Dyzenteria

Co to jest dyzenteria?

Dysenteria historycznie znana jako czerwonka, jest rodzajem zapalenia żołądka i jelit, które skutkuje krwawą biegunką. Inne objawy mogą obejmować gorączkę, ból brzucha i uczucie niepełnego wypróżnienia. Powikłania mogą obejmować odwodnienie.

Dyzenteria według naukowych faktów medycznych. Opieramy się tylko na źródłach medycznych, poniższe dane pochodzą ze sprawdzonych baz medycznych. Gorąco odradzamy powierzanie swojego zdrowia szarlatanom i niesprawdzonym źródłom.

Klasyfikacja dyzenterii

ICD-10: A09.0
ICD-10: A03.9
ICD-10: A06.0
ICD-10: A07.9
ICD-9-CM: 009.2

Możliwe objawy dyzenterii

• Biegunka

  Biegunka jest stanem oddawania co najmniej trzech luźnych, płynnych lub wodnistych wypróżnień każdego dnia. Często trwa przez kilka dni i może powodować odwodnienie z powodu utraty płynów. Objawy odwodnienia często zaczynają się od utraty normalnej rozciągliwości skóry i drażliwego zachowania. Może to postępować do zmniejszonego oddawania moczu, utraty koloru skóry, szybkiej akcji serca i spadku reaktywności w miarę nasilania się. >>>

  Biegunka to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: choroba Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba uchyłkowa jelit, zespół jelita drażliwego, biegunka, nietolerancja laktozy, schistosomatoza, klonorchoza, fascjoloza, fasciolopsoza, anisakioza, gorączka Lassa, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, aIDS, dur powrotny, ornitoza, gorączka Q, choroba Heinego-Medina, zespół wstrząsu toksycznego, gorączka okopowa, jersinioza, listerioza, tularemia, wąglik, melioidoza, glistnica, trichurioza, pełzakowica, sarkocystoza, izosporoza, kryptosporydioza, giardioza, hymenolepidoza, tasiemczyca, dyfilobotrioza, odra, sARS, cholera, salmonelloza, węgorczyca, dur brzuszny.

• Biegunka krwotoczna

  Lista chorób mogących powodować biegunkę krwotoczną. >>>

Możliwe przyczyny dyzenterii

• Brak higieny

  Brak higieny to niedostateczne dbanie o czystość osobistą oraz otoczenie, co może prowadzić do różnych problemów zdrowotnych. Niewłaściwe nawyki higieniczne mogą sprzyjać rozwojowi bakterii, wirusów i pasożytów, co w konsekwencji prowadzi do wielu chorób. Jednym z najczęstszych skutków braku higieny są infekcje skórne, takie jak zapalenie mieszków włosowych czy grzybica. Zanieczyszczone ręce mogą przenosić patogeny, prowadząc do chorób układu pokarmowego, takich jak salmonelloza, czy norowirusowa infekcja jelitowa. Osoby zaniedbujące higienę jamy ustnej narażają się na próchnicę, choroby dziąseł, a nawet infekcje ogólnoustrojowe. Brak higieny w kontekście kontaktów seksualnych może prowadzić do chorób przenoszonych drogą płciową, takich jak rzeżączka czy chlamydioza. Wreszcie, niewłaściwe dbanie o czystość otoczenia sprzyja rozwojowi alergii oraz chorób układu oddechowego, związanym z narażeniem na pleśnie, roztocza i inne alergeny. Wszystkie te problemy zdrowotne pokazują, jak istotna jest odpowiednia higiena osobista oraz dbałość o otoczenie, aby zapobiegać chorobom i utrzymywać dobre samopoczucie. >>>

  Brak higieny może powodować również inne choroby, takie jak np.: jęczmień, piedra biała, grzybica skóry, cholera drobiu, gruźlica, glistnica, giardioza, wszawica.

