Gorączka krwotoczna Ebola

Co to jest gorączka krwotoczna Ebola?

Gorączka krwotoczna Ebola jest poważną chorobą zakaźną wywołaną przez wirus Ebola. Ten wirus należy do rodziny filowirusów i został po raz pierwszy zidentyfikowany w 1976 roku w Sudanie i Zairze (obecnie Demokratyczna Republika Konga). Choroba ta jest znana z wysokiej śmiertelności, która może wynosić od 25% do 90% w zależności od szczepu wirusa oraz warunków epidemiologicznych.

Ebola jest przenoszona na ludzi głównie poprzez kontakt z krwią, wydzielinami ciała lub tkankami zakażonych osób lub zwierząt, takich jak nietoperze czy małpy. Po zakażeniu wirus może powodować szereg objawów, które zwykle pojawiają się w ciągu 2 do 21 dni po ekspozycji. Wczesne objawy mogą przypominać grypę, takie jak gorączka, ból głowy, ból mięśni i ból gardła, co utrudnia wczesną diagnozę.

W miarę postępu choroby mogą wystąpić poważniejsze objawy, w tym krwawienia z różnych części ciała, wymioty, biegunka oraz uszkodzenie narządów. Zakażenie wirusem Ebola może prowadzić do wstrząsu, niewydolności wielonarządowej i śmierci.

W kontekście leczenia, gorączka krwotoczna Ebola jest trudna do wyleczenia. Nie ma specyficznego leku, który mógłby wyleczyć tę chorobę, ale dostępne są terapie wspomagające, które mogą poprawić szanse na przeżycie. W ostatnich latach wprowadzono szczepionki oraz terapie oparte na przeciwciałach, które wykazały obiecujące wyniki w zapobieganiu zakażeniu i leczeniu chorych.

Szanse na wyleczenie zależą od wielu czynników, w tym od wczesnej diagnozy, stanu zdrowia pacjenta oraz dostępności odpowiedniej opieki medycznej. W przypadku szybkiego rozpoznania i zastosowania odpowiednich środków, niektórzy pacjenci mają szansę na pełne wyleczenie. Jednak w przypadku późnej diagnozy i ciężkiego przebiegu choroby, śmiertelność pozostaje na wysokim poziomie.

Gorączka krwotoczna Ebola według naukowych faktów medycznych. Opieramy się tylko na źródłach medycznych, poniższe dane pochodzą ze sprawdzonych baz medycznych. Gorąco odradzamy powierzanie swojego zdrowia szarlatanom i niesprawdzonym źródłom.

Klasyfikacja gorączki krwotocznej Ebola

ICD-10-CM: A98.4

Minimalny okres inkubacji u ludzi: 2 dni

Maksymalny okres inkubacji u ludzi: 21 dni

Możliwe objawy gorączki krwotocznej Ebola

Artralgia
Artralgia (z greckiego arthro-, joint + -algos, pain) dosłownie oznacza ból stawów. Konkretnie, artralgia jest objawem urazu, infekcji, choroby (w szczególności zapalenia stawów) lub reakcji alergicznej na leki. Termin "artralgia" powinien być używany tylko wtedy, gdy stan jest niezapalny, a termin "artretyzm" powinien być używany, gdy stan jest zapalny. >>>

Artralgia to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: toczeń rumieniowaty, dna moczanowa, choroba Crohna, Śpiączka afrykańska, rumień zakaźny, wirusowe zapalenie wątroby typu B, wirusowe zapalenie wątroby typu C, pappataci, Żółta gorączka, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, choroba marburska, borelioza, ornitoza, tyfus plamisty, japońskie zapalenie mózgu, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka Zachodniego Nilu, gorączka doliny Rift, gorączka Oropouche, malinica, gorączka okopowa, jersinioza, nosacizna, węgorczyca, denga.
Biegunka
Biegunka jest stanem oddawania co najmniej trzech luźnych, płynnych lub wodnistych wypróżnień każdego dnia. Często trwa przez kilka dni i może powodować odwodnienie z powodu utraty płynów. Objawy odwodnienia często zaczynają się od utraty normalnej rozciągliwości skóry i drażliwego zachowania. Może to postępować do zmniejszonego oddawania moczu, utraty koloru skóry, szybkiej akcji serca i spadku reaktywności w miarę nasilania się. >>>

