Półpasiec

Co to jest półpasiec?

Półpasiec, znany również jako herpes zoster, to wirusowa choroba skóry wywołana reaktywacją wirusa ospy wietrznej, który pozostaje w organizmie po przejściu tej choroby. Po zakażeniu wirusem ospy wietrznej, który jest szczególnie powszechny w dzieciństwie, wirus pozostaje w stanie uśpienia w zwojach nerwowych. W pewnych okolicznościach, takich jak osłabienie układu odpornościowego, stres czy starość, wirus może się ponownie uaktywnić, prowadząc do wystąpienia półpaśca.

Choroba objawia się charakterystycznym wysypem skórnym, który zazwyczaj pojawia się na jednej stronie ciała i jest związany z danym nerwem. Wysypka często towarzyszy silny ból, który może być ostry, piekący lub palący. Dodatkowo, pacjenci mogą doświadczać innych objawów, takich jak gorączka, zmęczenie czy bóle głowy. Wysypka zaczyna się jako czerwone plamki, które przekształcają się w pęcherze, a następnie w strupy.

Półpasiec może występować w różnych formach, a jego przebieg zależy od stanu zdrowia pacjenta oraz momentu, w którym wirus się uaktywnił. U niektórych osób choroba może przebiegać łagodnie, podczas gdy u innych może prowadzić do poważnych powikłań, takich jak neuralgia popółpaścowa, która polega na przewlekłym bólu w obszarze, gdzie wystąpiła wysypka, nawet po jej ustąpieniu.

Półpasiec jest chorobą, która w większości przypadków ustępuje samoistnie w ciągu kilku tygodni. Leczenie skupia się głównie na łagodzeniu objawów oraz skracaniu czasu trwania choroby. Dostępne są leki przeciwwirusowe, które mogą przyspieszyć proces zdrowienia, szczególnie jeśli zostaną podane w pierwszych dniach po wystąpieniu objawów.

W kontekście wyleczenia, półpasiec jest chorobą, która jest w zasadzie uleczalna. Większość pacjentów doświadcza pełnego powrotu do zdrowia, a ryzyko nawrotu jest stosunkowo niskie. Jednak w niektórych przypadkach, zwłaszcza u osób starszych lub z osłabionym układem odpornościowym, mogą wystąpić długotrwałe powikłania. Dlatego ważne jest, aby osoby z grupy ryzyka były świadome symptomów i niezwłocznie szukały pomocy medycznej w przypadku wystąpienia objawów półpaśca.

Półpasiec według naukowych faktów medycznych. Opieramy się tylko na źródłach medycznych, poniższe dane pochodzą ze sprawdzonych baz medycznych. Gorąco odradzamy powierzanie swojego zdrowia szarlatanom i niesprawdzonym źródłom.

Klasyfikacja półpaśca

ICD-10-CM: B02
ICD-10-CM: B02.9

Możliwe objawy półpaśca

• Ból głowy

  Ból głowy jest objawem bólu w obrębie twarzy, głowy lub szyi. Może występować jako migrena, napięciowy ból głowy lub klasterowy ból głowy. U osób z silnymi bólami głowy istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia depresji. Bóle głowy mogą występować w wyniku wielu schorzeń. Istnieje wiele różnych systemów klasyfikacji bólów głowy. >>>

  Ból głowy to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: przeziębienie, zapalenie zatok przynosowych, ostre zapalenie gardła, angina, grypa, polip nosa, nadciśnienie tętnicze, krwotok podpajęczynówkowy, krwotok śródmózgowy, wodogłowie, bezsenność, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, migrena, bezdech senny, niedoczynność przytarczyc, niedokrwistość, methemoglobinemia, nadkrwistość, gruczolak przysadki, glejak wielopostaciowy, Śpiączka afrykańska, toksokaroza, czerwienica prawdziwa, nadpłytkowość samoistna, ospa wietrzna, pappataci, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, zapalenia mózgu doliny Murray, kleszczowe zapalenie mózgu, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, gorączka O’nyong-nyong, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka Zachodniego Nilu, gorączka doliny Rift, dur powrotny, borelioza, ornitoza, tyfus plamisty, gorączka Q, japońskie zapalenie mózgu, bartoneloza, choroba Carrióna.

