Dur powrotny

Co to jest dur powrotny?

Dur powrotny, znany również jako dur brzuszny, jest poważną chorobą zakaźną wywoływaną przez bakterie z rodzaju Salmonella, szczególnie Salmonella Typhi. Jest to choroba, która najczęściej występuje w krajach rozwijających się, gdzie warunki sanitarno-epidemiologiczne są niewystarczające. Zakażenie następuje głównie poprzez spożycie zanieczyszczonej wody lub żywności.

Objawy duru powrotnego mogą być bardzo różnorodne i często rozwijają się stopniowo. Początkowo pacjenci mogą doświadczać gorączki, bólów głowy, osłabienia oraz bólów brzucha. Z czasem, jeśli choroba nie zostanie odpowiednio leczona, mogą wystąpić poważniejsze objawy, takie jak wysoka gorączka, biegunka lub zaparcia, a także powikłania, które mogą zagrażać życiu.

Dur powrotny jest chorobą, która może prowadzić do poważnych komplikacji, w tym uszkodzenia narządów wewnętrznych, jeśli nie jest odpowiednio leczona. Dlatego wczesna diagnoza i leczenie są kluczowe dla skutecznego zarządzania chorobą. Zazwyczaj leczenie polega na stosowaniu antybiotyków, które są skuteczne w eliminowaniu bakterii z organizmu.

Choroba ta jest w pełni uleczalna, zwłaszcza jeśli zostanie zdiagnozowana we wczesnym stadium. Współczesna medycyna dysponuje skutecznymi metodami leczenia, a większość pacjentów wraca do zdrowia po odpowiedniej terapii. Szanse na wyleczenie są wysokie, zwłaszcza w krajach, gdzie dostęp do opieki zdrowotnej jest dobry, a leczenie antybiotykami jest powszechnie dostępne. W przypadku zaniedbania objawów lub braku dostępu do leczenia, choroba może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych, dlatego ważne jest, aby nie bagatelizować jej objawów.

Dur powrotny według naukowych faktów medycznych. Opieramy się tylko na źródłach medycznych, poniższe dane pochodzą ze sprawdzonych baz medycznych. Gorąco odradzamy powierzanie swojego zdrowia szarlatanom i niesprawdzonym źródłom.

Klasyfikacja duru powrotnego

ICD-10-CM: A68.9
ICD-10-CM: A68
ICD-10-CM: A68.1
ICD-10-CM: A68.0

Możliwe objawy duru powrotnego

• Biegunka

  Biegunka jest stanem oddawania co najmniej trzech luźnych, płynnych lub wodnistych wypróżnień każdego dnia. Często trwa przez kilka dni i może powodować odwodnienie z powodu utraty płynów. Objawy odwodnienia często zaczynają się od utraty normalnej rozciągliwości skóry i drażliwego zachowania. Może to postępować do zmniejszonego oddawania moczu, utraty koloru skóry, szybkiej akcji serca i spadku reaktywności w miarę nasilania się. >>>

  Biegunka to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: choroba Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba uchyłkowa jelit, zespół jelita drażliwego, biegunka, nietolerancja laktozy, schistosomatoza, klonorchoza, fascjoloza, fasciolopsoza, anisakioza, gorączka Lassa, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, aIDS, ornitoza, gorączka Q, choroba Heinego-Medina, gorączka okopowa, zespół wstrząsu toksycznego, jersinioza, listerioza, tularemia, wąglik, melioidoza, glistnica, trichurioza, pełzakowica, sarkocystoza, izosporoza, kryptosporydioza, giardioza, hymenolepidoza, odra, sARS, cholera, salmonelloza, dyzenteria, tasiemczyca, dyfilobotrioza, węgorczyca, dur brzuszny.

• Ból brzucha

  Ból brzucha jest objawem związanym zarówno z błahymi, jak i poważnymi problemami medycznymi. >>>

  Ból brzucha to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: marskość wątroby, ostre zapalenie trzustki, choroba wrzodowa, zapalenie wyrostka robaczkowego, choroba Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba uchyłkowa jelit, zaparcia, biegunka, gorączka reumatyczna, tyrozynemia, nietolerancja laktozy, ostra białaczka limfoblastyczna, chłoniak grudkowy, chłoniak Burkitta, rak żołądka, nowotwór jelita cienkiego, talasemia, rak wątrobowokomórkowy, rak dróg żółciowych, rak trzustki, klonorchoza, fascjoloza, fasciolopsoza, anisakioza, toksokaroza, gnatostomoza, wirusowe zapalenie wątroby typu C, Żółta gorączka, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, gorączka Q, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka plamicowa brazylijska, szkarlatyna, jersinioza, tularemia, izosporoza, giardioza, hymenolepidoza, ankylostomatoza, glistnica, trichurioza, kandydoza, pełzakowica, owsica.

