Choroba refluksowa przełyku

Co to jest choroba refluksowa przełyku?

Choroba refluksowa przełyku (GERD) to przewlekłe schorzenie, w którym treść żołądkowa cofa się do przełyku, powodując podrażnienie jego błony śluzowej. Główne przyczyny to osłabienie dolnego zwieracza przełyku, nieprawidłowe opróżnianie żołądka oraz nadmierna produkcja kwasu żołądkowego. Objawy GERD obejmują zgagę (pieczenie w klatce piersiowej), cofanie się kwaśnej treści żołądkowej do ust (regurgitacja), ból w nadbrzuszu, trudności w przełykaniu, przewlekły kaszel, chrypkę oraz ból gardła. Leczenie GERD może obejmować zmiany w stylu życia, takie jak unikanie pokarmów wywołujących objawy, jedzenie mniejszych posiłków, unikanie jedzenia przed snem, podnoszenie głowy łóżka oraz unikanie palenia i alkoholu. Farmakoterapia obejmuje leki zmniejszające kwasowość żołądka, takie jak inhibitory pompy protonowej (PPI) i antagonisty receptorów H2. W cięższych przypadkach może być konieczne leczenie chirurgiczne.

Choroba refluksowa przełyku według naukowych faktów medycznych. Opieramy się tylko na źródłach medycznych, poniższe dane pochodzą ze sprawdzonych baz medycznych. Gorąco odradzamy powierzanie swojego zdrowia szarlatanom i niesprawdzonym źródłom.

Klasyfikacja choroby refluksowej przełyku

ICD-10-CM: K21.9
ICD-10-CM: K21

Możliwe objawy choroby refluksowej przełyku

• Ból przedsercowy

  Ból przedsercowy, znany również jako ból w klatce piersiowej, może mieć różne przyczyny, zarówno sercowe, jak i pozasercowe. Ból przedsercowy o podłożu sercowym najczęściej związany jest z chorobą wieńcową, w tym z dusznicą bolesną (angina pectoris) lub zawałem mięśnia sercowego. Objawy obejmują uczucie ucisku, ściskania, pieczenia lub ciężaru w klatce piersiowej, które mogą promieniować do ramion, szyi, żuchwy, pleców lub brzucha. Ból ten często nasila się przy wysiłku fizycznym i ustępuje w spoczynku. Przyczyny pozasercowe mogą obejmować refluks żołądkowo-przełykowy (GERD), zapalenie opłucnej, problemy mięśniowo-szkieletowe, takie jak zapalenie mięśni międzyżebrowych, oraz zaburzenia lękowe. Diagnostyka bólu przedsercowego wymaga szczegółowej oceny medycznej, w tym badania fizykalnego, elektrokardiogramu (EKG), badań laboratoryjnych oraz, w razie potrzeby, badań obrazowych, takich jak echokardiografia czy angiografia wieńcowa. Leczenie zależy od przyczyny bólu i może obejmować leki, zmiany w stylu życia, a w niektórych przypadkach interwencje chirurgiczne. W przypadku nagłego, silnego bólu w klatce piersiowej, ważne jest natychmiastowe zasięgnięcie pomocy medycznej, ponieważ może to być objaw zawału serca. >>>

• Kaszel

  Kaszel to nagłe wydalenie powietrza przez duże drogi oddechowe, które pomaga oczyścić je z płynów, substancji drażniących, obcych cząstek i drobnoustrojów. Jako odruch ochronny, kaszel może mieć charakter powtarzalny i przebiega w trzech fazach: wdech, wymuszony wydech przy zamkniętej głośni oraz gwałtowne wypuszczenie powietrza z płuc po otwarciu głośni, czemu zwykle towarzyszy charakterystyczny dźwięk. >>>

  Kaszel to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: pylica płuc, astma, przeziębienie, zapalenie zatok przynosowych, ostre zapalenie gardła, angina, ostre zapalenie krtani, grypa, zapalenie płuc, ostre zapalenie oskrzeli, rozedma płuc, zapalenie osierdzia, zapalenie mięśnia sercowego, kardiomiopatia rozstrzeniowa, chłoniak Hodgkina, sarkoidoza, rak tarczycy, rak płuc, toksokaroza, histoplazmoza, aspergiloza, gorączka Lassa, choroba lasu Kyasanur, ornitoza, gorączka Q, nokardioza, legionelloza, krztusiec, gruźlica, dżuma, glistnica, blastomykoza, sARS, bąblowica, odra, węgorczyca, idiopatyczne włóknienie płuc.

