Dyfilobotrioza

Co to jest dyfilobotrioza?

Difylobotrioza (łac. diphyllobothriosis, ang. diphyllobothriasis) – pasożytnicza choroba zwierząt, rzadko człowieka, wywołana przez tasiemca bruzdogłowca szerokiego i pokrewne gatunki rodzaju Diphyllobothrium.

Dyfilobotrioza według naukowych faktów medycznych. Opieramy się tylko na źródłach medycznych, poniższe dane pochodzą ze sprawdzonych baz medycznych. Gorąco odradzamy powierzanie swojego zdrowia szarlatanom i niesprawdzonym źródłom.

Klasyfikacja dyfilobotriozy

ICD-10-CM: B70.0
ICD-11: 1679215344
ICD-9-CM: 123.4

Możliwe objawy dyfilobotriozy

• Biegunka

  Biegunka jest stanem oddawania co najmniej trzech luźnych, płynnych lub wodnistych wypróżnień każdego dnia. Często trwa przez kilka dni i może powodować odwodnienie z powodu utraty płynów. Objawy odwodnienia często zaczynają się od utraty normalnej rozciągliwości skóry i drażliwego zachowania. Może to postępować do zmniejszonego oddawania moczu, utraty koloru skóry, szybkiej akcji serca i spadku reaktywności w miarę nasilania się. >>>

  Biegunka to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: choroba Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba uchyłkowa jelit, zespół jelita drażliwego, biegunka, nietolerancja laktozy, anisakioza, schistosomatoza, klonorchoza, fascjoloza, fasciolopsoza, gorączka Lassa, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, aIDS, dur powrotny, ornitoza, gorączka Q, choroba Heinego-Medina, gorączka okopowa, zespół wstrząsu toksycznego, listerioza, jersinioza, tularemia, wąglik, melioidoza, glistnica, trichurioza, pełzakowica, sarkocystoza, izosporoza, kryptosporydioza, giardioza, hymenolepidoza, salmonelloza, dyzenteria, tasiemczyca, odra, sARS, cholera, węgorczyca, dur brzuszny.

• Ból brzucha

  Ból brzucha jest objawem związanym zarówno z błahymi, jak i poważnymi problemami medycznymi. >>>

  Ból brzucha to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: marskość wątroby, ostre zapalenie trzustki, zaparcia, biegunka, choroba wrzodowa, zapalenie wyrostka robaczkowego, choroba Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba uchyłkowa jelit, gorączka reumatyczna, tyrozynemia, nietolerancja laktozy, ostra białaczka limfoblastyczna, chłoniak grudkowy, chłoniak Burkitta, nowotwór jelita cienkiego, talasemia, rak wątrobowokomórkowy, rak dróg żółciowych, rak trzustki, rak żołądka, klonorchoza, fascjoloza, fasciolopsoza, anisakioza, toksokaroza, gnatostomoza, Żółta gorączka, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, wirusowe zapalenie wątroby typu C, gorączka Q, wenezuelska gorączka krwotoczna, dur powrotny, gorączka plamicowa brazylijska, szkarlatyna, jersinioza, tularemia, ankylostomatoza, glistnica, trichurioza, kandydoza, pełzakowica, izosporoza, giardioza, hymenolepidoza, bąblowica.

• Niedokrwistość

  Anemia (niedokrwistość) jest zaburzeniem krwi, w którym krew ma zmniejszoną zdolność do przenoszenia tlenu ze względu na niższą niż normalna liczbę czerwonych krwinek lub zmniejszenie ilości hemoglobiny. Kiedy anemia pojawia się powoli, objawy są często niejasne, takie jak zmęczenie, osłabienie, duszność, bóle głowy i zmniejszona zdolność do wysiłku. Kiedy anemia jest ostra, objawy mogą obejmować dezorientację, uczucie mdlenia, utratę przytomności i zwiększone pragnienie. Anemia musi być znaczna, zanim osoba stanie się zauważalnie blada. Dodatkowe objawy mogą wystąpić w zależności od przyczyny. Anemia może być tymczasowa lub długotrwała i może mieć zakres od łagodnego do ciężkiego. >>>

  Niedokrwistość to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: szpiczak mnogi, ostra białaczka szpikowa, mięśniakomięsak prążkowanokomórkowy, rak żołądka, nowotwór jelita cienkiego, talasemia, fascjoloza, malaria, leiszmanioza, Śpiączka afrykańska, hymenolepidoza.

• Nudności

  Nudności to rozproszone uczucie niepokoju i dyskomfortu, czasami postrzegane jako chęć wymiotów. Chociaż nie są bolesne, mogą być wyniszczającym objawem, jeśli są długotrwałe. >>>

  Nudności to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: marskość wątroby, kamica żółciowa, zapalenie pęcherzyka żółciowego, ostre zapalenie trzustki, zapalenie wyrostka robaczkowego, choroba uchyłkowa jelit, biegunka, zapalenie otrzewnej, hipotensja, przetoka perylimfatyczna, zawał mięśnia sercowego, krwotok podpajęczynówkowy, krwotok śródmózgowy, wodogłowie, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, migrena, glejak wielopostaciowy, rak żołądka, nowotwór jelita cienkiego, rak dróg żółciowych, rak pęcherzyka żółciowego, fascjoloza, fasciolopsoza, anisakioza, gnatostomoza, schistosomatoza, klonorchoza, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, wirusowe zapalenie wątroby typu B, wirusowe zapalenie wątroby typu C, wirusowe zapalenie wątroby typu E, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka Zachodniego Nilu, ornitoza, gorączka Q, zapalenia mózgu doliny Murray, kleszczowe zapalenie mózgu, gorączka plamicowa brazylijska, listerioza, tularemia, wąglik, glistnica.

• Wysypka

  Wysypka to każdy obszar podrażnionej lub obrzękniętej skóry na Twoim ciele. Wysypki są często swędzące i bolesne i mogą pojawiać się w różny sposób na różnych odcieniach skóry. >>>

  Wysypka to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: gorączka reumatyczna, fascjoloza, mononukleoza zakaźna, pappataci, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, omska gorączka krwotoczna, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, opryszczka, rumień zakaźny, aIDS, dur powrotny, gorączka Q, gorączka O’nyong-nyong, gorączka Zachodniego Nilu, gorączka doliny Rift, bartoneloza, choroba Carrióna, gorączka okopowa, gorączka plamicowa brazylijska, szkarlatyna, leptospiroza, jersinioza, tularemia, dżuma, kandydoza, Ślepota rzeczna, Świerzb, ospa prawdziwa, różyczka, dur brzuszny.

Sposoby zarażenia i przenoszenia choroby

• Kontakt ze zwierzętami

  Metoda przenoszenia chorób poprzez kontakt ze zwierzętami jest istotnym zagadnieniem w medycynie, szczególnie w kontekście zoonoz, czyli chorób, które mogą być przenoszone między zwierzętami a ludźmi. Wiele patogenów, takich jak wirusy, bakterie, pasożyty czy grzyby, może migrować z organizmów zwierzęcych do ludzkich, co prowadzi do różnych schorzeń. Bezpośredni kontakt ze zwierzętami, w tym ich śliną, moczem, odchodami czy skórą, stanowi potencjalne źródło zakażeń. Przykłady chorób przenoszonych w ten sposób to wścieklizna, toksoplazmoza, leptospiroza oraz choroby przenoszone przez kleszcze, takie jak borelioza. Ryzyko zakażenia zwiększa się w przypadku osób, które mają bliski kontakt z dzikimi lub domowymi zwierzętami, zwłaszcza w warunkach niehigienicznych. Profilaktyka w tym zakresie obejmuje odpowiednie zachowania, takie jak unikanie kontaktu ze dzikimi zwierzętami, szczepienie zwierząt domowych, a także edukacja społeczna na temat higieny i zdrowia zwierząt. Osoby pracujące ze zwierzętami, takie jak weterynarze czy hodowcy, powinny stosować środki ochrony osobistej, aby zminimalizować ryzyko zakażeń. Zrozumienie mechanizmów przenoszenia chorób ze zwierząt na ludzi jest kluczowe dla opracowywania skutecznych strategii zapobiegania oraz kontroli zoonoz, co przyczynia się do poprawy zdrowia publicznego i ochrony ludzi przed chorobami zakaźnymi. >>>

  Kontakt ze zwierzętami dotyczy również innych chorób, takich jak np.: leiszmanioza, Śpiączka afrykańska, grzybica skóry, gorączka Lassa, choroba lasu Kyasanur, krowianka, bartoneloza, gorączka plamicowa brazylijska, promienica, leptospiroza, jersinioza, wąglik, bruceloza, wścieklizna, Świerzb, tasiemczyca, wągrzyca, włośnica.

