Co to jest zawał mięśnia sercowego?
Zawał mięśnia sercowego, znany również jako zawał serca, to stan, w którym dochodzi do zablokowania przepływu krwi do części mięśnia sercowego. Zwykle jest to spowodowane przez zakrzep krwi w jednej z tętnic wieńcowych. Brak dopływu krwi prowadzi do niedotlenienia i martwicy komórek serca, co może powodować ból w klatce piersiowej, duszności i inne objawy. To poważny stan wymagający pilnej interwencji medycznej.
Zawał mięśnia sercowego według naukowych faktów medycznych. Opieramy się tylko na źródłach medycznych, poniższe dane pochodzą ze sprawdzonych baz medycznych. Gorąco odradzamy powierzanie swojego zdrowia szarlatanom i niesprawdzonym źródłom.
Klasyfikacja zawału mięśnia sercowego
ICD-10: I21
ICD-10-CM: I21
ICD-10-CM: I22
ICD-9: 410
Możliwe objawy zawału mięśnia sercowego
Ból w klatce piersiowej
Ból w klatce piersiowej to objaw, który może wynikać z różnych przyczyn, takich jak problemy sercowo-naczyniowe (np. zawał serca), oddechowe (np. zapalenie płuc), gastroenterologiczne (np. refluks żołądkowo-przełykowy) lub kostno-mięśniowe (np. zapalenie mięśni). Jest to często odczuwane jako dyskomfort, ucisk, pieczenie lub ból i wymaga oceny medycznej, aby ustalić dokładną przyczynę. >>>
Ból w klatce piersiowej to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: pylica płuc, grypa, ostre zapalenie oskrzeli, astma, zapalenie osierdzia, wypadanie płatka zastawki mitralnej, niedomykalność zastawki aortalnej, zapalenie mięśnia sercowego, kardiomiopatia rozstrzeniowa, kardiomiopatia restrykcyjna, częstoskurcz nadkomorowy, nadciśnienie tętnicze, chłoniak Hodgkina, rak płuc, międzybłoniak, histoplazmoza, aspergiloza, gorączka Lassa, choroba marburska, gorączka Q, blastomykoza, choroba niedokrwienna serca, idiopatyczne włóknienie płuc.
Dusznica bolesna
Dusznica bolesna, znana również jako dławica piersiowa, to stan charakteryzujący się bólem lub dyskomfortem w klatce piersiowej, który zwykle wynika z niedostatecznego ukrwienia mięśnia sercowego. Jest to najczęściej spowodowane zwężeniem naczyń wieńcowych, co prowadzi do niedotlenienia serca, szczególnie podczas wysiłku fizycznego lub stresu. Dusznica bolesna może występować w różnych formach, takich jak dusznica stabilna (pojawiąjąca się w przewidywalnych okolicznościach) oraz dusznica niestabilna (pojawiąjąca się w spoczynku lub o zwiększonej intensywności). Objawy mogą obejmować ból w klatce piersiowej, promieniujący do ramion, szyi lub pleców, a także duszność. Leczenie może obejmować zmiany stylu życia, leki oraz procedury medyczne, takie jak angioplastyka czy pomostowanie aortalno-wieńcowe. >>>
Dusznica bolesna to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: zwężenie zastawki aortalnej.
Martwica
Martwica, nekroza (stgr. νεκρός „martwy”, łac. necrosis) – ciąg zmian morfologicznych zachodzących po śmierci komórki w żywym organizmie. >>>
Martwica to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: zgorzel gazowa, gorączka plamicowa brazylijska, owrzodzenie Buruli.
Nudności
Nudności to rozproszone uczucie niepokoju i dyskomfortu, czasami postrzegane jako chęć wymiotów. Chociaż nie są bolesne, mogą być wyniszczającym objawem, jeśli są długotrwałe. >>>
Nudności to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: ostre zapalenie trzustki, marskość wątroby, kamica żółciowa, zapalenie pęcherzyka żółciowego, zapalenie wyrostka robaczkowego, choroba uchyłkowa jelit, biegunka, zapalenie otrzewnej, hipotensja, przetoka perylimfatyczna, krwotok podpajęczynówkowy, krwotok śródmózgowy, wodogłowie, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, migrena, glejak wielopostaciowy, rak żołądka, nowotwór jelita cienkiego, rak dróg żółciowych, rak pęcherzyka żółciowego, schistosomatoza, klonorchoza, fascjoloza, fasciolopsoza, anisakioza, gnatostomoza, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, wirusowe zapalenie wątroby typu B, wirusowe zapalenie wątroby typu C, wirusowe zapalenie wątroby typu E, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, ornitoza, gorączka Q, zapalenia mózgu doliny Murray, kleszczowe zapalenie mózgu, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka Zachodniego Nilu, gorączka plamicowa brazylijska, listerioza, tularemia, wąglik, glistnica.
Obrzęk
Obrzęk. zatrzymanie płynów, puchlina, hydropsja - jest gromadzeniem się płynu w tkankach ciała. Najczęściej dotknięte są nogi lub ramiona. Objawy mogą obejmować skórę, która staje się napięta lub sztywna. Inne objawy zależą od przyczyny podstawowej. >>>
Obrzęk to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: zapalenie kaletki maziowej, choroba zwyrodnieniowa stawów, przepuklina pępowinowa, przetoka okołoodbytnicza, Żylaki kończyn dolnych, kardiomiopatia przerostowa, choroba Wilsona, niedoczynność tarczycy, rak kości, rak sromu, gorączka Lassa, włośnica.