• Refluks żołądkowo-przełykowy

  Refluks żołądkowo-przełykowy (GERD) to przewlekłe schorzenie, w którym treść żołądkowa cofa się do przełyku, co powoduje podrażnienie błony śluzowej przełyku i różne objawy. Jest to spowodowane najczęściej osłabieniem dolnego zwieracza przełyku (LES), który normalnie zapobiega cofaniu się treści żołądkowej. >>>

• Zgaga

  Zgaga jest uczuciem pieczenia w środkowej części klatki piersiowej lub górnej części środkowej części brzucha. Zgaga jest zwykle spowodowana regurgitacją kwasu żołądkowego (refluks żołądkowy) do przełyku. Jest to główny objaw choroby refluksowej przełyku. >>>

  Zgaga to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: kamica żółciowa, choroba wrzodowa, rak żołądka, bąblowica.

Możliwe przyczyny choroby refluksowej przełyku

• Alkohol

  Alkohol jest substancją psychoaktywną, która ma działanie depresyjne na ośrodkowy układ nerwowy. Spożywanie alkoholu w nadmiarze może prowadzić do wielu poważnych problemów zdrowotnych. Przede wszystkim, nadużywanie alkoholu może prowadzić do uszkodzenia wątroby, co objawia się chorobami takimi jak stłuszczenie wątroby, zapalenie wątroby oraz marskość. Ponadto, alkohol wpływa negatywnie na układ sercowo-naczyniowy, zwiększając ryzyko wystąpienia nadciśnienia, choroby wieńcowej i udarów mózgu. Regularne spożywanie dużych ilości alkoholu może również prowadzić do zaburzeń psychicznych, w tym depresji, lęków oraz uzależnienia od alkoholu, co z kolei może zakłócać normalne funkcjonowanie w życiu osobistym i zawodowym. Alkohol może również przyczyniać się do zwiększonego ryzyka nowotworów, w tym raka jamy ustnej, gardła, przełyku, wątroby oraz piersi. Działa drażniąco na błonę śluzową żołądka, co może prowadzić do wrzodów oraz zapalenia błony śluzowej żołądka. Ponadto, nadużywanie alkoholu jest często związane z wypadkami, przemocą oraz innymi niebezpiecznymi sytuacjami, które mogą prowadzić do urazów i trwałych uszkodzeń ciała. Warto pamiętać, że skutki spożywania alkoholu są zróżnicowane i zależą od wielu czynników, w tym ilości spożywanego alkoholu, częstotliwości picia, a także indywidualnych predyspozycji genetycznych. Odpowiedzialne podejście do konsumpcji alkoholu oraz świadomość potencjalnych zagrożeń zdrowotnych są kluczowe dla utrzymania dobrego stanu zdrowia. >>>

  Alkohol może powodować również inne choroby, takie jak np.: dna moczanowa, alkoholowe zapalenie wątroby, udar mózgu, nadciśnienie tętnicze, kardiomiopatia rozstrzeniowa, kardiomiopatia przerostowa, bezdech senny, bezsenność, somnambulizm, rak przełyku.

• Ciąża

  >>>

  Ciąża może powodować również inne choroby, takie jak np.: rumień guzowaty, Żylaki kończyn dolnych, hemoroidy, hipotensja.

• Cytrusy

  >>>

• Czekolada

  >>>

• Kawa

  >>>

• Leki

  Leki to substancje chemiczne stosowane w celu zapobiegania, diagnozowania lub leczenia chorób. Mogą oddziaływać na organizm w różnorodny sposób, co czasami prowadzi do działań niepożądanych lub poważnych reakcji zdrowotnych. Choroby, które mogą być spowodowane przez leki, obejmują uszkodzenia wątroby, nerek oraz układu pokarmowego. Oprócz tego leki mogą wywoływać reakcje alergiczne, które w skrajnych przypadkach prowadzą do wstrząsu anafilaktycznego. Niektóre farmaceutyki mogą także wpływać na układ sercowo-naczyniowy, powodując arytmie lub nadciśnienie. Inne leki mogą prowadzić do depresji, zaburzeń psychicznych lub problemów z układem hormonalnym. W przypadku długotrwałego stosowania niektórych leków, takich jak opioidy, może wystąpić uzależnienie. U pacjentów w podeszłym wieku leki mogą wywoływać majaczenie lub pogarszać funkcje poznawcze. Ważne jest, aby leki były stosowane zgodnie z zaleceniami lekarza, a pacjenci byli świadomi potencjalnych skutków ubocznych oraz interakcji z innymi substancjami. Dzięki odpowiedniej edukacji i monitorowaniu można zminimalizować ryzyko wystąpienia poważnych powikłań zdrowotnych. >>>

  Leki może powodować również inne choroby, takie jak np.: ostre zapalenie trzustki, rumień guzowaty, rogowacenie ciemne, zaparcia, hipotensja, zapalenie osierdzia, kardiomiopatia rozstrzeniowa, kardiomiopatia przerostowa, migrena, bezsenność, choroba Hashimoto, kandydoza.

