Ostra białaczka szpikowa

Co to jest ostra białaczka szpikowa?

Ostra białaczka szpikowa (AML, z ang. Acute Myeloid Leukemia) to nowotwór krwi i szpiku kostnego, charakteryzujący się szybkim wzrostem nieprawidłowych białych krwinek. Te komórki, nazywane blastami, gromadzą się w szpiku kostnym i krwi, zakłócając produkcję normalnych komórek krwi.

Objawy AML mogą obejmować zmęczenie, bladość, częste infekcje, krwawienia i siniaki.

Leczenie AML zazwyczaj obejmuje chemioterapię, a w niektórych przypadkach przeszczepienie szpiku kostnego. Choroba wymaga szybkiej diagnozy i intensywnego leczenia ze względu na swoje agresywne postępowanie.

Ostra białaczka szpikowa według naukowych faktów medycznych. Opieramy się tylko na źródłach medycznych, poniższe dane pochodzą ze sprawdzonych baz medycznych. Gorąco odradzamy powierzanie swojego zdrowia szarlatanom i niesprawdzonym źródłom.

Klasyfikacja ostrej białaczki szpikowej

ICD-10-CM: C92.0
ICD-10-CM: C92.00
ICD-11: 871951185
ICD-9-CM: 205.0

Możliwe objawy ostrej białaczki szpikowej

• Anoreksja

  Anoreksja jako symptom to termin medyczny oznaczający utratę apetytu. Choć w publikacjach nienaukowych termin ten jest często używany zamiennie z anorexia nervosa, istnieje wiele możliwych przyczyn utraty apetytu, z których niektóre mogą być nieszkodliwe, podczas gdy inne wskazują na poważny stan kliniczny lub stanowią istotne zagrożenie. >>>

  Anoreksja to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: zapalenie wyrostka robaczkowego, choroba Crohna, ostra białaczka limfoblastyczna, rak trzustki, rak płuc, wirusowe zapalenie wątroby typu B, wirusowe zapalenie wątroby typu C, wirusowe zapalenie wątroby typu E, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Q, tularemia, bruceloza, giardioza, hymenolepidoza, odra, denga.

• Krwotok

  Krwawienie, krwotok lub utrata krwi, to krew wydostająca się z układu krążenia z uszkodzonych naczyń krwionośnych. Krwawienie może wystąpić wewnętrznie lub zewnętrznie przez naturalny otwór, taki jak usta, nos, ucho, cewka moczowa, pochwa lub odbyt, lub przez ranę w skórze. >>>

  Krwotok to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: choroba von Willebranda, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, Żółta gorączka, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, choroba lasu Kyasanur, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka doliny Rift, zespół Waterhouse’a-Friderichsena, dżuma, denga.

• Niedokrwistość

  Anemia (niedokrwistość) jest zaburzeniem krwi, w którym krew ma zmniejszoną zdolność do przenoszenia tlenu ze względu na niższą niż normalna liczbę czerwonych krwinek lub zmniejszenie ilości hemoglobiny. Kiedy anemia pojawia się powoli, objawy są często niejasne, takie jak zmęczenie, osłabienie, duszność, bóle głowy i zmniejszona zdolność do wysiłku. Kiedy anemia jest ostra, objawy mogą obejmować dezorientację, uczucie mdlenia, utratę przytomności i zwiększone pragnienie. Anemia musi być znaczna, zanim osoba stanie się zauważalnie blada. Dodatkowe objawy mogą wystąpić w zależności od przyczyny. Anemia może być tymczasowa lub długotrwała i może mieć zakres od łagodnego do ciężkiego. >>>

  Niedokrwistość to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: szpiczak mnogi, mięśniakomięsak prążkowanokomórkowy, rak żołądka, nowotwór jelita cienkiego, talasemia, malaria, leiszmanioza, Śpiączka afrykańska, fascjoloza, hymenolepidoza, dyfilobotrioza.

• Splenomegalia

  Splenomegalia to powiększenie śledziony. >>>

  Splenomegalia to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: zespół Felty’ego, malaria, leiszmanioza, choroba Chagasa, mononukleoza zakaźna, Żółta gorączka, wirusowe zapalenie wątroby typu B, gorączka Zachodniego Nilu, ornitoza, gorączka Q, gorączka okopowa, listerioza, tularemia, bruceloza, nosacizna, toksoplazmoza, dur brzuszny.

• Zmęczenie

  Zmęczenie to termin używany do opisania ogólnego uczucia zmęczenia lub braku energii. Nie jest to to samo, co zwykła senność. >>>

  Zmęczenie to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: pęcherzyca, rumień guzowaty, reaktywne zapalenie stawów, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, pylica płuc, choroba Crohna, tętniak, hipotensja, ostre zapalenie gardła, grypa, ostre zapalenie oskrzeli, rozedma płuc, gorączka reumatyczna, nadciśnienie tętnicze, wypadanie płatka zastawki mitralnej, niedomykalność zastawki aortalnej, zapalenie mięśnia sercowego, kardiomiopatia rozstrzeniowa, kardiomiopatia przerostowa, kardiomiopatia restrykcyjna, bezdech senny, choroba Pompego, amyloidoza, zaburzenia afektywne dwubiegunowe, zaburzenia depresyjne, niedoczynność tarczycy, choroba Hashimoto, niedoczynność przytarczyc, otyłość, ostra białaczka limfoblastyczna, chłoniak grudkowy, szpiczak mnogi, niedokrwistość, methemoglobinemia, nadkrwistość, chłoniak Hodgkina, rak jajnika, rak nerki, gruczolak przysadki, rak tarczycy, rak żołądka, rak odbytu, talasemia, rak dróg żółciowych, rak płuc, czerwienica prawdziwa, zespół mielodysplastyczny, mielofibroza, nadpłytkowość samoistna.

Badania rozpoznające

• Badanie szpiku kostnego

  Badanie szpiku kostnego, znane również jako punkcja aspiracyjna szpiku, jest procedurą diagnostyczną polegającą na pobraniu próbki tkanki szpiku z wewnętrznej części kości, najczęściej miednicy lub mostka. Główne cele badania szpiku to: 1. **Diagnoza chorób hematologicznych:** Takich jak białaczki, chłoniaki, szpiczak mnogi oraz inne choroby układu krwiotwórczego. 2. **Ocena stanu krwi:** Badanie morfologii i liczby komórek krwiotwórczych (krwinek czerwonych, białych i płytek krwi). 3. **Monitorowanie efektywności leczenia:** Ocena, jak terapia wpływa na szpik kostny i jego funkcje. Procedura jest wykonywana zazwyczaj przez specjalistę (hematologa lub onkologa) przy użyciu cienkiej igły, która jest wprowadzana do wnętrza kości. Pobrana próbka szpiku jest następnie badana pod mikroskopem, poddawana analizie cytometrycznej oraz testom molekularnym i genetycznym w celu dokładnej diagnozy i planowania dalszego leczenia. >>>

  Badanie szpiku kostnego to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: chłoniak Hodgkina, chłoniak grudkowy, przewlekła białaczka szpikowa, agranulocytoza, zespół mielodysplastyczny, gammapatia monoklonalna.

• Diagnostyka różnicowa szpiku

  Diagnostyka różnicowa szpiku kostnego to proces identyfikacji i różnicowania różnych chorób oraz stanów zdrowotnych, które mogą wpływać na morfologię, funkcję i skład komórek w szpiku kostnym. Główne cele diagnostyki różnicowej szpiku to: 1. **Rozpoznanie nowotworów hematologicznych:** W tym białaczki, chłoniaki, szpiczak mnogi i inne. 2. **Diagnoza chorób szpiku nienowotworowych:** Takich jak niedokrwistość, małopłytkowość, leukopenia, czyli stanów, które mogą być spowodowane infekcją, autoimmunizacją lub innymi przyczynami. 3. **Ocena wyników terapii:** Monitorowanie efektów leczenia nowotworów i innych stanów krwi oraz szpiku. Diagnostyka różnicowa opiera się na analizie wyników badań morfologicznych, cytometrycznych i molekularnych szpiku, a także na interpretacji wyników badań laboratoryjnych i obrazowych, aby ustalić dokładną diagnozę i plan leczenia. >>>

• Morfologia krwi

  Pełna morfologia krwi (CBC) jest badaniem krwi używanym do oceny ogólnego stanu zdrowia i wykrywania szerokiego zakresu zaburzeń, w tym anemii, infekcji i białaczki. Badanie pełnej morfologii krwi mierzy kilka składników i cech Twojej krwi. >>>