• Ból głowy

  Ból głowy jest objawem bólu w obrębie twarzy, głowy lub szyi. Może występować jako migrena, napięciowy ból głowy lub klasterowy ból głowy. U osób z silnymi bólami głowy istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia depresji. Bóle głowy mogą występować w wyniku wielu schorzeń. Istnieje wiele różnych systemów klasyfikacji bólów głowy. >>>

  Ból głowy to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: przeziębienie, zapalenie zatok przynosowych, ostre zapalenie gardła, angina, grypa, polip nosa, nadciśnienie tętnicze, krwotok podpajęczynówkowy, krwotok śródmózgowy, wodogłowie, bezsenność, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, migrena, bezdech senny, niedoczynność przytarczyc, niedokrwistość, methemoglobinemia, nadkrwistość, gruczolak przysadki, glejak wielopostaciowy, Śpiączka afrykańska, toksokaroza, czerwienica prawdziwa, nadpłytkowość samoistna, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, ospa wietrzna, półpasiec, pappataci, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, borelioza, ornitoza, tyfus plamisty, gorączka Q, japońskie zapalenie mózgu, zapalenia mózgu doliny Murray, kleszczowe zapalenie mózgu, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, gorączka O’nyong-nyong, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka Zachodniego Nilu, gorączka doliny Rift, bartoneloza, choroba Carrióna.

• Ból mięśni

  Ból mięśni, znany również jako myalgia, to dolegliwość, która może mieć wiele przyczyn, zarówno miejscowych, jak i ogólnoustrojowych. Z medycznego punktu widzenia, ból mięśni jest wynikiem uszkodzenia lub podrażnienia włókien mięśniowych, co prowadzi do stanu zapalnego. Może występować w wyniku intensywnego wysiłku fizycznego, kontuzji, nadmiernego napięcia mięśniowego lub urazów. W przypadku intensywnego wysiłku, mikrouszkodzenia mięśni mogą prowadzić do opóźnionej reakcji bólowej, która występuje zazwyczaj 24 do 48 godzin po aktywności. Ból mięśni może być także objawem chorób, takich jak grypa, fibromialgia, czy inne schorzenia reumatyczne. W diagnostyce bólu mięśni istotne jest zrozumienie kontekstu jego występowania, historii medycznej pacjenta oraz towarzyszących objawów. Leczenie bólu mięśni może obejmować odpoczynek, stosowanie zimnych lub ciepłych okładów, leki przeciwbólowe oraz fizjoterapię w celu przywrócenia sprawności i zmniejszenia dolegliwości. W przypadku przewlekłych bólów mięśniowych, ważne jest zidentyfikowanie i leczenie podstawowej przyczyny, co może wymagać współpracy z lekarzem specjalistą. >>>

  Ból mięśni to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: zapalenie mięśnia sercowego, choroba Pompego, mięśniakomięsak prążkowanokomórkowy, histoplazmoza, gorączka O’nyong-nyong, bartoneloza, choroba Carrióna, blastomykoza.

• Gorączka

  Gorączka jest definiowana jako temperatura powyżej normalnego zakresu z powodu wzrostu temperatury ustalonej przez organizm. Nie ma jednej uzgodnionej górnej granicy dla normalnej temperatury, przy czym źródła używają wartości pomiędzy 37,2 a 38,3 °C u ludzi. Wzrost temperatury ustalonej wyzwala zwiększone skurcze mięśni i powoduje uczucie zimna lub dreszcze. Powoduje to większą produkcję ciepła i wysiłki w celu zachowania ciepła Rzadko gorączka może wywołać drgawki gorączkowe, przy czym jest to bardziej powszechne u małych dzieci. Gorączki zazwyczaj nie przekraczają 41 do 42 °C. >>>

  Gorączka to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: ostre zapalenie trzustki, rumień guzowaty, reaktywne zapalenie stawów, zapalenie pęcherzyka żółciowego, choroba Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba uchyłkowa jelit, biegunka, przetoka okołoodbytnicza, przeziębienie, zapalenie zatok przynosowych, ostre zapalenie gardła, angina, ostre zapalenie krtani, grypa, zapalenie płuc, ostre zapalenie oskrzeli, zapalenie osierdzia, zapalenie mięśnia sercowego, gorączka reumatyczna, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, chłoniak Hodgkina, ostra białaczka limfoblastyczna, chłoniak grudkowy, chłoniak Burkitta, rak nerki, mięśniakomięsak prążkowanokomórkowy, rak kości, mięsak Kaposiego, leiszmanioza, klonorchoza, fascjoloza, anisakioza, toksokaroza, mielofibroza, malaria, Świnka, mononukleoza zakaźna, histoplazmoza, aspergiloza, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, ospa wietrzna, półpasiec, rumień nagły, wirusowe zapalenie wątroby typu E.