• Spożycie surowego lub niedogotowanego mięsa

  Spożycie surowego lub niedogotowanego mięsa niesie ze sobą ryzyko przenoszenia różnych chorób infekcyjnych oraz pasożytniczych. Bakterie, wirusy i pasożyty mogą być obecne w mięsie, a ich obecność w surowych produktach stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia. Przykłady bakterii, które mogą występować w surowym mięsie, to Salmonella, E. coli oraz Listeria monocytogenes. Infekcje spowodowane tymi patogenami mogą prowadzić do poważnych objawów, takich jak biegunka, gorączka, a nawet ciężkie powikłania, szczególnie u osób z osłabionym układem immunologicznym. Pasożyty, takie jak Toxoplasma gondii czy Trichinella spiralis, również mogą być przenoszone przez spożycie niedogotowanego mięsa. Toksoplazmoza, wywołana przez T. gondii, jest szczególnie niebezpieczna dla kobiet w ciąży, ponieważ może prowadzić do poważnych uszkodzeń płodu. Z kolei Trichinella spiralis może powodować trichinellozę, która charakteryzuje się objawami takimi jak ból brzucha, gorączka i obrzęk. Aby zminimalizować ryzyko przenoszenia chorób, ważne jest, aby mięso było odpowiednio gotowane. Gotowanie w odpowiedniej temperaturze skutecznie eliminuje większość patogenów, co znacząco zwiększa bezpieczeństwo żywności. Warto również zwracać uwagę na higienę przy przygotowywaniu posiłków oraz unikać kontaktu surowego mięsa z innymi produktami spożywczymi. Edukacja na temat zagrożeń związanych z surowym mięsem jest kluczowa w zapobieganiu chorobom przenoszonym przez żywność. >>>

  Spożycie surowego lub niedogotowanego mięsa dotyczy również innych chorób, takich jak np.: choroba lasu Kyasanur, krowianka, jersinioza, bruceloza, tasiemczyca, wągrzyca, włośnica.

• Zanieczyszczenia wody

  Zanieczyszczenie wody jest poważnym problemem zdrowotnym, który wpływa na przenoszenie wielu chorób. Woda, będąca niezbędnym elementem życia, może stać się nośnikiem patogenów, takich jak bakterie, wirusy i pierwotniaki, które powodują choroby zakaźne. Zanieczyszczona woda pochodzi często z różnych źródeł, w tym z nieodpowiedniego zarządzania odpadami, spływu nawozów oraz przemysłowych zanieczyszczeń, które dostają się do zbiorników wodnych. Kiedy ludzie spożywają lub mają kontakt z zanieczyszczoną wodą, mogą wystąpić poważne konsekwencje zdrowotne. Choroby biegunkowe, takie jak cholera, dur brzuszny czy giardioza, są często wynikiem spożycia wody zawierającej patogeny. W przypadku dzieci i osób starszych, skutki tych chorób mogą być szczególnie niebezpieczne, prowadząc do odwodnienia, a nawet śmierci. Zanieczyszczenia chemiczne w wodzie również stanowią zagrożenie dla zdrowia. Substancje toksyczne, takie jak metale ciężkie, pestycydy czy chemikalia przemysłowe, mogą powodować długotrwałe skutki zdrowotne, w tym choroby nowotworowe, uszkodzenia narządów wewnętrznych oraz zaburzenia hormonalne. Długotrwałe spożycie zanieczyszczonej wody może prowadzić do kumulacji toksyn w organizmie, co zwiększa ryzyko wielu schorzeń. Aby zminimalizować ryzyko przenoszenia chorób związanych z zanieczyszczeniem wody, kluczowe jest zapewnienie dostępu do czystej wody pitnej oraz skutecznego systemu oczyszczania i monitorowania jakości wody. Edukacja społeczności na temat higieny oraz odpowiedniego zarządzania zasobami wodnymi są równie istotne w walce z tym problemem. Współpraca między rządami, organizacjami pozarządowymi oraz społecznościami lokalnymi jest niezbędna do poprawy stanu zdrowia publicznego i ochrony zasobów wodnych. >>>

  Zanieczyszczenia wody dotyczy również innych chorób, takich jak np.: choroba Chagasa, klonorchoza, gorączka Lassa, leptospiroza, jersinioza, drakunkuloza, cholera, salmonelloza, tasiemczyca, wągrzyca.