  Morfologia krwi to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: wrzodziejące zapalenie jelita grubego, Żylaki przełyku, grypa, zapalenie płuc, cukrzyca typu 1, cukrzyca typu 2, przewlekła białaczka szpikowa, anisakioza, zespół mielodysplastyczny, gammapatia monoklonalna, mononukleoza zakaźna, choroba lasu Kyasanur, gorączka krwotoczna Ebola, pappataci, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, ornitoza, tyfus plamisty, gorączka Q, zapalenia mózgu doliny Murray, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, gorączka okopowa, legionelloza, leptospiroza, jersinioza, listerioza, wąglik, nosacizna, tularemia, glistnica, pełzakowica, izosporoza, kryptosporydioza, cholera, dyfilobotrioza, węgorczyca, dur brzuszny.

Stosowane leczenie*

• (RS)-cyklofosfamid

  Cyklofosfamid (łac. Cyclophosphamidum) – organiczny związek chemiczny z grupy cyklicznych diamidofosforanów (diamidów kwasu fosforowego), zawierający pierścień 1,3,2-oksazafosfinanowy i fragment iperytu azotowego (−N(CH2CH2Cl)2) jako amidowy ligand egzocykliczny. Stosowany jako lek cytostatyczny z grupy leków alkilujących. >>>

  (RS)-cyklofosfamid stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: stwardnienie rozsiane, miastenia, przewlekła białaczka szpikowa, szpiczak mnogi, chłoniak Burkitta, ziarniniak grzybiasty, rak jajnika, siatkówczak, mięśniakomięsak prążkowanokomórkowy, rak piersi, rak jądra.

• Arabinozyd cytozyny

  Arabinozyd cytozyny, znany także jako cytarabina (ARA-C), jest lekiem stosowanym w leczeniu ostrej białaczki mieloblastycznej (AML), ostrej białaczki limfoblastycznej (ALL) oraz niektórych rodzajów chłoniaka. Jest to analog nukleozydu cytozyny, który hamuje syntezę DNA poprzez wbudowanie się do łańcucha DNA komórek nowotworowych, co prowadzi do ich zahamowania wzrostu i indukcji apoptozy (programowanej śmierci komórki). Cytarabina jest często stosowana w intensywnych schematach chemioterapii w leczeniu białaczek i chłoniaków. >>>

  Arabinozyd cytozyny stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: zespół mielodysplastyczny.

• Azacytydyna

  Azacytydyna to lek stosowany głównie w leczeniu pacjentów z zespołem mielodysplastycznym (MDS) oraz w niektórych przypadkach ostrej białaczki szpikowej (AML). Jest to analog nukleozydu cytydyny, który działa poprzez hamowanie metylacji DNA, co może prowadzić do reaktywacji genów supresorowych nowotworów i zahamowania wzrostu komórek nowotworowych. Azacytydyna jest także badana jako potencjalny lek w leczeniu innych schorzeń hematologicznych. >>>

  Azacytydyna stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: zespół mielodysplastyczny, mielofibroza.

• Busulfan

  Busulfan to lek stosowany głównie w leczeniu schorzeń hematologicznych, takich jak przewlekła białaczka szpikowa (CML) oraz przed przeszczepieniem szpiku kostnego. Jest alkilującym środkiem przeciwnowotworowym, który działa poprzez wiązanie się z DNA komórek nowotworowych i hamowanie ich zdolności do replikacji. Busulfan jest również stosowany w leczeniu niektórych rzadkich chorób genetycznych, takich jak mukowiscydoza. >>>

  Busulfan stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: przewlekła białaczka szpikowa, czerwienica prawdziwa, mielofibroza.

• Daunorubicyna

  Daunorubicyna to lek chemioterapeutyczny z grupy antybiotyków antracyklinowych, stosowany głównie w leczeniu różnych rodzajów nowotworów, takich jak białaczki, chłoniaki, mięsaki oraz niektóre typy raka, jak rak piersi i jajnika. Działa poprzez zakłócanie procesów replikacji DNA w komórkach nowotworowych, co prowadzi do ich śmierci. >>>

• Decytabina

  Decytabina to lek stosowany głównie w leczeniu ostrej białaczki szpikowej (AML) u dorosłych pacjentów. Jest analogiem nukleozydu cytydyny, który działa poprzez hamowanie metylacji DNA, co może prowadzić do reaktywacji genów supresorowych nowotworów i zahamowania wzrostu komórek nowotworowych. Decytabina jest również badana jako potencjalny lek w leczeniu innych typów nowotworów i schorzeń hematologicznych. >>>

  Decytabina stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: zespół mielodysplastyczny.

