Co to jest anisakioza?
Anisakioza to choroba pasożytnicza wywoływana przez larwy nicieni z rodziny Anisakidae, które najczęściej występują w rybach morskich oraz owocach morza. Głównym źródłem zakażenia dla ludzi są surowe lub niedogotowane ryby, takie jak śledź, makrela, tuńczyk czy dorsz. Zakażenie następuje w wyniku spożycia zarażonego surowego mięsa rybnego, co prowadzi do inwazji larw w przewodzie pokarmowym człowieka.
Objawy anisakiozy mogą być różne i często pojawiają się wkrótce po spożyciu zakażonej ryby. Najczęściej występują bóle brzucha, nudności, wymioty oraz biegunka. W niektórych przypadkach może dojść do reakcji alergicznych, które mogą być poważne, a nawet zagrażające życiu. Zdarza się, że objawy są mylone z innymi schorzeniami, co utrudnia postawienie właściwej diagnozy.
W diagnostyce anisakiozy kluczowe jest zidentyfikowanie larw w tkankach pacjenta, co można osiągnąć poprzez endoskopię lub badania obrazowe. Leczenie polega głównie na usunięciu larw z przewodu pokarmowego, co może wymagać interwencji chirurgicznej w przypadku cięższych przypadków.
Choroba ta jest w dużej mierze uleczalna, zwłaszcza jeśli zostanie szybko zdiagnozowana i odpowiednio leczona. Szanse na pełne wyleczenie są wysokie, a większość pacjentów wraca do zdrowia po usunięciu larw i wdrożeniu odpowiedniego leczenia. Warto jednak pamiętać, że istnieje ryzyko wystąpienia powikłań, zwłaszcza w przypadku opóźnionej diagnozy lub nieprawidłowego leczenia. Dlatego ważne jest, aby osoby spożywające surowe ryby były świadome potencjalnych zagrożeń związanych z anisakiozą i podejmowały odpowiednie środki ostrożności.
Anisakioza według naukowych faktów medycznych. Opieramy się tylko na źródłach medycznych, poniższe dane pochodzą ze sprawdzonych baz medycznych. Gorąco odradzamy powierzanie swojego zdrowia szarlatanom i niesprawdzonym źródłom.
Klasyfikacja anisakiozy
ICD-10-CM: B81.0
Możliwe objawy anisakiozy
Biegunka
Biegunka jest stanem oddawania co najmniej trzech luźnych, płynnych lub wodnistych wypróżnień każdego dnia. Często trwa przez kilka dni i może powodować odwodnienie z powodu utraty płynów. Objawy odwodnienia często zaczynają się od utraty normalnej rozciągliwości skóry i drażliwego zachowania. Może to postępować do zmniejszonego oddawania moczu, utraty koloru skóry, szybkiej akcji serca i spadku reaktywności w miarę nasilania się. >>>
Biegunka to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: choroba Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba uchyłkowa jelit, zespół jelita drażliwego, biegunka, nietolerancja laktozy, schistosomatoza, klonorchoza, fascjoloza, fasciolopsoza, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, aIDS, gorączka Lassa, dur powrotny, ornitoza, gorączka Q, choroba Heinego-Medina, gorączka okopowa, zespół wstrząsu toksycznego, jersinioza, listerioza, tularemia, wąglik, melioidoza, izosporoza, kryptosporydioza, giardioza, hymenolepidoza, glistnica, trichurioza, pełzakowica, sarkocystoza, odra, sARS, cholera, salmonelloza, dyzenteria, tasiemczyca, dyfilobotrioza, węgorczyca, dur brzuszny.
Ból brzucha
Ból brzucha jest objawem związanym zarówno z błahymi, jak i poważnymi problemami medycznymi. >>>
Ból brzucha to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: marskość wątroby, ostre zapalenie trzustki, choroba wrzodowa, zapalenie wyrostka robaczkowego, choroba Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba uchyłkowa jelit, zaparcia, biegunka, gorączka reumatyczna, tyrozynemia, nietolerancja laktozy, ostra białaczka limfoblastyczna, chłoniak grudkowy, chłoniak Burkitta, rak żołądka, nowotwór jelita cienkiego, talasemia, rak wątrobowokomórkowy, rak dróg żółciowych, rak trzustki, klonorchoza, fascjoloza, fasciolopsoza, toksokaroza, gnatostomoza, wirusowe zapalenie wątroby typu C, Żółta gorączka, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, dur powrotny, gorączka Q, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka plamicowa brazylijska, szkarlatyna, jersinioza, tularemia, izosporoza, giardioza, hymenolepidoza, ankylostomatoza, glistnica, trichurioza, kandydoza, pełzakowica, owsica.
