Dur brzuszny

Co to jest dur brzuszny?

Dur brzuszny, zwany dawniej tyfusem lub tyfusem brzusznym to choroba zakaźna o podłożu bakteryjnym, wywoływana przez spożycie żywności lub napojów skażonych bakteriami Salmonella typhi. Choroba ta jest powszechna w krajach rozwijających się i może być leczona antybiotykami.

Dur brzuszny według naukowych faktów medycznych. Opieramy się tylko na źródłach medycznych, poniższe dane pochodzą ze sprawdzonych baz medycznych. Gorąco odradzamy powierzanie swojego zdrowia szarlatanom i niesprawdzonym źródłom.

Klasyfikacja duru brzusznego

ICD-10: A01.001.0
ICD-10-CM: A01.0
ICD-10-CM: A01.00
ICD-11: 1528414070
ICD-9: 002002
ICD-9-CM: 002.0

Minimalny okres inkubacji u ludzi: 7 dni

Maksymalny okres inkubacji u ludzi: 30 dni

Możliwe objawy duru brzusznego

• Bezsenność

  Bezsenność to zaburzenie snu, w którym pacjenci mają problemy z zasypianiem. Po bezsenności zwykle następuje senność w ciągu dnia, niska energia, drażliwość i przygnębiony nastrój. Może powodować zwiększone ryzyko kolizji pojazdów mechanicznych, a także problemy z koncentracją i uczeniem się. Bezsenność może być krótkotrwała, trwająca kilka dni lub tygodni, lub długotrwała, trwająca ponad miesiąc. >>>

  Bezsenność to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: zaburzenia afektywne dwubiegunowe, fasciolopsoza, pappataci, ornitoza, tyfus plamisty, wścieklizna, wszawica.

• Biegunka

  Biegunka jest stanem oddawania co najmniej trzech luźnych, płynnych lub wodnistych wypróżnień każdego dnia. Często trwa przez kilka dni i może powodować odwodnienie z powodu utraty płynów. Objawy odwodnienia często zaczynają się od utraty normalnej rozciągliwości skóry i drażliwego zachowania. Może to postępować do zmniejszonego oddawania moczu, utraty koloru skóry, szybkiej akcji serca i spadku reaktywności w miarę nasilania się. >>>

  Biegunka to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: choroba uchyłkowa jelit, zespół jelita drażliwego, biegunka, choroba Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, nietolerancja laktozy, schistosomatoza, klonorchoza, fascjoloza, fasciolopsoza, anisakioza, gorączka Lassa, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, aIDS, ornitoza, gorączka Q, choroba Heinego-Medina, dur powrotny, gorączka okopowa, zespół wstrząsu toksycznego, jersinioza, listerioza, tularemia, wąglik, melioidoza, glistnica, trichurioza, pełzakowica, sarkocystoza, izosporoza, kryptosporydioza, giardioza, hymenolepidoza, odra, sARS, cholera, salmonelloza, dyzenteria, tasiemczyca, dyfilobotrioza, węgorczyca.

• Bladość

  Blady kolor skóry może być spowodowany chorobą, wstrząsem emocjonalnym lub stresem, stosowaniem środków stymulujących lub niedokrwistością i jest wynikiem zmniejszonej ilości oksyhemoglobiny, a także może być widoczny jako bladość spojówek oczu w badaniu fizycznym. >>>

  Bladość to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: hipotensja, niedokrwistość, talasemia, zespół mielodysplastyczny, niedokrwistość aplastyczna.

• Ból głowy

  Ból głowy jest objawem bólu w obrębie twarzy, głowy lub szyi. Może występować jako migrena, napięciowy ból głowy lub klasterowy ból głowy. U osób z silnymi bólami głowy istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia depresji. Bóle głowy mogą występować w wyniku wielu schorzeń. Istnieje wiele różnych systemów klasyfikacji bólów głowy. >>>

  Ból głowy to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: przeziębienie, zapalenie zatok przynosowych, ostre zapalenie gardła, angina, grypa, polip nosa, nadciśnienie tętnicze, krwotok podpajęczynówkowy, krwotok śródmózgowy, wodogłowie, migrena, bezdech senny, bezsenność, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, niedoczynność przytarczyc, niedokrwistość, methemoglobinemia, nadkrwistość, gruczolak przysadki, glejak wielopostaciowy, Śpiączka afrykańska, toksokaroza, czerwienica prawdziwa, nadpłytkowość samoistna, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, ospa wietrzna, półpasiec, pappataci, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, gorączka Q, japońskie zapalenie mózgu, zapalenia mózgu doliny Murray, kleszczowe zapalenie mózgu, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, gorączka O’nyong-nyong, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka Zachodniego Nilu, gorączka doliny Rift, dur powrotny, borelioza, ornitoza, tyfus plamisty, bartoneloza, choroba Carrióna.