• Deferasiroks

  Deferasiroks to lek stosowany głównie w leczeniu przewlekłego nadmiaru żelaza u pacjentów z chorobą przewlekłą, którzy otrzymują regularne transfuzje krwi. Działa poprzez wiązanie nadmiaru żelaza i ułatwia jego wydalanie z organizmu przez mocz. Deferasiroks jest inhibitorem chelatującym, który pomaga zmniejszyć toksyczne skutki długotrwałej terapii transfuzjami krwi, takie jak nadmiar żelaza w organizmie. >>>

  Deferasiroks stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: niedokrwistość, talasemia, zespół mielodysplastyczny, mielofibroza.

• Doksorubicyna

  Doksorubicyna to lek chemioterapeutyczny z grupy antybiotyków antracyklinowych, stosowany głównie w leczeniu różnych rodzajów nowotworów, takich jak chłoniaki, białaczki, mięsaki oraz raki piersi i jajnika. Działa poprzez zakłócanie procesów replikacji DNA w komórkach nowotworowych, co prowadzi do ich śmierci. Doksorubicyna jest również znana pod nazwą handlową Adriamycyna. >>>

  Doksorubicyna stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: chłoniak Hodgkina, rak jajnika, rak pęcherza moczowego, rak piersi.

• Enasidenib

  Enasidenib to lek stosowany w leczeniu dorosłych pacjentów z ostrych postacią białaczki szpikowej (AML) z mutacją IDH2. Jest inhibitorem enzymu IDH2, który jest białkiem biorącym udział w regulacji metabolizmu komórkowego. Enasidenib działa przez blokowanie aktywności tego enzymu, co może prowadzić do różnicowania komórek białaczkowych i ich zahamowania. >>>

• Etopozyd

  Etopozyd, sprzedawany m.in. pod nazwą handlową Vepesid, jest lekiem z grupy chemioterapii stosowanym w leczeniu wielu rodzajów nowotworów, w tym raka jądra, raka płuca, chłoniaka, białaczki, neuroblastomy i raka jajnika. Stosowany jest również w przypadku limfohistiocytozy hemofagocytarnej. Stosowany jest doustnie lub we wstrzyknięciu do żyły. >>>

  Etopozyd stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: ziarniniak grzybiasty, rak prostaty, rak pęcherza moczowego, mięśniakomięsak prążkowanokomórkowy, mięsak Kaposiego, rak jądra.

• Ewerolimus

  Ewerolimus to lek z grupy inhibitorów kinazy mTOR, stosowany w leczeniu zaawansowanych form niektórych nowotworów, takich jak rak nerki, rak piersi i niektóre typy nowotworów neuroendokrynnych. Działa poprzez hamowanie szlaków sygnalizacyjnych regulowanych przez mTOR, co prowadzi do zahamowania wzrostu komórek nowotworowych. >>>

  Ewerolimus stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: rak nerki, rak dróg żółciowych.

• Gemtuzumab

  Gemtuzumab ozogamicyna to lek stosowany w leczeniu niektórych postaci ostrej białaczki szpikowej (AML) u dorosłych i dzieci. Jest to przeciwciało monoklonalne, które łączy się z antygenem CD33 obecnym na powierzchni komórek białaczkowych, dostarczając toksyczną substancję (ozogamicynę) do tych komórek, co prowadzi do ich zniszczenia. >>>

• Hydrat tioguaniny

  Hydrat tioguaniny to forma tioguaniny, leku stosowanego w leczeniu niektórych typów białaczek, która zawiera jedną cząsteczkę wody na jedną cząsteczkę tioguaniny. Tioguanina jest inhibitorem purynowej metabolizmu, który jest wykorzystywany w terapii przeciwnowotworowej, szczególnie w przypadkach przewlekłej białaczki szpikowej (CML) i ostrej białaczki limfoblastycznej (ALL). >>>

  Hydrat tioguaniny stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: przewlekła białaczka szpikowa.

• Hydroksykarbamid

  Hydroksykarbamid (hydroxyurea) to lek stosowany głównie w leczeniu przewlekłej białaczki szpikowej (CML) oraz innych chorób hematologicznych, takich jak mieloproliferacyjne schorzenia hematologiczne. Działa poprzez hamowanie enzymu odpowiedzialnego za syntezę DNA, co prowadzi do zmniejszenia produkcji komórek nowotworowych. Hydroksykarbamid może również być stosowany w leczeniu niektórych rodzajów nowotworów, takich jak rak głowy i szyi oraz rak jajnika. >>>

  Hydroksykarbamid stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: przewlekła białaczka szpikowa, nadkrwistość, rak jajnika, rak prostaty, czerniak, czerwienica prawdziwa, nadpłytkowość samoistna.

• Idarubicyna

  Idarubicyna to lek chemioterapeutyczny należący do grupy antybiotyków antracyklinowych. Jest stosowany głównie w leczeniu różnych typów nowotworów, takich jak białaczki (szczególnie ostre białaczki mieloblastyczne), chłoniaki oraz niektóre typy nowotworów złośliwych, takich jak rak piersi i rak jajnika. Idarubicyna działa poprzez blokowanie enzymów odpowiedzialnych za replikację DNA w komórkach nowotworowych, co prowadzi do ich śmierci. >>>

  Idarubicyna stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: przewlekła białaczka szpikowa, rak piersi.

• Klofarabina

  Klofarabina to lek chemioterapeutyczny stosowany w leczeniu rzadkich typów białaczek, takich jak ostre białaczki limfoblastyczne (ALL) u dzieci, które są oporne na inne terapie. Jest analogiem nukleozydu purynowego, który zakłóca procesy metaboliczne w komórkach nowotworowych poprzez hamowanie ich zdolności do replikacji DNA i RNA, co prowadzi do ich śmierci. >>>

• Metotreksat

  Metotreksat (MTX), dawniej znany jako ametopteryna, jest środkiem chemioterapii i supresorem układu odpornościowego. Jest stosowany w leczeniu raka, chorób autoimmunologicznych i ciąży pozamacicznej. Rodzaje nowotworów, przy których jest stosowany, to rak piersi, białaczka, rak płuc, chłoniak, ciążowa choroba trofoblastyczna i kostniakomięsak. Rodzaje chorób autoimmunologicznych, przy których jest stosowany, to łuszczyca, reumatoidalne zapalenie stawów i choroba Leśniowskiego-Crohna. Może być podawany doustnie lub we wstrzyknięciu. >>>

  Metotreksat stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: Łuszczyca, choroba Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, ziarniniak grzybiasty, rak piersi, rak przełyku, rak jądra.

• Midostaurina

  Midostauryna to lek stosowany w leczeniu dorosłych pacjentów z niektórymi rodzajami białaczek, w szczególności z ostrych postacią białaczki szpikowej (AML) z mutacją FLT3, oraz w niektórych przypadkach z zaawansowanymi formami rakiem rdzeniakowym szpiku (systemic mastocytosis). Jest inhibitorem kinazy, który blokuje aktywność kinazy FLT3 i innych kinaz, co prowadzi do zahamowania wzrostu komórek nowotworowych. >>>

• Mitoksantron

  Mitoksantron (mitoxantrone) to lek chemioterapeutyczny stosowany głównie w leczeniu nowotworów, takich jak chłoniaki nieziarnicze, rak piersi i rak gruczołu krokowego. Jest antybiotykiem antracyklinowym, który działa poprzez zakłócanie replikacji DNA w komórkach nowotworowych, co prowadzi do ich śmierci. Mitoksantron jest również używany w leczeniu niektórych przypadków ostrej białaczki szpikowej (AML). >>>

  Mitoksantron stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: stwardnienie rozsiane, rak prostaty, rak piersi.

• Monohydrat dasatinibu

  Monohydrat dazatynibu to postać leku dazatynib, który jest inhibitorem kinazy tyrozynowej. Dazatynib jest stosowany w leczeniu przewlekłej białaczki szpikowej (CML) oraz ostrej białaczki limfoblastycznej (ALL) z chromosomem Philadelphia (Ph+). Działa poprzez blokowanie aktywności białek kinazy BCR-ABL, co hamuje wzrost i podział komórek nowotworowych. Monohydrat oznacza, że cząsteczka leku zawiera jedną cząsteczkę wody na każdą cząsteczkę dazatynibu, co może wpływać na jego stabilność i właściwości farmaceutyczne. >>>

• Nivolumab

  Niwolumab to lek przeciwnowotworowy należący do klasy inhibitorów punktów kontrolnych immunologicznych. Jest przeciwciałem monoklonalnym, które blokuje białko PD-1 (programmed death-1) na powierzchni komórek T, co pozwala układowi odpornościowemu na skuteczniejsze rozpoznawanie i niszczenie komórek nowotworowych. Niwolumab jest stosowany w leczeniu różnych rodzajów nowotworów, w tym czerniaka, raka płuc, raka nerkowokomórkowego i chłoniaka Hodgkina. >>>

  Nivolumab stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: rak nerki, rak pęcherza moczowego, czerniak, zespół mielodysplastyczny.