• Napoje gazowane

  >>>

• Osłabienie dolnego zwieracza przełyku

  >>>

• Otyłość

  Otyłość jest stanem, w którym nadmiar tkanki tłuszczowej gromadzi się w organizmie. Z medycznego punktu widzenia, otyłość jest uznawana za chorobę przewlekłą, która zwiększa ryzyko wystąpienia wielu poważnych problemów zdrowotnych, takich jak choroby serca, cukrzyca typu 2, nadciśnienie, choroby układu oddechowego, niektóre nowotwory oraz problemy ortopedyczne. Otyłość jest zazwyczaj diagnozowana na podstawie wskaźnika masy ciała (BMI), choć inne czynniki, takie jak rozmieszczenie tkanki tłuszczowej (np. wokół brzucha), także mogą być brane pod uwagę. Leczenie otyłości obejmuje zmiany w stylu życia, takie jak dieta i regularna aktywność fizyczna, oraz w niektórych przypadkach leczenie farmakologiczne lub operacyjne. >>>

  Otyłość może powodować również inne choroby, takie jak np.: rogowacenie ciemne, dna moczanowa, choroba zwyrodnieniowa stawów, kamica żółciowa, zapalenie pęcherzyka żółciowego, Łuszczyca, alkoholowe zapalenie wątroby, zawał mózgu, udar mózgu, Żylaki kończyn dolnych, nadciśnienie tętnicze, zawał mięśnia sercowego, zatorowość płucna, bezdech senny, rak nerki, rak żołądka, rak jelita grubego, rak wątrobowokomórkowy, rak przełyku, choroba niedokrwienna serca, kamica nerkowa.

• Palenie

  Palenie jest jedną z głównych przyczyn śmierci, której można zapobiec na całym świecie i jest przyczyną 15% wszystkich zgonów, z czego 2% stanowią osoby niepalące, które umierają z powodu biernego palenia. W Stanach Zjednoczonych około 500 000 zgonów rocznie przypisuje się chorobom związanym z paleniem tytoniu, a w jednym z ostatnich badań oszacowano, że aż 1/3 męskiej populacji Chin będzie miała znacznie skróconą długość życia z powodu palenia. Palacze płci męskiej i żeńskiej tracą średnio odpowiednio 13,2 i 14,5 roku życia. Co najmniej połowa wszystkich osób palących przez całe życie umiera wcześniej w wyniku palenia. Ryzyko śmierci z powodu raka płuc przed 85 rokiem życia wynosi 22,1% dla palącego mężczyzny i 11,9% dla palącej obecnie kobiety, przy braku konkurencyjnych przyczyn zgonu. Odpowiednie szacunki dla osób niepalących przez całe życie to 1,1% prawdopodobieństwo śmierci z powodu raka płuc przed 85 rokiem życia dla mężczyzny pochodzenia europejskiego i 0,8% prawdopodobieństwo dla kobiety. Palenie tylko jednego papierosa dziennie powoduje, że ryzyko choroby wieńcowej jest w połowie drogi między ryzykiem u ciężkiego palacza i osoby niepalącej. Nieliniowa zależność dawka-odpowiedź może być wyjaśniona wpływem palenia na agregację płytek krwi. >>>

  Palenie może powodować również inne choroby, takie jak np.: Łuszczyca, zapalenie języka, zapalenie wyrostka robaczkowego, choroba Crohna, zawał mózgu, udar mózgu, tętniak, miażdżyca, zapalenie płuc, rozedma płuc, astma, nadciśnienie tętnicze, zawał mięśnia sercowego, zatorowość płucna, bezdech senny, cukrzyca typu 2, skaza krwotoczna, nadkrwistość, rak szyjki macicy, rak nerki, rak pęcherza moczowego, rak żołądka, rak jelita grubego, rak wątrobowokomórkowy, rak jamy nosowo-gardłowej, rak krtani, rak płuc, międzybłoniak, rak piersi, rak przełyku, Świnka, kłykciny kończyste, gruźlica, choroba niedokrwienna serca.

• Pikantne potrawy

  >>>

• Sok trawienny

  Sok trawienny to płyn wydzielany przez gruczoły trawienne w układzie pokarmowym, który zawiera enzymy, kwasy i inne substancje chemiczne niezbędne do trawienia pokarmów. Wydzielany jest głównie w żołądku (sok żołądkowy) i jelicie cienkim (sok jelitowy), gdzie enzymy trawienne rozkładają białka, tłuszcze i węglowodany, umożliwiając ich wchłanianie. Sok trawienny odgrywa kluczową rolę w procesie trawienia i absorpcji składników odżywczych. >>>

• Tłuste potrawy

  >>>

Badania rozpoznające

• Badania obrazowe (np. RTG)

