Na co stosowana jest bleomycyna?

Bleomycyna (łac. Bleomycinum) – antybiotyk glikopeptydowy otrzymywany ze szczepu Streptomyces verticillus. Jest mieszaniną polipeptydowych związków o działaniu cytostatycznym, głównie bleomycyny A2 i B2. Jest antybiotykiem cytostatycznym powodującym uszkodzenie nici DNA w wyniku przyłączenia się do niej kompleksu bleomycyna – jon żelazowy, czego rezultatem jest rozszczepienie nici DNA i zahamowanie cyklu komórkowego w fazie G2 i M, co w konsekwencji prowadzi do śmierci komórki nowotworowej.

Pod żadnym pozorem nie stosuj leczenia na własną rękę. Każde leczenie powinno być skonsultowane z lekarzem, a lista poniższych chorób traktowana jako przykłady. Korzystamy wyłącznie ze sprawdzonych baz wiedzy medycznej, jednak absolutnie odradzamy leczenie na własną rękę.

Rodzaj leku: inhibitor syntezy kwasów nukleinowych, antybiotyk przeciwnowotworowy

Wzór chemiczny: C₅₅H₈₄N₁₇O₂₁S₃⁺

Przyjmowanie w ciąży (według FDA): Istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód, ale w pewnych sytuacjach klinicznych potencjalne korzyści z jego zastosowania przewyższają ryzyko (na przykład w stanach zagrażających życiu lub chorobach, w których inne, bezpieczne leki nie mogą być stosowane lub są nieskuteczne).

Bleomycyna znajduje zastosowanie w leczeniu np.: