Anoreksja

Co to jest anoreksja?

Anoreksja, znana również jako anoreksja nervosa, to poważne zaburzenie odżywiania, które charakteryzuje się skrajnym ograniczeniem spożycia pokarmu, intensywnym lękiem przed przytyciem oraz zaburzonym postrzeganiem własnego ciała. Osoby cierpiące na anoreksję często mają nierealistyczne wyobrażenie o swojej wadze i wyglądzie, co prowadzi do obsesyjnego liczenia kalorii, unikania jedzenia oraz angażowania się w nadmierną aktywność fizyczną.

Choroba ta ma złożone podłoże, które może obejmować czynniki biologiczne, psychologiczne oraz społeczne. Wiele osób z anoreksją zmaga się z niskim poczuciem własnej wartości, depresją, lękiem oraz trudnościami w relacjach interpersonalnych. Często jest to także wynik presji społecznej związanej z idealnym wizerunkiem ciała, co może prowadzić do porównań i poczucia niedoskonałości.

Anoreksja ma poważne konsekwencje zdrowotne. Długotrwałe niedożywienie może prowadzić do uszkodzenia organów wewnętrznych, zaburzeń hormonalnych, osteoporozy oraz problemów z układem sercowo-naczyniowym. W skrajnych przypadkach może zagrażać życiu, dlatego ważne jest, aby osoby zmagające się z tą chorobą otrzymały odpowiednią pomoc.

Leczenie anoreksji jest procesem złożonym i wymaga często współpracy zespołu specjalistów, w tym psychologów, psychiatrów oraz dietetyków. Kluczowe jest zrozumienie i wsparcie ze strony rodziny oraz bliskich. Wiele osób z anoreksją może osiągnąć poprawę i, w niektórych przypadkach, całkowite wyleczenie. Szanse na wyleczenie są większe, gdy choroba jest wcześnie zdiagnozowana i leczona. Jednak proces ten może być długi i wymagać dużej determinacji zarówno ze strony pacjenta, jak i jego otoczenia. Wsparcie psychologiczne oraz terapia grupowa mogą być szczególnie pomocne w radzeniu sobie z emocjami i wyzwaniami związanymi z powrotem do zdrowego stylu życia.

Anoreksja według naukowych faktów medycznych. Opieramy się tylko na źródłach medycznych, poniższe dane pochodzą ze sprawdzonych baz medycznych. Gorąco odradzamy powierzanie swojego zdrowia szarlatanom i niesprawdzonym źródłom.

Klasyfikacja anoreksji

ICD-10-CM: F50.0
ICD-10-CM: F50.00

Możliwe objawy anoreksji

• Intensywna obawa przed przytyciem

  >>>

• Izolacja społeczna

  >>>

• Nadmierna aktywność fizyczna

  >>>

• Nieregularne miesiączki

  >>>

  Nieregularne miesiączki to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: choroba Hashimoto, zespół policystycznych jajników.

• Problemy z koncentracją

  Problemy z koncentracją z medycznego punktu widzenia mogą być objawem różnych zaburzeń lub stanów zdrowotnych. Mogą wynikać z czynników psychicznych, takich jak depresja, lęk, ADHD (zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi) czy zaburzenia obsesyjno-kompulsywne. W takich przypadkach trudności w skupieniu uwagi są często związane z problemami emocjonalnymi i mogą prowadzić do obniżonej wydajności w codziennych zadaniach. Inne czynniki mogą być fizyczne, takie jak zmęczenie, niedobory witamin, problemy ze snem, a także choroby neurologiczne, takie jak demencja czy udar mózgu. Zmiany w funkcjonowaniu układu nerwowego mogą powodować trudności w utrzymaniu uwagi i przetwarzaniu informacji. Czasami problemy z koncentracją mogą być wynikiem stresu, nadmiernego obciążenia pracą lub zbyt dużej ilości bodźców zewnętrznych, co może prowadzić do rozproszenia uwagi. Współczesny styl życia, z ciągłym dostępem do technologii i informacji, również może przyczyniać się do trudności w koncentracji. Diagnostyka tych problemów często wymaga wnikliwej analizy historii pacjenta, a także przeprowadzenia testów psychologicznych i neurologicznych. Leczenie może obejmować terapię psychologiczną, farmakoterapię lub zmiany w stylu życia, takie jak poprawa jakości snu, dieta czy techniki relaksacyjne. W zależności od przyczyny, podejście do leczenia może być różne, a kluczem jest zrozumienie indywidualnych potrzeb pacjenta. >>>

  Problemy z koncentracją to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: wodogłowie, stwardnienie rozsiane, bezdech senny, niedoczynność przytarczyc, niedoczynność tarczycy, nadczynność tarczycy, choroba Hashimoto.

• Suchość skóry

  >>>

  Suchość skóry to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: Łuszczyca, choroba Hashimoto.