• Dreszcze

  Dreszcze to uczucie chłodu pojawiające się podczas wysokiej gorączki, ale czasami jest to również częsty objaw, który występuje samodzielnie. >>>

  Dreszcze to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: zapalenie pęcherzyka żółciowego, ostre zapalenie gardła, angina, grypa, zapalenie płuc, malaria, schistosomatoza, histoplazmoza, pappataci, Żółta gorączka, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, aIDS, ornitoza, tyfus plamisty, gorączka Q, japońskie zapalenie mózgu, gorączka Oropouche, choroba Carrióna, róża, legionelloza, sepsa, leptospiroza, choroba kociego pazura, jersinioza, nosacizna, sarkocystoza, salmonelloza, wścieklizna.

• Gorączka

  Gorączka jest definiowana jako temperatura powyżej normalnego zakresu z powodu wzrostu temperatury ustalonej przez organizm. Nie ma jednej uzgodnionej górnej granicy dla normalnej temperatury, przy czym źródła używają wartości pomiędzy 37,2 a 38,3 °C u ludzi. Wzrost temperatury ustalonej wyzwala zwiększone skurcze mięśni i powoduje uczucie zimna lub dreszcze. Powoduje to większą produkcję ciepła i wysiłki w celu zachowania ciepła Rzadko gorączka może wywołać drgawki gorączkowe, przy czym jest to bardziej powszechne u małych dzieci. Gorączki zazwyczaj nie przekraczają 41 do 42 °C. >>>

  Gorączka to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: zapalenie pęcherzyka żółciowego, ostre zapalenie trzustki, rumień guzowaty, reaktywne zapalenie stawów, choroba Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba uchyłkowa jelit, biegunka, przetoka okołoodbytnicza, przeziębienie, zapalenie zatok przynosowych, ostre zapalenie gardła, angina, ostre zapalenie krtani, grypa, zapalenie płuc, ostre zapalenie oskrzeli, gorączka reumatyczna, zapalenie osierdzia, zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, chłoniak Hodgkina, ostra białaczka limfoblastyczna, chłoniak grudkowy, chłoniak Burkitta, rak nerki, mięśniakomięsak prążkowanokomórkowy, rak kości, mięsak Kaposiego, malaria, leiszmanioza, klonorchoza, fascjoloza, anisakioza, toksokaroza, mielofibroza, Świnka, mononukleoza zakaźna, histoplazmoza, aspergiloza, aIDS, pappataci, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola.

• Neuralgia postherpetyczna

  Neuralgia postherpetyczna to przewlekły ból, który występuje u niektórych osób po przebytym ospie wietrznej lub półpaścu, wywołanym przez wirus varicella-zoster. Wirus ten pozostaje w organizmie w stanie uśpionym po pierwszym zakażeniu, a po wielu latach może się reaktywować, prowadząc do półpaśca. W wyniku tego stanu zapalnego nerwów może dojść do uszkodzenia włókien nerwowych, co prowadzi do wystąpienia bólu, który często jest ostry, piekący lub przeszywający. Neuralgia postherpetyczna charakteryzuje się bólem, który może utrzymywać się przez wiele miesięcy, a nawet lat po ustąpieniu wysypki. Ból jest zazwyczaj ograniczony do obszaru, gdzie wcześniej występował wysypka, co czyni go specyficznym dla tego schorzenia. Osoby cierpiące na neuralgię postherpetyczną mogą również doświadczać innych objawów, takich jak nadwrażliwość na dotyk, świąd czy uczucie mrowienia. Leczenie neuralgii postherpetycznej może obejmować farmakoterapię, w tym leki przeciwbólowe, przeciwdrgawkowe, a także leki przeciwdepresyjne. W niektórych przypadkach stosuje się również terapie nielekowe, takie jak fizjoterapia czy terapia behawioralna. Wczesne rozpoznanie i leczenie półpaśca mogą pomóc w zmniejszeniu ryzyka wystąpienia neuralgii postherpetycznej. >>>