• Osłabienie

  >>>

  Osłabienie to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: marskość wątroby, pęcherzyca, hipotensja, zapalenie zatok przynosowych, angina, zapalenie osierdzia, kardiomiopatia restrykcyjna, częstoskurcz nadkomorowy, krwotok śródmózgowy, amyloidoza, kwashiorkor, chłoniak Burkitta, szpiczak mnogi, rak szyjki macicy, mięśniakomięsak prążkowanokomórkowy, glejak wielopostaciowy, rak odbytu, rak pęcherzyka żółciowego, zespół mielodysplastyczny, aspergiloza, tasiemczyca, niedokrwistość aplastyczna.

• Powiększenie węzłów chłonnych

  Powiększenie węzłów chłonnych, znane również jako limfadenopatia, to stan, w którym węzły chłonne, będące częścią układu limfatycznego, zwiększają swoje rozmiary. Węzły te odgrywają kluczową rolę w obronie immunologicznej organizmu, filtrując patogeny i produkując komórki odpornościowe. Powiększenie węzłów chłonnych może być spowodowane różnorodnymi czynnikami, w tym infekcjami wirusowymi, bakteryjnymi lub grzybiczymi, a także chorobami autoimmunologicznymi, nowotworami lub reakcjami na leki. Często towarzyszą mu inne objawy, takie jak ból, obrzęk, gorączka czy ogólne osłabienie organizmu. Diagnoza przyczyny powiększenia węzłów chłonnych zazwyczaj wymaga przeprowadzenia badań klinicznych, laboratoryjnych oraz obrazowych. W zależności od ustalonej przyczyny, leczenie może obejmować antybiotyki w przypadku infekcji, leki przeciwzapalne lub terapię nowotworową, jeśli węzły są powiększone z powodu choroby nowotworowej. Ważne jest, aby monitorować zmiany w węzłach chłonnych, ponieważ ich powiększenie może być wskaźnikiem poważniejszych problemów zdrowotnych. >>>

  Powiększenie węzłów chłonnych to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: chłoniak Burkitta, rak prącia, bartoneloza, choroba Carrióna.

• Wysypka

  Wysypka to każdy obszar podrażnionej lub obrzękniętej skóry na Twoim ciele. Wysypki są często swędzące i bolesne i mogą pojawiać się w różny sposób na różnych odcieniach skóry. >>>

  Wysypka to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: gorączka reumatyczna, fascjoloza, mononukleoza zakaźna, opryszczka, rumień zakaźny, aIDS, pappataci, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, omska gorączka krwotoczna, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, gorączka Q, gorączka O’nyong-nyong, gorączka Zachodniego Nilu, gorączka doliny Rift, bartoneloza, choroba Carrióna, gorączka okopowa, gorączka plamicowa brazylijska, szkarlatyna, leptospiroza, jersinioza, tularemia, dżuma, kandydoza, Świerzb, ospa prawdziwa, dyfilobotrioza, Ślepota rzeczna, różyczka, dur brzuszny.

Stosowane leczenie*

• Doksycyklina

  Doksycyklina jest antybiotykiem z klasy tetracyklin o szerokim spektrum działania, stosowanym w leczeniu zakażeń wywołanych przez bakterie i niektóre pasożyty. Jest stosowana w leczeniu bakteryjnego zapalenia płuc, trądziku, zakażeń chlamydiami, boreliozy, cholery, tyfusu i kiły. Jest również stosowana w zapobieganiu malarii w połączeniu z chininą. Doksycyklina może być przyjmowana doustnie lub w postaci zastrzyku do żyły. >>>

  Doksycyklina stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: zapalenie zatok przynosowych, zapalenie płuc, malaria, gorączka Q, pinta, borelioza, ornitoza, tyfus plamisty, malinica, kiła, gorączka okopowa, legionelloza, jersinioza, listerioza, tularemia, wąglik, bruceloza, melioidoza, pełzakowica, ziarniniak pachwinowy.


* Nie stosuj żadnego z wymienionych lekarstw lub terapii bez konsultacji z lekarzem.

Dur powrotny - do jakiego lekarza się udać?