• Ponatinib

  Ponatynib to lek stosowany w leczeniu niektórych typów białaczek, takich jak przewlekła białaczka szpikowa (CML) oraz ostra białaczka limfoblastyczna (ALL) z obecnością chromosomu Philadelphia (Ph+). Jest inhibitorem kinazy tyrozynowej, działającym na mutacje, w tym oporne na inne terapie, co pomaga hamować wzrost i proliferację komórek nowotworowych. >>>

• Ruksolitynib

  Ruksolitynib to lek stosowany w leczeniu niektórych rodzajów nowotworów krwi, w szczególności mielofibrozy i policytemii prawdziwej. Jest inhibitorem kinazy JAK (Janus kinase), działającym poprzez blokowanie sygnałów, które powodują nadmierny wzrost i podział komórek krwi oraz włóknienie szpiku kostnego. >>>

  Ruksolitynib stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: nadkrwistość, czerwienica prawdziwa, zespół mielodysplastyczny, mielofibroza, nadpłytkowość samoistna.

• Sorafenib

  Sorafenib to lek przeciwnowotworowy stosowany w leczeniu kilku typów nowotworów, takich jak rak wątrobowokomórkowy (rak wątroby), rak nerkowokomórkowy (rak nerki) oraz niektóre przypadki raka tarczycy. Sorafenib jest inhibitorem kinazy białkowej, działającym poprzez blokowanie działania enzymów zaangażowanych w procesy wzrostu i proliferacji komórek nowotworowych oraz w angiogenezę, czyli tworzenie nowych naczyń krwionośnych, które odżywiają guzy. >>>

  Sorafenib stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: rak nerki, rak wątrobowokomórkowy.

• Tioguanina

  Tioguanina, znana również jako 6-tioguanina, jest lekiem cytostatycznym stosowanym w leczeniu niektórych typów nowotworów, głównie białaczek. Należy do grupy leków zwanych analogami purynowymi. Tioguanina działa poprzez interferencję z syntezą DNA i RNA w komórkach nowotworowych, co prowadzi do zahamowania ich wzrostu i podziału. >>>

• Tretynoina

  Tretynoina, znana również jako kwas all-trans retinowy (ATRA), jest lekiem stosowanym głównie w leczeniu ostrej białaczki promielocytowej (APL), szczególnej formy ostrej białaczki szpikowej (AML). APL charakteryzuje się obecnością specyficznej mutacji genetycznej, która prowadzi do akumulacji nieprawidłowych komórek promielocytowych w szpiku kostnym. Tretynoina działa poprzez indukcję różnicowania i dojrzewania tych nieprawidłowych komórek promielocytowych do bardziej dojrzałych form białych krwinek, które następnie mogą normalnie funkcjonować i być usuwane przez organizm. W leczeniu APL tretynoina jest często stosowana w połączeniu z chemioterapią lub innymi lekami, takimi jak arsenian trójtlenku. Oprócz zastosowań w onkologii, tretynoina jest również szeroko stosowana w dermatologii jako składnik kremów i maści do leczenia trądziku oraz poprawy tekstury skóry, redukcji zmarszczek i przebarwień. Działa poprzez zwiększenie obrotu komórek skóry, co pomaga w oczyszczaniu porów i poprawie wyglądu skóry. >>>

• Wenetoklaks

  Wenetoklaks (venetoclax) to lek przeciwnowotworowy stosowany głównie w leczeniu niektórych rodzajów białaczek, takich jak przewlekła białaczka limfocytowa (CLL) i ostra białaczka szpikowa (AML). >>>

  Wenetoklaks stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: zespół mielodysplastyczny.


* Nie stosuj żadnego z wymienionych lekarstw lub terapii bez konsultacji z lekarzem.

Ostra białaczka szpikowa - do jakiego lekarza się udać?