• Bradykardia

  Bradykardia (również bradykardia zatokowa) to powolna spoczynkowa częstość akcji serca, powszechnie poniżej 60 uderzeń na minutę (BPM), określana na podstawie elektrokardiogramu. Uważa się ją za normalną częstość akcji serca podczas snu, u młodych i zdrowych lub starszych dorosłych oraz u sportowców. >>>

  Bradykardia to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: pappataci, Żółta gorączka, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, ornitoza, gorączka Q, denga.

• Ciągła gorączka

  Ciągła gorączka to stan, w którym temperatura ciała utrzymuje się na podwyższonym poziomie, zazwyczaj powyżej 38°C, przez dłuższy czas, często przez kilka dni lub tygodni. W przeciwieństwie do gorączki przerywanej, w której temperatura zmienia się w cyklach, w przypadku gorączki ciągłej nie występują znaczące wahania. Ciągła gorączka może być wynikiem różnych procesów patologicznych, takich jak infekcje bakteryjne, wirusowe, grzybicze, a także choroby autoimmunologiczne, nowotwory czy reakcje na leki. Często towarzyszą jej inne objawy, takie jak dreszcze, poty, osłabienie, bóle mięśni czy utrata apetytu. Diagnostyka ciągłej gorączki obejmuje szczegółowy wywiad lekarski, badanie fizykalne oraz szereg badań laboratoryjnych i obrazowych, aby ustalić przyczynę podwyższonej temperatury. Leczenie opiera się na zidentyfikowanej przyczynie, co może obejmować antybiotyki w przypadku infekcji bakteryjnych, leki przeciwzapalne lub inne terapie specyficzne dla danej choroby. Ciągła gorączka może wskazywać na poważny stan zdrowia, dlatego ważne jest monitorowanie objawów i konsultacja z lekarzem w celu wdrożenia odpowiednich działań diagnostycznych i terapeutycznych. >>>

  Ciągła gorączka to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: bruceloza.

• Hepatomegalia

  Hepatomegalia to stan chorobowo powiększonej wątroby. >>>

  Hepatomegalia to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: rak wątrobowokomórkowy, malaria, leiszmanioza, choroba Chagasa, fascjoloza, toksokaroza, mononukleoza zakaźna, Żółta gorączka, wirusowe zapalenie wątroby typu B, wirusowe zapalenie wątroby typu E, ornitoza, gorączka Q, gorączka Zachodniego Nilu, gorączka okopowa, jersinioza, listerioza, tularemia, bruceloza, pełzakowica, toksoplazmoza, bąblowica, węgorczyca.

• Krwawienie z przewodu pokarmowego

  Krwawienie z przewodu pokarmowego jest objawem zaburzeń w przewodzie pokarmowym. Krew często pojawia się w stolcu lub wymiocinach, ale nie zawsze jest widoczna, choć może powodować, że stolec będzie wyglądał na czarny lub smolisty. Poziom krwawienia może wahać się od łagodnego do ciężkiego i może zagrażać życiu. >>>

  Krwawienie z przewodu pokarmowego to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: choroba von Willebranda, rak żołądka.

• Leukopenia

  Leukopenia (z greckiego λευκός (leukos) 'biały', oraz πενία (penia) 'niedobór') to spadek liczby leukocytów (WBC). Znajdujące się we krwi, są białymi krwinkami i stanowią podstawową obronę organizmu przed infekcją. Tak więc stan leukopenii naraża pacjenta zwiększone ryzyko infekcji. >>>

  Leukopenia to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: zespół Felty’ego, argentyńska gorączka krwotoczna.

• Perforacja jelit

  Perforacja jelita, definiowana jako utrata ciągłości ściany jelita, jest potencjalnie wyniszczającym powikłaniem, które może być wynikiem wielu procesów chorobowych. >>>

• Rozdęcie brzucha

  Rozdęcie brzucha występuje, gdy substancje, takie jak powietrze (gaz) lub płyn, gromadzą się w brzuchu powodując jego rozszerzenie. >>>

• Skrajne wyczerpanie

  >>>

• Splenomegalia

  Splenomegalia to powiększenie śledziony. >>>

  Splenomegalia to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: zespół Felty’ego, ostra białaczka szpikowa, malaria, leiszmanioza, choroba Chagasa, mononukleoza zakaźna, Żółta gorączka, wirusowe zapalenie wątroby typu B, gorączka Zachodniego Nilu, ornitoza, gorączka Q, gorączka okopowa, listerioza, tularemia, bruceloza, nosacizna, toksoplazmoza.

• Urojenia

  Urojenia to fałszywe przekonania, które są silnie utrzymywane przez osobę, mimo że są w sprzeczności z rzeczywistością i nie mają podstaw w faktach. Z medycznego punktu widzenia, urojenia są często objawem zaburzeń psychicznych, takich jak schizofrenia, zaburzenia afektywne dwubiegunowe czy ciężkie depresje. Mogą przybierać różne formy, w tym urojenia prześladowcze, wielkościowe, czy urojeniowe przekonania o wpływie zewnętrznym. Osoby z urojeniami mogą być przekonane, że są kontrolowane przez siły zewnętrzne, że mają specjalne moce lub że są obiektami spisku. Urojenia różnią się od halucynacji, które dotyczą zmysłów, ponieważ dotyczą myśli i przekonań. W leczeniu urojeni często stosuje się psychoterapię oraz leki przeciwpsychotyczne, które mogą pomóc w stabilizacji stanu psychicznego pacjenta i redukcji objawów. Ważne jest, aby diagnoza i terapia były prowadzone przez specjalistów w dziedzinie zdrowia psychicznego. >>>

  Urojenia to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: zaburzenia afektywne dwubiegunowe, tyfus plamisty, zapalenia mózgu doliny Murray.

• Wysypka

  Wysypka to każdy obszar podrażnionej lub obrzękniętej skóry na Twoim ciele. Wysypki są często swędzące i bolesne i mogą pojawiać się w różny sposób na różnych odcieniach skóry. >>>

  Wysypka to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: gorączka reumatyczna, fascjoloza, mononukleoza zakaźna, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, opryszczka, rumień zakaźny, aIDS, pappataci, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, omska gorączka krwotoczna, dur powrotny, gorączka Q, gorączka O’nyong-nyong, gorączka Zachodniego Nilu, gorączka doliny Rift, bartoneloza, choroba Carrióna, gorączka okopowa, gorączka plamicowa brazylijska, szkarlatyna, leptospiroza, jersinioza, tularemia, dżuma, kandydoza, Świerzb, ospa prawdziwa, dyfilobotrioza, Ślepota rzeczna, różyczka.

• Zaparcie

  Zaparcie to stan, w którym osoba ma utrudnione lub rzadkie wypróżnienia. O zatwardzeniu mówimy, gdy wypróżnienia powodują oddawanie niewielkich ilości twardego, suchego stolca, zwykle mniej niż trzy razy w tygodniu. Jednak normalna eliminacja stolca może polegać na wypróżnieniu trzy razy dziennie lub trzy razy w tygodniu; zależy to od osoby. >>>

  Zaparcie to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: choroba Crohna, choroba uchyłkowa jelit, zespół jelita drażliwego, niedoczynność tarczycy, ornitoza, owsica.

• Zmęczenie

  Zmęczenie to termin używany do opisania ogólnego uczucia zmęczenia lub braku energii. Nie jest to to samo, co zwykła senność. >>>

  Zmęczenie to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: pęcherzyca, rumień guzowaty, reaktywne zapalenie stawów, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, pylica płuc, choroba Crohna, tętniak, hipotensja, ostre zapalenie gardła, grypa, ostre zapalenie oskrzeli, rozedma płuc, gorączka reumatyczna, nadciśnienie tętnicze, wypadanie płatka zastawki mitralnej, niedomykalność zastawki aortalnej, zapalenie mięśnia sercowego, kardiomiopatia rozstrzeniowa, kardiomiopatia przerostowa, kardiomiopatia restrykcyjna, bezdech senny, choroba Pompego, amyloidoza, zaburzenia afektywne dwubiegunowe, zaburzenia depresyjne, niedoczynność tarczycy, choroba Hashimoto, niedoczynność przytarczyc, otyłość, ostra białaczka limfoblastyczna, chłoniak grudkowy, szpiczak mnogi, ostra białaczka szpikowa, niedokrwistość, methemoglobinemia, nadkrwistość, chłoniak Hodgkina, rak jajnika, rak nerki, gruczolak przysadki, rak tarczycy, rak żołądka, rak odbytu, talasemia, rak dróg żółciowych, rak płuc, czerwienica prawdziwa, zespół mielodysplastyczny, mielofibroza, nadpłytkowość samoistna.