Możliwe powikłania
- niewydolność serca
Możliwe przyczyny zawału mięśnia sercowego
Cukrzyca
Cukrzyca może prowadzić do wielu powikłań, w tym uszkodzenia oczu (retinopatia), nerek (nefropatia) i nerwów (neuropatia). Zwiększa ryzyko chorób serca, udaru i chorób naczyń obwodowych. Może również powodować poważne problemy metaboliczne, jak kwasica ketonowa i hipoglikemia, oraz prowadzić do powikłań takich jak stopa cukrzycowa, co grozi infekcjami i amputacjami. >>>
Cukrzyca może powodować również inne choroby, takie jak np.: kamica żółciowa, zawał mózgu, udar mózgu, zapalenie płuc, zaćma, choroba Alzheimera, rak wątrobowokomórkowy, mukormykoza, kandydoza, choroba niedokrwienna serca.
Hipercholesterolemia
Hipercholesterolemia to stan charakteryzujący się podwyższonym poziomem cholesterolu we krwi, co może prowadzić do różnych poważnych chorób. Cholesterol jest substancją tłuszczową niezbędną dla organizmu, ale jego nadmiar, zwłaszcza frakcji LDL (tzw. "zły" cholesterol), może prowadzić do odkładania się blaszek miażdżycowych w naczyniach krwionośnych. W efekcie może to prowadzić do miażdżycy, która zwiększa ryzyko wystąpienia chorób sercowo-naczyniowych, takich jak choroba wieńcowa, zawał serca czy udar mózgu. Hipercholesterolemia może także przyczyniać się do rozwoju choroby tętnic obwodowych, co skutkuje bólem nóg i osłabieniem krążenia w kończynach. Długotrwałe podwyższenie poziomu cholesterolu może również wpływać na funkcjonowanie wątroby, prowadząc do stłuszczenia wątroby oraz zwiększając ryzyko wystąpienia kamicy żółciowej. Dlatego istotne jest monitorowanie poziomu cholesterolu oraz podejmowanie działań mających na celu jego regulację poprzez zdrową dietę, aktywność fizyczną i, w razie potrzeby, farmakoterapię. >>>
Hipercholesterolemia może powodować również inne choroby, takie jak np.: choroba niedokrwienna serca.
Nadciśnienie tętnicze
Nadciśnienie tętnicze to przewlekły stan, w którym ciśnienie krwi w tętnicach jest podwyższone. Uznawane jest za jedną z najpowszechniejszych chorób cywilizacyjnych, a jego występowanie może prowadzić do wielu poważnych komplikacji zdrowotnych. Długotrwałe nadciśnienie tętnicze zwiększa ryzyko wystąpienia chorób sercowo-naczyniowych, w tym choroby wieńcowej, zawału serca oraz udaru mózgu. Może również prowadzić do niewydolności serca, w której serce nie jest w stanie skutecznie pompować krwi, co skutkuje osłabieniem organizmu. Wysokie ciśnienie krwi wpływa także na funkcjonowanie nerek, co może prowadzić do przewlekłej choroby nerek lub ich niewydolności. Dodatkowo, nadciśnienie jest czynnikiem ryzyka rozwoju miażdżycy, co może prowadzić do zwężenia tętnic i ograniczenia przepływu krwi do różnych narządów. Niezbędne jest monitorowanie ciśnienia krwi oraz wprowadzenie odpowiednich zmian w stylu życia lub leczenia, aby zminimalizować ryzyko powikłań związanych z nadciśnieniem tętniczym. >>>
Nadciśnienie tętnicze może powodować również inne choroby, takie jak np.: zawał mózgu, udar mózgu, tętniak, niedomykalność zastawki mitralnej, niedomykalność zastawki aortalnej, kardiomiopatia rozstrzeniowa, kardiomiopatia przerostowa, krwotok podpajęczynówkowy, krwotok śródmózgowy, rak nerki, choroba niedokrwienna serca.
Otyłość
Otyłość jest stanem, w którym nadmiar tkanki tłuszczowej gromadzi się w organizmie. Z medycznego punktu widzenia, otyłość jest uznawana za chorobę przewlekłą, która zwiększa ryzyko wystąpienia wielu poważnych problemów zdrowotnych, takich jak choroby serca, cukrzyca typu 2, nadciśnienie, choroby układu oddechowego, niektóre nowotwory oraz problemy ortopedyczne. Otyłość jest zazwyczaj diagnozowana na podstawie wskaźnika masy ciała (BMI), choć inne czynniki, takie jak rozmieszczenie tkanki tłuszczowej (np. wokół brzucha), także mogą być brane pod uwagę. Leczenie otyłości obejmuje zmiany w stylu życia, takie jak dieta i regularna aktywność fizyczna, oraz w niektórych przypadkach leczenie farmakologiczne lub operacyjne. >>>
Otyłość może powodować również inne choroby, takie jak np.: kamica żółciowa, zapalenie pęcherzyka żółciowego, Łuszczyca, rogowacenie ciemne, dna moczanowa, choroba zwyrodnieniowa stawów, choroba refluksowa przełyku, alkoholowe zapalenie wątroby, Żylaki kończyn dolnych, zawał mózgu, udar mózgu, nadciśnienie tętnicze, zatorowość płucna, bezdech senny, rak nerki, rak żołądka, rak jelita grubego, rak wątrobowokomórkowy, rak przełyku, choroba niedokrwienna serca, kamica nerkowa.