Biegunka to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: choroba Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba uchyłkowa jelit, zespół jelita drażliwego, biegunka, nietolerancja laktozy, fasciolopsoza, anisakioza, schistosomatoza, klonorchoza, fascjoloza, gorączka Lassa, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, aIDS, dur powrotny, ornitoza, gorączka Q, choroba Heinego-Medina, gorączka okopowa, zespół wstrząsu toksycznego, jersinioza, listerioza, tularemia, wąglik, melioidoza, glistnica, trichurioza, pełzakowica, sarkocystoza, izosporoza, kryptosporydioza, giardioza, hymenolepidoza, cholera, salmonelloza, dyzenteria, tasiemczyca, dyfilobotrioza, odra, sARS, węgorczyca, dur brzuszny.
Ból brzucha
Ból brzucha jest objawem związanym zarówno z błahymi, jak i poważnymi problemami medycznymi. >>>

Ból brzucha to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: marskość wątroby, ostre zapalenie trzustki, choroba uchyłkowa jelit, zaparcia, biegunka, choroba wrzodowa, zapalenie wyrostka robaczkowego, choroba Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, gorączka reumatyczna, tyrozynemia, nietolerancja laktozy, ostra białaczka limfoblastyczna, chłoniak grudkowy, chłoniak Burkitta, rak żołądka, nowotwór jelita cienkiego, talasemia, rak wątrobowokomórkowy, rak dróg żółciowych, rak trzustki, klonorchoza, fascjoloza, fasciolopsoza, anisakioza, toksokaroza, gnatostomoza, Żółta gorączka, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, wirusowe zapalenie wątroby typu C, dur powrotny, gorączka Q, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka plamicowa brazylijska, szkarlatyna, jersinioza, tularemia, ankylostomatoza, glistnica, trichurioza, kandydoza, pełzakowica, izosporoza, giardioza, hymenolepidoza, ospa prawdziwa.
Ból głowy
Ból głowy jest objawem bólu w obrębie twarzy, głowy lub szyi. Może występować jako migrena, napięciowy ból głowy lub klasterowy ból głowy. U osób z silnymi bólami głowy istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia depresji. Bóle głowy mogą występować w wyniku wielu schorzeń. Istnieje wiele różnych systemów klasyfikacji bólów głowy. >>>

Ból głowy to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: zapalenie zatok przynosowych, ostre zapalenie gardła, angina, grypa, polip nosa, przeziębienie, nadciśnienie tętnicze, krwotok podpajęczynówkowy, krwotok śródmózgowy, wodogłowie, bezsenność, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, migrena, bezdech senny, niedoczynność przytarczyc, niedokrwistość, methemoglobinemia, nadkrwistość, gruczolak przysadki, glejak wielopostaciowy, nadpłytkowość samoistna, Śpiączka afrykańska, toksokaroza, czerwienica prawdziwa, pappataci, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, ospa wietrzna, półpasiec, gorączka Zachodniego Nilu, gorączka doliny Rift, dur powrotny, borelioza, ornitoza, tyfus plamisty, gorączka Q, japońskie zapalenie mózgu, zapalenia mózgu doliny Murray, kleszczowe zapalenie mózgu, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, gorączka O’nyong-nyong, wenezuelska gorączka krwotoczna, bartoneloza, choroba Carrióna.
Duszność
Duszność (łac. dyspnoe) – subiektywne odczucie braku powietrza, bardzo często połączone ze wzmożonym wysiłkiem mięśni oddechowych. >>>

Duszność to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: pylica płuc, tętniak, ostre zapalenie krtani, zapalenie płuc, ostre zapalenie oskrzeli, rozedma płuc, gorączka reumatyczna, nadciśnienie tętnicze, zapalenie osierdzia, wypadanie płatka zastawki mitralnej, niedomykalność zastawki aortalnej, zapalenie mięśnia sercowego, kardiomiopatia rozstrzeniowa, kardiomiopatia przerostowa, kardiomiopatia restrykcyjna, częstoskurcz nadkomorowy, mukowiscydoza, ostra białaczka limfoblastyczna, niedokrwistość, methemoglobinemia, nadkrwistość, sarkoidoza, rak płuc, międzybłoniak, zespół mielodysplastyczny, histoplazmoza, aspergiloza, blastomykoza, sARS, niedokrwistość aplastyczna, choroba niedokrwienna serca, idiopatyczne włóknienie płuc.
Gorączka
Gorączka jest definiowana jako temperatura powyżej normalnego zakresu z powodu wzrostu temperatury ustalonej przez organizm. Nie ma jednej uzgodnionej górnej granicy dla normalnej temperatury, przy czym źródła używają wartości pomiędzy 37,2 a 38,3 °C u ludzi. Wzrost temperatury ustalonej wyzwala zwiększone skurcze mięśni i powoduje uczucie zimna lub dreszcze. Powoduje to większą produkcję ciepła i wysiłki w celu zachowania ciepła Rzadko gorączka może wywołać drgawki gorączkowe, przy czym jest to bardziej powszechne u małych dzieci. Gorączki zazwyczaj nie przekraczają 41 do 42 °C. >>>