Możliwe przyczyny duru brzusznego

• Salmonella enterica

  Salmonella enterica (dawniej Salmonella choleraesuis) to pręcikowa, flagowa, fakultatywna beztlenowa, gram-ujemna bakteria i gatunek rodzaju Salmonella. Szereg jej serotypów jest groźnymi patogenami człowieka. >>>

Badania rozpoznające

• Badanie fizykalne

  W badaniu fizycznym, badaniu lekarskim lub badaniu klinicznym lekarz bada pacjenta pod kątem ewentualnych oznak lub objawów choroby. Zazwyczaj składa się ono z serii pytań dotyczących historii choroby pacjenta, po których następuje badanie na podstawie zgłoszonych objawów. >>>

  Badanie fizykalne to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: zespół jelita drażliwego, przepuklina pępowinowa, angina, grypa, gorączka reumatyczna, zwężenie zastawki aortalnej, anoreksja, migrena, mukowiscydoza, chłoniak Hodgkina, chłoniak grudkowy, sarkoidoza, rak nerki, mięśniakomięsak prążkowanokomórkowy, rak tarczycy, rak kości, mięsak Kaposiego, rak odbytu, rak wątrobowokomórkowy, leiszmanioza, Śpiączka afrykańska, choroba Chagasa, mononukleoza zakaźna, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, ospa wietrzna, krowianka, mięczak zakaźny, rumień zakaźny, pappataci, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, pinta, borelioza, ornitoza, tyfus plamisty, choroba Heinego-Medina, zapalenia mózgu doliny Murray, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, malinica, wrzód weneryczny, nokardioza, gorączka okopowa, róża, gorączka plamicowa brazylijska, tężec.

• ELISA

  Test immunologiczny ELISA (ang. enzyme-linked immunosorbent assay) jest powszechnie stosowanym testem biochemii analitycznej, opisanym po raz pierwszy przez Evę Engvall i Petera Perlmanna w 1971 roku. Test wykorzystuje fazę stałą typu enzymatycznego testu immunologicznego (EIA) do wykrywania obecności ligandu (zwykle białka) w płynnej próbce przy użyciu przeciwciał skierowanych przeciwko białku, które ma być mierzone. Test ELISA jest stosowany jako narzędzie diagnostyczne w medycynie, patologii roślin i biotechnologii, a także jako kontrola jakości w różnych gałęziach przemysłu. >>>

  ELISA to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: anisakioza, gnatostomoza, leiszmanioza, mononukleoza zakaźna, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, ospa wietrzna, rumień zakaźny, wirusowe zapalenie wątroby typu B, wirusowe zapalenie wątroby typu C, wirusowe zapalenie wątroby typu E, aIDS, gorączka Zachodniego Nilu, gorączka doliny Rift, gorączka Oropouche, borelioza, ornitoza, tyfus plamisty, gorączka Q, japońskie zapalenie mózgu, zapalenia mózgu doliny Murray, kleszczowe zapalenie mózgu, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, gorączka okopowa, legionelloza, leptospiroza, jersinioza, listerioza, tularemia, bruceloza, dżuma, pełzakowica, kryptosporydioza, giardioza, odra, toksoplazmoza, bąblowica, węgorczyca, denga.

• Kultura mikroorganizmów

  Hodowla mikrobiologiczna, inaczej kultura bakteryjna, to metoda namnażania organizmów drobnoustrojów poprzez umożliwienie im rozmnażania się we wcześniej ustalonym podłożu hodowlanym w kontrolowanych warunkach laboratoryjnych. Hodowle mikroorganizmów są podstawową i bazową metodą diagnostyczną stosowaną jako narzędzie badawcze w biologii molekularnej. >>>

  Kultura mikroorganizmów to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, wrzód weneryczny, rzeżączka, nokardioza, legionelloza, gorączka plamicowa brazylijska, tężec, błonica, jersinioza, listerioza, tularemia, wąglik, bruceloza, nosacizna, melioidoza, dżuma, cholera, salmonelloza.

• Morfologia krwi

  Pełna morfologia krwi (CBC) jest badaniem krwi używanym do oceny ogólnego stanu zdrowia i wykrywania szerokiego zakresu zaburzeń, w tym anemii, infekcji i białaczki. Badanie pełnej morfologii krwi mierzy kilka składników i cech Twojej krwi. >>>

  Morfologia krwi to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: wrzodziejące zapalenie jelita grubego, Żylaki przełyku, grypa, zapalenie płuc, cukrzyca typu 1, cukrzyca typu 2, ostra białaczka szpikowa, przewlekła białaczka szpikowa, anisakioza, zespół mielodysplastyczny, gammapatia monoklonalna, mononukleoza zakaźna, choroba lasu Kyasanur, gorączka krwotoczna Ebola, pappataci, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, ornitoza, tyfus plamisty, gorączka Q, zapalenia mózgu doliny Murray, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, gorączka okopowa, legionelloza, leptospiroza, jersinioza, listerioza, wąglik, nosacizna, tularemia, glistnica, pełzakowica, izosporoza, kryptosporydioza, cholera, dyfilobotrioza, węgorczyca.