Palenie
Palenie jest jedną z głównych przyczyn śmierci, której można zapobiec na całym świecie i jest przyczyną 15% wszystkich zgonów, z czego 2% stanowią osoby niepalące, które umierają z powodu biernego palenia. W Stanach Zjednoczonych około 500 000 zgonów rocznie przypisuje się chorobom związanym z paleniem tytoniu, a w jednym z ostatnich badań oszacowano, że aż 1/3 męskiej populacji Chin będzie miała znacznie skróconą długość życia z powodu palenia. Palacze płci męskiej i żeńskiej tracą średnio odpowiednio 13,2 i 14,5 roku życia. Co najmniej połowa wszystkich osób palących przez całe życie umiera wcześniej w wyniku palenia. Ryzyko śmierci z powodu raka płuc przed 85 rokiem życia wynosi 22,1% dla palącego mężczyzny i 11,9% dla palącej obecnie kobiety, przy braku konkurencyjnych przyczyn zgonu. Odpowiednie szacunki dla osób niepalących przez całe życie to 1,1% prawdopodobieństwo śmierci z powodu raka płuc przed 85 rokiem życia dla mężczyzny pochodzenia europejskiego i 0,8% prawdopodobieństwo dla kobiety. Palenie tylko jednego papierosa dziennie powoduje, że ryzyko choroby wieńcowej jest w połowie drogi między ryzykiem u ciężkiego palacza i osoby niepalącej. Nieliniowa zależność dawka-odpowiedź może być wyjaśniona wpływem palenia na agregację płytek krwi. >>>
Palenie może powodować również inne choroby, takie jak np.: Łuszczyca, zapalenie języka, choroba refluksowa przełyku, zapalenie wyrostka robaczkowego, choroba Crohna, astma, zawał mózgu, udar mózgu, tętniak, miażdżyca, zapalenie płuc, rozedma płuc, nadciśnienie tętnicze, zatorowość płucna, bezdech senny, cukrzyca typu 2, skaza krwotoczna, nadkrwistość, rak szyjki macicy, rak nerki, rak pęcherza moczowego, rak żołądka, rak jelita grubego, rak wątrobowokomórkowy, rak jamy nosowo-gardłowej, rak krtani, rak płuc, międzybłoniak, rak piersi, rak przełyku, Świnka, kłykciny kończyste, gruźlica, choroba niedokrwienna serca.
Siedzący tryb życia
Siedzący tryb życia to styl życia charakteryzujący się długimi okresami spędzonymi w pozycji siedzącej, z minimalną aktywnością fizyczną. Może wynikać z pracy biurowej, spędzania czasu przed ekranem komputera, telewizora czy korzystania z innych urządzeń elektronicznych. Taki tryb życia ma negatywny wpływ na zdrowie, prowadząc do wielu chorób i dolegliwości. Jednym z głównych problemów zdrowotnych związanych z siedzącym trybem życia jest otyłość, ponieważ brak aktywności fizycznej sprzyja gromadzeniu się tkanki tłuszczowej. Otyłość z kolei zwiększa ryzyko wystąpienia cukrzycy typu 2, która jest poważnym schorzeniem metabolicznym. Ponadto, siedzenie przez dłuższy czas może prowadzić do problemów z układem sercowo-naczyniowym, takich jak nadciśnienie tętnicze i choroby serca. Innym skutkiem siedzącego trybu życia są bóle kręgosłupa i problemy ze stawami, ponieważ długotrwałe siedzenie zwiększa obciążenie kręgosłupa i może prowadzić do jego deformacji. Osoby mało aktywne fizycznie są także bardziej narażone na depresję i lęki, ponieważ brak ruchu wpływa negatywnie na samopoczucie psychiczne. Siedzący tryb życia może również prowadzić do osłabienia mięśni i kości, co z czasem zwiększa ryzyko urazów, a także osteoporozy w starszym wieku. Długotrwałe siedzenie może wpływać na metabolizm, prowadząc do problemów z trawieniem i zwiększonego ryzyka chorób metabolicznych. W związku z tym, ważne jest, aby wprowadzać regularne przerwy na ruch i aktywność fizyczną w codziennym życiu, aby zminimalizować ryzyko tych schorzeń. >>>
Siedzący tryb życia może powodować również inne choroby, takie jak np.: zapalenie kaletki maziowej, szczelina odbytu, choroba niedokrwienna serca.
Badania rozpoznające
Angiografia wieńcowa
Angiografia wieńcowa to procedura diagnostyczna wykorzystywana do oceny stanu naczyń wieńcowych serca. Polega na wprowadzeniu kontrastowego środka cieniującego do naczyń krwionośnych, co pozwala na uzyskanie szczegółowych obrazów za pomocą rentgenowskich promieni X. Badanie to jest zazwyczaj wykonywane w przypadku podejrzenia choroby wieńcowej, zwężenia naczyń lub innych schorzeń serca. Angiografia wieńcowa umożliwia lekarzom ocenę przepływu krwi w sercu oraz identyfikację ewentualnych blokad lub nieprawidłowości. Przed przeprowadzeniem angiografii pacjent zazwyczaj przechodzi szereg badań przygotowawczych, a samo badanie wykonywane jest w warunkach szpitalnych, często w znieczuleniu miejscowym. Po zabiegu pacjenci mogą wymagać obserwacji, aby upewnić się, że nie wystąpią żadne powikłania. >>>
Angiografia wieńcowa to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: rak serca.
Badanie krwi
Badanie krwi jest analizą laboratoryjną przeprowadzaną na próbce krwi, która jest zwykle pobierana z żyły na ramieniu za pomocą igły podskórnej lub poprzez nakłucie palca. Wiele testów na określone składniki krwi, takie jak test na glukozę lub test na cholesterol, są często grupowane razem w jeden panel testowy zwany panelem krwi lub badaniem krwi. >>>
Badanie krwi to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: marskość wątroby, kamica żółciowa, zapalenie pęcherzyka żółciowego, zespół Felty’ego, choroba wrzodowa, zapalenie wyrostka robaczkowego, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, alkoholowe zapalenie wątroby, angina, astma, zawał mózgu, Żylaki przełyku, hipotensja, gorączka reumatyczna, nadciśnienie tętnicze, zapalenie osierdzia, niedomykalność zastawki mitralnej, wypadanie płatka zastawki mitralnej, zapalenie mięśnia sercowego, kardiomiopatia rozstrzeniowa, kardiomiopatia restrykcyjna, zespół chorego węzła zatokowo-przedsionkowego, krwotok śródmózgowy, migrena, zespół Guillaina-Barrégo, anoreksja, bezsenność, padaczka, choroba Pompego, zespół Hurler, zaburzenia afektywne dwubiegunowe, cukrzyca typu 1, cukrzyca typu 2, kwashiorkor, otyłość, nietolerancja laktozy, choroba von Gierkego, ostra białaczka limfoblastyczna, chłoniak grudkowy, agranulocytoza, sarkoidoza, chłoniak Hodgkina, rak nerki, mięśniakomięsak prążkowanokomórkowy, rak tarczycy, rak żołądka, rak jelita grubego, rak odbytu, rak wątrobowokomórkowy.
