Włośnica

Co to jest włośnica?

Włośnica, znana również jako trichinelloza, jest chorobą pasożytniczą wywoływaną przez glisty z rodzaju Trichinella. Podczas początkowego zakażenia inwazja jelit może powodować biegunkę, bóle brzucha i wymioty. Migracja larw do mięśni, która następuje około tygodnia po zakażeniu, może powodować obrzęk twarzy, zapalenie białek oczu, gorączkę, bóle mięśni i wysypkę. Mniejsze zakażenie może przebiegać bez objawów. Powikłania mogą obejmować zapalenie mięśnia sercowego, zajęcie ośrodkowego układu nerwowego i zapalenie płuc.

Włośnica według naukowych faktów medycznych. Opieramy się tylko na źródłach medycznych, poniższe dane pochodzą ze sprawdzonych baz medycznych. Gorąco odradzamy powierzanie swojego zdrowia szarlatanom i niesprawdzonym źródłom.

Klasyfikacja włośnicy

ICD-10-CM: B75
ICD-11: 284613639
ICD-9-CM: 124

Minimalny okres inkubacji u ludzi: 1 dni

Maksymalny okres inkubacji u ludzi: 8 tygodni

Możliwe objawy włośnicy

• Ból brzucha

  Ból brzucha jest objawem związanym zarówno z błahymi, jak i poważnymi problemami medycznymi. >>>

  Ból brzucha to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: marskość wątroby, ostre zapalenie trzustki, biegunka, choroba wrzodowa, zapalenie wyrostka robaczkowego, choroba Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba uchyłkowa jelit, zaparcia, gorączka reumatyczna, tyrozynemia, nietolerancja laktozy, ostra białaczka limfoblastyczna, chłoniak grudkowy, chłoniak Burkitta, talasemia, rak wątrobowokomórkowy, rak dróg żółciowych, rak trzustki, rak żołądka, nowotwór jelita cienkiego, klonorchoza, fascjoloza, fasciolopsoza, anisakioza, toksokaroza, gnatostomoza, Żółta gorączka, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, wirusowe zapalenie wątroby typu C, wenezuelska gorączka krwotoczna, dur powrotny, gorączka Q, gorączka plamicowa brazylijska, szkarlatyna, jersinioza, tularemia, ankylostomatoza, glistnica, trichurioza, kandydoza, pełzakowica, izosporoza, giardioza, hymenolepidoza, tasiemczyca.

• Eozynofilia

  Eozynofilia to stan, w którym liczba eozynofilów we krwi obwodowej przekracza 5×108/L (500/μL). Hipereozynofilia to podwyższenie liczby eozynofilów we krwi krążącej u danej osoby powyżej 1,5 x 109/L (tj. 1,500/μL). Zespół hipereozynofilowy to trwałe podwyższenie tej liczby powyżej 1,5 x 109/L (tj. 1,500/μL), które wiąże się również z dowodami na uszkodzenie tkanek wywołane przez eozynofile. >>>

  Eozynofilia to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: anisakioza, trichurioza.

• Gorączka

  Gorączka jest definiowana jako temperatura powyżej normalnego zakresu z powodu wzrostu temperatury ustalonej przez organizm. Nie ma jednej uzgodnionej górnej granicy dla normalnej temperatury, przy czym źródła używają wartości pomiędzy 37,2 a 38,3 °C u ludzi. Wzrost temperatury ustalonej wyzwala zwiększone skurcze mięśni i powoduje uczucie zimna lub dreszcze. Powoduje to większą produkcję ciepła i wysiłki w celu zachowania ciepła Rzadko gorączka może wywołać drgawki gorączkowe, przy czym jest to bardziej powszechne u małych dzieci. Gorączki zazwyczaj nie przekraczają 41 do 42 °C. >>>