  >>>

• Endoskopia

  Endoskopia to procedura medyczna, która polega na wprowadzeniu cienkiego, elastycznego instrumentu z kamerą i źródłem światła, zwanego endoskopem, do wnętrza ciała pacjenta. Dzięki temu lekarz może bezpośrednio obserwować narządy wewnętrzne, takie jak przełyk, żołądek, jelita czy drogi oddechowe, co pozwala na diagnozowanie i monitorowanie różnych schorzeń. Endoskopia jest często wykorzystywana w diagnostyce chorób układu pokarmowego, takich jak wrzody, nowotwory, czy stany zapalne. Może również służyć do przeprowadzania zabiegów terapeutycznych, takich jak usuwanie polipów, pobieranie biopsji czy leczenie krwawień. Procedura zwykle wykonuje się w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym, w zależności od miejsca badania i stanu pacjenta. Endoskopia jest uważana za mało inwazyjną metodę, a jej wyniki są zazwyczaj dostępne szybko, co pozwala na szybsze podjęcie decyzji terapeutycznych. >>>

  Endoskopia to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: Żylaki przełyku, rak dróg żółciowych, rak przełyku.

• Manometria przełyku

  >>>

• PH-metria

  >>>

• Testy na obecność H. pylori

  >>>

Stosowane leczenie*

• (RS)-rabeprazol

  (RS)-rabeprazol to racemiczna forma rabeprazolu, leku należącego do grupy inhibitorów pompy protonowej (PPI). Jest stosowany w leczeniu schorzeń związanych z nadmierną produkcją kwasu żołądkowego, takich jak choroba refluksowa przełyku (GERD), wrzody żołądka oraz wrzody dwunastnicy. Rabeprazol działa poprzez hamowanie pompy protonowej w komórkach okładzinowych żołądka, co prowadzi do zmniejszenia wydzielania kwasu żołądkowego. Efekt ten pomaga w łagodzeniu objawów związanych z nadkwaśnością, takich jak zgaga czy ból żołądka, oraz wspomaga gojenie się uszkodzeń błony śluzowej przewodu pokarmowego. Warto zaznaczyć, że (RS)-rabeprazol oznacza, że preparat zawiera oba enancjomery (R i S) rabeprazolu, które są formami chemicznymi tego samego związku. W praktyce klinicznej najczęściej używana jest forma racemiczna, która jest efektywna w terapii. >>>

• Anion węglanowy

  Anion węglanowy to jony węglanowe o wzorze **CO₃²⁻**, które są utworzone przez odjęcie dwóch protonów od kwasu węglowego. Pełni rolę w równowadze kwasowo-zasadowej w organizmach i wodach, a także w procesach chemicznych i przemysłowych. >>>

  Anion węglanowy stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: choroba wrzodowa.

• Betanechol

  Betanechol to lek będący agonistą receptorów muskarynowych, stosowany w leczeniu problemów z funkcjonowaniem układu pokarmowego i moczowego. Działa poprzez stymulację receptorów cholinergicznych, co prowadzi do zwiększenia perystaltyki jelit oraz poprawy funkcji pęcherza moczowego. Jest używany głównie w leczeniu niewydolności pęcherza moczowego, zwłaszcza po operacjach chirurgicznych, oraz w zaburzeniach motoryki jelit. Betanechol może powodować efekty uboczne, takie jak nadmierne pocenie się, bóle głowy, nudności, wymioty i biegunka. Przeciwwskazany jest u osób z obstrukcją przewodu pokarmowego, astmą czy wrzodami żołądka. >>>

• Cisapryd

  Cisapryd to lek prokinetyczny, który wspomaga motorykę przewodu pokarmowego. Działa poprzez stymulację uwalniania acetylocholiny w splotach nerwowych jelit, co przyspiesza przechodzenie treści pokarmowej przez przewód pokarmowy. Stosowany był w leczeniu ciężkich postaci refluksu żołądkowo-przełykowego i innych zaburzeń motoryki żołądkowo-jelitowej, ale jego stosowanie zostało ograniczone z powodu ryzyka poważnych działań niepożądanych, takich jak zaburzenia rytmu serca. >>>

  Cisapryd stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: zaparcia.

• Cymetydyna

  Cymetydyna to lek z grupy antagonistów receptorów H2, stosowany w leczeniu schorzeń związanych z nadmiernym wydzielaniem kwasu żołądkowego. Działa poprzez blokowanie receptorów histaminowych H2 w komórkach okładzinowych żołądka, co prowadzi do zmniejszenia produkcji kwasu żołądkowego. Jest używana w leczeniu wrzodów żołądka i dwunastnicy, choroby refluksowej przełyku (GERD), oraz w profilaktyce wrzodów związanych z stosowaniem niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ). Cymetydyna może powodować efekty uboczne, takie jak bóle głowy, zawroty głowy, zmęczenie, bóle mięśniowe oraz rzadziej poważniejsze reakcje, takie jak reakcje alergiczne czy zaburzenia funkcji wątroby. Może również wchodzić w interakcje z innymi lekami, co wymaga ostrożności przy jednoczesnym ich stosowaniu. >>>

• Denosumab

  Denosumab to lek stosowany w leczeniu różnych schorzeń związanych z utratą masy kostnej. Jest monoklonalnym przeciwciałem, które działa poprzez blokowanie działania białka RANKL (receptor activator of nuclear factor kappa-B ligand). RANKL jest kluczowy w procesie resorpcji kości, ponieważ stymuluje działanie osteoklastów — komórek odpowiedzialnych za rozkładanie tkanki kostnej. Denosumab zmniejsza aktywność osteoklastów, co prowadzi do spowolnienia utraty masy kostnej i zmniejszenia ryzyka złamań. Jest stosowany w leczeniu osteoporozy u kobiet po menopauzie oraz mężczyzn, u których ryzyko złamań jest wysokie. Ponadto, denosumab jest używany w terapii pacjentów z przerzutami nowotworowymi do kości oraz w leczeniu innych stanów związanych z nadmiernym rozpadem tkanki kostnej. Typowe efekty uboczne denosamabu to bóle mięśni, bóle stawów, reakcje w miejscu wstrzyknięcia, oraz ryzyko hipokalcemii (niskiego poziomu wapnia we krwi). Rzadziej mogą wystąpić poważniejsze efekty uboczne, takie jak martwica kości żuchwy czy zapalenie ucha. Przed rozpoczęciem leczenia denosamabem zaleca się dokładną ocenę medyczną i monitorowanie pacjentów w trakcie terapii. >>>

• Esomeprazol

  Esomeprazol to lek z grupy inhibitorów pompy protonowej (PPI), który zmniejsza wydzielanie kwasu żołądkowego. Stosowany jest w leczeniu choroby refluksowej przełyku, wrzodów żołądka i dwunastnicy oraz w terapii zapobiegawczej wrzodom związanym z używaniem niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ). >>>

  Esomeprazol stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: choroba wrzodowa.

• Famotydyna

  Famotydyna to lek z grupy antagonistów receptorów H2, który zmniejsza wydzielanie kwasu żołądkowego. Stosowany jest w leczeniu wrzodów żołądka i dwunastnicy, choroby refluksowej przełyku (GERD) oraz zapalenia przełyku. Działa poprzez blokowanie receptorów H2 na komórkach okładzinowych żołądka. >>>

• Glukoza wapnia

  Glukoza wapnia to związek chemiczny, w którym wapń jest związany z glukozą. Jest stosowany w medycynie jako suplement diety lub środek leczniczy, aby uzupełnić poziom wapnia w organizmie oraz poprawić stan kości i zębów. Pomaga w leczeniu niedoborów wapnia i wspiera zdrowie układu kostnego. >>>

  Glukoza wapnia stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: choroba wrzodowa.

• Izosorbid

  Izosorbid to dwucykliczny związek chemiczny z grupy dioli i heterocykli zawierających tlen, zawierający dwa stopione pierścienie furanu. Materiałem wyjściowym dla izosorbidu jest D-sorbitol, który otrzymuje się w wyniku katalitycznego uwodornienia D-glukozy, która z kolei powstaje w wyniku hydrolizy skrobi. >>>

  Izosorbid stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: choroba niedokrwienna serca.

• Lanzoprazol

  Lanzoprazol to lek z grupy inhibitorów pompy protonowej (PPI), który zmniejsza wydzielanie kwasu żołądkowego. Stosowany jest w leczeniu choroby refluksowej przełyku, wrzodów żołądka i dwunastnicy oraz w terapii zapobiegawczej wrzodom związanym z używaniem niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ). >>>

  Lanzoprazol stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: choroba wrzodowa.

• Magaldrat

  Magaldrat to lek stosowany jako środek zobojętniający kwas żołądkowy. Jest to kompleks wodorotlenku magnezu i glinu, który działa poprzez neutralizowanie nadmiaru kwasu żołądkowego, co przynosi ulgę w objawach zgagi, nadkwasoty oraz w leczeniu wrzodów żołądka i dwunastnicy. Magaldrat pomaga również w ochronie błony śluzowej żołądka przed działaniem kwasu. >>>

  Magaldrat stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: choroba wrzodowa.