Eozynofilia
Eozynofilia to stan, w którym liczba eozynofilów we krwi obwodowej przekracza 5×108/L (500/μL). Hipereozynofilia to podwyższenie liczby eozynofilów we krwi krążącej u danej osoby powyżej 1,5 x 109/L (tj. 1,500/μL). Zespół hipereozynofilowy to trwałe podwyższenie tej liczby powyżej 1,5 x 109/L (tj. 1,500/μL), które wiąże się również z dowodami na uszkodzenie tkanek wywołane przez eozynofile. >>>
Eozynofilia to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: trichurioza, włośnica.
Gorączka
Gorączka jest definiowana jako temperatura powyżej normalnego zakresu z powodu wzrostu temperatury ustalonej przez organizm. Nie ma jednej uzgodnionej górnej granicy dla normalnej temperatury, przy czym źródła używają wartości pomiędzy 37,2 a 38,3 °C u ludzi. Wzrost temperatury ustalonej wyzwala zwiększone skurcze mięśni i powoduje uczucie zimna lub dreszcze. Powoduje to większą produkcję ciepła i wysiłki w celu zachowania ciepła Rzadko gorączka może wywołać drgawki gorączkowe, przy czym jest to bardziej powszechne u małych dzieci. Gorączki zazwyczaj nie przekraczają 41 do 42 °C. >>>
Gorączka to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: zapalenie pęcherzyka żółciowego, ostre zapalenie trzustki, rumień guzowaty, reaktywne zapalenie stawów, choroba uchyłkowa jelit, biegunka, przetoka okołoodbytnicza, choroba Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, przeziębienie, zapalenie zatok przynosowych, ostre zapalenie gardła, angina, ostre zapalenie krtani, grypa, zapalenie płuc, ostre zapalenie oskrzeli, gorączka reumatyczna, zapalenie osierdzia, zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, chłoniak grudkowy, chłoniak Burkitta, chłoniak Hodgkina, ostra białaczka limfoblastyczna, rak nerki, mięśniakomięsak prążkowanokomórkowy, rak kości, mięsak Kaposiego, malaria, leiszmanioza, klonorchoza, fascjoloza, toksokaroza, mielofibroza, mononukleoza zakaźna, histoplazmoza, aspergiloza, Świnka, pappataci, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, ospa wietrzna.
Nudności
Nudności to rozproszone uczucie niepokoju i dyskomfortu, czasami postrzegane jako chęć wymiotów. Chociaż nie są bolesne, mogą być wyniszczającym objawem, jeśli są długotrwałe. >>>
Nudności to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: ostre zapalenie trzustki, marskość wątroby, kamica żółciowa, zapalenie pęcherzyka żółciowego, zapalenie wyrostka robaczkowego, choroba uchyłkowa jelit, biegunka, zapalenie otrzewnej, hipotensja, przetoka perylimfatyczna, zawał mięśnia sercowego, krwotok podpajęczynówkowy, krwotok śródmózgowy, wodogłowie, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, migrena, glejak wielopostaciowy, rak żołądka, nowotwór jelita cienkiego, rak dróg żółciowych, rak pęcherzyka żółciowego, schistosomatoza, klonorchoza, fascjoloza, fasciolopsoza, gnatostomoza, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, wirusowe zapalenie wątroby typu B, wirusowe zapalenie wątroby typu C, wirusowe zapalenie wątroby typu E, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, ornitoza, gorączka Q, zapalenia mózgu doliny Murray, kleszczowe zapalenie mózgu, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka Zachodniego Nilu, gorączka plamicowa brazylijska, listerioza, tularemia, wąglik, glistnica.
Reakcja alergiczna
Reakcja alergiczna to nadmierna odpowiedź układu immunologicznego na substancje, które normalnie są nieszkodliwe dla większości ludzi. Substancje te nazywane są alergenami. Gdy organizm osoby uczulonej styka się z alergenem, układ odpornościowy reaguje w sposób, który może prowadzić do różnych objawów, od łagodnych do ciężkich. >>>
Reakcja alergiczna to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: atopowe zapalenie skóry, rumień wielopostaciowy, beryloza, zespół Wiskotta-Aldricha.
Wymioty
Wymioty to mimowolne, siłowe wydalenie zawartości żołądka przez usta, a czasem nos. Wymioty mogą wynikać z wielu przyczyn, a przedłużające się wymioty mają długą diagnostykę różnicową. >>>
Wymioty to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: marskość wątroby, kamica żółciowa, zapalenie pęcherzyka żółciowego, ostre zapalenie trzustki, biegunka, zapalenie otrzewnej, zapalenie wyrostka robaczkowego, choroba uchyłkowa jelit, krwotok podpajęczynówkowy, krwotok śródmózgowy, wodogłowie, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, migrena, tyrozynemia, choroba syropu klonowego, glejak wielopostaciowy, rak żołądka, nowotwór jelita cienkiego, rak dróg żółciowych, rak pęcherzyka żółciowego, gnatostomoza, fascjoloza, fasciolopsoza, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, wirusowe zapalenie wątroby typu B, wirusowe zapalenie wątroby typu C, wirusowe zapalenie wątroby typu E, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka Zachodniego Nilu, gorączka Oropouche, ornitoza, gorączka Q, choroba Heinego-Medina, japońskie zapalenie mózgu, zapalenia mózgu doliny Murray, kleszczowe zapalenie mózgu, gorączka okopowa, zespół wstrząsu toksycznego, gorączka plamicowa brazylijska, krztusiec, szkarlatyna, listerioza.
Sposoby zarażenia i przenoszenia choroby
Droga fekalno-oralna
Droga fekalno-oralna opisuje szczególną drogę przenoszenia choroby, w której patogeny zawarte w cząstkach kału przechodzą z jednej osoby do ust innej osoby. Główne przyczyny przenoszenia chorób drogą fekalno-oralną obejmują brak odpowiednich warunków sanitarnych (co prowadzi do otwartej defekacji) oraz złe praktyki higieniczne. Jeśli gleba lub zbiorniki wodne są zanieczyszczone odchodami, ludzie mogą zostać zarażeni chorobami przenoszonymi przez wodę lub glebę. Zanieczyszczenie kałem żywności jest inną formą transmisji fekalno-oralnej. Mycie rąk po zmianie pieluszki u dziecka lub po wykonaniu higieny odbytu może zapobiec rozprzestrzenianiu się chorób przenoszonych drogą pokarmową. >>>
Droga fekalno-oralna dotyczy również innych chorób, takich jak np.: klonorchoza, toksokaroza, wirusowe zapalenie wątroby typu E, gorączka Q, choroba Heinego-Medina, jersinioza, listerioza, tularemia, dżuma, ankylostomatoza, glistnica, trichurioza, pełzakowica, izosporoza, kryptosporydioza, giardioza, hymenolepidoza, toksoplazmoza, owsica, cholera, salmonelloza, węgorczyca.
Możliwe przyczyny anisakiozy
Anisakioza
Anisakioza to choroba wywoływana przez pasożytnicze nicienie z rodzaju Anisakis, które najczęściej występują w rybach morskich i owocach morza. Zakażenie następuje najczęściej w wyniku spożycia surowej lub niedogotowanej ryby, która zawiera larwy tego pasożyta. Objawy anisakiozy mogą wystąpić w ciągu kilku godzin po zjedzeniu zainfekowanego pokarmu i obejmują bóle brzucha, nudności, wymioty oraz biegunki. W niektórych przypadkach mogą wystąpić reakcje alergiczne, a także objawy związane z zapaleniem żołądka i jelit. Choroba może prowadzić do poważnych powikłań, takich jak perforacja jelita, co jest stanem zagrażającym życiu i wymaga natychmiastowej interwencji chirurgicznej. Dlatego ważne jest, aby zachować ostrożność przy spożywaniu surowych ryb i owoców morza oraz stosować odpowiednie metody obróbki cieplnej. >>>
Badania rozpoznające
ELISA
Test immunologiczny ELISA (ang. enzyme-linked immunosorbent assay) jest powszechnie stosowanym testem biochemii analitycznej, opisanym po raz pierwszy przez Evę Engvall i Petera Perlmanna w 1971 roku. Test wykorzystuje fazę stałą typu enzymatycznego testu immunologicznego (EIA) do wykrywania obecności ligandu (zwykle białka) w płynnej próbce przy użyciu przeciwciał skierowanych przeciwko białku, które ma być mierzone. Test ELISA jest stosowany jako narzędzie diagnostyczne w medycynie, patologii roślin i biotechnologii, a także jako kontrola jakości w różnych gałęziach przemysłu. >>>
ELISA to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: leiszmanioza, gnatostomoza, mononukleoza zakaźna, argentyńska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, ospa wietrzna, rumień zakaźny, wirusowe zapalenie wątroby typu B, wirusowe zapalenie wątroby typu C, wirusowe zapalenie wątroby typu E, aIDS, Żółta gorączka, borelioza, ornitoza, tyfus plamisty, gorączka Q, japońskie zapalenie mózgu, zapalenia mózgu doliny Murray, kleszczowe zapalenie mózgu, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, gorączka Zachodniego Nilu, gorączka doliny Rift, gorączka Oropouche, gorączka okopowa, legionelloza, jersinioza, listerioza, leptospiroza, tularemia, bruceloza, dżuma, pełzakowica, kryptosporydioza, giardioza, odra, toksoplazmoza, bąblowica, węgorczyca, denga, dur brzuszny.
Morfologia krwi
Pełna morfologia krwi (CBC) jest badaniem krwi używanym do oceny ogólnego stanu zdrowia i wykrywania szerokiego zakresu zaburzeń, w tym anemii, infekcji i białaczki. Badanie pełnej morfologii krwi mierzy kilka składników i cech Twojej krwi. >>>
Morfologia krwi to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: wrzodziejące zapalenie jelita grubego, Żylaki przełyku, grypa, zapalenie płuc, cukrzyca typu 1, cukrzyca typu 2, ostra białaczka szpikowa, przewlekła białaczka szpikowa, zespół mielodysplastyczny, gammapatia monoklonalna, mononukleoza zakaźna, pappataci, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, gorączka krwotoczna Ebola, tyfus plamisty, gorączka Q, zapalenia mózgu doliny Murray, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, ornitoza, gorączka okopowa, legionelloza, leptospiroza, jersinioza, listerioza, tularemia, wąglik, nosacizna, glistnica, pełzakowica, izosporoza, kryptosporydioza, cholera, dyfilobotrioza, węgorczyca, dur brzuszny.
Panendoskopia
Panendoskopia to badanie diagnostyczne, które umożliwia wizualizację górnych dróg oddechowych oraz przewodu pokarmowego, w tym przełyku, żołądka i dwunastnicy. Wykonywane jest za pomocą endoskopu – cienkiego, elastycznego instrumentu z kamerą na końcu, który wprowadza się przez jamę ustną. Procedura pozwala lekarzom na dokładne ocenienie stanu błony śluzowej, identyfikację zmian patologicznych, takich jak owrzodzenia, polipy czy nowotwory, oraz pobranie próbek do dalszych badań histopatologicznych. Panendoskopia jest często stosowana w diagnostyce dolegliwości takich jak ból brzucha, trudności w połykaniu czy przewlekłe wymioty. Badanie jest zazwyczaj przeprowadzane w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym, co sprawia, że pacjent nie odczuwa dyskomfortu. Po wykonaniu panendoskopii pacjent może potrzebować krótkiego czasu na regenerację przed powrotem do codziennych aktywności. >>>
Reakcja łańcuchowa polimerazy
Łańcuchowa reakcja polimerazy (PCR) jest metodą szeroko stosowaną do szybkiego tworzenia milionów do miliardów kopii (kompletnych lub częściowych) określonej próbki DNA, pozwalając naukowcom na pobranie bardzo małej próbki DNA i wzmocnienie jej (lub jej części) do wystarczająco dużej ilości, aby badać szczegółowo. PCR został wynaleziony w 1983 roku przez amerykańskiego biochemika Kary'ego Mullisa w Cetus Corporation; Mullis i biochemik Michael Smith, którzy opracowali inne istotne sposoby manipulacji DNA, zostali wspólnie nagrodzeni Nagrodą Nobla w dziedzinie chemii w 1993 roku. PCR jest podstawą wielu procedur stosowanych w testach i badaniach genetycznych, w tym analizy starożytnych próbek DNA i identyfikacji czynników zakaźnych. Stosując PCR, kopie bardzo małych ilości sekwencji DNA są wykładniczo wzmacniane w serii cykli zmian temperatury. PCR jest obecnie powszechną i często niezbędną techniką stosowaną w medycznych badaniach laboratoryjnych w szerokim zakresie zastosowań, w tym w badaniach biomedycznych i kryminalistyce. >>>
Reakcja łańcuchowa polimerazy to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, malaria, leiszmanioza, toksokaroza, mononukleoza zakaźna, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, rumień zakaźny, wirusowe zapalenie wątroby typu B, wirusowe zapalenie wątroby typu C, wirusowe zapalenie wątroby typu E, pappataci, Żółta gorączka, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, ornitoza, gorączka Q, japońskie zapalenie mózgu, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, gorączka Zachodniego Nilu, gorączka doliny Rift, gorączka Oropouche, wrzód weneryczny, kiła, rzeżączka, legionelloza, gorączka okopowa, leptospiroza, jersinioza, listerioza, tularemia, bruceloza, nosacizna, pełzakowica, kryptosporydioza, ospa małpia, sARS, denga, dur brzuszny.