Możliwe przyczyny dyfilobotriozy

• Dibothriocephalus latus

  Bruzdogłowiec szeroki (Diphyllobothrium latum) – pasożytniczy tasiemiec należący do płazińców (robaki płaskie). >>>

• Diphyllobothrium

  Diphyllobothrium to rodzaj tasiemców, które mogą wywołać zakażenie u ludzi poprzez spożycie surowych lub niedogotowanych ryb. >>>

• Diphyllobothrium cordatum

  Lista chorób, których przyczyną jest tasiemiec Diphyllobothrium cordatum. >>>

• Diphyllobothrium dendriticum

  Diphyllobothrium dendriticum to duży tasiemiec z rodziny Diphyllobothriidae. >>>

• Diphyllobothrium hians

  Lista chorób powodowanych przez tasiemca z gatunku Diphyllobothrium hians. >>>

Badania rozpoznające

• Badanie kału na obecność jaj pasożyta

  >>>

• Mikroskopia

  Mikroskopia to technika badawcza, która umożliwia obserwację obiektów zbyt małych, aby były widoczne gołym okiem. W medycynie mikroskopia jest wykorzystywana głównie do analizy komórek, tkanek i mikroorganizmów. Dzięki zastosowaniu mikroskopów optycznych, elektronowych lub fluorescencyjnych, specjaliści mogą dokładnie badać struktury komórkowe, identyfikować patogeny oraz oceniać zmiany patologiczne w tkankach. Badania mikroskopowe są kluczowe w diagnostyce wielu chorób, w tym nowotworów, infekcji, a także w analizie próbek biologicznych, takich jak krew czy płyny ustrojowe. Preparaty są często barwione, co pozwala na lepszą wizualizację i różnicowanie poszczególnych elementów komórkowych. Mikroskopia odgrywa także istotną rolę w badaniach naukowych, umożliwiając odkrywanie nowych zjawisk biologicznych oraz rozwijanie metod terapeutycznych. Dzięki mikroskopii możliwe jest gromadzenie cennych informacji, które przyczyniają się do postępu w medycynie, a także do lepszego zrozumienia procesów zachodzących w organizmach żywych. To narzędzie pozostaje nieocenione w pracy patologów, biologów komórkowych i innych specjalistów zajmujących się badaniami mikroskopowymi. >>>

  Mikroskopia to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, malaria, Śpiączka afrykańska, choroba Chagasa, fascjoloza, fasciolopsoza, grzybica skóry, sporotrychoza, gorączka krwotoczna Ebola, mięczak zakaźny, pinta, wrzód weneryczny, kiła, rzeżączka, promienica, leptospiroza, listerioza, wąglik, dżuma, glistnica, kandydoza, pełzakowica, izosporoza, kryptosporydioza, giardioza, ospa małpia, blastomykoza, ospa prawdziwa, ziarniniak pachwinowy, zapalenie spojówek.

• Morfologia krwi

  Pełna morfologia krwi (CBC) jest badaniem krwi używanym do oceny ogólnego stanu zdrowia i wykrywania szerokiego zakresu zaburzeń, w tym anemii, infekcji i białaczki. Badanie pełnej morfologii krwi mierzy kilka składników i cech Twojej krwi. >>>

  Morfologia krwi to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: wrzodziejące zapalenie jelita grubego, zapalenie płuc, Żylaki przełyku, grypa, cukrzyca typu 1, cukrzyca typu 2, ostra białaczka szpikowa, przewlekła białaczka szpikowa, anisakioza, zespół mielodysplastyczny, gammapatia monoklonalna, mononukleoza zakaźna, pappataci, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, gorączka krwotoczna Ebola, ornitoza, tyfus plamisty, gorączka Q, zapalenia mózgu doliny Murray, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, gorączka okopowa, legionelloza, leptospiroza, jersinioza, listerioza, tularemia, wąglik, nosacizna, pełzakowica, izosporoza, kryptosporydioza, glistnica, cholera, węgorczyca, dur brzuszny.

Stosowane leczenie*

• Cyjanokobalamina

  Cyjanokobalamina jest formą witaminy B12 stosowaną w leczeniu niedoboru witaminy B12 z wyjątkiem obecności toksyczności cyjanku. >>>

  Cyjanokobalamina stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: stwardnienie rozsiane.

