Na co stosowna jest piperacylina?

Piperacylina jest antybiotykiem β-laktamowym o szerokim spektrum działania, należącym do klasy ureidopenicylin. Struktura chemiczna piperacyliny i innych ureidopenicylin zawiera polarny łańcuch boczny, który zwiększa penetrację do bakterii Gram-ujemnych i zmniejsza podatność na rozszczepianie przez enzymy Gram-ujemnej beta laktamazy.

Stosowana samodzielnie piperacylina nie wykazuje silnej aktywności wobec patogenów Gram-dodatnich, takich jak Staphylococcus aureus, ponieważ pierścień beta-laktamowy jest hydrolizowany przez beta-laktamazę bakterii.

Została opatentowana w 1974 r. i zatwierdzona do użytku medycznego w 1981 r. Piperacylina jest najczęściej stosowana w połączeniu z inhibitorem beta-laktamazy tazobaktamem (piperacylina/tazobaktam), który zwiększa skuteczność piperacyliny poprzez hamowanie wielu beta-laktamaz, na które jest ona wrażliwa.

Pod żadnym pozorem nie stosuj leczenia na własną rękę. Każde leczenie powinno być skonsultowane z lekarzem, a lista poniższych chorób traktowana jako przykłady. Korzystamy wyłącznie ze sprawdzonych baz wiedzy medycznej, jednak absolutnie odradzamy leczenie na własną rękę.

Rodzaj leku: antybiotyk

Wzór chemiczny: C₂₃H₂₇N₅O₇S

Piperacylina znajduje zastosowanie w leczeniu np.: