Co to jest Ślepota rzeczna?
Ślepota rzeczna jest chorobą spowodowaną zakażeniem pasożytniczym robakiem Onchocerca volvulus. Objawy obejmują silne swędzenie, zgrubienia pod skórą i ślepotę. Jest to druga po jaglicy najczęstsza przyczyna ślepoty spowodowanej zakażeniem.
Ślepota rzeczna według naukowych faktów medycznych. Opieramy się tylko na źródłach medycznych, poniższe dane pochodzą ze sprawdzonych baz medycznych. Gorąco odradzamy powierzanie swojego zdrowia szarlatanom i niesprawdzonym źródłom.
Klasyfikacja ślepoty rzecznej
ICD-10-CM: B73
ICD-11: 106136071
ICD-9-CM: 125.3
Możliwe objawy ślepoty rzecznej
Depigmentacja
Depigmentacja to rozjaśnienie skóry lub utrata pigmentu. Depigmentacja skóry może być spowodowana przez szereg warunków miejscowych i ogólnoustrojowych. Utrata pigmentu może być częściowa (uraz skóry) lub całkowita (spowodowana bielactwem). Może być tymczasowa (od grzybicy) lub trwała (od albinizmu). >>>
Depigmentacja to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: albinizm, trąd.
Guzek
Guzek (łac. nodulus, tuberculum) – w dermatologii, wykwit wyniosły ponad powierzchnię skóry, związany ze zmianami w skórze właściwej, mogący ulegać rozpadowi z pozostawieniem blizny. >>>
ślepota
Upośledzenie wzroku, znane również jako wada wzroku, jest definicją medyczną mierzoną przede wszystkim na podstawie ostrości wzroku w lepszym oku danej osoby; w przypadku braku leczenia, takiego jak okulary korekcyjne, urządzenia wspomagające i leczenie medyczne - upośledzenie wzroku może powodować trudności w wykonywaniu normalnych codziennych zadań, w tym czytania i chodzenia. >>>
ślepota to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: dystrofia twarzowo-łopatkowo-ramieniowa, toksokaroza, gorączka doliny Rift.
Wysypka
Wysypka to każdy obszar podrażnionej lub obrzękniętej skóry na Twoim ciele. Wysypki są często swędzące i bolesne i mogą pojawiać się w różny sposób na różnych odcieniach skóry. >>>
Wysypka to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: gorączka reumatyczna, fascjoloza, mononukleoza zakaźna, gorączka Lassa, omska gorączka krwotoczna, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, opryszczka, rumień zakaźny, aIDS, pappataci, argentyńska gorączka krwotoczna, dur powrotny, gorączka Q, gorączka O’nyong-nyong, gorączka Zachodniego Nilu, gorączka doliny Rift, bartoneloza, choroba Carrióna, gorączka okopowa, gorączka plamicowa brazylijska, szkarlatyna, leptospiroza, jersinioza, tularemia, dżuma, kandydoza, Świerzb, ospa prawdziwa, dyfilobotrioza, różyczka, dur brzuszny.
Zapalenie węzłów chłonnych
W medycynie zapalenie węzłów chłonnych to termin oznaczający stan zapalny węzłów chłonnych, zwykle spowodowany bezpośrednim działaniem mikroorganizmów, powodujący pojawienie się powiększonych i bolesnych guzków. >>>
Zapalenie węzłów chłonnych to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: wrzód weneryczny, tularemia, wąglik.
Zliszajowacenie
Zliszajowacenie – stan wzmożonego pogrubienia poletkowania i szorstkości skóry na tle przewlekłych stanów zapalnych. >>>
Sposoby zarażenia i przenoszenia choroby
Przenoszenie przez owady
Przenoszenie chorób przez owady, znane również jako wektoryzacja, jest jednym z kluczowych mechanizmów rozprzestrzeniania się wielu chorób zakaźnych. Owady, takie jak komary, kleszcze, muchy czy pchły, mogą działać jako wektory, przenosząc patogeny od jednego gospodarza do drugiego. W przypadku komarów, najczęściej są to wirusy, takie jak wirus dengi czy wirus Zika, a także pasożyty, jak Plasmodium, odpowiedzialny za malarię. Kleszcze natomiast przenoszą bakterie, takie jak Borrelia burgdorferi, powodując boreliozę. Cykl życia patogenu w organizmie wektora jest kluczowy dla zrozumienia, jak dochodzi do zakażeń. W niektórych przypadkach patogeny rozmnażają się w ciele owada, co zwiększa ich stężenie i prawdopodobieństwo przeniesienia na nowego gospodarza. Zakażone owady mogą przekazywać choroby nie tylko poprzez ukąszenia, ale także przez kontakt z wydzielinami, takimi jak ślina czy kał. Znaczenie przenoszenia chorób przez owady ma istotny wpływ na zdrowie publiczne, szczególnie w tropikalnych i subtropikalnych regionach, gdzie warunki sprzyjają rozwojowi populacji wektorów. Zmiany klimatyczne, urbanizacja oraz migracje ludności mogą wpływać na dynamikę przenoszenia chorób, zwiększając ryzyko epidemii. Walka z chorobami przenoszonymi przez owady obejmuje różnorodne podejścia, w tym kontrolę populacji wektorów, stosowanie repelentów, szczepienia oraz edukację społeczeństwa na temat zapobiegania zakażeniom. Skuteczna strategia wymaga współpracy między różnymi dziedzinami, takimi jak medycyna, ekologia i public health, aby zminimalizować ryzyko i skutki chorób przenoszonych przez owady. >>>
Przenoszenie przez owady dotyczy również innych chorób, takich jak np.: leiszmanioza, choroba Chagasa, tyfus plamisty, gorączka Oropouche, bartoneloza, gorączka plamicowa brazylijska.