Gorączka to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: zapalenie pęcherzyka żółciowego, ostre zapalenie trzustki, rumień guzowaty, reaktywne zapalenie stawów, choroba Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba uchyłkowa jelit, biegunka, przetoka okołoodbytnicza, przeziębienie, zapalenie zatok przynosowych, ostre zapalenie gardła, angina, ostre zapalenie krtani, grypa, zapalenie płuc, ostre zapalenie oskrzeli, gorączka reumatyczna, zapalenie osierdzia, zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, chłoniak Hodgkina, ostra białaczka limfoblastyczna, chłoniak grudkowy, chłoniak Burkitta, rak nerki, mięśniakomięsak prążkowanokomórkowy, rak kości, mięsak Kaposiego, malaria, leiszmanioza, klonorchoza, fascjoloza, anisakioza, toksokaroza, mielofibroza, Świnka, mononukleoza zakaźna, histoplazmoza, aspergiloza, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, ospa wietrzna, półpasiec, rumień nagły.
Krwawienie wewnętrzne
Krwawienie wewnętrzne to stan, w którym krew wydostaje się z naczyń krwionośnych do wnętrza ciała, najczęściej do jam ciała, takich jak jama brzuszna, klatka piersiowa czy mózg. Może być spowodowane urazem, pęknięciem naczynia, chorobami nowotworowymi, a także zaburzeniami krzepnięcia krwi. Objawy krwawienia wewnętrznego mogą obejmować ból, osłabienie, zawroty głowy, a w cięższych przypadkach utratę przytomności. W diagnostyce krwawienia wewnętrznego istotne są badania obrazowe, takie jak USG, tomografia komputerowa czy rezonans magnetyczny, które pozwalają zlokalizować źródło krwawienia. Leczenie zależy od przyczyny i ciężkości stanu, a może obejmować zarówno interwencje chirurgiczne, jak i leczenie farmakologiczne. Krwawienie wewnętrzne jest poważnym stanem wymagającym szybkiej interwencji medycznej, ponieważ może prowadzić do wstrząsu hipowolemicznego i zagrażać życiu pacjenta. >>>

Krwawienie wewnętrzne to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: hemofilia, choroba von Willebranda, gorączka Lassa, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska.
Krwawienie z nosa
Krwawienie z nosa, znane również jako epistaksja - krew może spływać do żołądka i powodować nudności i wymioty. W cięższych przypadkach krew może wypływać z obu nozdrzy. Rzadko krwawienie może być tak znaczne, że występuje niskie ciśnienie krwi. Krew może również wypływać w górę przewodu nosowo-łzowego i z oka. Czynniki ryzyka obejmują urazy, w tym wkładanie palca do nosa, leki rozrzedzające krew, wysokie ciśnienie krwi, alkoholizm, alergie sezonowe, suchą pogodę i wziewne kortykosteroidy. Istnieją dwa rodzaje: przednie, które są bardziej powszechne; i tylne, które są mniej powszechne, ale bardziej poważne. >>>

Krwawienie z nosa to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: nadciśnienie tętnicze, choroba von Willebranda, nadpłytkowość samoistna, choroba marburska, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka doliny Rift, trąd, tularemia.
Krwotok
Krwawienie, krwotok lub utrata krwi, to krew wydostająca się z układu krążenia z uszkodzonych naczyń krwionośnych. Krwawienie może wystąpić wewnętrznie lub zewnętrznie przez naturalny otwór, taki jak usta, nos, ucho, cewka moczowa, pochwa lub odbyt, lub przez ranę w skórze. >>>

Krwotok to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: ostra białaczka szpikowa, choroba von Willebranda, Żółta gorączka, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka doliny Rift, wenezuelska gorączka krwotoczna, zespół Waterhouse’a-Friderichsena, dżuma, denga.
Mialgia
Mialgia (zwana również potocznie bólem mięśniowym) to medyczny termin określający ból mięśni. Mialgia jest objawem wielu chorób. Najczęstszą przyczyną ostrej mialgii jest nadużywanie mięśnia lub grupy mięśni; inną prawdopodobną przyczyną jest infekcja wirusowa, zwłaszcza gdy nie odnotowano urazu. >>>