Echokardiografia
Echokardiografia, echokardiogram, echo serca lub po prostu echo, to badanie ultrasonograficzne serca. Jest to rodzaj obrazowania medycznego serca, przy użyciu standardowego USG lub USG Doppler. Echokardiografia stała się rutynowo stosowana w diagnostyce, zarządzaniu i obserwacji pacjentów z wszelkimi podejrzanymi lub znanymi chorobami serca. Jest to jedna z najczęściej stosowanych metod obrazowania diagnostycznego w kardiologii. Może dostarczyć wielu pomocnych informacji, w tym o wielkości i kształcie serca (kwantyfikacja wielkości komór wewnętrznych), wydajności pompowania, lokalizacji i zakresie uszkodzeń tkanek oraz ocenie zastawek. Echokardiogram może również dać lekarzom inne oceny funkcji serca, takie jak obliczenie rzutu serca, frakcji wyrzutowej i funkcji rozkurczowej. >>>
Echokardiografia to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: kardiomiopatia restrykcyjna, arytmogenna kardiomiopatia prawej komory, zespół chorego węzła zatokowo-przedsionkowego, gorączka reumatyczna, nadciśnienie tętnicze, zapalenie osierdzia, niedomykalność zastawki mitralnej, wypadanie płatka zastawki mitralnej, zwężenie zastawki aortalnej, zapalenie mięśnia sercowego, kardiomiopatia rozstrzeniowa, dystrofia Emery’ego-Dreifussa, rak serca, gorączka Q, leptospiroza.
Elektrokardiografia
Elektrokardiografia to proces wytwarzania elektrokardiogramu (EKG), zapisu aktywności elektrycznej serca. Jest to elektrogram serca, który jest wykresem napięcia w stosunku do czasu aktywności elektrycznej serca za pomocą elektrod umieszczonych na skórze. Elektrody te wykrywają niewielkie zmiany elektryczne, które są konsekwencją depolaryzacji mięśnia sercowego, po której następuje repolaryzacja podczas każdego cyklu serca (uderzenia serca). Zmiany w prawidłowym obrazie EKG występują w licznych zaburzeniach pracy serca, w tym w zaburzeniach rytmu serca (takich jak migotanie przedsionków i częstoskurcz komorowy), w niedostatecznym przepływie krwi w tętnicach wieńcowych (takich jak niedokrwienie mięśnia sercowego i zawał serca) oraz w zaburzeniach elektrolitowych (takich jak hipokaliemia i hiperkaliemia). >>>
Elektrokardiografia to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: nadciśnienie tętnicze, niedomykalność zastawki mitralnej, zapalenie mięśnia sercowego, leptospiroza, choroba niedokrwienna serca.
Tomografia komputerowa
Tomografia komputerowa to technika obrazowania medycznego stosowana do uzyskiwania szczegółowych obrazów wewnętrznych ciała. >>>
Tomografia komputerowa to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: marskość wątroby, kamica żółciowa, zapalenie pęcherzyka żółciowego, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, alkoholowe zapalenie wątroby, beryloza, zapalenie wyrostka robaczkowego, przepuklina pępowinowa, zawał mózgu, tętniak, choroba moyamoya, Żylaki przełyku, zapalenie płuc, zatorowość płucna, krwotok podpajęczynówkowy, krwotok śródmózgowy, choroba Wilsona, sarkoidoza, mięśniakomięsak prążkowanokomórkowy, glejak wielopostaciowy, rak szyjki macicy, rak jajnika, rak nerki, rak pęcherza moczowego, siatkówczak, rak żołądka, rak jelita grubego, rak odbytu, rak dróg żółciowych, rak trzustki, rak płuc, rak serca, rak kości, mięsak Kaposiego, gnatostomoza, rak przełyku, histoplazmoza, ornitoza, japońskie zapalenie mózgu, nokardioza, zgorzel gazowa, legionelloza, gruźlica, blastomykoza, rak jądra, sARS, bąblowica, choroba niedokrwienna serca, idiopatyczne włóknienie płuc.
Stosowane leczenie*
(±)-karwedilol
(±)-Karwedilol to lek z grupy beta-blokerów, stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego, niewydolności serca i choroby wieńcowej. Działa, blokując receptory beta-adrenergiczne i alfa-adrenergiczne, co pomaga obniżyć ciśnienie krwi, spowolnić akcję serca i poprawić wydolność serca. "±" oznacza, że lek jest mieszaniną racemiczną, zawierającą oba izomery optyczne (R i S). >>>
(±)-karwedilol stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: nadciśnienie tętnicze.
(S)-(−)-tymolol
(S)-(−)-Tymolol to optycznie czynna forma tymololu, leku z grupy beta-blokerów. Stosowany jest głównie w leczeniu jaskry i nadciśnienia, a także w kontrolowaniu rytmu serca. (S)-(−) oznacza, że jest to konkretny izomer o określonej konfiguracji przestrzennej, która może wpływać na jego działanie farmakologiczne. Tymolol działa poprzez blokowanie receptorów beta-adrenergicznych, co obniża ciśnienie krwi i zmniejsza produkcję cieczy wodnistej w oku. >>>
(S)-(−)-tymolol stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: nadciśnienie tętnicze.