• Choroby zakaźne

  Choroby zakaźne to specjalizacja lekarska zajmująca się diagnostyką i leczeniem zakażeń. Praktyka specjalisty w zakresie chorób zakaźnych polega na zarządzaniu zakażeniami szpitalnymi (nabytymi w trakcie opieki zdrowotnej) lub zakażeniami nabytymi w społeczności i jest historycznie związana z higieną, epidemiologią, mikrobiologią kliniczną, medycyną podróży i medycyną tropikalną. >>>

  Choroby zakaźne to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: biegunka, przeziębienie, angina, grypa, zapalenie płuc, zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, malaria, leiszmanioza, Śpiączka afrykańska, choroba Chagasa, schistosomatoza, klonorchoza, fascjoloza, fasciolopsoza, anisakioza, toksokaroza, gnatostomoza, tungoza, muszyca, grzybica skóry, geotrychoza, Łupież pstry, grzybica czarna, piedra biała, piedra czarna, kokcydioidomikoza, histoplazmoza, parakokcydioidomikoza, sporotrychoza, aspergiloza, kryptokokoza, mukormykoza, stopa madurska, Świnka, lobomykoza, mononukleoza zakaźna, rinosporydioza, nagminna pleurodynia, alleszerioza, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, opryszczka, ospa wietrzna, półpasiec, krowianka, mięczak zakaźny, rumień nagły, rumień zakaźny, pappataci.

• Epidemiologia

  Epidemiologia to dział medycyny zajmujący się badaniem rozkładu i uwarunkowań zdrowia oraz chorób w populacjach. Analizuje czynniki wpływające na zdrowie ludzi, w tym czynniki biologiczne, środowiskowe, społeczne i behawioralne. Epidemiolodzy prowadzą badania mające na celu identyfikację przyczyn chorób, ich częstości występowania oraz skutków. Dzięki tym badaniom możliwe jest opracowywanie strategii zapobiegawczych, a także ocena skuteczności interwencji zdrowotnych. Dział ten odgrywa kluczową rolę w monitorowaniu epidemii, analizie trendów zdrowotnych oraz w planowaniu polityki zdrowotnej. Epidemiologia jest niezbędna w walce z chorobami zakaźnymi, przewlekłymi oraz w ocenie wpływu czynników ryzyka na zdrowie populacji. >>>

  Epidemiologia to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: Śpiączka afrykańska, schistosomatoza, tungoza, akantocefaloza, pappataci, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka Oropouche, tyfus plamisty, gorączka Q, gorączka O’nyong-nyong, malinica, choroba Carrióna, gorączka plamicowa brazylijska, tężec, gorączka od ugryzienia szczura, leptospiroza, cholera drobiu, jersinioza, tularemia, dżuma, dyzenteria, ospa prawdziwa, ospa małpia, cholera, salmonelloza, denga, włośnica, dur brzuszny.

• Medycyna tropikalna

  Medycyna tropikalna to dziedzina medycyny zajmująca się diagnostyką, leczeniem oraz profilaktyką chorób występujących w tropikalnych i subtropikalnych regionach świata. Skupia się na schorzeniach, które są często związane z klimatem, warunkami sanitarnymi oraz stylem życia mieszkańców tych obszarów. Wśród najważniejszych chorób, którymi zajmuje się medycyna tropikalna, znajdują się malaria, denga, żółta febra, wirusowe zapalenie wątroby, a także schorzenia pasożytnicze, takie jak leiszmanioza czy bilharcjoza. Specjaliści z tej dziedziny często pracują w terenach o ograniczonym dostępie do nowoczesnej opieki zdrowotnej, co wymaga dostosowania metod leczenia do lokalnych warunków. Medycyna tropikalna łączy elementy epidemiologii, immunologii, mikrobiologii oraz zdrowia publicznego, aby skutecznie przeciwdziałać chorobom przenoszonym przez wektory, takie jak komary czy kleszcze. Ważnym aspektem medycyny tropikalnej jest także badanie wpływu zmian klimatycznych na rozprzestrzenianie się chorób oraz przygotowywanie odpowiednich strategii interwencji zdrowotnych. Współpraca z organizacjami międzynarodowymi oraz lokalnymi społecznościami jest kluczowa dla skutecznego wdrażania programów zdrowotnych i edukacyjnych, które mają na celu poprawę jakości życia w rejonach dotkniętych chorobami tropikalnymi. >>>

  Medycyna tropikalna to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: Śpiączka afrykańska, choroba Chagasa, schistosomatoza, tungoza, malaria, leiszmanioza, stopa madurska, pappataci, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, tyfus plamisty, gorączka O’nyong-nyong, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka Oropouche, malinica, bartoneloza, choroba Carrióna, gorączka plamicowa brazylijska, leptospiroza, owrzodzenie Buruli, tularemia, melioidoza, dżuma, ankylostomatoza, kryptosporydioza, dyzenteria, wągrzyca, drakunkuloza, Ślepota rzeczna, denga, dur brzuszny.

Bibliografia:

• Identyfikator z baz danych dotyczących genomów, ścieżek enzymatycznych i biologicznych substancji chemicznych (ENG)
• Dur powrotny w bazie U.S. National Library of Medicine (ENG)
• Dur powrotny na stronach Medscape (ENG)
• Dur powrotny w bazie schorzeń Diseases Database (ENG)