Mialgia to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: grypa, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, aIDS, pappataci, Żółta gorączka, borelioza, ornitoza, kleszczowe zapalenie mózgu, gorączka Zachodniego Nilu, gorączka doliny Rift, gorączka okopowa, legionelloza, leptospiroza, jersinioza, bruceloza, nosacizna, dżuma, sARS, drakunkuloza, ospa małpia, węgorczyca, denga, włośnica.
Nudności
Nudności to rozproszone uczucie niepokoju i dyskomfortu, czasami postrzegane jako chęć wymiotów. Chociaż nie są bolesne, mogą być wyniszczającym objawem, jeśli są długotrwałe. >>>

Nudności to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: marskość wątroby, kamica żółciowa, zapalenie pęcherzyka żółciowego, ostre zapalenie trzustki, zapalenie wyrostka robaczkowego, choroba uchyłkowa jelit, biegunka, zapalenie otrzewnej, hipotensja, przetoka perylimfatyczna, zawał mięśnia sercowego, krwotok podpajęczynówkowy, krwotok śródmózgowy, wodogłowie, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, migrena, glejak wielopostaciowy, rak żołądka, nowotwór jelita cienkiego, rak dróg żółciowych, rak pęcherzyka żółciowego, schistosomatoza, klonorchoza, fascjoloza, fasciolopsoza, anisakioza, gnatostomoza, wirusowe zapalenie wątroby typu C, wirusowe zapalenie wątroby typu E, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, wirusowe zapalenie wątroby typu B, ornitoza, gorączka Q, zapalenia mózgu doliny Murray, kleszczowe zapalenie mózgu, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka Zachodniego Nilu, gorączka plamicowa brazylijska, listerioza, tularemia, wąglik, glistnica.
Wymioty
Wymioty to mimowolne, siłowe wydalenie zawartości żołądka przez usta, a czasem nos. Wymioty mogą wynikać z wielu przyczyn, a przedłużające się wymioty mają długą diagnostykę różnicową. >>>

Wymioty to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: marskość wątroby, kamica żółciowa, zapalenie pęcherzyka żółciowego, ostre zapalenie trzustki, zapalenie wyrostka robaczkowego, choroba uchyłkowa jelit, biegunka, zapalenie otrzewnej, krwotok podpajęczynówkowy, krwotok śródmózgowy, wodogłowie, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, migrena, tyrozynemia, choroba syropu klonowego, glejak wielopostaciowy, rak żołądka, nowotwór jelita cienkiego, rak dróg żółciowych, rak pęcherzyka żółciowego, fascjoloza, fasciolopsoza, anisakioza, gnatostomoza, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, wirusowe zapalenie wątroby typu B, wirusowe zapalenie wątroby typu C, wirusowe zapalenie wątroby typu E, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, ornitoza, gorączka Q, choroba Heinego-Medina, japońskie zapalenie mózgu, zapalenia mózgu doliny Murray, kleszczowe zapalenie mózgu, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka Zachodniego Nilu, gorączka Oropouche, gorączka okopowa, zespół wstrząsu toksycznego, gorączka plamicowa brazylijska, krztusiec, szkarlatyna, listerioza.
Wysypka
Wysypka to każdy obszar podrażnionej lub obrzękniętej skóry na Twoim ciele. Wysypki są często swędzące i bolesne i mogą pojawiać się w różny sposób na różnych odcieniach skóry. >>>

Wysypka to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: gorączka reumatyczna, fascjoloza, mononukleoza zakaźna, pappataci, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, omska gorączka krwotoczna, choroba marburska, opryszczka, rumień zakaźny, aIDS, gorączka doliny Rift, dur powrotny, gorączka Q, gorączka O’nyong-nyong, gorączka Zachodniego Nilu, bartoneloza, choroba Carrióna, gorączka okopowa, gorączka plamicowa brazylijska, szkarlatyna, leptospiroza, jersinioza, tularemia, dżuma, kandydoza, dyfilobotrioza, Ślepota rzeczna, Świerzb, ospa prawdziwa, różyczka, dur brzuszny.
Zapalenie spojówek
Zapalenie spojówek, znane również jako pinkeye, jest zapaleniem najbardziej zewnętrznej warstwy białej części oka i wewnętrznej powierzchni powieki. Sprawia, że oko wydaje się różowe lub czerwonawe. Może wystąpić ból, pieczenie, drapanie lub swędzenie. >>>