• Hematologia

  Hematologia jest dziedziną medycyny zajmującą się badaniem przyczyn, rokowania, leczenia i zapobiegania chorobom związanym z krwią. Obejmuje ona leczenie chorób, które wpływają na produkcję krwi i jej składników, takich jak komórki krwi, hemoglobina, białka krwi, szpik kostny, płytki krwi, naczynia krwionośne, śledziona i mechanizm krzepnięcia. >>>

  Hematologia to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: zespół Felty’ego, zatorowość płucna, amyloidoza, krioglobulinemia, choroba von Gierkego, choroba von Willebranda, skaza krwotoczna, agranulocytoza, methemoglobinemia, chłoniak Hodgkina, nadkrwistość, ostra białaczka limfoblastyczna, zespół Wiskotta-Aldricha, chłoniak grudkowy, sarkoidoza, szpiczak mnogi, chłoniak Burkitta, ziarniniak grzybiasty, przewlekła białaczka szpikowa, niedokrwistość, zespół Plummera-Vinsona, zespół rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego, hemofilia, talasemia, grasiczak, rak serca, nadpłytkowość samoistna, czerwienica prawdziwa, zespół mielodysplastyczny, mielofibroza, gammapatia monoklonalna, mononukleoza zakaźna, eozynofilia, bartoneloza, sepsa, niedokrwistość aplastyczna.

• Onkologia

  Onkologia to dziedzina medycyny zajmująca się badaniem, leczeniem, diagnozowaniem i zapobieganiem chorobom nowotworowym. Medyk praktykujący onkologię to onkolog. Etymologicznym pochodzeniem nazwy jest greckie słowo ὄγκος (ónkos), oznaczające "guz", "objętość" lub "masę". Prowadzone są ogromne ilości badań na wszystkich frontach onkologii, począwszy od biologii komórek nowotworowych, radioterapii do schematów leczenia chemioterapią i optymalnej opieki paliatywnej i uśmierzania bólu. W ostatniej dekadzie pojawienie się sekwencjonowania następnej generacji i sekwencjonowania całego genomu całkowicie zmieniło nasze rozumienie nowotworów. Identyfikacja nowych markerów genetycznych/molekularnych radykalnie zmieni sposób diagnozowania i leczenia nowotworów, co utoruje drogę medycynie spersonalizowanej. >>>

  Onkologia to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: rogowacenie ciemne, pylica płuc, choroba wrzodowa, tętniak Rasmussena, perlak, nadczynność przysadki, chłoniak Hodgkina, ostra białaczka limfoblastyczna, chłoniak grudkowy, szpiczak mnogi, chłoniak Burkitta, ziarniniak grzybiasty, przewlekła białaczka szpikowa, zespół Plummera-Vinsona, agranulocytoza, nadkrwistość, nerwiak komórkowy ośrodkowy, zwojakoglejak, rak szyjki macicy, glejak wielopostaciowy, rak jajnika, rak tarczycy, rak prącia, rak nadnercza, rak prostaty, rak nerki, rak pęcherza moczowego, siatkówczak, gwiaździak anaplastyczny, gruczolak przysadki, mięśniakomięsak prążkowanokomórkowy, szyszyniak zarodkowy, rak splotu naczyniastego, wyściółczak, tłuszczakonerwiak komórkowy móżdżku, nowotwór jelita cienkiego, rak piersi, rak jelita grubego, rak sromu, rak odbytu, rak wątrobowokomórkowy, rak dróg żółciowych, rak pęcherzyka żółciowego, rak trzustki, rak jamy nosowo-gardłowej, rak krtani, rak płuc, grasiczak, rak serca.

Bibliografia:

• Identyfikator z baz danych dotyczących genomów, ścieżek enzymatycznych i biologicznych substancji chemicznych (ENG)
• Ostra białaczka szpikowa w bazie U.S. National Library of Medicine (ENG)
• Ostra białaczka szpikowa na stronach brytyjskiego NHS (ENG)
• Ostra białaczka szpikowa na stronach Medscape (ENG)
• Artykuły w brytyjskim serwisie medycznym Patient.info (ENG)
• Ostra białaczka szpikowa w bazie danych amerykańskiego National Cancer Institute (ENG)
• Ostra białaczka szpikowa w bazie schorzeń Diseases Database (ENG)
• Ostra białaczka szpikowa w bazie rzadkich i genetycznych chorób GARD amerykańskiego Narodowego Instytutu Zdrowia (ENG)