• Metoklopramid

  Metoklopramid to lek stosowany w leczeniu nudności, wymiotów oraz problemów z motoryką przewodu pokarmowego. Działa poprzez blokowanie receptorów dopaminowych w mózgu i stymulowanie motoryki żołądka i jelit, co ułatwia przesuwanie treści pokarmowej. Jest stosowany m.in. w leczeniu nudności pooperacyjnych, wymiotów związanych z chemioterapią oraz w leczeniu zaburzeń żołądkowo-jelitowych. >>>

• Nizatydyna

  Nizatydyna to lek z grupy antagonistów receptorów H2, który zmniejsza wydzielanie kwasu żołądkowego. Stosowany jest w leczeniu wrzodów żołądka i dwunastnicy oraz choroby refluksowej przełyku (GERD). >>>

• Omeprazol

  Omeprazol to lek z grupy inhibitorów pompy protonowej (PPI), który zmniejsza wydzielanie kwasu żołądkowego. Stosowany jest w leczeniu choroby refluksowej przełyku, wrzodów żołądka i dwunastnicy oraz w terapii zapobiegawczej wrzodom związanym z używaniem niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ). >>>

  Omeprazol stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: choroba wrzodowa.

• Pantoprazol

  Pantoprazol to lek z grupy inhibitorów pompy protonowej (PPI), który zmniejsza wydzielanie kwasu żołądkowego. Jest stosowany w leczeniu choroby refluksowej przełyku (GERD), wrzodów żołądka i dwunastnicy oraz w zapobieganiu wrzodom związanym z stosowaniem niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ). >>>

  Pantoprazol stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: choroba wrzodowa.

• Ranitydyna

  Ranitydyna to lek z grupy antagonistów receptorów H2, stosowany w leczeniu nadmiernego wydzielania kwasu żołądkowego. Działa poprzez blokowanie receptorów H2 na komórkach okładzinowych żołądka, co prowadzi do zmniejszenia produkcji kwasu. Jest stosowany w leczeniu wrzodów żołądka i dwunastnicy, choroby refluksowej przełyku (GERD) oraz w zapobieganiu wrzodom związanym z używaniem niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ). >>>

• Sukralfat

  Sukralfat to lek stosowany w leczeniu wrzodów żołądka i dwunastnicy oraz w leczeniu zapalenia błony śluzowej żołądka. Działa poprzez tworzenie ochronnej warstwy na powierzchni wrzodów i uszkodzonej błony śluzowej, co chroni przed działaniem kwasu żołądkowego i enzymów trawiennych. Sukralfat nie zmniejsza wydzielania kwasu, ale zapewnia lokalną ochronę i wspomaga gojenie uszkodzeń błony śluzowej. >>>

• Trójkrzemian magnezu

  Trójkrzemian magnezu to związek chemiczny o wzorze **Mg₃Si₄O₁₀**, znany również jako **trójkrzemian magnezu**. Jest to minerał, który występuje w postaci naturalnej w formie krystalicznej i jest szeroko stosowany w różnych dziedzinach przemysłu. W medycynie, trójkrzemian magnezu może być stosowany jako środek zobojętniający kwas w preparatach na zgagę i nadkwasotę. Działa poprzez neutralizowanie nadmiaru kwasu w żołądku, co łagodzi objawy nadkwaśności. >>>

• Węglan glinu

  Węglan glinu to związek chemiczny o wzorze **Al₂(CO₃)₃**. Jest to biały proszek, który jest mało rozpuszczalny w wodzie. W kontekście medycznym: Węglan glinu jest stosowany jako środek zobojętniający kwasy w preparatach na zgagę i nadkwasotę. Działa poprzez neutralizowanie nadmiaru kwasu żołądkowego, co może przynieść ulgę w objawach związanych z nadkwaśnością. W przemyśle: Węglan glinu jest używany w produkcji ceramiki, jako składnik materiałów budowlanych i w przetwórstwie wody. Może być również stosowany w różnych procesach chemicznych jako środek wypełniający lub zmieniający właściwości materiałów. >>>

  Węglan glinu stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: choroba wrzodowa.

• Węglan magnezu

  Węglan magnezu to związek chemiczny o wzorze **MgCO₃**. Jest stosowany w medycynie jako środek zobojętniający kwas, w przemyśle budowlanym jako składnik materiałów budowlanych, oraz w przemyśle chemicznym i ceramicznym. Działa przez neutralizowanie nadmiaru kwasu żołądkowego i może także być używany jako środek wypełniający. >>>

• Węglan sodu dihydroksyglinu

  Węglan sodu dihydroksyglinu to związek chemiczny o wzorze **Na₂CO₃·2Al(OH)₃**. Jest to sól węglanowa, która zawiera sód, węgiel, tlen oraz glin. Ten związek jest używany głównie w przemyśle chemicznym i materiałowym. W kontekście medycznym lub farmaceutycznym, **węglan sodu dihydroksyglinu** może być stosowany jako środek zobojętniający kwasy w preparatach na zgagę czy nadkwasotę. Działa poprzez neutralizowanie nadmiaru kwasu w żołądku, co może przynieść ulgę w objawach związanych z nadkwaśnością. W przemyśle, węglan sodu dihydroksyglinu może być używany w procesach oczyszczania wody oraz w produkcji materiałów ceramicznych. >>>

  Węglan sodu dihydroksyglinu stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: choroba wrzodowa.