Możliwe przyczyny ślepoty rzecznej
Onchocerca volvulus
Onchocerca volvulus to nicień (przenoszony przez stawonogi), który powoduje onchocercyzę (ślepotę rzeczną) i jest drugą wiodącą przyczyną ślepoty spowodowanej zakażeniem na świecie. Jest to jedna z 20 zaniedbanych chorób tropikalnych wymienionych przez Światową Organizację Zdrowia, a jej eliminacja z niektórych krajów ma nastąpić do 2020 roku. >>>
Ukąszenia przez muchy z rodzaju Simulium
>>>
Stosowane leczenie*
Iwermektyna
Iwermektyna (łac. ivermectinum) – mieszanina dwóch wielofunkcyjnych organicznych związków chemicznych pochodzenia półsyntetycznego, pochodnych jednego z produktów fermentacji Streptomyces avermitilis. Stosowana jako ogólnoustrojowy lek przeciwrobaczy u zwierząt i u ludzi, szczególnie w leczeniu onchocerkozy (ślepoty rzecznej) oraz miejscowo w leczeniu trądziku różowatego. >>>
Iwermektyna stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: gnatostomoza, anisakioza, glistnica, trichurioza, wszawica, Świerzb, węgorczyca.
* Nie stosuj żadnego z wymienionych lekarstw lub terapii bez konsultacji z lekarzem.
Ślepota rzeczna - do jakiego lekarza się udać?
Choroby zakaźne
Choroby zakaźne to specjalizacja lekarska zajmująca się diagnostyką i leczeniem zakażeń. Praktyka specjalisty w zakresie chorób zakaźnych polega na zarządzaniu zakażeniami szpitalnymi (nabytymi w trakcie opieki zdrowotnej) lub zakażeniami nabytymi w społeczności i jest historycznie związana z higieną, epidemiologią, mikrobiologią kliniczną, medycyną podróży i medycyną tropikalną. >>>
Choroby zakaźne to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: biegunka, przeziębienie, angina, grypa, zapalenie płuc, zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, malaria, leiszmanioza, Śpiączka afrykańska, choroba Chagasa, schistosomatoza, klonorchoza, fascjoloza, fasciolopsoza, anisakioza, toksokaroza, gnatostomoza, tungoza, muszyca, grzybica skóry, geotrychoza, Łupież pstry, grzybica czarna, piedra biała, piedra czarna, kokcydioidomikoza, histoplazmoza, parakokcydioidomikoza, sporotrychoza, aspergiloza, kryptokokoza, mukormykoza, stopa madurska, Świnka, lobomykoza, mononukleoza zakaźna, rinosporydioza, nagminna pleurodynia, alleszerioza, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, opryszczka, ospa wietrzna, półpasiec, krowianka, mięczak zakaźny, rumień nagły, rumień zakaźny, pappataci.
Medycyna tropikalna
Medycyna tropikalna to dziedzina medycyny zajmująca się diagnostyką, leczeniem oraz profilaktyką chorób występujących w tropikalnych i subtropikalnych regionach świata. Skupia się na schorzeniach, które są często związane z klimatem, warunkami sanitarnymi oraz stylem życia mieszkańców tych obszarów. Wśród najważniejszych chorób, którymi zajmuje się medycyna tropikalna, znajdują się malaria, denga, żółta febra, wirusowe zapalenie wątroby, a także schorzenia pasożytnicze, takie jak leiszmanioza czy bilharcjoza. Specjaliści z tej dziedziny często pracują w terenach o ograniczonym dostępie do nowoczesnej opieki zdrowotnej, co wymaga dostosowania metod leczenia do lokalnych warunków. Medycyna tropikalna łączy elementy epidemiologii, immunologii, mikrobiologii oraz zdrowia publicznego, aby skutecznie przeciwdziałać chorobom przenoszonym przez wektory, takie jak komary czy kleszcze. Ważnym aspektem medycyny tropikalnej jest także badanie wpływu zmian klimatycznych na rozprzestrzenianie się chorób oraz przygotowywanie odpowiednich strategii interwencji zdrowotnych. Współpraca z organizacjami międzynarodowymi oraz lokalnymi społecznościami jest kluczowa dla skutecznego wdrażania programów zdrowotnych i edukacyjnych, które mają na celu poprawę jakości życia w rejonach dotkniętych chorobami tropikalnymi. >>>
Medycyna tropikalna to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: schistosomatoza, tungoza, malaria, leiszmanioza, Śpiączka afrykańska, choroba Chagasa, stopa madurska, pappataci, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, gorączka O’nyong-nyong, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka Oropouche, dur powrotny, tyfus plamisty, malinica, bartoneloza, choroba Carrióna, gorączka plamicowa brazylijska, leptospiroza, owrzodzenie Buruli, tularemia, melioidoza, dżuma, ankylostomatoza, kryptosporydioza, wągrzyca, drakunkuloza, dyzenteria, denga, dur brzuszny.
Bibliografia:
- Identyfikator z baz danych dotyczących genomów, ścieżek enzymatycznych i biologicznych substancji chemicznych (ENG)
- Ślepota rzeczna na stronach Medscape (ENG)
- Ślepota rzeczna w bazie danych amerykańskiego National Cancer Institute (ENG)
- Ślepota rzeczna w bazie schorzeń Diseases Database (ENG)
- Ślepota rzeczna w bazie rzadkich i genetycznych chorób GARD amerykańskiego Narodowego Instytutu Zdrowia (ENG)


Wenezuelska gorączka krwotoczna
Kryptokokoza
Zapalenie języka
Choroba Kaszina-Beka
Sarkoidoza
Koksartroza
Stwardnienie rozsiane
Pląsawica