Acebutolol
Acebutolol to lek z grupy beta-blokerów, stosowany głównie w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz zaburzeń rytmu serca. Działa poprzez blokowanie receptorów beta-adrenergicznych, co zmniejsza częstość akcji serca i obniża ciśnienie krwi, poprawiając funkcjonowanie serca. >>>
Acebutolol stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: nadciśnienie tętnicze.
Anistreplaza
Anistreplaza to lek stosowany w psychiatrii, przede wszystkim w leczeniu zaburzeń psychotycznych, takich jak schizofrenia. Należy do grupy leków zwanych antagonistami receptora dopaminowego. Działa poprzez blokowanie receptorów dopaminowych w mózgu, co pomaga zmniejszyć objawy psychotyczne, takie jak halucynacje czy urojenia. Anistreplaza może być stosowana w terapii zarówno ostrych epizodów psychotycznych, jak i w długoterminowym leczeniu stabilizującym. Jak każdy lek, anistreplaza może powodować działania niepożądane, w tym objawy pozapiramidowe, które mogą obejmować drżenie, sztywność mięśni czy problemy z koordynacją. Ważne jest, aby stosowanie anistreplazy było ściśle monitorowane przez lekarza, aby dostosować dawkę i zminimalizować ryzyko działań niepożądanych. Lek może być stosowany w połączeniu z innymi formami terapii, takimi jak psychoterapia, co zwiększa efektywność leczenia. >>>
Anistreplaza stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: zatorowość płucna.
Anizyndion
Anizyndion to figura retoryczna polegająca na pomijaniu spójników w zdaniach, co nadaje wypowiedzi dynamikę i rytm. Umożliwia to skupienie uwagi na treści i emocjach, a także może zwiększać dramatyzm i intensywność wyrażanych myśli. Anizyndion często występuje w literaturze, poezji oraz w oratoriach, gdzie autorzy starają się wzmocnić przekaz i wywołać silniejsze wrażenie na odbiorcach. Przykłady użycia anizyndionu można znaleźć w dziełach wielu znanych pisarzy i poetów, którzy świadomie stosują tę technikę, aby nadać swoim tekstom większą siłę wyrazu. >>>
Anizyndion stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: zatorowość płucna.
Atenolol
Atenolol to lek z grupy beta-blokerów, który jest stosowany głównie w leczeniu nadciśnienia tętniczego, dławicy piersiowej oraz w profilaktyce zawału serca. Działa poprzez zmniejszenie częstości akcji serca i obniżenie ciśnienia krwi, co odciąża serce i zmniejsza jego zapotrzebowanie na tlen. >>>
Atenolol stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: nadciśnienie tętnicze, częstoskurcz nadkomorowy.
Bisoprolol
Bisoprolol to lek z grupy beta-blokerów, stosowany głównie w leczeniu nadciśnienia tętniczego, choroby wieńcowej oraz niewydolności serca. Działa poprzez zwalnianie rytmu serca i obniżanie ciśnienia krwi, co pomaga zmniejszyć obciążenie serca i poprawić jego wydolność. >>>
Bisoprolol stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: nadciśnienie tętnicze, częstoskurcz nadkomorowy.
Dalteparyna
Dalteparyna to lek stosowany w terapii przeciwzakrzepowej, należący do grupy heparyn drobnocząsteczkowych. Działa poprzez hamowanie aktywności czynników krzepnięcia, co zmniejsza ryzyko powstawania zakrzepów w naczyniach krwionośnych. Jest często stosowana w profilaktyce i leczeniu zakrzepicy żył głębokich oraz zatorowości płucnej, a także w kontekście operacji ortopedycznych lub kardiochirurgicznych. Dalteparyna podawana jest zazwyczaj w formie zastrzyków podskórnych, a jej dawkowanie zależy od wskazań klinicznych oraz stanu pacjenta. Ze względu na swoje właściwości, lek ten ma mniejsze ryzyko wywołania działań niepożądanych, takich jak krwawienia, w porównaniu do niefrakcjonowanej heparyny. Monitorowanie pacjentów przyjmujących dalteparynę jest zazwyczaj mniej skomplikowane, co czyni ją wygodniejszą opcją terapeutyczną. Pomimo korzyści, jak każda terapia, dalteparyna może powodować pewne działania niepożądane, w tym reakcje alergiczne lub małopłytkowość. Dlatego istotne jest, aby leczenie było prowadzone pod ścisłą kontrolą lekarza, który oceni ryzyko oraz korzyści związane z jej stosowaniem. >>>
Dalteparyna stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: zatorowość płucna.
Diltiazem
Diltiazem to lek z grupy antagonistów wapnia, stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego, dławicy piersiowej oraz niektórych zaburzeń rytmu serca. Działa poprzez rozszerzenie naczyń krwionośnych i zwolnienie rytmu serca, co obniża ciśnienie krwi i zmniejsza obciążenie serca. >>>
Diltiazem stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: nadciśnienie tętnicze, częstoskurcz nadkomorowy.
Eptyfibatyd
Eeptyfibatyd jest lekiem przeciwpłytkowym z klasy inhibitorów glikoproteiny IIb/IIIa. Eptifibatyd jest cyklicznym heptapeptydem pochodzącym z białka dezintegrynowego (P22827) występującego w jadzie południowo-wschodniego grzechotnika pigmejskiego (Sistrurus miliarius barbouri). Należy do klasy leków argininowo-glikolowych (arginin-glycin-aspartat-mimetics) i odwracalnie wiąże się z płytkami krwi. >>>
Eptyfibatyd stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: choroba niedokrwienna serca.
