Co to jest zespół Cushinga?
Zespół Cushinga jest zbiorem oznak i objawów spowodowanych długotrwałą ekspozycją na glikokortykoidy, takie jak kortyzol. Oznaki i objawy mogą obejmować wysokie ciśnienie krwi, otyłość brzuszną, ale z cienkimi ramionami i nogami, czerwonawe rozstępy, okrągłą, czerwoną twarz, słabe mięśnie, słabe kości, trądzik i kruchą skórę, która słabo się goi. Kobiety mogą mieć więcej włosów i nieregularne miesiączki. Sporadycznie mogą wystąpić zmiany nastroju, bóle głowy i przewlekłe uczucie zmęczenia.
Zespół Cushinga jest spowodowany albo nadmierną ilością leków pobudzających kortyzol, albo guzem, który albo produkuje, albo powoduje produkcję nadmiernej ilości kortyzolu przez nadnercza. Przypadki spowodowane gruczolakiem przysadki są znane jako choroba Cushinga, która jest drugą najczęstszą przyczyną zespołu Cushinga po lekach. Szereg innych guzów, często określanych jako ektopowe ze względu na ich umiejscowienie poza przysadką, może również powodować Cushinga. Niektóre z nich są związane z dziedzicznymi zaburzeniami, takimi jak mnoga neoplazja endokrynna typu 1 i kompleks Carneya. Diagnoza wymaga kilku kroków. Pierwszym krokiem jest sprawdzenie leków, które dana osoba przyjmuje. Drugim krokiem jest zmierzenie poziomu kortyzolu w moczu, ślinie lub we krwi po przyjęciu deksametazonu. Jeśli ten test jest nieprawidłowy, kortyzol może być mierzony późno w nocy. Jeśli kortyzol pozostaje wysoki, można wykonać badanie krwi na ACTH. Większość przypadków można leczyć i wyleczyć.
Zespół Cushinga według naukowych faktów medycznych. Opieramy się tylko na źródłach medycznych, poniższe dane pochodzą ze sprawdzonych baz medycznych. Gorąco odradzamy powierzanie swojego zdrowia szarlatanom i niesprawdzonym źródłom.
Klasyfikacja zespołu Cushinga
ICD-11: 1654321425
Możliwe objawy zespołu Cushinga
Cienka skóra
Cienka skóra to termin medyczny odnoszący się do zmniejszonej grubości warstwy skóry, co może prowadzić do zwiększonej podatności na uszkodzenia, siniaki oraz podrażnienia. Skóra składa się z kilku warstw, a jej grubość jest różna w różnych częściach ciała. Cienka skóra może być wynikiem naturalnego procesu starzenia, w którym dochodzi do utraty kolagenu i elastyny, lub być efektem niektórych chorób, takich jak zespół Cushinga, a także długotrwałego stosowania sterydów. Cienka skóra jest również częściej spotykana u osób starszych, ponieważ z wiekiem procesy regeneracyjne skóry zwalniają. Może to prowadzić do widocznych naczyń krwionośnych, a także zwiększonego ryzyka wystąpienia ran, które trudno się goją. W przypadku cienkiej skóry ważne jest stosowanie odpowiedniej pielęgnacji, aby zminimalizować ryzyko urazów oraz zadbać o nawilżenie i elastyczność. W niektórych przypadkach, gdy cienka skóra jest wynikiem choroby, konieczne może być leczenie medyczne. >>>
łatwe siniaki
>>>łatwe siniaki to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: marskość wątroby, hemofilia, zespół mielodysplastyczny, niedokrwistość aplastyczna.
Nadciśnienie
>>>Nadciśnienie to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: otyłość, rak nerki.
Nadmierne owłosienie
>>>Nadmierne owłosienie to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: zespół policystycznych jajników.
Obniżona odporność
>>>Obniżona odporność to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: choroba Menkesa, szpiczak mnogi, zespół mielodysplastyczny, niedokrwistość aplastyczna.
Osłabienie mięśni
Osłabienie mięśniowe to brak siły mięśniowej. Jego przyczyn jest wiele i można je podzielić na stany, w których występuje prawdziwe lub postrzegane osłabienie mięśni. Prawdziwe osłabienie mięśni jest podstawowym objawem wielu chorób mięśni szkieletowych, w tym dystrofii mięśniowej i miopatii zapalnych. >>>
Osłabienie mięśni to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: dystrofia Emery’ego-Dreifussa, dystrofia miotoniczna, dystrofia twarzowo-łopatkowo-ramieniowa, dystrofia mięśniowa Duchenne’a, stwardnienie zanikowe boczne, stwardnienie rozsiane, choroba Refsuma, miastenia, choroba Pompego, mukowiscydoza, nadczynność tarczycy, choroba von Gierkego, gruczolak przysadki, choroba Heinego-Medina, zapalenia mózgu doliny Murray, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka okopowa, zespół Conna.