• Węglan wapnia

  Węglan wapnia to związek chemiczny o wzorze CaCO₃, który jest szeroko stosowany w różnych dziedzinach. Jest naturalnym składnikiem skał, takich jak marmur i wapień, oraz występuje w skorupkach jaj i muszlach. W medycynie, węglan wapnia jest stosowany jako suplement diety w celu uzupełnienia poziomu wapnia w organizmie, co jest ważne dla zdrowia kości i zębów oraz funkcji mięśni i układu nerwowego. Pomaga także w leczeniu osteoporozy i innych stanów związanych z niedoborem wapnia. Węglan wapnia jest także używany w przemyśle budowlanym, jako środek zobojętniający kwasy, a także w produkcji papieru, plastiku i farb. >>>

  Węglan wapnia stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: choroba wrzodowa.

• Wodorotlenek magnezu

  Wodorotlenek magnezu to związek chemiczny stosowany jako środek przeczyszczający. Działa jako osmotyczny środek, przyciągając wodę do jelit, co zwiększa objętość stolca i ułatwia wypróżnianie. Jest również używany jako lek zobojętniający kwas żołądkowy. >>>

  Wodorotlenek magnezu stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: choroba wrzodowa, zaparcia.

• Wodorowęglan sodu

  Wodorowęglan sodu, znany również jako soda oczyszczona, to związek chemiczny o wzorze **NaHCO₃**. Stosowany jest jako środek zobojętniający kwas w leczeniu zgagi i nadkwaśności, a także w kuchni jako środek spulchniający ciasta. >>>


* Nie stosuj żadnego z wymienionych lekarstw lub terapii bez konsultacji z lekarzem.

Choroba refluksowa przełyku - do jakiego lekarza się udać?

• Chirurgia ogólna

  Chirurgia ogólna to dziedzina medycyny zajmująca się diagnozowaniem i leczeniem operacyjnym szerokiego zakresu schorzeń, obejmujących narządy jamy brzusznej (np. jelita, żołądek, wątroba), piersi, tarczycę, skórę oraz układ mięśniowo-szkieletowy. Chirurdzy ogólni wykonują zabiegi takie jak usuwanie wyrostka robaczkowego, operacje przepuklin, oraz leczenie urazów. >>>

  Chirurgia ogólna to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: kamica żółciowa, zapalenie pęcherzyka żółciowego, ostre zapalenie trzustki, choroba wrzodowa, zapalenie wyrostka robaczkowego, przepuklina pępowinowa, choroba Crohna, choroba uchyłkowa jelit, przetoka okołoodbytnicza, zapalenie otrzewnej, Żylaki przełyku, hemoroidy, zawał mięśnia sercowego, niedoczynność przytarczyc, nadczynność przysadki, zapalenie gruczołu tarczowego Riedla, skaza krwotoczna, rak splotu naczyniastego, rak tarczycy, rak żołądka, nowotwór jelita cienkiego, rak wątrobowokomórkowy, rak dróg żółciowych, rak pęcherzyka żółciowego, rak trzustki, akantocefaloza, rak przełyku, mukormykoza, zgorzel gazowa, zespół wstrząsu toksycznego, sepsa, tężec, zespół Cushinga, wścieklizna.

• Gastroenterologia

  Gastroenterologia to dział medycyny zajmujący się diagnostyką i leczeniem chorób układu pokarmowego. Specjaliści w tej dziedzinie, zwani gastroenterologami, badają schorzenia związane z przełykiem, żołądkiem, jelitami, wątrobą, trzustką oraz pęcherzykiem żółciowym. Gastroenterologia obejmuje zarówno choroby zapalne, takie jak zapalenie jelita grubego, jak i zaburzenia funkcjonalne, takie jak zespół jelita drażliwego. W ramach gastroenterologii wykonuje się różnorodne procedury diagnostyczne, takie jak endoskopia, kolonoskopia czy ultrasonografia, które pozwalają na ocenę stanu narządów pokarmowych oraz wykrywanie ewentualnych patologii. Leczenie schorzeń układu pokarmowego może obejmować zarówno farmakoterapię, jak i interwencje chirurgiczne, w zależności od rodzaju i ciężkości choroby. Gastroenterologia odgrywa kluczową rolę w utrzymaniu zdrowia układu pokarmowego i poprawie jakości życia pacjentów z problemami trawiennymi. >>>