• Parestezja

  Parestezja to nieprawidłowe odczucie na skórze (mrowienie, kłucie, chłodzenie, pieczenie, drętwienie) bez wyraźnej fizycznej przyczyny. Parestezja może być przejściowa lub przewlekła i może mieć jedną z kilkudziesięciu możliwych przyczyn leżących u podstaw. Parestezje są zazwyczaj bezbolesne i mogą wystąpić w dowolnym miejscu na ciele, ale najczęściej występują w rękach i nogach. >>>

  Parestezja to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: borelioza, trąd, wścieklizna.

• Pęcherz

  Pęcherz to mała kieszonka płynu ustrojowego (limfy, surowicy, osocza, krwi lub ropy) w obrębie górnych warstw skóry, zwykle spowodowana siłowym pocieraniem (tarciem), oparzeniem, zamrożeniem, ekspozycją chemiczną lub infekcją. Większość pęcherzy jest wypełniona przezroczystym płynem, surowicą lub osoczem. Jednakże, pęcherze mogą być wypełnione krwią lub ropą (na przykład, gdy ulegną zakażeniu). >>>

  Pęcherz to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: liszajec, grzybica skóry, opryszczka, ospa małpia, ospa prawdziwa.

• Przewlekły ból neuropatyczny

  Przewlekły ból neuropatyczny jest rodzajem bólu, który wynika z uszkodzenia lub dysfunkcji układu nerwowego. Może być spowodowany różnymi czynnikami, takimi jak urazy, choroby metaboliczne, infekcje, a także stany zapalne. W przeciwieństwie do bólu somatycznego, który jest wynikiem uszkodzenia tkanek, ból neuropatyczny powstaje w wyniku nieprawidłowego przetwarzania bodźców bólowych przez układ nerwowy. Charakterystyczne dla bólu neuropatycznego są objawy takie jak pieczenie, mrowienie, drętwienie oraz uczucie przeszywającego bólu. Często pacjenci zgłaszają, że ból nasila się w odpowiedzi na bodźce, które normalnie nie powinny być bolesne, co jest określane jako alodynia. Diagnostyka przewlekłego bólu neuropatycznego opiera się na dokładnym wywiadzie lekarskim, badaniach neurologicznych oraz, w niektórych przypadkach, dodatkowych badaniach obrazowych. Leczenie tego typu bólu często obejmuje stosowanie leków takich jak leki przeciwdepresyjne, przeciwpadaczkowe, a także opioidowe w niektórych przypadkach. Terapie fizyczne, psychologiczne oraz interwencje medycyny komplementarnej również mogą być pomocne w zarządzaniu objawami. Przewlekły ból neuropatyczny jest wyzwaniem zarówno dla pacjentów, jak i dla specjalistów medycznych, ponieważ często wymaga zindywidualizowanego podejścia i długotrwałej strategii leczenia. >>>

  Przewlekły ból neuropatyczny to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: borelioza.