• Reakcja łańcuchowa polimerazy

  Łańcuchowa reakcja polimerazy (PCR) jest metodą szeroko stosowaną do szybkiego tworzenia milionów do miliardów kopii (kompletnych lub częściowych) określonej próbki DNA, pozwalając naukowcom na pobranie bardzo małej próbki DNA i wzmocnienie jej (lub jej części) do wystarczająco dużej ilości, aby badać szczegółowo. PCR został wynaleziony w 1983 roku przez amerykańskiego biochemika Kary'ego Mullisa w Cetus Corporation; Mullis i biochemik Michael Smith, którzy opracowali inne istotne sposoby manipulacji DNA, zostali wspólnie nagrodzeni Nagrodą Nobla w dziedzinie chemii w 1993 roku. PCR jest podstawą wielu procedur stosowanych w testach i badaniach genetycznych, w tym analizy starożytnych próbek DNA i identyfikacji czynników zakaźnych. Stosując PCR, kopie bardzo małych ilości sekwencji DNA są wykładniczo wzmacniane w serii cykli zmian temperatury. PCR jest obecnie powszechną i często niezbędną techniką stosowaną w medycznych badaniach laboratoryjnych w szerokim zakresie zastosowań, w tym w badaniach biomedycznych i kryminalistyce. >>>

  Reakcja łańcuchowa polimerazy to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, malaria, leiszmanioza, anisakioza, toksokaroza, mononukleoza zakaźna, Żółta gorączka, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, rumień zakaźny, wirusowe zapalenie wątroby typu B, wirusowe zapalenie wątroby typu C, wirusowe zapalenie wątroby typu E, pappataci, ornitoza, gorączka Q, japońskie zapalenie mózgu, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, gorączka Zachodniego Nilu, gorączka doliny Rift, gorączka Oropouche, wrzód weneryczny, kiła, rzeżączka, gorączka okopowa, legionelloza, leptospiroza, jersinioza, listerioza, tularemia, bruceloza, nosacizna, pełzakowica, kryptosporydioza, ospa małpia, sARS, denga.

• Test Widala

  Test Widala, opracowany w 1896 roku i nazwany tak od nazwiska wynalazcy, Georgesa-Fernanda Widala, jest pośrednim testem aglutynacyjnym dla gorączki jelitowej lub gorączki nieokreślonej, w którym bakterie wywołujące dur brzuszny są mieszane z surowicą zawierającą specyficzne przeciwciała uzyskane od zakażonej osoby. >>>

Sposoby leczenia duru brzusznego*

• antybiotyk
• detoks
• dieta
• transfuzja krwi
• operacja

* Nie stosuj żadnego z wymienionych lekarstw lub terapii bez konsultacji z lekarzem.

Stosowane leczenie*

• Amoksycylina

  Amoksycylina jest antybiotykiem stosowanym w leczeniu wielu zakażeń bakteryjnych. Należą do nich między innymi zapalenie ucha środkowego, angina, zapalenie płuc, zakażenia skóry oraz zakażenia dróg moczowych. Przyjmuje się ją doustnie lub rzadziej w formie zastrzyków. >>>

  Amoksycylina stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: zapalenie zatok przynosowych, borelioza, rzeżączka, róża, promienica, różyca, leptospiroza, listerioza, nosacizna.

• Ampicylina

  Ampicylina jest antybiotykiem stosowanym w celu zapobiegania i leczenia wielu zakażeń bakteryjnych, takich jak zakażenia dróg oddechowych, zakażenia dróg moczowych, zapalenie opon mózgowych, salmonelloza i zapalenie wsierdzia. Może być również stosowana w celu zapobiegania zakażeniom paciorkowcem grupy B u noworodków. Stosuje się ją doustnie, we wstrzyknięciu do mięśnia lub dożylnie. Częste działania niepożądane obejmują wysypkę, nudności i biegunkę. Nie powinna być stosowana u osób uczulonych na penicyliny. Poważne działania niepożądane mogą obejmować zapalenie jelita grubego wywołane przez Clostridium difficile lub anafilaksję. Chociaż można ją stosować u osób z problemami z nerkami, może być konieczne zmniejszenie dawki. Jej stosowanie w czasie ciąży i karmienia piersią wydaje się być ogólnie bezpieczne. >>>

  Ampicylina stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: rzeżączka, róża, gorączka plamicowa brazylijska, błonica, promienica, listerioza, nosacizna.