Otyłość
>>>Otyłość to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: zespół policystycznych jajników, otyłość.
Trądzik
>>>Trądzik to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: zespół policystycznych jajników.
Zaburzenia menstruacyjne
>>>Zmiany nastroju
>>>Zmiany nastroju to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: padaczka, zespół Conna.
Zmiany w wyglądzie twarzy
>>>
Badania rozpoznające
Badanie moczu
Analiza moczu to panel badań medycznych, który obejmuje fizyczne (makroskopowe) badanie moczu, ocenę chemiczną przy użyciu pasków testowych i badanie mikroskopowe. Badanie makroskopowe określa parametry takie jak kolor, przejrzystość, zapach i ciężar właściwy; paski testowe do moczu mierzą właściwości chemiczne takie jak pH, stężenie glukozy i poziom białka; a mikroskopia jest wykonywana w celu identyfikacji elementów takich jak komórki, odlewy moczu, kryształy i organizmy. >>>
Badanie moczu to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: dna moczanowa, nadciśnienie tętnicze, choroba Pompego, zespół Hurler, choroba Wilsona, cukrzyca typu 1, cukrzyca typu 2, rak nerki, rak pęcherza moczowego, schistosomatoza, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, choroba lasu Kyasanur, ornitoza, sepsa, leptospiroza.
Badanie poziomu ACTH
>>>Badanie poziomu kortyzolu w surowicy
>>>Obrazowanie (tomografia komputerowa lub rezonans magnetyczny) nadnerczy lub przysadki mózgowej
>>>Test hamowania deksametazonem
>>>
Stosowane leczenie*
(RS)-aminoglutetymid
Aminoglutetymid – organiczny związek chemiczny z grupy cyklicznych imidów. W organizmach żywych hamuje syntezę wszystkich hormonalnie czynnych steroidów. >>>
(RS)-aminoglutetymid stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: rak prostaty, rak piersi.
Mitotan
Mitotan (łac. mitotanum) – organiczny związek chemiczny, dwupierścieniowy związek aromatyczny, chlorowany węglowodór stosowany niegdyś jako insektycyd, zamiennik DDT, stosowany w leczeniu raka kory nadnercza. >>>
* Nie stosuj żadnego z wymienionych lekarstw lub terapii bez konsultacji z lekarzem.
Zespół Cushinga - do jakiego lekarza się udać?
Chirurgia ogólna
Chirurgia ogólna to dziedzina medycyny zajmująca się diagnozowaniem i leczeniem operacyjnym szerokiego zakresu schorzeń, obejmujących narządy jamy brzusznej (np. jelita, żołądek, wątroba), piersi, tarczycę, skórę oraz układ mięśniowo-szkieletowy. Chirurdzy ogólni wykonują zabiegi takie jak usuwanie wyrostka robaczkowego, operacje przepuklin, oraz leczenie urazów. >>>
Chirurgia ogólna to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: kamica żółciowa, zapalenie pęcherzyka żółciowego, ostre zapalenie trzustki, choroba refluksowa przełyku, choroba wrzodowa, zapalenie wyrostka robaczkowego, przepuklina pępowinowa, choroba Crohna, choroba uchyłkowa jelit, przetoka okołoodbytnicza, zapalenie otrzewnej, Żylaki przełyku, hemoroidy, zawał mięśnia sercowego, zapalenie gruczołu tarczowego Riedla, niedoczynność przytarczyc, nadczynność przysadki, skaza krwotoczna, rak tarczycy, rak splotu naczyniastego, rak żołądka, nowotwór jelita cienkiego, rak wątrobowokomórkowy, rak dróg żółciowych, rak pęcherzyka żółciowego, rak trzustki, akantocefaloza, rak przełyku, mukormykoza, zgorzel gazowa, zespół wstrząsu toksycznego, tężec, sepsa, wścieklizna.