Esmolol
Esmolol to lek z grupy beta-blokerów, stosowany głównie do kontrolowania częstoskurczu i nadciśnienia tętniczego w sytuacjach nagłych. Działa szybko i krótkotrwale, zmniejszając częstość akcji serca oraz obniżając ciśnienie krwi. >>>
Esmolol stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: nadciśnienie tętnicze, częstoskurcz nadkomorowy.
Labetalol
Labetalol to lek należący do grupy beta-blokerów, stosowany głównie w leczeniu nadciśnienia tętniczego. Działa poprzez blokowanie receptorów beta-adrenergicznych, co prowadzi do obniżenia ciśnienia krwi. Labetalol ma również działanie blokujące receptory alfa-adrenergiczne, co dodatkowo przyczynia się do jego właściwości hipotensyjnych. Jest często stosowany w sytuacjach wymagających szybkiej interwencji, takich jak kryzys nadciśnieniowy, oraz u kobiet w ciąży z nadciśnieniem. Lek może być podawany doustnie lub dożylnie. Jak każdy lek, labetalol może powodować działania niepożądane, dlatego powinien być stosowany pod kontrolą lekarza. >>>
Labetalol stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: nadciśnienie tętnicze.
Metoprolol
Metoprolol to lek z grupy beta-blokerów, stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego, dławicy piersiowej, niewydolności serca oraz zaburzeń rytmu serca. Działa poprzez zmniejszenie częstości akcji serca i obniżenie ciśnienia krwi, co odciąża serce i poprawia jego wydolność. >>>
Metoprolol stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: nadciśnienie tętnicze, częstoskurcz nadkomorowy.
Nadolol
Nadolol to lek należący do grupy beta-blokerów, który jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz w zapobieganiu bólom migrenowym. Działa poprzez blokowanie receptorów beta-adrenergicznych, co prowadzi do zmniejszenia częstości akcji serca i obniżenia ciśnienia krwi. Może być również stosowany w leczeniu innych schorzeń, takich jak niewydolność serca czy arytmie. Jak każdy lek, nadolol może powodować działania niepożądane i powinien być stosowany zgodnie z zaleceniami lekarza. >>>
Nadolol stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: nadciśnienie tętnicze.
Penbutolol
Penbutolol to lek należący do grupy beta-blokerów, stosowany głównie w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz niektórych schorzeń sercowo-naczyniowych. Działa poprzez blokowanie receptorów beta-adrenergicznych, co prowadzi do zmniejszenia częstości akcji serca, obniżenia ciśnienia krwi oraz zmniejszenia zapotrzebowania serca na tlen. Lek ten może być również stosowany w terapii niektórych rodzajów arytmii czy w profilaktyce migreny. jak każdy lek, penbutolol może powodować działania niepożądane, dlatego powinien być stosowany zgodnie z zaleceniami lekarza. >>>
Penbutolol stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: nadciśnienie tętnicze.
Pindolol
Pindolol to lek z grupy beta-blokerów, stosowany głównie w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz w terapii zaburzeń rytmu serca. Działa poprzez blokowanie receptorów beta-adrenergicznych, co prowadzi do zmniejszenia częstości akcji serca oraz obniżenia ciśnienia krwi. Pindolol ma również działanie stabilizujące błonę komórkową i może być stosowany w leczeniu niektórych form lęku. Jak każdy lek, może powodować działania niepożądane, dlatego jego stosowanie powinno być zawsze konsultowane z lekarzem. >>>
Pindolol stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: nadciśnienie tętnicze.
Preparat farmaceutyczny nitrogliceryny
Nitrogliceryna to preparat farmaceutyczny stosowany przede wszystkim w leczeniu chorób sercowo-naczyniowych, zwłaszcza dławicy piersiowej. Działa jako silny rozszerzacz naczyń krwionośnych, co prowadzi do zwiększenia przepływu krwi do serca oraz zmniejszenia obciążenia serca. Preparat ten może być podawany w różnych formach, takich jak tabletki, plastry czy aerozole, co umożliwia dostosowanie metody leczenia do indywidualnych potrzeb pacjenta. Nitrogliceryna działa poprzez uwalnianie tlenku azotu w organizmie, co powoduje rozkurcz mięśni gładkich naczyń krwionośnych. Dzięki temu zmniejsza się ciśnienie krwi oraz zwiększa utlenowanie mięśnia sercowego. Preparat jest często stosowany w sytuacjach nagłych, takich jak atak dławicy, ale także w terapii przewlekłej. Jednak stosowanie nitrogliceryny wiąże się z pewnymi skutkami ubocznymi, takimi jak ból głowy, zawroty głowy, czy spadek ciśnienia krwi. Dlatego ważne jest, aby pacjenci przestrzegali zaleceń lekarza oraz monitorowali swoje samopoczucie podczas terapii. >>>
Propranolol
Propranolol to lek z grupy beta-blokerów, stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego, zaburzeń rytmu serca, dławicy piersiowej, a także w profilaktyce migreny i w leczeniu objawów lęku. Działa poprzez zmniejszenie częstości akcji serca i obniżenie ciśnienia krwi, co odciąża serce. >>>
Propranolol stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: nadciśnienie tętnicze, częstoskurcz nadkomorowy, migrena.