• Aztreonam

  Aztreonam, sprzedawany między innymi pod nazwą handlową Azactam, jest antybiotykiem stosowanym przede wszystkim w leczeniu zakażeń wywołanych przez bakterie gram-ujemne, takie jak Pseudomonas aeruginosa. Mogą to być zakażenia kości, zapalenie błony śluzowej macicy, zakażenia wewnątrzbrzuszne, zapalenie płuc, zakażenia dróg moczowych i sepsa. Podaje się go we wstrzyknięciu dożylnym lub domięśniowym albo w inhalacji. >>>

  Aztreonam stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: mukowiscydoza, sepsa.

• Azytromycyna

  Azytromycyna jest lekiem z grupy antybiotyków stosowanym w leczeniu wielu zakażeń bakteryjnych. Obejmuje to zapalenie ucha środkowego, anginę, zapalenie płuc, biegunkę podróżnych i niektóre inne zakażenia jelitowe. Wraz z innymi lekami może być również stosowany w przypadku malarii. Może być przyjmowany doustnie lub dożylnie w dawkach raz na dobę. >>>

  Azytromycyna stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: zapalenie zatok przynosowych, ostre zapalenie gardła, angina, zapalenie płuc, pinta, borelioza, ornitoza, gorączka Q, malinica, wrzód weneryczny, kiła, legionelloza, gorączka okopowa, róża, błonica, trąd, listerioza, izosporoza, kryptosporydioza, ziarniniak pachwinowy.

• Cefiksym

  Cefiksym, sprzedawany między innymi pod nazwą handlową Suprax, jest antybiotykiem stosowanym w leczeniu wielu infekcji bakteryjnych. Infekcje te obejmują zapalenie ucha środkowego, anginę, zapalenie płuc, infekcje dróg moczowych, rzeżączkę i boreliozę. W przypadku rzeżączki zazwyczaj wymagana jest tylko jedna dawka.[ W Stanach Zjednoczonych jest to lek drugiego rzutu w stosunku do ceftriaksonu w leczeniu rzeżączki. Przyjmowany jest doustnie. >>>

  Cefiksym stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: ostre zapalenie oskrzeli, rzeżączka, róża.

• Cefotaksym

  Cefotaksym jest antybiotykiem stosowanym w leczeniu wielu zakażeń bakteryjnych u ludzi, innych zwierząt i w roślinnych hodowlach. U ludzi stosowany jest w leczeniu zakażeń stawów, zapalenia miednicy, zapalenia opon mózgowych, zapalenia płuc, zakażeń dróg moczowych, sepsy, rzeżączki i zapalenia tkanki łącznej. >>>

  Cefotaksym stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: zapalenie otrzewnej, rzeżączka, róża, sepsa, leptospiroza.

• Ceftriakson

  Ceftriakson, sprzedawany pod nazwą handlową Rocephin, jest antybiotykiem cefalosporynowym trzeciej generacji stosowanym w leczeniu wielu zakażeń bakteryjnych. Należą do nich zakażenia ucha środkowego, zapalenie wsierdzia, zapalenie opon mózgowych, zapalenie płuc, zakażenia kości i stawów, zakażenia wewnątrzbrzuszne, zakażenia skóry, zakażenia dróg moczowych, rzeżączka i choroba zapalna miednicy. Jest również czasami stosowany przed operacją i po ranie kąsanej, aby zapobiec zakażeniu. Ceftriakson może być podawany we wstrzyknięciu do żyły lub do mięśnia. >>>

  Ceftriakson stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: zapalenie otrzewnej, zapalenie płuc, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, borelioza, wrzód weneryczny, kiła, rzeżączka, gorączka okopowa, róża, sepsa, różyca, leptospiroza, jersinioza.

• Cyprofloksacyna

  Cyprofloksacyna jest antybiotykiem z grupy fluorochinolonów stosowanym w leczeniu wielu zakażeń bakteryjnych. Należą do nich m.in. zakażenia kości i stawów, zakażenia wewnątrzbrzuszne, niektóre rodzaje biegunek zakaźnych, zakażenia dróg oddechowych, zakażenia skóry, dur brzuszny i zakażenia dróg moczowych. W przypadku niektórych zakażeń jest stosowana dodatkowo do innych antybiotyków. Może być przyjmowana doustnie, w postaci kropli do oczu, kropli do uszu lub dożylnie. >>>

  Cyprofloksacyna stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: zapalenie zatok przynosowych, zapalenie płuc, perlak, wrzód weneryczny, rzeżączka, róża, legionelloza, jersinioza, tularemia, wąglik, dyzenteria, ziarniniak pachwinowy.