  Gastroenterologia to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: marskość wątroby, kamica żółciowa, zapalenie pęcherzyka żółciowego, ostre zapalenie trzustki, szczelina odbytu, przetoka okołoodbytnicza, zapalenie otrzewnej, alkoholowe zapalenie wątroby, zapalenie języka, choroba wrzodowa, przepuklina pępowinowa, przepuklina udowa, choroba Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba uchyłkowa jelit, zespół jelita drażliwego, zaparcia, biegunka, Żylaki przełyku, hemoroidy, zespół Fanconiego-Bickela, zespół Plummera-Vinsona, rak trzustki, rak żołądka, nowotwór jelita cienkiego, rak jelita grubego, rak odbytu, rak dróg żółciowych, rak pęcherzyka żółciowego, anisakioza, rak przełyku, wirusowe zapalenie wątroby typu B, wirusowe zapalenie wątroby typu C, trichurioza, kandydoza, pełzakowica, izosporoza, kryptosporydioza, giardioza, salmonelloza, dyzenteria, tasiemczyca.

• Medycyna wewnętrzna

  Medycyna wewnętrzna jest jedną z głównych specjalizacji medycznych, której głównym celem jest diagnostyka, leczenie oraz profilaktyka chorób dorosłych. Lekarz specjalizujący się w medycynie wewnętrznej nazywany jest internistą lub lekarzem internistą. Specjalizacja ta obejmuje szeroki zakres chorób i schorzeń, które dotyczą różnych narządów i układów wewnętrznych organizmu. Interniści zajmują się m.in. chorobami układu sercowo-naczyniowego, układu oddechowego, układu pokarmowego, nerek, endokrynologii, hematologii, reumatologii oraz chorobami zakaźnymi. Interniści często pracują jako pierwsi konsultanci przy kompleksowych przypadkach medycznych, gdzie wymagane jest koordynowanie opieki nad pacjentem i diagnozowanie chorób o niejasnej etiologii. Specjaliści od medycyny wewnętrznej stosują różne metody diagnostyczne, w tym badania laboratoryjne, obrazowe, jak również przeprowadzają różne procedury diagnostyczne. >>>

  Medycyna wewnętrzna to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: toczeń rumieniowaty, dna moczanowa, choroba wrzodowa, zapalenie wyrostka robaczkowego, zapalenie otrzewnej, hipotensja, zapalenie płuc, zapalenie osierdzia, zapalenie mięśnia sercowego, częstoskurcz nadkomorowy, zespół chorego węzła zatokowo-przedsionkowego, migrena, niedoczynność tarczycy, nadczynność tarczycy, niedoczynność przytarczyc, niedokrwistość, zespół rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego, skaza krwotoczna, methemoglobinemia, akantocefaloza, zespół mielodysplastyczny, zespół Cushinga, niedokrwistość aplastyczna, choroba niedokrwienna serca.

• Otolaryngologia

  Otolaryngologia, znana również jako laryngologia, to dziedzina medycyny zajmująca się diagnozowaniem i leczeniem schorzeń związanych z uszami, nosem, gardłem oraz głową i szyją. Lekarze specjalizujący się w tej dziedzinie, zwani otolaryngologami, zajmują się zarówno problemami zdrowotnymi, jak i chirurgią w obrębie tych obszarów. Otolaryngologia obejmuje szereg schorzeń, takich jak infekcje ucha, alergie, problemy z równowagą, zaburzenia słuchu, a także choroby nosa, takie jak nieżyt czy polipy. Specjaliści w tej dziedzinie wykonują także zabiegi chirurgiczne, takie jak usunięcie migdałków, operacje zatok czy rekonstrukcje w obrębie głowy i szyi. Oprócz diagnostyki i leczenia, otolaryngolodzy zajmują się również profilaktyką oraz rehabilitacją pacjentów z problemami słuchu i równowagi. Ich praca ma kluczowe znaczenie dla poprawy jakości życia pacjentów, którzy borykają się z różnorodnymi dolegliwościami w obrębie głowy i szyi. >>>

  Otolaryngologia to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: przeziębienie, zapalenie zatok przynosowych, ostre zapalenie gardła, angina, polip nosa, przetoka perylimfatyczna, zespół Hornera, zapalenie ucha zewnętrznego, perlak, otoskleroza, choroba Ménière’a, zapalenie błędnika, bezdech senny, rak krtani, rak jamy nosowo-gardłowej, mukormykoza, promienica.

Bibliografia:

• Identyfikator z baz danych dotyczących genomów, ścieżek enzymatycznych i biologicznych substancji chemicznych (ENG)
• Choroba refluksowa przełyku w bazie U.S. National Library of Medicine (ENG)
• Choroba refluksowa przełyku na stronach Medscape (ENG)
• Choroba refluksowa przełyku w bazie danych amerykańskiego National Cancer Institute (ENG)
• Choroba refluksowa przełyku w bazie schorzeń Diseases Database (ENG)