Stosowane leczenie*
Albendazol
Albendazol (albendazole) – lek przeciwpasożytniczy o szerokim zakresie działania, będący pochodną benzimidazolu, stosowany w infestacji obleńcami i niektórymi płazińcami. >>>
Albendazol stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: klonorchoza, gnatostomoza, ankylostomatoza, glistnica, trichurioza, giardioza, hymenolepidoza, owsica, bąblowica, wągrzyca, węgorczyca.
Flubendazol
Flubendazol to syntetyczny lek przeciwpasożytniczy, który należy do grupy benzimidazoli. Działa poprzez hamowanie syntezy białek w komórkach pasożytów, co prowadzi do ich śmierci. Jest stosowany głównie w leczeniu inwazji helmintów, takich jak glisty, tasiemce oraz niektóre pasożyty jednokomórkowe. Flubendazol jest dostępny w różnych postaciach, w tym tabletek i zawiesin, co ułatwia jego podawanie. Lek ten charakteryzuje się niską toksycznością dla ludzi i zwierząt, co czyni go bezpiecznym środkiem do stosowania w terapii. Flubendazol wchłania się słabo z przewodu pokarmowego, a jego działanie może być wydłużone dzięki długiemu okresowi półtrwania w organizmie. Często stosowany jest w weterynarii, ale również znajduje zastosowanie w medycynie ludzkiej, zwłaszcza w krajach o wysokiej częstości występowania chorób pasożytniczych. Mimo swojej skuteczności, flubendazol może powodować pewne działania niepożądane, takie jak bóle głowy, problemy żołądkowo-jelitowe czy reakcje alergiczne. W związku z tym, jak każdy lek, powinien być stosowany zgodnie z zaleceniami lekarza. >>>
Iwermektyna
Iwermektyna (łac. ivermectinum) – mieszanina dwóch wielofunkcyjnych organicznych związków chemicznych pochodzenia półsyntetycznego, pochodnych jednego z produktów fermentacji Streptomyces avermitilis. Stosowana jako ogólnoustrojowy lek przeciwrobaczy u zwierząt i u ludzi, szczególnie w leczeniu onchocerkozy (ślepoty rzecznej) oraz miejscowo w leczeniu trądziku różowatego. >>>
Iwermektyna stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: gnatostomoza, glistnica, trichurioza, wszawica, Świerzb, Ślepota rzeczna, węgorczyca.
Mebendazol
Mebendazol – organiczny związek chemiczny, lek przeciwrobaczy stosowany w zarażeniu obleńcami i niektórymi płazińcami. >>>
Mebendazol stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: ankylostomatoza, glistnica, trichurioza, owsica, węgorczyca.
* Nie stosuj żadnego z wymienionych lekarstw lub terapii bez konsultacji z lekarzem.
Anisakioza - do jakiego lekarza się udać?