Zapalenie spojówek to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: kokcydioidomikoza, pappataci, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, ornitoza, tyfus plamisty, gorączka Zachodniego Nilu, gorączka plamicowa brazylijska, listerioza, odra, węgorczyca.
Zatrucie
Zatrucie, z medycznego punktu widzenia, to stan patologiczny wywołany wprowadzeniem do organizmu substancji szkodliwych, takich jak toksyny, leki w nadmiarze, chemikalia czy substancje odżywcze w nieodpowiednich ilościach. Może mieć różne źródła, w tym pochodzenie naturalne, jak toksyny roślinne czy grzybowe, oraz syntetyczne, jak substancje chemiczne czy leki. Objawy zatrucia mogą być bardzo zróżnicowane i zależą od rodzaju substancji oraz dawki, jaką organizm przyjął. Mogą obejmować nudności, wymioty, bóle brzucha, zawroty głowy, a w cięższych przypadkach, zaburzenia świadomości, drgawki, a nawet śpiączkę. W diagnostyce zatrucia kluczowe jest szybkie rozpoznanie rodzaju substancji oraz ocena stanu pacjenta. Leczenie może obejmować odtruwanie, stosowanie antidotum, wsparcie funkcji życiowych oraz monitorowanie stanu pacjenta w warunkach szpitalnych. W przypadku ciężkich zatruć czas reakcji jest niezwykle istotny, ponieważ może decydować o przeżyciu pacjenta. Profilaktyka zatrucia polega na edukacji dotyczącej bezpiecznego korzystania z substancji chemicznych, leków oraz unikania kontaktu z toksycznymi substancjami. Właściwe przechowywanie leków i chemikaliów oraz ostrożność w ich używaniu są kluczowe dla zapobiegania przypadkowym zatruciom. >>>

Zatrucie to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: mięsak Kaposiego, gorączka Lassa, choroba marburska, gorączka Zachodniego Nilu, listerioza, leptospiroza, jersinioza, tularemia, dżuma.

Sposoby zarażenia i przenoszenia choroby

Kontakt bezpośredni
Kontakt bezpośredni to jedna z najważniejszych metod przenoszenia chorób zakaźnych, polegająca na bezpośrednim przekazywaniu patogenów z jednej osoby na drugą. Może to zachodzić poprzez dotyk, pocałunki, a także podczas stosunku seksualnego. Wiele chorób, takich jak grypa, ospa wietrzna, czy wirusowe zapalenie wątroby typu B, przenoszonych jest w ten sposób. Bezpośredni kontakt z zakażoną osobą może prowadzić do wprowadzenia wirusów, bakterii czy grzybów do organizmu zdrowego człowieka. Mechanizm ten jest szczególnie niebezpieczny w przypadku chorób o dużej zakaźności, które mogą łatwo rozprzestrzeniać się w populacji, zwłaszcza w zamkniętych środowiskach, takich jak szkoły czy placówki medyczne. Zapobieganie przenoszeniu chorób przez kontakt bezpośredni obejmuje podstawowe zasady higieny, takie jak mycie rąk, unikanie bliskiego kontaktu z osobami chorymi oraz stosowanie barier ochronnych, takich jak prezerwatywy, w przypadku kontaktów seksualnych. Edukacja zdrowotna społeczeństwa jest kluczowym elementem w ograniczaniu rozprzestrzeniania się chorób zakaźnych. >>>

Kontakt bezpośredni dotyczy również innych chorób, takich jak np.: przeziębienie, grypa, mięsak Kaposiego, grzybica skóry, mięczak zakaźny, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, choroba marburska, opryszczka, ospa wietrzna, półpasiec, krowianka, gorączka Q, choroba Heinego-Medina, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka doliny Rift, kłykciny kończyste, rzęsistkowica, wrzód weneryczny, nokardioza, gorączka plamicowa brazylijska, tężec, szkarlatyna, różyca, leptospiroza, trąd, listerioza, tularemia, wąglik, nosacizna, melioidoza, dżuma, ankylostomatoza, Świerzb, ospa małpia, odra, wścieklizna, węgorczyca.
Kontakt z zakażoną krwią
Przenoszenie chorób poprzez kontakt z zakażoną krwią jest jednym z kluczowych mechanizmów transmisji wielu patogenów, w tym wirusów, bakterii i pasożytów. Zakażenia te mogą wystąpić w wyniku różnych sytuacji, takich jak transfuzje krwi, używanie wspólnych igieł, a także poprzez rany lub uszkodzenia skóry, które mają kontakt z zakażoną krwią. Wirusy, takie jak wirus HIV, wirus zapalenia wątroby typu B i C, a także inne patogeny, mogą być przenoszone w ten sposób, co stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia publicznego. W przypadku HIV, wirus atakuje komórki układu odpornościowego, co prowadzi do osłabienia odporności organizmu i rozwoju AIDS, co z kolei może skutkować poważnymi infekcjami i chorobami nowotworowymi. Zakażenie wirusami zapalenia wątroby może prowadzić do przewlekłych chorób wątroby, marskości oraz raka wątrobowokomórkowego. Dlatego tak ważne jest, aby przestrzegać zasad bezpieczeństwa, takich jak stosowanie jednorazowych igieł oraz właściwe procedury w placówkach medycznych, aby zminimalizować ryzyko przenoszenia tych chorób. Edukacja na temat zagrożeń związanych z kontaktami z zakażoną krwią jest kluczowa w profilaktyce oraz w redukcji liczby zakażeń w społeczeństwie. >>>

