 2, otyłość, niedokrwistość, choroba von Willebranda, mononukleoza zakaźna, nagminna pleurodynia, aIDS, błonica, toksoplazmoza.

• Patologia

  Patologia to dziedzina medycyny, która zajmuje się badaniem chorób oraz ich wpływem na organizm. Koncentruje się na analizie zmian morfologicznych i funkcjonalnych, które zachodzą w tkankach i narządach w wyniku procesów chorobowych. Patolodzy wykonują biopsje, sekcje zwłok oraz analizy histopatologiczne, aby zrozumieć mechanizmy chorób, ich przyczyny oraz skutki. Dzięki tym badaniom możliwe jest postawienie dokładnych diagnoz, co wpływa na dalsze leczenie pacjentów. Patologia dzieli się na różne poddziedziny, takie jak patologia ogólna, która zajmuje się procesami chorobowymi na poziomie komórkowym i tkankowym, oraz patologia specjalna, która koncentruje się na konkretnych chorobach i ich charakterystyce. Współpraca patologów z innymi specjalistami medycznymi jest kluczowa dla skutecznego leczenia pacjentów, ponieważ wyniki badań patologicznych są często fundamentem dla podejmowania decyzji terapeutycznych. W kontekście medycyny sądowej patologia odgrywa również ważną rolę w ustalaniu przyczyn zgonów oraz w analizie okoliczności przestępstw. >>>

  Patologia to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: zapalenie gruczołu tarczowego Riedla, rak jajnika, rak prostaty, rak nerki, rak pęcherza moczowego, gwiaździak anaplastyczny, mięśniakomięsak prążkowanokomórkowy, szyszyniak zarodkowy, rak splotu naczyniastego, wyściółczak, tłuszczakonerwiak komórkowy móżdżku, glejak wielopostaciowy, rak tarczycy, rak szyjki macicy, rak żołądka, nowotwór jelita cienkiego, rak jelita grubego, rak wątrobowokomórkowy, rak dróg żółciowych, rak pęcherzyka żółciowego, rak trzustki, rak jamy nosowo-gardłowej, rak płuc, rak kości, międzybłoniak, rak piersi, rak sromu, choroba Creutzfeldta-Jakoba, rak jądra, idiopatyczne włóknienie płuc.

• Pulmonologia

  Pulmonologia od łacińskiego pulmō, -ōnis "płuco" i greckiego przyrostka -λογία -logía "nauka o"), pneumologia (/nʊˈmɒlədʒi, njʊ-/, zbudowana z greckiego πνεύμων pneúmōn "płuco") lub pneumonologia (/nʊmənˈɒlədʒi, njʊ-/) to specjalność medyczna zajmująca się chorobami obejmującymi układ oddechowy. Jest również znana jako respirologia, medycyna oddechowa lub medycyna klatki piersiowej w niektórych krajach i obszarach. >>>

  Pulmonologia to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: pylica płuc, beryloza, ostre zapalenie krtani, grypa, zapalenie płuc, ostre zapalenie oskrzeli, polip nosa, rozedma płuc, astma, zatorowość płucna, bezdech senny, mukowiscydoza, sarkoidoza, międzybłoniak, rak płuc, nagminna pleurodynia, kokcydioidomikoza, aspergiloza, mukormykoza, stopa madurska, ornitoza, gorączka Q, eozynofilia, nokardioza, legionelloza, krztusiec, sepsa, promienica, sARS, blastomykoza, idiopatyczne włóknienie płuc.

• Radiologia

  Radiologia to dziedzina medycyny zajmująca się diagnozowaniem i leczeniem chorób przy użyciu technik obrazowania. Wykorzystuje różnorodne metody, takie jak rentgen, tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny oraz ultrasonografia, aby uzyskać szczegółowe obrazy struktur wewnętrznych ciała. Specjaliści w tej dziedzinie, zwani radiologami, interpretują wyniki badań obrazowych, co pozwala na postawienie odpowiedniej diagnozy oraz monitorowanie postępów leczenia. Radiologia odgrywa kluczową rolę w medycynie, wspierając inne specjalizacje poprzez dostarczanie istotnych informacji na temat stanu pacjenta. Dodatkowo, radiologia interwencyjna to podspecjalność, która skupia się na wykorzystaniu obrazowania do przeprowadzania minimalnie inwazyjnych procedur terapeutycznych, takich jak biopsje czy leczenie chorób naczyniowych. Dzięki ciągłemu rozwojowi technologii, radiologia staje się coraz bardziej precyzyjna i skuteczna, co przekłada się na lepszą diagnostykę i leczenie pacjentów. >>>

  Radiologia to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: kamica żółciowa, ostre zapalenie trzustki, tętniak, tętniak Rasmussena, krwotok śródmózgowy, rak jajnika, rak prostaty, rak nerki, rak pęcherza moczowego, gwiaździak anaplastyczny, mięśniakomięsak prążkowanokomórkowy, szyszyniak zarodkowy, rak splotu naczyniastego, wyściółczak, tłuszczakonerwiak komórkowy móżdżku, zwojakoglejak, glejak wielopostaciowy, rak tarczycy, rak nadnercza, rak szyjki macicy, rak żołądka, nowotwór jelita cienkiego, rak jelita grubego, rak odbytu, rak wątrobowokomórkowy, rak dróg żółciowych, rak trzustki, rak krtani, rak płuc, rak serca, rak kości, międzybłoniak, rak piersi, rak sromu, rak przełyku, rak jądra.

Bibliografia:

• Identyfikator z baz danych dotyczących genomów, ścieżek enzymatycznych i biologicznych substancji chemicznych (ENG)
• Gruźlica w bazie U.S. National Library of Medicine (ENG)
• Gruźlica na stronach brytyjskiego NHS (ENG)
• Gruźlica na stronach Medscape (ENG)
• Artykuły w brytyjskim serwisie medycznym Patient.info (ENG)
• Gruźlica w bazie danych amerykańskiego National Cancer Institute (ENG)
• Gruźlica w bazie schorzeń Diseases Database (ENG)
• Gruźlica w bazie rzadkich i genetycznych chorób GARD amerykańskiego Narodowego Instytutu Zdrowia (ENG)