• DL-ofloksacyna

  Ofloksacyna jest antybiotykiem chinolonowym przydatnym w leczeniu wielu zakażeń bakteryjnych. Po przyjęciu doustnym lub wstrzyknięciu do żyły, są to: zapalenie płuc, zapalenie tkanki łącznej, zakażenia dróg moczowych, zapalenie gruczołu krokowego, dżuma i niektóre rodzaje biegunki zakaźnej. Inne zastosowania, wraz z innymi lekami, obejmują leczenie wielolekoopornej gruźlicy. Krople do oczu mogą być stosowane w przypadku powierzchownego zakażenia bakteryjnego oka, a krople do uszu mogą być stosowane w przypadku zapalenia ucha środkowego, gdy występuje otwór w błonie bębenkowej. >>>

  DL-ofloksacyna stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: ostre zapalenie oskrzeli, zapalenie ucha zewnętrznego, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, gorączka Q, rzeżączka, róża, trąd.

• Gatifloksacyna

  Gatifloksacyna (nazwy handlowe Gatiflo, Tequin i Zymar) jest antybiotykiem z rodziny fluorochinolonów czwartej generacji. >>>

  Gatifloksacyna stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: rzeżączka, legionelloza.

• Imipenem

  Imipenem jest dożylnym antybiotykiem β-laktamowym odkrytym przez naukowców firmy Merck: Burtona Christensena, Williama Leanza i Kennetha Wildongera w połowie lat 70. XX w. Karbapenemy są wysoce odporne na enzymy β-laktamazy wytwarzane przez wiele lekoopornych bakterii Gram-ujemnych, przez co odgrywają kluczową rolę w leczeniu zakażeń nie poddających się łatwo działaniu innych antybiotyków. >>>

  Imipenem stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: sepsa.

• L-ofloksacyna

  Lewofloksacyna jest lekiem z grupy antybiotyków. Stosowana jest w leczeniu wielu infekcji bakteryjnych, w tym ostrego bakteryjnego zapalenia zatok, zapalenia płuc, H. pylori (w połączeniu z innymi lekami), infekcji dróg moczowych, przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego i niektórych rodzajów zapalenia żołądka i jelit. Wraz z innymi antybiotykami może być stosowany w leczeniu gruźlicy, zapalenia opon mózgowych lub choroby zapalnej miednicy. Stosowanie jest ogólnie zalecane tylko wtedy, gdy inne opcje nie są dostępne. >>>

  L-ofloksacyna stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: zapalenie zatok przynosowych, ostre zapalenie oskrzeli, perlak, legionelloza.

• Pefloksacyna

  Pefloksacyna jest antybiotykiem chinolonowym stosowanym w leczeniu zakażeń bakteryjnych. Pefloksacyna nie została zatwierdzona do stosowania w Stanach Zjednoczonych. >>>

  Pefloksacyna stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: gorączka Q, jersinioza.


* Nie stosuj żadnego z wymienionych lekarstw lub terapii bez konsultacji z lekarzem.

Dur brzuszny - do jakiego lekarza się udać?

• Choroby zakaźne

  Choroby zakaźne to specjalizacja lekarska zajmująca się diagnostyką i leczeniem zakażeń. Praktyka specjalisty w zakresie chorób zakaźnych polega na zarządzaniu zakażeniami szpitalnymi (nabytymi w trakcie opieki zdrowotnej) lub zakażeniami nabytymi w społeczności i jest historycznie związana z higieną, epidemiologią, mikrobiologią kliniczną, medycyną podróży i medycyną tropikalną. >>>

  Choroby zakaźne to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: biegunka, przeziębienie, angina, grypa, zapalenie płuc, zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, fasciolopsoza, anisakioza, toksokaroza, gnatostomoza, tungoza, muszyca, malaria, leiszmanioza, Śpiączka afrykańska, choroba Chagasa, schistosomatoza, klonorchoza, fascjoloza, sporotrychoza, aspergiloza, kryptokokoza, mukormykoza, stopa madurska, Świnka, lobomykoza, mononukleoza zakaźna, rinosporydioza, nagminna pleurodynia, alleszerioza, grzybica skóry, geotrychoza, Łupież pstry, grzybica czarna, piedra biała, piedra czarna, kokcydioidomikoza, histoplazmoza, parakokcydioidomikoza, rumień zakaźny, pappataci, wirusowe zapalenie wątroby typu B, Żółta gorączka, wirusowe zapalenie wątroby typu C, argentyńska gorączka krwotoczna, wirusowe zapalenie wątroby typu E, gorączka Lassa, aIDS, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska.

• Epidemiologia

  Epidemiologia to dział medycyny zajmujący się badaniem rozkładu i uwarunkowań zdrowia oraz chorób w populacjach. Analizuje czynniki wpływające na zdrowie ludzi, w tym czynniki biologiczne, środowiskowe, społeczne i behawioralne. Epidemiolodzy prowadzą badania mające na celu identyfikację przyczyn chorób, ich częstości występowania oraz skutków. Dzięki tym badaniom możliwe jest opracowywanie strategii zapobiegawczych, a także ocena skuteczności interwencji zdrowotnych. Dział ten odgrywa kluczową rolę w monitorowaniu epidemii, analizie trendów zdrowotnych oraz w planowaniu polityki zdrowotnej. Epidemiologia jest niezbędna w walce z chorobami zakaźnymi, przewlekłymi oraz w ocenie wpływu czynników ryzyka na zdrowie populacji. >>>

  Epidemiologia to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: Śpiączka afrykańska, schistosomatoza, tungoza, akantocefaloza, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, pappataci, dur powrotny, tyfus plamisty, gorączka Q, gorączka O’nyong-nyong, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka Oropouche, malinica, choroba Carrióna, gorączka plamicowa brazylijska, tężec, gorączka od ugryzienia szczura, leptospiroza, cholera drobiu, jersinioza, tularemia, dżuma, ospa małpia, cholera, salmonelloza, dyzenteria, ospa prawdziwa, denga, włośnica.

• Medycyna tropikalna

  Medycyna tropikalna to dziedzina medycyny zajmująca się diagnostyką, leczeniem oraz profilaktyką chorób występujących w tropikalnych i subtropikalnych regionach świata. Skupia się na schorzeniach, które są często związane z klimatem, warunkami sanitarnymi oraz stylem życia mieszkańców tych obszarów. Wśród najważniejszych chorób, którymi zajmuje się medycyna tropikalna, znajdują się malaria, denga, żółta febra, wirusowe zapalenie wątroby, a także schorzenia pasożytnicze, takie jak leiszmanioza czy bilharcjoza. Specjaliści z tej dziedziny często pracują w terenach o ograniczonym dostępie do nowoczesnej opieki zdrowotnej, co wymaga dostosowania metod leczenia do lokalnych warunków. Medycyna tropikalna łączy elementy epidemiologii, immunologii, mikrobiologii oraz zdrowia publicznego, aby skutecznie przeciwdziałać chorobom przenoszonym przez wektory, takie jak komary czy kleszcze. Ważnym aspektem medycyny tropikalnej jest także badanie wpływu zmian klimatycznych na rozprzestrzenianie się chorób oraz przygotowywanie odpowiednich strategii interwencji zdrowotnych. Współpraca z organizacjami międzynarodowymi oraz lokalnymi społecznościami jest kluczowa dla skutecznego wdrażania programów zdrowotnych i edukacyjnych, które mają na celu poprawę jakości życia w rejonach dotkniętych chorobami tropikalnymi. >>>

  Medycyna tropikalna to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: malaria, leiszmanioza, Śpiączka afrykańska, choroba Chagasa, schistosomatoza, tungoza, stopa madurska, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, pappataci, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, dur powrotny, tyfus plamisty, gorączka O’nyong-nyong, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka Oropouche, malinica, bartoneloza, choroba Carrióna, gorączka plamicowa brazylijska, leptospiroza, owrzodzenie Buruli, tularemia, melioidoza, dżuma, ankylostomatoza, kryptosporydioza, dyzenteria, wągrzyca, drakunkuloza, Ślepota rzeczna, denga.

Mapa występowania duru brzusznego na świecie

Bibliografia:

• Identyfikator z baz danych dotyczących genomów, ścieżek enzymatycznych i biologicznych substancji chemicznych (ENG)
• Dur brzuszny w bazie U.S. National Library of Medicine (ENG)
• Dur brzuszny na stronach brytyjskiego NHS (ENG)
• Dur brzuszny na stronach Medscape (ENG)
• Dur brzuszny w bazie danych amerykańskiego National Cancer Institute (ENG)
• Dur brzuszny w bazie schorzeń Diseases Database (ENG)
• Dur brzuszny w bazie rzadkich i genetycznych chorób GARD amerykańskiego Narodowego Instytutu Zdrowia (ENG)