  Gorączka to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: zapalenie pęcherzyka żółciowego, ostre zapalenie trzustki, rumień guzowaty, reaktywne zapalenie stawów, choroba Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba uchyłkowa jelit, biegunka, przetoka okołoodbytnicza, angina, ostre zapalenie krtani, grypa, zapalenie płuc, ostre zapalenie oskrzeli, przeziębienie, zapalenie zatok przynosowych, ostre zapalenie gardła, gorączka reumatyczna, zapalenie osierdzia, zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, chłoniak Hodgkina, ostra białaczka limfoblastyczna, chłoniak grudkowy, chłoniak Burkitta, rak nerki, mięśniakomięsak prążkowanokomórkowy, rak kości, mięsak Kaposiego, mielofibroza, malaria, leiszmanioza, klonorchoza, fascjoloza, anisakioza, toksokaroza, Świnka, mononukleoza zakaźna, histoplazmoza, aspergiloza, gorączka krwotoczna Ebola, ospa wietrzna, półpasiec, rumień nagły, wirusowe zapalenie wątroby typu E, aIDS, pappataci, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa.

• Mialgia

  Mialgia (zwana również potocznie bólem mięśniowym) to medyczny termin określający ból mięśni. Mialgia jest objawem wielu chorób. Najczęstszą przyczyną ostrej mialgii jest nadużywanie mięśnia lub grupy mięśni; inną prawdopodobną przyczyną jest infekcja wirusowa, zwłaszcza gdy nie odnotowano urazu. >>>

  Mialgia to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: grypa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, aIDS, pappataci, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, borelioza, ornitoza, kleszczowe zapalenie mózgu, gorączka Zachodniego Nilu, gorączka doliny Rift, gorączka okopowa, legionelloza, leptospiroza, jersinioza, bruceloza, nosacizna, dżuma, ospa małpia, sARS, drakunkuloza, węgorczyca, denga.

• Obrzęk

  Obrzęk. zatrzymanie płynów, puchlina, hydropsja - jest gromadzeniem się płynu w tkankach ciała. Najczęściej dotknięte są nogi lub ramiona. Objawy mogą obejmować skórę, która staje się napięta lub sztywna. Inne objawy zależą od przyczyny podstawowej. >>>

  Obrzęk to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: zapalenie kaletki maziowej, choroba zwyrodnieniowa stawów, przepuklina pępowinowa, przetoka okołoodbytnicza, Żylaki kończyn dolnych, zawał mięśnia sercowego, kardiomiopatia przerostowa, choroba Wilsona, niedoczynność tarczycy, rak kości, rak sromu, gorączka Lassa.

Sposoby zarażenia i przenoszenia choroby

• Kontakt ze zwierzętami

  Metoda przenoszenia chorób poprzez kontakt ze zwierzętami jest istotnym zagadnieniem w medycynie, szczególnie w kontekście zoonoz, czyli chorób, które mogą być przenoszone między zwierzętami a ludźmi. Wiele patogenów, takich jak wirusy, bakterie, pasożyty czy grzyby, może migrować z organizmów zwierzęcych do ludzkich, co prowadzi do różnych schorzeń. Bezpośredni kontakt ze zwierzętami, w tym ich śliną, moczem, odchodami czy skórą, stanowi potencjalne źródło zakażeń. Przykłady chorób przenoszonych w ten sposób to wścieklizna, toksoplazmoza, leptospiroza oraz choroby przenoszone przez kleszcze, takie jak borelioza. Ryzyko zakażenia zwiększa się w przypadku osób, które mają bliski kontakt z dzikimi lub domowymi zwierzętami, zwłaszcza w warunkach niehigienicznych. Profilaktyka w tym zakresie obejmuje odpowiednie zachowania, takie jak unikanie kontaktu ze dzikimi zwierzętami, szczepienie zwierząt domowych, a także edukacja społeczna na temat higieny i zdrowia zwierząt. Osoby pracujące ze zwierzętami, takie jak weterynarze czy hodowcy, powinny stosować środki ochrony osobistej, aby zminimalizować ryzyko zakażeń. Zrozumienie mechanizmów przenoszenia chorób ze zwierząt na ludzi jest kluczowe dla opracowywania skutecznych strategii zapobiegania oraz kontroli zoonoz, co przyczynia się do poprawy zdrowia publicznego i ochrony ludzi przed chorobami zakaźnymi. >>>

  Kontakt ze zwierzętami dotyczy również innych chorób, takich jak np.: leiszmanioza, Śpiączka afrykańska, grzybica skóry, gorączka Lassa, choroba lasu Kyasanur, krowianka, bartoneloza, gorączka plamicowa brazylijska, promienica, leptospiroza, jersinioza, wąglik, bruceloza, wścieklizna, Świerzb, tasiemczyca, wągrzyca, dyfilobotrioza.