• Kwas foliowy

  Kwas foliowy znany również jako witamina B9 i folacyna jest jedną z witamin z grupy B. Stosowany jako suplement diety i do wzbogacania żywności. Jest wymagany przez organizm do tworzenia DNA i RNA oraz metabolizowanie aminokwasów niezbędnych do podziału komórek. Ponieważ ludzie nie mogą go wytwarzać, jest on wymagany w diecie, co czyni go niezbędnym składnikiem odżywczym. Występuje naturalnie w wielu pokarmach. >>>

• Prazykwantel

  Prazykwantel – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny, lek przeciwpasożytniczy stosowany w leczeniu infestacji większością przywr i tasiemców. >>>

  Prazykwantel stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: fasciolopsoza, klonorchoza, fascjoloza, hymenolepidoza, wągrzyca.


* Nie stosuj żadnego z wymienionych lekarstw lub terapii bez konsultacji z lekarzem.

Dyfilobotrioza - do jakiego lekarza się udać?

• Choroby zakaźne

  Choroby zakaźne to specjalizacja lekarska zajmująca się diagnostyką i leczeniem zakażeń. Praktyka specjalisty w zakresie chorób zakaźnych polega na zarządzaniu zakażeniami szpitalnymi (nabytymi w trakcie opieki zdrowotnej) lub zakażeniami nabytymi w społeczności i jest historycznie związana z higieną, epidemiologią, mikrobiologią kliniczną, medycyną podróży i medycyną tropikalną. >>>

  Choroby zakaźne to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: biegunka, przeziębienie, angina, grypa, zapalenie płuc, zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, choroba Chagasa, schistosomatoza, klonorchoza, fascjoloza, fasciolopsoza, anisakioza, toksokaroza, gnatostomoza, tungoza, muszyca, malaria, leiszmanioza, Śpiączka afrykańska, piedra czarna, kokcydioidomikoza, histoplazmoza, parakokcydioidomikoza, sporotrychoza, aspergiloza, kryptokokoza, mukormykoza, stopa madurska, Świnka, lobomykoza, mononukleoza zakaźna, rinosporydioza, nagminna pleurodynia, alleszerioza, grzybica skóry, geotrychoza, Łupież pstry, grzybica czarna, piedra biała, półpasiec, krowianka, mięczak zakaźny, rumień nagły, rumień zakaźny, pappataci, wirusowe zapalenie wątroby typu B, Żółta gorączka, wirusowe zapalenie wątroby typu C, argentyńska gorączka krwotoczna.

• Helmintologia

  Helmintologia to dział medycyny zajmujący się badaniem pasożytów należących do grupy helmintów, czyli robaków płaskich i okrągłych, które mogą zarażać ludzi i zwierzęta. Specjaliści w tej dziedzinie analizują cykle życiowe tych pasożytów, ich wpływ na organizm gospodarza oraz metody diagnostyki i leczenia infekcji. Helminty mogą powodować różnorodne schorzenia, takie jak owsica, glistnica czy tasiemczyca, które często prowadzą do poważnych problemów zdrowotnych, w tym do zaburzeń odżywiania, anemii czy osłabienia układu odpornościowego. Dlatego helmintologia odgrywa kluczową rolę w medycynie, zwłaszcza w kontekście zdrowia publicznego i epidemiologii. W ramach helmintologii prowadzi się również badania nad profilaktyką zakażeń, w tym nad metodami sanitarno-epidemiologicznymi oraz edukacją społeczeństwa w zakresie higieny i zdrowego stylu życia. Dzięki tym działaniom możliwe jest ograniczenie występowania chorób wywoływanych przez helminty oraz poprawa ogólnego stanu zdrowia populacji. >>>

  Helmintologia to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: klonorchoza, fascjoloza, toksokaroza, gnatostomoza, hymenolepidoza, glistnica, bąblowica, drakunkuloza, węgorczyca.

Bibliografia:

• Identyfikator z baz danych dotyczących genomów, ścieżek enzymatycznych i biologicznych substancji chemicznych (ENG)
• Dyfilobotrioza w bazie U.S. National Library of Medicine (ENG)
• Dyfilobotrioza na stronach Medscape (ENG)
• Dyfilobotrioza w bazie danych amerykańskiego National Cancer Institute (ENG)
• Dyfilobotrioza w bazie schorzeń Diseases Database (ENG)
• Dyfilobotrioza w bazie rzadkich i genetycznych chorób GARD amerykańskiego Narodowego Instytutu Zdrowia (ENG)