• Infekcje bakteryjne

  Infekcje bakteryjne to choroby wywołane przez patogenne bakterie, które mogą zarażać różne części ciała i prowadzić do rozwoju różnych schorzeń. Bakterie mogą dostawać się do organizmu przez skórę, drogi oddechowe, układ pokarmowy czy układ moczowy. Ich obecność może prowadzić do stanów zapalnych, toksycznych reakcji oraz uszkodzeń tkanek. Infekcje bakteryjne mogą powodować szereg chorób, takich jak zapalenie płuc, które jest infekcją płuc, często wywołaną przez bakterie Streptococcus pneumoniae. Zapalenie oskrzeli, czyli stan zapalny dróg oddechowych, również może mieć podłoże bakteryjne. Inne poważne infekcje to zapalenie opon mózgowych, charakteryzujące się stanem zapalnym błon otaczających mózg i rdzeń kręgowy, które może być wywołane przez bakterie Neisseria meningitidis. Choroby układu pokarmowego, takie jak salmonelloza czy czerwonka, są wynikiem zakażeń bakteryjnych, które mogą prowadzić do biegunek, wymiotów i ogólnego osłabienia organizmu. Infekcje dróg moczowych, często powodowane przez Escherichia coli, mogą prowadzić do bólu, pieczenia oraz częstego oddawania moczu. W przypadku ran, zakażenia bakteryjne mogą prowadzić do poważnych komplikacji, takich jak ropnie czy sepsa. Infekcje bakteryjne są poważnym zagrożeniem dla zdrowia, a ich leczenie często wymaga zastosowania antybiotyków, choć coraz częściej pojawiają się problemy z odpornością bakterii na te leki, co stawia wyzwania przed medycyną i zdrowiem publicznym. Dlatego ważne jest, aby zwracać uwagę na objawy infekcji oraz stosować się do zasad higieny, aby minimalizować ryzyko zachorowania. >>>

  Infekcje bakteryjne może powodować również inne choroby, takie jak np.: reaktywne zapalenie stawów, biegunka, zapalenie zatok przynosowych, ostre zapalenie gardła, angina, ostre zapalenie krtani, ostre zapalenie oskrzeli, zapalenie osierdzia, zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie błędnika, zespół rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego, methemoglobinemia, sepsa, ataksja, zapalenie spojówek.

• Kontakt z chorym osobnikiem

  >>>

• Wirusy

  Wirusy to mikroskopijne patogeny, które nie są uważane za organizmy żywe, ponieważ nie mają zdolności do samodzielnego rozmnażania się. Zamiast tego, potrzebują komórek gospodarza, aby się replikować i rozprzestrzeniać. Wirusy mogą infekować wszystkie formy życia, w tym ludzi, zwierzęta, rośliny, a także bakterie. Wirusy mogą powodować wiele różnych chorób, zarówno łagodnych, jak i poważnych. Przykłady obejmują przeziębienia i grypę, które są wywoływane przez wirusy układu oddechowego. Inne wirusy, takie jak wirus HIV, mogą prowadzić do przewlekłych i zagrażających życiu chorób, takich jak AIDS. Wirusy zapalenia wątroby (np. wirus zapalenia wątroby typu B i C) mogą prowadzić do przewlekłych uszkodzeń wątroby i nowotworów. Niektóre wirusy, jak wirus brodawczaka ludzkiego (HPV), mogą powodować nowotwory, podczas gdy inne, jak wirus grypy, mogą prowadzić do poważnych powikłań, takich jak zapalenie płuc. Wirusy, takie jak wirus Eboli czy wirus Zika, mogą wywoływać epidemie i pandemie, powodując ogromne zagrożenie dla zdrowia publicznego. W przypadku niektórych wirusów, jak wirus ospy prawdziwej, udało się osiągnąć eradykację dzięki szczepieniom, podczas gdy w przypadku innych, takich jak wirus SARS-CoV-2, wywołujący COVID-19, świat wciąż zmaga się z ich skutkami. W związku z tym wirusy stanowią poważne wyzwanie dla zdrowia publicznego, a badania nad nimi są kluczowe dla rozwoju skutecznych metod leczenia i zapobiegania chorobom wirusowym. >>>

  Wirusy może powodować również inne choroby, takie jak np.: rumień guzowaty, ostre zapalenie gardła, angina, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, sepsa.