• Spożycie surowego lub niedogotowanego mięsa

  Spożycie surowego lub niedogotowanego mięsa niesie ze sobą ryzyko przenoszenia różnych chorób infekcyjnych oraz pasożytniczych. Bakterie, wirusy i pasożyty mogą być obecne w mięsie, a ich obecność w surowych produktach stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia. Przykłady bakterii, które mogą występować w surowym mięsie, to Salmonella, E. coli oraz Listeria monocytogenes. Infekcje spowodowane tymi patogenami mogą prowadzić do poważnych objawów, takich jak biegunka, gorączka, a nawet ciężkie powikłania, szczególnie u osób z osłabionym układem immunologicznym. Pasożyty, takie jak Toxoplasma gondii czy Trichinella spiralis, również mogą być przenoszone przez spożycie niedogotowanego mięsa. Toksoplazmoza, wywołana przez T. gondii, jest szczególnie niebezpieczna dla kobiet w ciąży, ponieważ może prowadzić do poważnych uszkodzeń płodu. Z kolei Trichinella spiralis może powodować trichinellozę, która charakteryzuje się objawami takimi jak ból brzucha, gorączka i obrzęk. Aby zminimalizować ryzyko przenoszenia chorób, ważne jest, aby mięso było odpowiednio gotowane. Gotowanie w odpowiedniej temperaturze skutecznie eliminuje większość patogenów, co znacząco zwiększa bezpieczeństwo żywności. Warto również zwracać uwagę na higienę przy przygotowywaniu posiłków oraz unikać kontaktu surowego mięsa z innymi produktami spożywczymi. Edukacja na temat zagrożeń związanych z surowym mięsem jest kluczowa w zapobieganiu chorobom przenoszonym przez żywność. >>>

  Spożycie surowego lub niedogotowanego mięsa dotyczy również innych chorób, takich jak np.: choroba lasu Kyasanur, krowianka, jersinioza, bruceloza, tasiemczyca, wągrzyca, dyfilobotrioza.

Możliwe przyczyny włośnicy

• Trichinella

  Trichinella to rodzaj pasożytniczych nicieni, które powodują włośnicę (znaną również jako trichinellosis). >>>

• Trichinella nativa

  Trichinella nativa to robak z rodziny nicieni, jeden z gatunków rodzaju Trichinella, występujący w regionach arktycznych i subarktycznych. >>>

• Włosień kręty

  Trichinella spiralis to żyworodny pasożyt z rodziny nicieniowatych, występujący u gryzoni, świń, niedźwiedzi, hien i ludzi, odpowiedzialny za chorobę włośnicy. Bywa nazywany "robakiem wieprzowym" ze względu na to, że jest typowo spotykany w niedogotowanych produktach wieprzowych. Nie należy go mylić z tasiemcem. >>>

Stosowane leczenie*

• Tiabendazol

  Tiabendazol jest środkiem konserwującym, środkiem przeciwgrzybiczym i przeciwpasożytniczym. >>>

  Tiabendazol stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: drakunkuloza, węgorczyca.


* Nie stosuj żadnego z wymienionych lekarstw lub terapii bez konsultacji z lekarzem.

Włośnica - do jakiego lekarza się udać?

• Choroby zakaźne

  Choroby zakaźne to specjalizacja lekarska zajmująca się diagnostyką i leczeniem zakażeń. Praktyka specjalisty w zakresie chorób zakaźnych polega na zarządzaniu zakażeniami szpitalnymi (nabytymi w trakcie opieki zdrowotnej) lub zakażeniami nabytymi w społeczności i jest historycznie związana z higieną, epidemiologią, mikrobiologią kliniczną, medycyną podróży i medycyną tropikalną. >>>