Sposoby zarażenia i przenoszenia choroby

• Kontakt bezpośredni

  Kontakt bezpośredni to jedna z najważniejszych metod przenoszenia chorób zakaźnych, polegająca na bezpośrednim przekazywaniu patogenów z jednej osoby na drugą. Może to zachodzić poprzez dotyk, pocałunki, a także podczas stosunku seksualnego. Wiele chorób, takich jak grypa, ospa wietrzna, czy wirusowe zapalenie wątroby typu B, przenoszonych jest w ten sposób. Bezpośredni kontakt z zakażoną osobą może prowadzić do wprowadzenia wirusów, bakterii czy grzybów do organizmu zdrowego człowieka. Mechanizm ten jest szczególnie niebezpieczny w przypadku chorób o dużej zakaźności, które mogą łatwo rozprzestrzeniać się w populacji, zwłaszcza w zamkniętych środowiskach, takich jak szkoły czy placówki medyczne. Zapobieganie przenoszeniu chorób przez kontakt bezpośredni obejmuje podstawowe zasady higieny, takie jak mycie rąk, unikanie bliskiego kontaktu z osobami chorymi oraz stosowanie barier ochronnych, takich jak prezerwatywy, w przypadku kontaktów seksualnych. Edukacja zdrowotna społeczeństwa jest kluczowym elementem w ograniczaniu rozprzestrzeniania się chorób zakaźnych. >>>

  Kontakt bezpośredni dotyczy również innych chorób, takich jak np.: przeziębienie, grypa, mięsak Kaposiego, grzybica skóry, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, opryszczka, ospa wietrzna, krowianka, mięczak zakaźny, gorączka Q, choroba Heinego-Medina, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka doliny Rift, kłykciny kończyste, wrzód weneryczny, rzęsistkowica, nokardioza, gorączka plamicowa brazylijska, tężec, szkarlatyna, różyca, leptospiroza, trąd, listerioza, tularemia, wąglik, nosacizna, melioidoza, dżuma, ankylostomatoza, ospa małpia, odra, wścieklizna, Świerzb, węgorczyca.

Możliwe przyczyny półpaśca

• Wirus ospy wietrznej i półpaśca

  Wirus ospy wietrznej i półpaśca, znany jako wirus varicella-zoster (VZV), należy do rodziny wirusów Herpesviridae. Jest odpowiedzialny za dwie główne choroby: ospę wietrzną oraz półpasiec. Ospa wietrzna to pierwotna infekcja, która najczęściej występuje u dzieci. Charakteryzuje się wysypką, swędzeniem, gorączką oraz ogólnym złym samopoczuciem. Po przejściu ospy wietrznej wirus pozostaje w organizmie w stanie uśpienia, głównie w zwojach nerwowych. Półpasiec pojawia się, gdy wirus, który był uśpiony, ponownie aktywuje się, co zazwyczaj ma miejsce w późniejszym wieku lub u osób z osłabionym układem odpornościowym. Objawia się bólem, pieczeniem oraz wysypką, która zazwyczaj występuje wzdłuż nerwów na jednej stronie ciała. Półpasiec może wywołać poważne powikłania, takie jak neuralgia popółpaścowa, która objawia się długotrwałym bólem w miejscu, gdzie występowały zmiany skórne. Wirus ospy wietrznej i półpaśca jest bardzo zaraźliwy i przenosi się głównie drogą kropelkową oraz przez kontakt z płynem z pęcherzyków. Dzięki powszechnym szczepieniom infekcje spadły, jednak wirus nadal stanowi zagrożenie, szczególnie dla osób starszych oraz tych z osłabionym układem odpornościowym. >>>

  Wirus ospy wietrznej i półpaśca może powodować również inne choroby, takie jak np.: ospa wietrzna.

Stosowane leczenie*

• Acyklowir

  Acyklowir to lek przeciwwirusowy, który jest stosowany głównie w leczeniu infekcji wywołanych wirusem opryszczki, w tym opryszczki wargowej, genitalnej oraz wirusa Varicella zoster, który powoduje ospę wietrzną i półpasiec. Działa poprzez hamowanie replikacji wirusa, co przyczynia się do zmniejszenia objawów i skrócenia czasu trwania choroby. Acyklowir jest dostępny w różnych formach, w tym tabletek, maści oraz roztworów do wstrzykiwań. Lek ten jest najskuteczniejszy, gdy jest stosowany w początkowych fazach infekcji. Choć jest ogólnie dobrze tolerowany, może powodować pewne działania niepożądane, takie jak nudności, biegunka, bóle głowy czy reakcje alergiczne. W przypadku ciężkich infekcji lub pacjentów z osłabionym układem odpornościowym, acyklowir może być podawany dożylnie. Acyklowir jest jednym z najważniejszych leków w terapii wirusowych zakażeń, a jego zastosowanie przyczyniło się do znacznej poprawy jakości życia pacjentów z nawracającymi infekcjami wirusowymi. >>>

  Acyklowir stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: opryszczka, ospa wietrzna.

• Famcyklowir

  Famcyklowir to lek przeciwwirusowy stosowany głównie w leczeniu zakażeń wywołanych wirusami opryszczki, w tym opryszczką wargową, opryszczką płciową oraz półpaścem. Działa poprzez hamowanie replikacji wirusów, co pozwala na złagodzenie objawów oraz przyspieszenie gojenia się zmian skórnych. Famcyklowir jest prolekiem, co oznacza, że po podaniu jest przekształcany w organizmie do aktywnej formy – pencyklowiru. Lek może być stosowany w formie doustnej lub dożylnie, w zależności od ciężkości zakażenia. Dawkowanie oraz czas terapii zależą od rodzaju infekcji oraz stanu pacjenta. Jak każdy lek, famcyklowir może powodować działania niepożądane, takie jak bóle głowy, zawroty głowy czy reakcje alergiczne. W związku z tym ważne jest, aby stosować go zgodnie z zaleceniami lekarza. >>>

  Famcyklowir stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: opryszczka.

• Gabapentyna

  Gabapentyna to lek stosowany głównie w leczeniu neuropatycznego bólu oraz jako środek wspomagający w terapii padaczki. Działa poprzez modulację aktywności neuroprzekaźników w mózgu, co prowadzi do zmniejszenia nadmiernej pobudliwości neuronów. Lek ten jest często stosowany w przypadkach bólu neuropatycznego, takiego jak ból związany z neuropatią cukrzycową czy neuralgią popółpaścową. Gabapentyna ma również zastosowanie w leczeniu zaburzeń lękowych oraz w terapii uzależnień. Pomimo swoich korzyści, gabapentyna może powodować działania niepożądane, takie jak senność, zawroty głowy czy zaburzenia równowagi. Ważne jest, aby stosować go zgodnie z zaleceniami lekarza, ponieważ nagłe odstawienie leku może prowadzić do nasilenia objawów padaczkowych u pacjentów przyjmujących go w tym celu. Przed rozpoczęciem terapii gabapentyną zaleca się dokładną ocenę stanu zdrowia i omówienie potencjalnych interakcji z innymi lekami. >>>

  Gabapentyna stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: bezsenność, stwardnienie rozsiane, padaczka, migrena, zaburzenia afektywne dwubiegunowe, kleszczowe zapalenie mózgu.

• Kapsaicyna

  Kapsaicyna to organiczny związek chemiczny, który znajduje się głównie w paprykach chili. Odpowiada za ostry smak tych roślin, a jej działanie polega na stymulacji receptorów bólowych, co wywołuje uczucie pieczenia. Kapsaicyna ma także właściwości przeciwzapalne i przeciwbólowe, dlatego często jest stosowana w medycynie i kosmetykach. Związana jest z wieloma korzyściami zdrowotnymi, w tym poprawą metabolizmu i wspomaganiem odchudzania. Działa również jako antyoksydant, co może przyczyniać się do ochrony komórek przed uszkodzeniami. Mimo że jest bezpieczna w umiarkowanych ilościach, nadmiar kapsaicyny może prowadzić do podrażnień układu pokarmowego. >>>

• Pregabalina

  Pregabalina to lek stosowany w leczeniu neuropatycznego bólu, zespołu lęku uogólnionego oraz padaczki. Działa poprzez zmniejszenie uwalniania neuroprzekaźników, co prowadzi do zmniejszenia pobudliwości neuronów. Pregabalina jest często stosowana w terapii pacjentów z przewlekłym bólem neuropatycznym, takim jak ból spowodowany uszkodzeniem nerwów, a także w leczeniu lęku, co może poprawić jakość życia osób z tymi schorzeniami. Lek jest dostępny w postaci kapsułek i może powodować działania niepożądane, takie jak zawroty głowy, senność czy obrzęki, dlatego jego stosowanie powinno być monitorowane przez lekarza. >>>

  Pregabalina stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: stwardnienie rozsiane, padaczka, migrena.

• Walacyklowir

  Walacyklowir to lek przeciwwirusowy, który jest stosowany w leczeniu infekcji wywołanych przez wirusy z rodziny Herpesviridae, w tym wirusa opryszczki pospolitej oraz wirusa ospy wietrznej i półpaśca. Działa poprzez hamowanie replikacji wirusa, co przyczynia się do zmniejszenia objawów choroby oraz przyspieszenia procesu gojenia. Walacyklowir jest prolekiem, co oznacza, że po podaniu ulega przekształceniu w aktywną formę - acyklowir. Jest dostępny w postaci tabletek i stosowany głównie w leczeniu ostrych epizodów opryszczki, zarówno genitalnej, jak i wargowej, oraz w profilaktyce nawrotów tych infekcji. Dawkowanie walacyklowiru zależy od rodzaju i ciężkości infekcji, a także od stanu zdrowia pacjenta. Lek jest zazwyczaj dobrze tolerowany, ale może powodować działania niepożądane, takie jak bóle głowy, nudności czy zawroty głowy. Ważne jest, aby stosować walacyklowir zgodnie z zaleceniami lekarza, aby uzyskać najlepsze efekty terapeutyczne. >>>

  Walacyklowir stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: opryszczka.


* Nie stosuj żadnego z wymienionych lekarstw lub terapii bez konsultacji z lekarzem.

Półpasiec - do jakiego lekarza się udać?

• Choroby zakaźne

  Choroby zakaźne to specjalizacja lekarska zajmująca się diagnostyką i leczeniem zakażeń. Praktyka specjalisty w zakresie chorób zakaźnych polega na zarządzaniu zakażeniami szpitalnymi (nabytymi w trakcie opieki zdrowotnej) lub zakażeniami nabytymi w społeczności i jest historycznie związana z higieną, epidemiologią, mikrobiologią kliniczną, medycyną podróży i medycyną tropikalną. >>>

  Choroby zakaźne to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: biegunka, przeziębienie, angina, grypa, zapalenie płuc, zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, toksokaroza, gnatostomoza, tungoza, muszyca, malaria, leiszmanioza, Śpiączka afrykańska, choroba Chagasa, schistosomatoza, klonorchoza, fascjoloza, fasciolopsoza, anisakioza, kryptokokoza, mukormykoza, stopa madurska, Świnka, lobomykoza, mononukleoza zakaźna, rinosporydioza, nagminna pleurodynia, alleszerioza, grzybica skóry, geotrychoza, Łupież pstry, grzybica czarna, piedra biała, piedra czarna, kokcydioidomikoza, histoplazmoza, parakokcydioidomikoza, sporotrychoza, aspergiloza, Żółta gorączka, wirusowe zapalenie wątroby typu C, argentyńska gorączka krwotoczna, wirusowe zapalenie wątroby typu E, gorączka Lassa, aIDS, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska.

• Dermatologia

  Dermatologia to dziedzina medycyny, która specjalizuje się w diagnozowaniu i leczeniu chorób skóry, włosów oraz paznokci. Dermatolodzy zajmują się szerokim zakresem schorzeń, w tym trądzikiem, egzemy, łuszczycą, nowotworami skóry oraz innymi problemami dermatologicznymi. W ramach dermatologii wyróżnia się również subdyscypliny, takie jak dermatologia estetyczna, która koncentruje się na poprawie wyglądu skóry oraz zabiegach anti-aging, a także dermatologia dziecięca, która dotyczy problemów skórnych u najmłodszych pacjentów. Dermatolodzy wykorzystują różnorodne metody diagnostyczne, w tym badania kliniczne, dermatoskopię oraz biopsje skóry, aby dokładnie ocenić stan pacjenta i wdrożyć odpowiednie leczenie. Często stosują terapie farmakologiczne, a także różne procedury, takie jak laseroterapia, krioterapia czy peelingi chemiczne. Dzięki ciągłemu rozwojowi technologii i badań, dermatologia stale ewoluuje, oferując nowe rozwiązania i lepsze metody leczenia problemów skórnych. >>>

  Dermatologia to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: rumień wielopostaciowy, rumień guzowaty, rogowacenie ciemne, toczeń rumieniowaty, liszajec, pęcherzyca, atopowe zapalenie skóry, Łojotokowe zapalenie skóry, Łuszczyca, język geograficzny, Żylaki kończyn dolnych, jęczmień, choroba Refsuma, zespół Huntera, protoporfiria erytropoetyczna, albinizm, ziarniniak grzybiasty, sarkoidoza, czerniak, mięsak Kaposiego, leiszmanioza, muszyca, grzybica skóry, Łupież pstry, grzybica czarna, piedra biała, piedra czarna, parakokcydioidomikoza, sporotrychoza, kryptokokoza, mukormykoza, stopa madurska, lobomykoza, geotrychoza, rumień zakaźny, aIDS, opryszczka, mięczak zakaźny, pinta, borelioza, kłykciny kończyste, wrzód weneryczny, rzęsistkowica, kiła wrodzona, kiła, rzeżączka, bartoneloza, angiomatosis bacillaris, róża.

• Neurologia

  Neurologia (z greckiego: νεῦρον (neûron), "struna, nerw" i przyrostek -logia, "badanie") jest gałęzią medycyny zajmującą się zaburzeniami układu nerwowego. Neurologia zajmuje się diagnozowaniem i leczeniem wszystkich chorób obejmujących mózg, rdzeń kręgowy i nerwy obwodowe. >>>

  Neurologia to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: choroba Kaszina-Beka, zaparcia, zawał mózgu, udar mózgu, tętniak, choroba moyamoya, przetoka perylimfatyczna, tętniak Rasmussena, zapalenie mięśnia sercowego, krwotok podpajęczynówkowy, krwotok śródmózgowy, wodogłowie, jaskra, zapalenie nerwu wzrokowego, choroba Ménière’a, zespół Lermoyeza, zapalenie błędnika, dystrofia mięśniowa Duchenne’a, dystrofia Emery’ego-Dreifussa, dystrofia miotoniczna, dystrofia twarzowo-łopatkowo-ramieniowa, rodzinna dysautonomia, zespół Hornera, choroba Alzheimera, stwardnienie rozsiane, padaczka, migrena, bezdech senny, narkolepsja, zespół Kleinego-Levina, zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne, choroba Refsuma, bezsenność, zespół Guillaina-Barrégo, somnambulizm, miastenia, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, pląsawica, stwardnienie zanikowe boczne, choroba Parkinsona, neurodegeneracja związana z kinazą pantotenianu, postępujące porażenie nadjądrowe, choroba McArdle’a, zespół Hurler, zespół Huntera, zespół Sanfilippo, zespół Lescha-Nyhana, choroba Menkesa, zaburzenia depresyjne, choroba Pompego.

Bibliografia:

• Półpasiec w bazie U.S. National Library of Medicine (ENG)
• Półpasiec na stronach brytyjskiego NHS (ENG)
• Półpasiec na stronach Medscape (ENG)
• Artykuły w brytyjskim serwisie medycznym Patient.info (ENG)
• Półpasiec w bazie danych amerykańskiego National Cancer Institute (ENG)
• Półpasiec w bazie schorzeń Diseases Database (ENG)