Kontakt z zakażoną krwią dotyczy również innych chorób, takich jak np.: mięsak Kaposiego, leiszmanioza, choroba Chagasa, mononukleoza zakaźna, choroba marburska, wirusowe zapalenie wątroby typu B, wirusowe zapalenie wątroby typu C, aIDS, gorączka Lassa, gorączka Zachodniego Nilu, toksoplazmoza, denga.

Możliwe powikłania

epidemia wirusa Eboli w Gwinei

Możliwe przyczyny gorączki krwotocznej Ebola

Ebolavirus
Ebolavirus to wirus z rodziny filowirusów, który jest odpowiedzialny za wywoływanie ciężkiej choroby zakaźnej znanej jako gorączka krwotoczna Ebola. Wirus ten został po raz pierwszy zidentyfikowany w 1976 roku w pobliżu rzeki Ebola w Zairze (obecnie Demokratyczna Republika Konga). Choroba Ebola charakteryzuje się nagłym rozpoczęciem objawów, takich jak gorączka, bóle mięśni, osłabienie, ból gardła oraz bóle głowy. W miarę postępu choroby mogą wystąpić objawy hemoroidalne, w tym krwawienie z nosa, dziąseł oraz krwawienie wewnętrzne, co prowadzi do szoku i niewydolności wielonarządowej. Wysoka śmiertelność, która może wynosić od 25% do 90% w zależności od szczepu wirusa, czyni tę chorobę jedną z najbardziej niebezpiecznych na świecie. Ebolavirus może powodować także inne choroby, takie jak gorączka krwotoczna Marburg, która jest wywoływana przez pokrewny wirus. Zakażenie Ebolavirus występuje głównie u ludzi, ale może także dotyczyć niektórych gatunków dzikich zwierząt, takich jak nietoperze czy małpy. Zakażenie wirusem następuje najczęściej przez kontakt z wydzielinami osoby chorej lub z zainfekowanymi powierzchniami. W związku z tym, w przypadku epidemii, kluczowe są odpowiednie środki ostrożności oraz szybkie działania w zakresie izolacji i leczenia. >>>
Wirus Ebola
Wirus Ebola to patogen wywołujący poważną chorobę zakaźną, znaną jako gorączka Ebola, która charakteryzuje się wysoką śmiertelnością. Wirus ten należy do rodziny filowirusów i został po raz pierwszy zidentyfikowany w 1976 roku w Sudanie i Zairze (obecnie Demokratyczna Republika Konga). Ebola przenosi się głównie przez kontakt z płynami ustrojowymi zakażonych osób, a także przez kontakt z chorymi zwierzętami, takimi jak nietoperze czy małpy. Choroba Ebola prowadzi do ciężkich objawów, które mogą obejmować gorączkę, bóle głowy, bóle mięśni, osłabienie, a następnie do ciężkich powikłań, takich jak wymioty, biegunka, krwawienia wewnętrzne i zewnętrzne. W skrajnych przypadkach dochodzi do niewydolności wielonarządowej, co często kończy się śmiercią pacjenta. Wysoka śmiertelność związana z wirusem Ebola sprawia, że jest to poważny problem zdrowotny, szczególnie w regionach Afryki subsaharyjskiej, gdzie epidemie tego wirusa występują najczęściej. Walka z wirusem Ebola obejmuje zarówno działania prewencyjne, jak i terapeutyczne. Istnieją szczepionki, które okazały się skuteczne w zapobieganiu zakażeniom, a także metody leczenia, które mogą zwiększyć szanse przeżycia pacjentów. Mimo to, wirus pozostaje dużym zagrożeniem dla zdrowia publicznego w regionach, gdzie występują epidemie. >>>

Badania rozpoznające

Badanie fizykalne
W badaniu fizycznym, badaniu lekarskim lub badaniu klinicznym lekarz bada pacjenta pod kątem ewentualnych oznak lub objawów choroby. Zazwyczaj składa się ono z serii pytań dotyczących historii choroby pacjenta, po których następuje badanie na podstawie zgłoszonych objawów. >>>

Badanie fizykalne to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: przepuklina pępowinowa, zespół jelita drażliwego, angina, grypa, gorączka reumatyczna, zwężenie zastawki aortalnej, anoreksja, migrena, mukowiscydoza, chłoniak Hodgkina, chłoniak grudkowy, sarkoidoza, rak nerki, mięśniakomięsak prążkowanokomórkowy, rak tarczycy, mięsak Kaposiego, rak odbytu, rak wątrobowokomórkowy, rak kości, leiszmanioza, Śpiączka afrykańska, choroba Chagasa, mononukleoza zakaźna, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, ospa wietrzna, krowianka, mięczak zakaźny, rumień zakaźny, pappataci, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, pinta, borelioza, ornitoza, tyfus plamisty, choroba Heinego-Medina, zapalenia mózgu doliny Murray, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, malinica, wrzód weneryczny, gorączka okopowa, róża, gorączka plamicowa brazylijska, nokardioza, tężec.
ELISA
Test immunologiczny ELISA (ang. enzyme-linked immunosorbent assay) jest powszechnie stosowanym testem biochemii analitycznej, opisanym po raz pierwszy przez Evę Engvall i Petera Perlmanna w 1971 roku. Test wykorzystuje fazę stałą typu enzymatycznego testu immunologicznego (EIA) do wykrywania obecności ligandu (zwykle białka) w płynnej próbce przy użyciu przeciwciał skierowanych przeciwko białku, które ma być mierzone. Test ELISA jest stosowany jako narzędzie diagnostyczne w medycynie, patologii roślin i biotechnologii, a także jako kontrola jakości w różnych gałęziach przemysłu. >>>

ELISA to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: leiszmanioza, anisakioza, gnatostomoza, mononukleoza zakaźna, wirusowe zapalenie wątroby typu C, wirusowe zapalenie wątroby typu E, aIDS, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, ospa wietrzna, rumień zakaźny, wirusowe zapalenie wątroby typu B, gorączka Q, japońskie zapalenie mózgu, zapalenia mózgu doliny Murray, kleszczowe zapalenie mózgu, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, gorączka Zachodniego Nilu, gorączka doliny Rift, gorączka Oropouche, borelioza, ornitoza, tyfus plamisty, gorączka okopowa, legionelloza, leptospiroza, jersinioza, listerioza, tularemia, bruceloza, dżuma, pełzakowica, kryptosporydioza, giardioza, toksoplazmoza, bąblowica, odra, węgorczyca, denga, dur brzuszny.
Hodowla wirusów
Hodowla wirusowa jest techniką laboratoryjną, w której próbki wirusa są umieszczane w różnych liniach komórkowych, które badany wirus może zainfekować. Jeśli komórki wykazują zmiany, zwane efektem cytopatycznym, wówczas hodowla jest pozytywna. >>>

Hodowla wirusów to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: grypa, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, omska gorączka krwotoczna, choroba marburska, gorączka Zachodniego Nilu, gorączka doliny Rift, gorączka Oropouche, choroba Heinego-Medina, kleszczowe zapalenie mózgu, wenezuelska gorączka krwotoczna, denga.
Mikroskopia
Mikroskopia to technika badawcza, która umożliwia obserwację obiektów zbyt małych, aby były widoczne gołym okiem. W medycynie mikroskopia jest wykorzystywana głównie do analizy komórek, tkanek i mikroorganizmów. Dzięki zastosowaniu mikroskopów optycznych, elektronowych lub fluorescencyjnych, specjaliści mogą dokładnie badać struktury komórkowe, identyfikować patogeny oraz oceniać zmiany patologiczne w tkankach. Badania mikroskopowe są kluczowe w diagnostyce wielu chorób, w tym nowotworów, infekcji, a także w analizie próbek biologicznych, takich jak krew czy płyny ustrojowe. Preparaty są często barwione, co pozwala na lepszą wizualizację i różnicowanie poszczególnych elementów komórkowych. Mikroskopia odgrywa także istotną rolę w badaniach naukowych, umożliwiając odkrywanie nowych zjawisk biologicznych oraz rozwijanie metod terapeutycznych. Dzięki mikroskopii możliwe jest gromadzenie cennych informacji, które przyczyniają się do postępu w medycynie, a także do lepszego zrozumienia procesów zachodzących w organizmach żywych. To narzędzie pozostaje nieocenione w pracy patologów, biologów komórkowych i innych specjalistów zajmujących się badaniami mikroskopowymi. >>>

