MEDWIKI.PL BAZUJE NA ŹRÓDŁACH NAUKOWYCH.
NIE UDZIELA JEDNAK PORAD MEDYCZNYCH I NIE ZALECA LECZENIA NA WŁASNĄ RĘKĘ.
JEŚLI NIEPOKOI CIĘ TWÓJ STAN ZDROWIA, ZGŁOŚ SIĘ DO LEKARZA PIERWSZEGO KONTAKTU.
D-penicylamina to organiczny związek chemiczny, który jest pochodną penicyliny. Stosowany jest jako lek w leczeniu niektórych chorób, takich jak choroba Wilsona, reumatoidalne zapalenie stawów oraz niektóre przypadki cystynurii. Działa poprzez chelatację metali ciężkich, co oznacza, że wiąże się z nimi i ułatwia ich wydalanie z organizmu. D-penicylamina może również wpływać na układ immunologiczny, co czyni ją przydatną w terapii chorób autoimmunologicznych.
Jednak stosowanie D-penicylaminy wiąże się z ryzykiem działań niepożądanych, takich jak reakcje alergiczne, uszkodzenie nerek czy niedobory niektórych witamin i minerałów. Dlatego jej zastosowanie wymaga starannego monitorowania pacjentów oraz odpowiedniego dostosowania dawki. Pomimo potencjalnych skutków ubocznych, D-penicylamina pozostaje ważnym lekiem w terapii wybranych schorzeń i jest stosowana w medycynie od lat.
Pod żadnym pozorem nie stosuj leczenia na własną rękę. Każde leczenie powinno być skonsultowane z lekarzem, a lista poniższych chorób traktowana jako przykłady. Korzystamy wyłącznie ze sprawdzonych baz wiedzy medycznej, jednak absolutnie odradzamy leczenie na własną rękę.
Rodzaj leku: związek chelatujący, lek modyfikujący przebieg choroby, odtrutka, lek podstawowy, toksyna środowiskowa
Przykładowe nazwy handlowe: cuprimine, depen
Metoda podawania leku: podanie doustne
Stosowane także jako: lek
Wzór chemiczny: C₅H₁₁NO₂S
Przyjmowanie w ciąży (według FDA): Istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód, ale w pewnych sytuacjach klinicznych potencjalne korzyści z jego zastosowania przewyższają ryzyko (na przykład w stanach zagrażających życiu lub chorobach, w których inne, bezpieczne leki nie mogą być stosowane lub są nieskuteczne).