Dermatologia
Dermatologia to dziedzina medycyny, która specjalizuje się w diagnozowaniu i leczeniu chorób skóry, włosów oraz paznokci. Dermatolodzy zajmują się szerokim zakresem schorzeń, w tym trądzikiem, egzemy, łuszczycą, nowotworami skóry oraz innymi problemami dermatologicznymi. W ramach dermatologii wyróżnia się również subdyscypliny, takie jak dermatologia estetyczna, która koncentruje się na poprawie wyglądu skóry oraz zabiegach anti-aging, a także dermatologia dziecięca, która dotyczy problemów skórnych u najmłodszych pacjentów. Dermatolodzy wykorzystują różnorodne metody diagnostyczne, w tym badania kliniczne, dermatoskopię oraz biopsje skóry, aby dokładnie ocenić stan pacjenta i wdrożyć odpowiednie leczenie. Często stosują terapie farmakologiczne, a także różne procedury, takie jak laseroterapia, krioterapia czy peelingi chemiczne. Dzięki ciągłemu rozwojowi technologii i badań, dermatologia stale ewoluuje, oferując nowe rozwiązania i lepsze metody leczenia problemów skórnych. >>>
Dermatologia to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: liszajec, pęcherzyca, atopowe zapalenie skóry, Łojotokowe zapalenie skóry, Łuszczyca, rumień wielopostaciowy, rumień guzowaty, rogowacenie ciemne, toczeń rumieniowaty, język geograficzny, Żylaki kończyn dolnych, jęczmień, choroba Refsuma, zespół Huntera, protoporfiria erytropoetyczna, albinizm, ziarniniak grzybiasty, sarkoidoza, czerniak, mięsak Kaposiego, leiszmanioza, muszyca, piedra biała, piedra czarna, parakokcydioidomikoza, sporotrychoza, kryptokokoza, mukormykoza, stopa madurska, lobomykoza, geotrychoza, grzybica skóry, Łupież pstry, grzybica czarna, opryszczka, półpasiec, mięczak zakaźny, rumień zakaźny, aIDS, pinta, borelioza, kłykciny kończyste, wrzód weneryczny, rzęsistkowica, kiła wrodzona, kiła, rzeżączka, bartoneloza, angiomatosis bacillaris, róża.
Endokrynologia
Endokrynologia to dział medycyny zajmujący się badaniem gruczołów dokrewnych oraz hormonów, które one produkują. Specjaliści w tej dziedzinie diagnozują i leczą schorzenia związane z układem hormonalnym, takie jak cukrzyca, choroby tarczycy, zespół Cushinga, czy problemy z płodnością. Endokrynolodzy analizują, jak hormony wpływają na różne procesy metaboliczne i regulacyjne w organizmie. W swojej pracy korzystają z różnych metod diagnostycznych, w tym badań laboratoryjnych, obrazowych oraz klinicznych. Oprócz leczenia farmakologicznego, ich działania mogą obejmować również terapie hormonalne oraz doradztwo w zakresie stylu życia i dietetyki, co ma na celu przywrócenie równowagi hormonalnej i poprawę ogólnego zdrowia pacjentów. Dzięki współpracy z innymi specjalistami, endokrynologia odgrywa kluczową rolę w kompleksowym podejściu do zdrowia, uwzględniając zarówno aspekty fizyczne, jak i psychiczne pacjentów. >>>
Endokrynologia to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: rogowacenie ciemne, nadciśnienie tętnicze, zespół Lescha-Nyhana, protoporfiria erytropoetyczna, dziedziczna koproporfiria, choroba Menkesa, choroba Wilsona, amyloidoza, choroba Pompego, choroba Coriego, choroba Andersen, choroba McArdle’a, choroba Hersa, choroba Taruiego, zespół Fanconiego-Bickela, hiperprolaktynemia, zespół policystycznych jajników, kwashiorkor, otyłość, alkaptonuria, albinizm, choroba syropu klonowego, wrodzony zespół niedoboru jodu, nietolerancja laktozy, niedoczynność tarczycy, choroba von Gierkego, nadczynność tarczycy, zapalenie gruczołu tarczowego Riedla, choroba Hashimoto, cukrzyca typu 1, cukrzyca typu 2, niedoczynność przytarczyc, nadczynność przysadki, zespół delecji 22q11.2, gruczolak przysadki, rak tarczycy, rak nadnercza, zespół Waterhouse’a-Friderichsena, zespół Conna.