Mikroskopia to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, malaria, Śpiączka afrykańska, choroba Chagasa, fascjoloza, fasciolopsoza, grzybica skóry, sporotrychoza, mięczak zakaźny, pinta, wrzód weneryczny, kiła, rzeżączka, promienica, leptospiroza, listerioza, wąglik, dżuma, glistnica, kandydoza, pełzakowica, izosporoza, kryptosporydioza, giardioza, ospa małpia, blastomykoza, ospa prawdziwa, dyfilobotrioza, ziarniniak pachwinowy, zapalenie spojówek.
Morfologia krwi
Pełna morfologia krwi (CBC) jest badaniem krwi używanym do oceny ogólnego stanu zdrowia i wykrywania szerokiego zakresu zaburzeń, w tym anemii, infekcji i białaczki. Badanie pełnej morfologii krwi mierzy kilka składników i cech Twojej krwi. >>>

Morfologia krwi to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: wrzodziejące zapalenie jelita grubego, Żylaki przełyku, grypa, zapalenie płuc, cukrzyca typu 1, cukrzyca typu 2, ostra białaczka szpikowa, przewlekła białaczka szpikowa, anisakioza, zespół mielodysplastyczny, gammapatia monoklonalna, mononukleoza zakaźna, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, pappataci, argentyńska gorączka krwotoczna, ornitoza, tyfus plamisty, gorączka Q, zapalenia mózgu doliny Murray, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, gorączka okopowa, legionelloza, leptospiroza, jersinioza, listerioza, tularemia, wąglik, nosacizna, kryptosporydioza, glistnica, pełzakowica, izosporoza, cholera, dyfilobotrioza, węgorczyca, dur brzuszny.
Reakcja łańcuchowa polimerazy
Łańcuchowa reakcja polimerazy (PCR) jest metodą szeroko stosowaną do szybkiego tworzenia milionów do miliardów kopii (kompletnych lub częściowych) określonej próbki DNA, pozwalając naukowcom na pobranie bardzo małej próbki DNA i wzmocnienie jej (lub jej części) do wystarczająco dużej ilości, aby badać szczegółowo. PCR został wynaleziony w 1983 roku przez amerykańskiego biochemika Kary'ego Mullisa w Cetus Corporation; Mullis i biochemik Michael Smith, którzy opracowali inne istotne sposoby manipulacji DNA, zostali wspólnie nagrodzeni Nagrodą Nobla w dziedzinie chemii w 1993 roku. PCR jest podstawą wielu procedur stosowanych w testach i badaniach genetycznych, w tym analizy starożytnych próbek DNA i identyfikacji czynników zakaźnych. Stosując PCR, kopie bardzo małych ilości sekwencji DNA są wykładniczo wzmacniane w serii cykli zmian temperatury. PCR jest obecnie powszechną i często niezbędną techniką stosowaną w medycznych badaniach laboratoryjnych w szerokim zakresie zastosowań, w tym w badaniach biomedycznych i kryminalistyce. >>>

Reakcja łańcuchowa polimerazy to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, malaria, leiszmanioza, anisakioza, toksokaroza, mononukleoza zakaźna, pappataci, Żółta gorączka, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, rumień zakaźny, wirusowe zapalenie wątroby typu B, wirusowe zapalenie wątroby typu C, wirusowe zapalenie wątroby typu E, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, gorączka Zachodniego Nilu, gorączka doliny Rift, gorączka Oropouche, ornitoza, gorączka Q, japońskie zapalenie mózgu, wrzód weneryczny, kiła, rzeżączka, gorączka okopowa, legionelloza, leptospiroza, jersinioza, listerioza, tularemia, bruceloza, nosacizna, pełzakowica, kryptosporydioza, ospa małpia, sARS, denga, dur brzuszny.
Test immunofluorescencyjny
Technika stosowana w mikroskopii świetlnej z użyciem mikroskopu fluorescencyjnego, stosowana głównie na próbkach mikrobiologicznych. >>>

Test immunofluorescencyjny to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: grypa, choroba marburska, pinta, ornitoza, tyfus plamisty, gorączka Q, japońskie zapalenie mózgu, malinica, kiła, gorączka okopowa, legionelloza, leptospiroza, dżuma, pełzakowica, giardioza, toksoplazmoza.

Sposoby leczenia gorączki krwotocznej Ebola*

analgetyk
transfuzja krwi
osocze krwi
środek przeciwgorączkowy
dożylne uzupełnianie płynów
leczenie objawowe
nawodnienie