S-atenolol
S-atenolol to lek należący do grupy beta-blokerów, stosowany głównie w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz chorób serca, takich jak dławica piersiowa. Działa poprzez blokowanie receptorów beta-adrenergicznych, co prowadzi do zmniejszenia częstości akcji serca oraz obniżenia ciśnienia krwi. Dzięki temu poprawia przepływ krwi i zmniejsza obciążenie serca. S-atenolol może być również stosowany w profilaktyce migreny oraz w leczeniu zaburzeń rytmu serca. Jak każdy lek, może powodować działania niepożądane, takie jak zmęczenie, zawroty głowy czy problemy z oddychaniem, dlatego jego stosowanie powinno być zawsze konsultowane z lekarzem. Warto także pamiętać, że nagłe odstawienie leku może prowadzić do zaostrzenia objawów, dlatego ważne jest stopniowe zmniejszanie dawki pod kontrolą specjalisty. >>>
Streptokinaza
Streptokinaza to enzym, który jest stosowany w medycynie jako lek trombolityczny, czyli substancja mająca na celu rozpuszczanie skrzepów krwi. Działa poprzez aktywację plazminogenu, przekształcając go w plazminę, która z kolei degraduje fibrinę w skrzepach. Ze względu na swoje właściwości, streptokinaza jest często stosowana w leczeniu zatorowości płucnej, zawałów serca oraz udarów mózgu wywołanych zakrzepami. Enzym ten jest produkowany przez niektóre bakterie, w szczególności przez Streptococcus, stąd jego nazwa. W terapii może wywoływać reakcje alergiczne, zwłaszcza u osób, które miały poprzednio kontakt z tym lekiem, co ogranicza jego zastosowanie u niektórych pacjentów. Streptokinaza wprowadza się najczęściej dożylnie, a jej stosowanie wymaga ostrożności oraz monitorowania stanu pacjenta, aby uniknąć potencjalnych powikłań. W kontekście rozwoju medycyny, streptokinaza pozostaje ważnym narzędziem w walce z chorobami układu krążenia. >>>
Streptokinaza stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: zatorowość płucna.
Sulfinpyrazon
Sulfinpyrazon jest lekiem urykozurycznym stosowanym w leczeniu podagry. Czasami jest również stosowany w celu zmniejszenia agregacji płytek krwi poprzez hamowanie degranulacji płytek, co zmniejsza uwalnianie ADP i tromboksanu. >>>
Sulfinpyrazon stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: dna moczanowa, choroba niedokrwienna serca.
Tirofiban
Tirofiban, sprzedawany pod nazwą handlową Aggrastat, jest lekiem przeciwpłytkowym. Należy do klasy leków przeciwpłytkowych o nazwie inhibitory glikoproteiny IIb/IIIa. Tirofiban jest małocząsteczkowym inhibitorem interakcji białko-białko pomiędzy fibrynogenem a płytkowym receptorem integrynowym GP IIb/IIIa i jest pierwszym kandydatem na lek, którego genezę można prześledzić na podstawie farmakoforu w ramach wirtualnego screeningu. Tirofiban jest dostępny jako lek generyczny w Stanach Zjednoczonych od kwietnia 2021 roku. >>>
Tirofiban stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: choroba niedokrwienna serca.
Urokinaza
Urokinaza to enzym proteolityczny, który odgrywa kluczową rolę w procesie fibrynolizy, czyli rozkładania skrzepów krwi. Jest produkowany głównie przez komórki nerek i znajduje się w osoczu krwi. Urokinaza działa poprzez aktywację plazminogenu do plazminy, co prowadzi do rozkładu fibryny, głównego składnika skrzepów. Enzym ten jest również wykorzystywany w medycynie, zwłaszcza w terapii zakrzepicy, gdzie jego zdolność do rozpuszczania skrzepów może być korzystna. Urokinaza może być podawana pacjentom w formie leków trombolitycznych w celu przyspieszenia procesu usuwania skrzepów w naczyniach krwionośnych. Jednak jej stosowanie wiąże się z ryzykiem krwawień, dlatego musi być ściśle kontrolowane. W kontekście badań naukowych, urokinaza jest także przedmiotem zainteresowania w kontekście nowotworów, ponieważ jej obecność może być związana z procesami inwazji i metastazy komórek rakowych. >>>
Urokinaza stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: zatorowość płucna.
Werapamil
Werapamil to lek z grupy antagonistów wapnia, stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego, dławicy piersiowej oraz niektórych zaburzeń rytmu serca. Działa poprzez rozszerzenie naczyń krwionośnych i zwolnienie rytmu serca, co obniża ciśnienie krwi i zmniejsza obciążenie serca. >>>
Werapamil stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: nadciśnienie tętnicze, częstoskurcz nadkomorowy.
* Nie stosuj żadnego z wymienionych lekarstw lub terapii bez konsultacji z lekarzem.
Zawał mięśnia sercowego - do jakiego lekarza się udać?
Chirurgia ogólna
Chirurgia ogólna to dziedzina medycyny zajmująca się diagnozowaniem i leczeniem operacyjnym szerokiego zakresu schorzeń, obejmujących narządy jamy brzusznej (np. jelita, żołądek, wątroba), piersi, tarczycę, skórę oraz układ mięśniowo-szkieletowy. Chirurdzy ogólni wykonują zabiegi takie jak usuwanie wyrostka robaczkowego, operacje przepuklin, oraz leczenie urazów. >>>
Chirurgia ogólna to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: kamica żółciowa, zapalenie pęcherzyka żółciowego, ostre zapalenie trzustki, choroba uchyłkowa jelit, przetoka okołoodbytnicza, zapalenie otrzewnej, choroba refluksowa przełyku, choroba wrzodowa, zapalenie wyrostka robaczkowego, przepuklina pępowinowa, choroba Crohna, Żylaki przełyku, hemoroidy, zapalenie gruczołu tarczowego Riedla, niedoczynność przytarczyc, nadczynność przysadki, skaza krwotoczna, rak splotu naczyniastego, rak tarczycy, rak pęcherzyka żółciowego, rak trzustki, rak żołądka, nowotwór jelita cienkiego, rak wątrobowokomórkowy, rak dróg żółciowych, akantocefaloza, rak przełyku, mukormykoza, zgorzel gazowa, zespół wstrząsu toksycznego, tężec, sepsa, zespół Cushinga, wścieklizna.