• Zanieczyszczona woda

  >>>

  Zanieczyszczona woda może powodować również inne choroby, takie jak np.: glistnica, pełzakowica, giardioza, cholera.

• Zanieczyszczone jedzenie

  >>>

  Zanieczyszczone jedzenie może powodować również inne choroby, takie jak np.: glistnica, pełzakowica.

Stosowane leczenie*

• Cyprofloksacyna

  Cyprofloksacyna jest antybiotykiem z grupy fluorochinolonów stosowanym w leczeniu wielu zakażeń bakteryjnych. Należą do nich m.in. zakażenia kości i stawów, zakażenia wewnątrzbrzuszne, niektóre rodzaje biegunek zakaźnych, zakażenia dróg oddechowych, zakażenia skóry, dur brzuszny i zakażenia dróg moczowych. W przypadku niektórych zakażeń jest stosowana dodatkowo do innych antybiotyków. Może być przyjmowana doustnie, w postaci kropli do oczu, kropli do uszu lub dożylnie. >>>

  Cyprofloksacyna stosuje się również w leczeniu innych chorób, takich jak np.: zapalenie zatok przynosowych, zapalenie płuc, perlak, wrzód weneryczny, rzeżączka, legionelloza, róża, jersinioza, tularemia, wąglik, ziarniniak pachwinowy, dur brzuszny.

• Skopolamina

  Skopolamina, hioscyna – organiczny związek chemiczny, pochodna hioscyjaminy, alkaloid tropanowy, otrzymywany między innymi z liści bielunia dziędzierzawy. W medycynie używana w postaci bromowodorku, choć częściej używa się jej butylobromku (ściślej bromku N-butyloskopolaminy – np. preparat Scopolan) w przypadku zapalenia tęczówki i ciała rzęskowego oraz do rozszerzania źrenicy i paraliżu mięśni oka w celach diagnostycznych. >>>


* Nie stosuj żadnego z wymienionych lekarstw lub terapii bez konsultacji z lekarzem.

Dyzenteria - do jakiego lekarza się udać?

• Epidemiologia

  Epidemiologia to dział medycyny zajmujący się badaniem rozkładu i uwarunkowań zdrowia oraz chorób w populacjach. Analizuje czynniki wpływające na zdrowie ludzi, w tym czynniki biologiczne, środowiskowe, społeczne i behawioralne. Epidemiolodzy prowadzą badania mające na celu identyfikację przyczyn chorób, ich częstości występowania oraz skutków. Dzięki tym badaniom możliwe jest opracowywanie strategii zapobiegawczych, a także ocena skuteczności interwencji zdrowotnych. Dział ten odgrywa kluczową rolę w monitorowaniu epidemii, analizie trendów zdrowotnych oraz w planowaniu polityki zdrowotnej. Epidemiologia jest niezbędna w walce z chorobami zakaźnymi, przewlekłymi oraz w ocenie wpływu czynników ryzyka na zdrowie populacji. >>>

  Epidemiologia to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: Śpiączka afrykańska, schistosomatoza, tungoza, akantocefaloza, pappataci, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, gorączka Oropouche, dur powrotny, tyfus plamisty, gorączka Q, gorączka O’nyong-nyong, wenezuelska gorączka krwotoczna, malinica, choroba Carrióna, gorączka plamicowa brazylijska, tężec, gorączka od ugryzienia szczura, leptospiroza, cholera drobiu, jersinioza, tularemia, dżuma, ospa prawdziwa, ospa małpia, cholera, salmonelloza, denga, włośnica, dur brzuszny.

