MEDWIKI.PL BAZUJE NA ŹRÓDŁACH NAUKOWYCH.
NIE UDZIELA JEDNAK PORAD MEDYCZNYCH I NIE ZALECA LECZENIA NA WŁASNĄ RĘKĘ.
JEŚLI NIEPOKOI CIĘ TWÓJ STAN ZDROWIA, ZGŁOŚ SIĘ DO LEKARZA PIERWSZEGO KONTAKTU.
Sitagliptyna to lek stosowany w leczeniu cukrzycy typu 2. Należy do grupy inhibitorów DPP-4, które działają poprzez zwiększenie poziomu hormonów inkretynowych w organizmie. Te hormony pomagają regulować poziom glukozy we krwi, stymulując wydzielanie insuliny oraz hamując wydzielanie glukagonu, co prowadzi do obniżenia stężenia glukozy po posiłkach.
Sitagliptyna jest zazwyczaj stosowana w połączeniu z dietą i ćwiczeniami fizycznymi, a czasami także z innymi lekami przeciwcukrzycowymi. Lek jest dobrze tolerowany przez pacjentów, a jego działanie może prowadzić do poprawy kontroli glikemii. Jednak jak każdy lek, sitagliptyna może powodować działania niepożądane, w tym bóle głowy, zakażenia dróg oddechowych czy reakcje alergiczne. Ważne jest, aby stosować ją pod nadzorem lekarza i regularnie monitorować poziom cukru we krwi.
Pod żadnym pozorem nie stosuj leczenia na własną rękę. Każde leczenie powinno być skonsultowane z lekarzem, a lista poniższych chorób traktowana jako przykłady. Korzystamy wyłącznie ze sprawdzonych baz wiedzy medycznej, jednak absolutnie odradzamy leczenie na własną rękę.
Rodzaj leku: inhibitor dipeptydylo-peptydazy 4
Przykładowe nazwy handlowe: januvia, ristaben, tesavel, xelevia
Stosowane także jako: lek
Wzór chemiczny: C₁₆H₁₅F₆N₅O
Przyjmowanie w ciąży (według FDA): Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.