  Choroby zakaźne to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: biegunka, przeziębienie, angina, grypa, zapalenie płuc, zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, schistosomatoza, klonorchoza, fascjoloza, fasciolopsoza, anisakioza, toksokaroza, gnatostomoza, tungoza, muszyca, malaria, leiszmanioza, Śpiączka afrykańska, choroba Chagasa, kokcydioidomikoza, histoplazmoza, parakokcydioidomikoza, sporotrychoza, aspergiloza, kryptokokoza, mukormykoza, stopa madurska, Świnka, lobomykoza, mononukleoza zakaźna, rinosporydioza, nagminna pleurodynia, alleszerioza, grzybica skóry, geotrychoza, Łupież pstry, grzybica czarna, piedra biała, piedra czarna, krowianka, mięczak zakaźny, rumień nagły, rumień zakaźny, pappataci, wirusowe zapalenie wątroby typu B, Żółta gorączka, wirusowe zapalenie wątroby typu C, argentyńska gorączka krwotoczna, wirusowe zapalenie wątroby typu E.

• Epidemiologia

  Epidemiologia to dział medycyny zajmujący się badaniem rozkładu i uwarunkowań zdrowia oraz chorób w populacjach. Analizuje czynniki wpływające na zdrowie ludzi, w tym czynniki biologiczne, środowiskowe, społeczne i behawioralne. Epidemiolodzy prowadzą badania mające na celu identyfikację przyczyn chorób, ich częstości występowania oraz skutków. Dzięki tym badaniom możliwe jest opracowywanie strategii zapobiegawczych, a także ocena skuteczności interwencji zdrowotnych. Dział ten odgrywa kluczową rolę w monitorowaniu epidemii, analizie trendów zdrowotnych oraz w planowaniu polityki zdrowotnej. Epidemiologia jest niezbędna w walce z chorobami zakaźnymi, przewlekłymi oraz w ocenie wpływu czynników ryzyka na zdrowie populacji. >>>

  Epidemiologia to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: Śpiączka afrykańska, schistosomatoza, tungoza, akantocefaloza, pappataci, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka Oropouche, dur powrotny, tyfus plamisty, gorączka Q, gorączka O’nyong-nyong, malinica, choroba Carrióna, gorączka plamicowa brazylijska, tężec, gorączka od ugryzienia szczura, leptospiroza, cholera drobiu, jersinioza, tularemia, dżuma, dyzenteria, ospa prawdziwa, ospa małpia, cholera, salmonelloza, denga, dur brzuszny.

• Medycyna weterynaryjna

  Medycyna weterynaryjna to dziedzina medycyny zajmująca się diagnozowaniem, leczeniem i zapobieganiem chorobom u zwierząt. Specjaliści w tej dziedzinie, czyli lekarze weterynarii, pracują z różnymi gatunkami zwierząt, od domowych pupili, takich jak psy i koty, po zwierzęta gospodarskie oraz dzikie. W zakresie medycyny weterynaryjnej znajdują się również aspekty związane z chirurgią, farmakologią, diagnostyką obrazową oraz immunologią. Lekarze weterynarii prowadzą badania kliniczne, a także zajmują się profilaktyką i zdrowiem publicznym, mając na uwadze możliwe zagrożenia dla ludzi wynikające z chorób zwierząt. Dział medycyny weterynaryjnej obejmuje także aspekty zdrowia zwierząt w kontekście hodowli oraz ochrony środowiska, a także współpracę z organizacjami zajmującymi się ochroną praw zwierząt. W miarę postępu wiedzy i technologii, medycyna weterynaryjna stale się rozwija, wprowadzając nowe metody leczenia i diagnostyki. >>>

  Medycyna weterynaryjna to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: toksokaroza, krowianka, gorączka doliny Rift, wąglik, bruceloza, nosacizna, sarkocystoza.

Bibliografia:

• Identyfikator z baz danych dotyczących genomów, ścieżek enzymatycznych i biologicznych substancji chemicznych (ENG)
• Włośnica w bazie U.S. National Library of Medicine (ENG)
• Włośnica na stronach Medscape (ENG)
• Artykuły w brytyjskim serwisie medycznym Patient.info (ENG)
• Włośnica w bazie danych amerykańskiego National Cancer Institute (ENG)
• Włośnica w bazie schorzeń Diseases Database (ENG)
• Włośnica w bazie rzadkich i genetycznych chorób GARD amerykańskiego Narodowego Instytutu Zdrowia (ENG)