• Gastroenterologia

  Gastroenterologia to dział medycyny zajmujący się diagnostyką i leczeniem chorób układu pokarmowego. Specjaliści w tej dziedzinie, zwani gastroenterologami, badają schorzenia związane z przełykiem, żołądkiem, jelitami, wątrobą, trzustką oraz pęcherzykiem żółciowym. Gastroenterologia obejmuje zarówno choroby zapalne, takie jak zapalenie jelita grubego, jak i zaburzenia funkcjonalne, takie jak zespół jelita drażliwego. W ramach gastroenterologii wykonuje się różnorodne procedury diagnostyczne, takie jak endoskopia, kolonoskopia czy ultrasonografia, które pozwalają na ocenę stanu narządów pokarmowych oraz wykrywanie ewentualnych patologii. Leczenie schorzeń układu pokarmowego może obejmować zarówno farmakoterapię, jak i interwencje chirurgiczne, w zależności od rodzaju i ciężkości choroby. Gastroenterologia odgrywa kluczową rolę w utrzymaniu zdrowia układu pokarmowego i poprawie jakości życia pacjentów z problemami trawiennymi. >>>

  Gastroenterologia to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: marskość wątroby, kamica żółciowa, zapalenie pęcherzyka żółciowego, ostre zapalenie trzustki, zapalenie języka, choroba refluksowa przełyku, choroba wrzodowa, przepuklina pępowinowa, przepuklina udowa, choroba Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba uchyłkowa jelit, zespół jelita drażliwego, zaparcia, biegunka, szczelina odbytu, przetoka okołoodbytnicza, zapalenie otrzewnej, alkoholowe zapalenie wątroby, hemoroidy, Żylaki przełyku, zespół Fanconiego-Bickela, zespół Plummera-Vinsona, rak żołądka, nowotwór jelita cienkiego, rak jelita grubego, rak odbytu, rak dróg żółciowych, rak pęcherzyka żółciowego, rak trzustki, anisakioza, rak przełyku, wirusowe zapalenie wątroby typu B, wirusowe zapalenie wątroby typu C, kryptosporydioza, giardioza, trichurioza, kandydoza, pełzakowica, izosporoza, salmonelloza, tasiemczyca.

• Medycyna tropikalna

  Medycyna tropikalna to dziedzina medycyny zajmująca się diagnostyką, leczeniem oraz profilaktyką chorób występujących w tropikalnych i subtropikalnych regionach świata. Skupia się na schorzeniach, które są często związane z klimatem, warunkami sanitarnymi oraz stylem życia mieszkańców tych obszarów. Wśród najważniejszych chorób, którymi zajmuje się medycyna tropikalna, znajdują się malaria, denga, żółta febra, wirusowe zapalenie wątroby, a także schorzenia pasożytnicze, takie jak leiszmanioza czy bilharcjoza. Specjaliści z tej dziedziny często pracują w terenach o ograniczonym dostępie do nowoczesnej opieki zdrowotnej, co wymaga dostosowania metod leczenia do lokalnych warunków. Medycyna tropikalna łączy elementy epidemiologii, immunologii, mikrobiologii oraz zdrowia publicznego, aby skutecznie przeciwdziałać chorobom przenoszonym przez wektory, takie jak komary czy kleszcze. Ważnym aspektem medycyny tropikalnej jest także badanie wpływu zmian klimatycznych na rozprzestrzenianie się chorób oraz przygotowywanie odpowiednich strategii interwencji zdrowotnych. Współpraca z organizacjami międzynarodowymi oraz lokalnymi społecznościami jest kluczowa dla skutecznego wdrażania programów zdrowotnych i edukacyjnych, które mają na celu poprawę jakości życia w rejonach dotkniętych chorobami tropikalnymi. >>>

  Medycyna tropikalna to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: malaria, leiszmanioza, Śpiączka afrykańska, choroba Chagasa, schistosomatoza, tungoza, stopa madurska, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, pappataci, dur powrotny, tyfus plamisty, gorączka O’nyong-nyong, wenezuelska gorączka krwotoczna, gorączka Oropouche, malinica, bartoneloza, choroba Carrióna, gorączka plamicowa brazylijska, leptospiroza, owrzodzenie Buruli, tularemia, melioidoza, dżuma, kryptosporydioza, ankylostomatoza, wągrzyca, drakunkuloza, Ślepota rzeczna, denga, dur brzuszny.

Bibliografia:

• Dyzenteria na stronach brytyjskiego NHS (ENG)