Choroby zakaźne
Choroby zakaźne to specjalizacja lekarska zajmująca się diagnostyką i leczeniem zakażeń. Praktyka specjalisty w zakresie chorób zakaźnych polega na zarządzaniu zakażeniami szpitalnymi (nabytymi w trakcie opieki zdrowotnej) lub zakażeniami nabytymi w społeczności i jest historycznie związana z higieną, epidemiologią, mikrobiologią kliniczną, medycyną podróży i medycyną tropikalną. >>>
Choroby zakaźne to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: biegunka, przeziębienie, angina, grypa, zapalenie płuc, zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, tungoza, muszyca, malaria, leiszmanioza, Śpiączka afrykańska, choroba Chagasa, schistosomatoza, klonorchoza, fascjoloza, fasciolopsoza, toksokaroza, gnatostomoza, stopa madurska, Świnka, lobomykoza, mononukleoza zakaźna, rinosporydioza, nagminna pleurodynia, alleszerioza, grzybica skóry, geotrychoza, Łupież pstry, grzybica czarna, piedra biała, piedra czarna, kokcydioidomikoza, histoplazmoza, parakokcydioidomikoza, sporotrychoza, aspergiloza, kryptokokoza, mukormykoza, gorączka Lassa, aIDS, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, opryszczka, ospa wietrzna, półpasiec.
Gastroenterologia
Gastroenterologia to dział medycyny zajmujący się diagnostyką i leczeniem chorób układu pokarmowego. Specjaliści w tej dziedzinie, zwani gastroenterologami, badają schorzenia związane z przełykiem, żołądkiem, jelitami, wątrobą, trzustką oraz pęcherzykiem żółciowym. Gastroenterologia obejmuje zarówno choroby zapalne, takie jak zapalenie jelita grubego, jak i zaburzenia funkcjonalne, takie jak zespół jelita drażliwego. W ramach gastroenterologii wykonuje się różnorodne procedury diagnostyczne, takie jak endoskopia, kolonoskopia czy ultrasonografia, które pozwalają na ocenę stanu narządów pokarmowych oraz wykrywanie ewentualnych patologii. Leczenie schorzeń układu pokarmowego może obejmować zarówno farmakoterapię, jak i interwencje chirurgiczne, w zależności od rodzaju i ciężkości choroby. Gastroenterologia odgrywa kluczową rolę w utrzymaniu zdrowia układu pokarmowego i poprawie jakości życia pacjentów z problemami trawiennymi. >>>
Gastroenterologia to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: marskość wątroby, kamica żółciowa, zapalenie pęcherzyka żółciowego, ostre zapalenie trzustki, choroba Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba uchyłkowa jelit, zespół jelita drażliwego, zaparcia, biegunka, szczelina odbytu, przetoka okołoodbytnicza, zapalenie otrzewnej, alkoholowe zapalenie wątroby, zapalenie języka, choroba refluksowa przełyku, choroba wrzodowa, przepuklina pępowinowa, przepuklina udowa, Żylaki przełyku, hemoroidy, zespół Fanconiego-Bickela, zespół Plummera-Vinsona, rak żołądka, nowotwór jelita cienkiego, rak jelita grubego, rak odbytu, rak dróg żółciowych, rak pęcherzyka żółciowego, rak trzustki, rak przełyku, wirusowe zapalenie wątroby typu B, wirusowe zapalenie wątroby typu C, trichurioza, kandydoza, pełzakowica, izosporoza, kryptosporydioza, giardioza, salmonelloza, dyzenteria, tasiemczyca.
Parazytologia
Parazytologia to nauka o pasożytach, ich żywicielach i relacjach między nimi. Jako dyscyplina biologiczna, zakres parazytologii nie jest określony przez dany organizm lub środowisko, ale przez ich sposób życia. Oznacza to, że stanowi ona syntezę innych dyscyplin i czerpie techniki z takich dziedzin jak biologia komórki, bioinformatyka, biochemia, biologia molekularna, immunologia, genetyka, ewolucja i ekologia. >>>
Parazytologia to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: akantocefaloza, malaria, choroba Chagasa, schistosomatoza, klonorchoza, fascjoloza, fasciolopsoza, Łupież pstry, rinosporydioza, ankylostomatoza, trichurioza, sarkocystoza, tasiemczyca.
Bibliografia:
- Identyfikator z baz danych dotyczących genomów, ścieżek enzymatycznych i biologicznych substancji chemicznych (ENG)
- Anisakioza w bazie danych amerykańskiego National Cancer Institute (ENG)
- Anisakioza w bazie rzadkich i genetycznych chorób GARD amerykańskiego Narodowego Instytutu Zdrowia (ENG)
Borelioza
Bezsenność
Choroba moyamoya
Wirusowe zapalenie wątroby typu C
Zespół Lermoyeza
Rak piersi
Zawał mózgu
Czerniak