Medycyna wewnętrzna
Medycyna wewnętrzna jest jedną z głównych specjalizacji medycznych, której głównym celem jest diagnostyka, leczenie oraz profilaktyka chorób dorosłych. Lekarz specjalizujący się w medycynie wewnętrznej nazywany jest internistą lub lekarzem internistą. Specjalizacja ta obejmuje szeroki zakres chorób i schorzeń, które dotyczą różnych narządów i układów wewnętrznych organizmu. Interniści zajmują się m.in. chorobami układu sercowo-naczyniowego, układu oddechowego, układu pokarmowego, nerek, endokrynologii, hematologii, reumatologii oraz chorobami zakaźnymi. Interniści często pracują jako pierwsi konsultanci przy kompleksowych przypadkach medycznych, gdzie wymagane jest koordynowanie opieki nad pacjentem i diagnozowanie chorób o niejasnej etiologii. Specjaliści od medycyny wewnętrznej stosują różne metody diagnostyczne, w tym badania laboratoryjne, obrazowe, jak również przeprowadzają różne procedury diagnostyczne. >>>
Medycyna wewnętrzna to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: toczeń rumieniowaty, dna moczanowa, choroba refluksowa przełyku, choroba wrzodowa, zapalenie wyrostka robaczkowego, zapalenie otrzewnej, hipotensja, zapalenie płuc, zespół chorego węzła zatokowo-przedsionkowego, zapalenie osierdzia, zapalenie mięśnia sercowego, częstoskurcz nadkomorowy, migrena, niedoczynność tarczycy, nadczynność tarczycy, niedoczynność przytarczyc, niedokrwistość, zespół rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego, skaza krwotoczna, methemoglobinemia, akantocefaloza, zespół mielodysplastyczny, niedokrwistość aplastyczna, choroba niedokrwienna serca.
Psychiatria
Psychiatria to dziedzina medycyny zajmująca się diagnozowaniem, leczeniem i zapobieganiem zaburzeniom psychicznym oraz emocjonalnym. Specjaliści w tej dziedzinie, zwani psychiatrami, oceniają stan psychiczny pacjentów, wykorzystując różne metody, w tym wywiady kliniczne, testy psychologiczne oraz obserwację zachowań. Leczenie w psychiatrii może obejmować terapię farmakologiczną, która polega na stosowaniu leków psychotropowych, a także psychoterapię, która może przybierać różne formy, takie jak terapia poznawczo-behawioralna, psychodynamiczna czy grupowa. Psychiatrzy często współpracują z innymi specjalistami, takimi jak psychologowie czy terapeuci, aby zapewnić pacjentom kompleksową opiekę. Psychiatria zajmuje się szerokim zakresem zaburzeń, w tym depresją, lękiem, schizofrenią, zaburzeniami odżywiania oraz zaburzeniami osobowości. Dział ten również bada wpływ czynników biologicznych, psychologicznych i społecznych na zdrowie psychiczne, co pozwala na lepsze zrozumienie i leczenie różnych schorzeń. W ciągu ostatnich lat psychiatra dostrzega rosnące znaczenie zdrowia psychicznego w społeczeństwie, co przyczynia się do zwiększenia dostępności usług psychiatrycznych i destygmatyzacji problemów psychicznych. >>>
Psychiatria to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: zespół jelita drażliwego, zawał mózgu, dystrofia miotoniczna, zespół Lermoyeza, pląsawica, stwardnienie zanikowe boczne, choroba Parkinsona, neurodegeneracja związana z kinazą pantotenianu, postępujące porażenie nadjądrowe, choroba Alzheimera, stwardnienie rozsiane, padaczka, migrena, narkolepsja, zespół Kleinego-Levina, zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne, anoreksja, bezsenność, somnambulizm, zespół Huntera, zespół Lescha-Nyhana, schizofrenia, zaburzenia afektywne dwubiegunowe, zaburzenia depresyjne, nadczynność przysadki, hiperprolaktynemia, zespół policystycznych jajników, otyłość, zespół delecji 22q11.2, aIDS.
Bibliografia:
- Identyfikator z baz danych dotyczących genomów, ścieżek enzymatycznych i biologicznych substancji chemicznych (ENG)
- Zespół Cushinga w bazie U.S. National Library of Medicine (ENG)
- Zespół Cushinga na stronach brytyjskiego NHS (ENG)
- Zespół Cushinga na stronach Medscape (ENG)
- Artykuły w brytyjskim serwisie medycznym Patient.info (ENG)
- Zespół Cushinga w bazie danych amerykańskiego National Cancer Institute (ENG)
- Zespół Cushinga w bazie schorzeń Diseases Database (ENG)
- Zespół Cushinga w bazie rzadkich i genetycznych chorób GARD amerykańskiego Narodowego Instytutu Zdrowia (ENG)
Częstoskurcz nadkomorowy
Angiomatosis bacillaris
Dyfilobotrioza
Blastomykoza
Hipotensja
Malaria
Rak płuc
Mięśniakomięsak prążkowanokomórkowy