Intensywna terapia
Dział medycyny intensywnej terapii koncentruje się na diagnozowaniu i leczeniu pacjentów w stanie krytycznym, którzy wymagają zaawansowanej opieki oraz monitorowania. Specjaliści w tej dziedzinie zajmują się pacjentami z ciężkimi chorobami, urazami lub powikłaniami pooperacyjnymi, które mogą zagrażać życiu. Intensywna terapia obejmuje stosowanie skomplikowanych procedur medycznych, takich jak wentylacja mechaniczna, hemodializa, oraz podawanie leków dożylnych, które stabilizują funkcje życiowe pacjenta. Zespół medyczny w oddziale intensywnej terapii łączy różne specjalizacje, w tym anestezjologię, pulmonologię, kardiologię i neurologię, aby zapewnić kompleksową opiekę. Dział ten wymaga szybkiego podejmowania decyzji, aby zminimalizować ryzyko powikłań i poprawić rokowania pacjentów. Intensywna terapia nie tylko ratuje życie, ale również koncentruje się na rehabilitacji pacjentów po kryzysach zdrowotnych, co ma kluczowe znaczenie dla ich dalszego powrotu do zdrowia. >>>
Intensywna terapia to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: hipotensja, zespół rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego, zespół wstrząsu toksycznego, zespół Waterhouse’a-Friderichsena, sepsa.
Kardiologia
Kardiologia (od starogreckiego καρδίᾱ (kardiā) 'serce', oraz -λογία (-logia) 'nauka') to dziedzina medycyny zajmująca się zaburzeniami pracy serca i układu krążenia. Dziedzina ta obejmuje diagnostykę medyczną i leczenie wrodzonych wad serca, choroby wieńcowej, niewydolności serca, choroby zastawkowej serca i elektrofizjologii. >>>
Kardiologia to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: zawał mózgu, udar mózgu, tętniak, miażdżyca, hipotensja, częstoskurcz nadkomorowy, zespół chorego węzła zatokowo-przedsionkowego, gorączka reumatyczna, nadciśnienie tętnicze, zatorowość płucna, zapalenie osierdzia, niedomykalność zastawki mitralnej, wypadanie płatka zastawki mitralnej, zwężenie zastawki aortalnej, niedomykalność zastawki aortalnej, zapalenie mięśnia sercowego, kardiomiopatia rozstrzeniowa, kardiomiopatia przerostowa, kardiomiopatia restrykcyjna, arytmogenna kardiomiopatia prawej komory, choroba Refsuma, amyloidoza, choroba Pompego, choroba McArdle’a, zespół Hurler, krioglobulinemia, cukrzyca typu 2, otyłość, zespół rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego, zespół delecji 22q11.2, rak serca, choroba Chagasa, borelioza, zespół Conna, choroba niedokrwienna serca.
Medycyna rodzinna
Medycyna rodzinna to dziedzina medycyny skoncentrowana na zapewnieniu kompleksowej opieki zdrowotnej całym rodzinom, bez względu na wiek, płeć czy stan zdrowia. Lekarze rodzinni oferują wszechstronną opiekę, obejmującą leczenie zarówno chorób przewlekłych, jak cukrzyca czy nadciśnienie, jak i ostrych problemów zdrowotnych. Kładą także duży nacisk na profilaktykę, przeprowadzając badania przesiewowe, doradzając w kwestiach zdrowego stylu życia oraz szczepień. W medycynie rodzinnej istotna jest długotrwała relacja między lekarzem a pacjentem, co pozwala na lepsze zrozumienie ich potrzeb zdrowotnych i rodzinnych. Lekarze rodzinni pełnią rolę koordynatorów opieki, współpracując z innymi specjalistami i służbami zdrowia w celu zapewnienia skutecznego leczenia oraz pomocy w poruszaniu się po systemie opieki zdrowotnej. Podejście holistyczne w medycynie rodzinnej traktuje pacjentów jako całość, uwzględniając kontekst ich życia, stylu życia i sytuacji rodzinnej, co umożliwia bardziej zindywidualizowane leczenie. Lekarze rodzinni przechodzą szerokie szkolenie w zakresie różnych dziedzin medycyny, co pozwala im skutecznie diagnozować i leczyć różnorodne schorzenia oraz zapewniać opiekę zdrowotną w różnych grupach wiekowych. >>>
Medycyna rodzinna to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: biegunka, hipotensja, przeziębienie, angina, grypa, wypadanie płatka zastawki mitralnej, kardiomiopatia rozstrzeniowa, kardiomiopatia przerostowa, kardiomiopatia restrykcyjna, arytmogenna kardiomiopatia prawej komory, nadciśnienie tętnicze, niedoczynność tarczycy, nadczynność tarczycy, cukrzyca typu 2, otyłość, niedokrwistość, choroba von Willebranda, mononukleoza zakaźna, nagminna pleurodynia, aIDS, błonica, gruźlica, toksoplazmoza.
Bibliografia:
- Identyfikator z baz danych dotyczących genomów, ścieżek enzymatycznych i biologicznych substancji chemicznych (ENG)
- Zawał mięśnia sercowego w bazie U.S. National Library of Medicine (ENG)
- Zawał mięśnia sercowego na stronach Medscape (ENG)
- Artykuły w brytyjskim serwisie medycznym Patient.info (ENG)
- Zawał mięśnia sercowego w bazie danych amerykańskiego National Cancer Institute (ENG)
- Zawał mięśnia sercowego w bazie schorzeń Diseases Database (ENG)
Kryptokokoza
Arytmogenna kardiomiopatia prawej komory
Gorączka Oropouche
Pappataci
Żylaki kończyn dolnych
Leiszmanioza
Choroba Chagasa
Gorączka plamicowa brazylijska