• Unikanie jedzenia

  >>>

• Utrata masy ciała

  Utrata masy ciała z medycznego punktu widzenia to proces, w którym organizm traci tkankę tłuszczową, mięśniową lub wodę, co prowadzi do obniżenia całkowitej wagi ciała. Może być wynikiem różnych czynników, takich jak zmniejszenie spożycia kalorii, zwiększenie aktywności fizycznej, choroby, zaburzenia metaboliczne czy stres. W kontekście zdrowia, umiarkowana utrata masy ciała może być korzystna, zwłaszcza w przypadku osób z nadwagą lub otyłością, gdyż pomaga w redukcji ryzyka wystąpienia chorób przewlekłych, takich jak cukrzyca typu 2, choroby serca czy nadciśnienie. Jednakże, nagła lub znaczna utrata masy ciała może być niebezpieczna i wskazywać na problemy zdrowotne, takie jak choroby nowotworowe, zaburzenia odżywiania, infekcje czy problemy z układem hormonalnym. Ważne jest, aby podejście do utraty masy ciała było zrównoważone i oparte na zdrowych nawykach żywieniowych oraz regularnej aktywności fizycznej. Monitorowanie wagi oraz konsultacje z lekarzem lub dietetykiem mogą pomóc w ocenie postępów oraz zapobieganiu potencjalnym zagrożeniom zdrowotnym związanym z niekontrolowanym spadkiem masy ciała. >>>

  Utrata masy ciała to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: pylica płuc, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, rozedma płuc, amyloidoza, nadczynność tarczycy, chłoniak Hodgkina, chłoniak grudkowy, chłoniak Burkitta, rak szyjki macicy, rak jajnika, rak nerki, rak pęcherza moczowego, mięśniakomięsak prążkowanokomórkowy, rak tarczycy, rak żołądka, nowotwór jelita cienkiego, rak odbytu, rak dróg żółciowych, rak pęcherzyka żółciowego, rak kości, mielofibroza, histoplazmoza, tasiemczyca, idiopatyczne włóknienie płuc.

• Zaburzenia depresyjne

  Zaburzenia depresyjne to grupa schorzeń psychicznych charakteryzujących się uporczywym uczuciem smutku, utratą zainteresowania lub przyjemności w codziennych aktywnościach, a także różnorodnymi objawami somatycznymi i emocjonalnymi. Z medycznego punktu widzenia, depresja ma różne podtypy, w tym dużą depresję, dystymię oraz depresję sezonową, a także może występować w kontekście innych zaburzeń psychicznych. Objawy depresji mogą obejmować zmiany w apetycie, zaburzenia snu, trudności w koncentracji, niską energię, poczucie beznadziejności oraz myśli samobójcze. Wyjątkowo istotne jest, że depresja nie jest jedynie chwilowym stanem smutku, ale poważnym schorzeniem, które wymaga diagnozy i leczenia przez specjalistów. Przyczyny zaburzeń depresyjnych są złożone i mogą obejmować czynniki biologiczne, psychologiczne oraz społeczne. Wiele badań wskazuje na rolę neurotransmiterów, takich jak serotonina, noradrenalina i dopamina, w regulacji nastroju. Leczenie depresji często obejmuje psychoterapię, farmakoterapię lub kombinację obu tych metod. Wczesna interwencja jest kluczowa dla poprawy jakości życia osób z zaburzeniami depresyjnymi. >>>

  Zaburzenia depresyjne to również możliwy objaw innych chorób, takich jak np.: pląsawica, zespół Kleinego-Levina, zaburzenia afektywne dwubiegunowe, zaburzenia depresyjne, otyłość, niedoczynność tarczycy, choroba Hashimoto, niedoczynność przytarczyc.

• Zniekształcone postrzeganie własnego ciała

  >>>

Możliwe przyczyny anoreksji

• Czynniki genetyczne

  >>>

  Czynniki genetyczne może powodować również inne choroby, takie jak np.: zwężenie zastawki aortalnej.

• Idealizacja szczupłej sylwetki

  >>>

• Nadmierna kontrola nad jedzeniem

  >>>

• Niskie poczucie własnej wartości

  >>>

• Presja społeczna

  >>>

• Problemy emocjonalne

  >>>

• Traumy z przeszłości

  >>>

• Wpływ mediów

  >>>

• Zaburzenia w rodzinie

  >>>

Badania rozpoznające

• Badanie fizykalne

  W badaniu fizycznym, badaniu lekarskim lub badaniu klinicznym lekarz bada pacjenta pod kątem ewentualnych oznak lub objawów choroby. Zazwyczaj składa się ono z serii pytań dotyczących historii choroby pacjenta, po których następuje badanie na podstawie zgłoszonych objawów. >>>

  Badanie fizykalne to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: przepuklina pępowinowa, zespół jelita drażliwego, angina, grypa, gorączka reumatyczna, zwężenie zastawki aortalnej, migrena, mukowiscydoza, chłoniak Hodgkina, chłoniak grudkowy, sarkoidoza, rak nerki, mięśniakomięsak prążkowanokomórkowy, rak tarczycy, rak odbytu, rak wątrobowokomórkowy, rak kości, mięsak Kaposiego, leiszmanioza, Śpiączka afrykańska, choroba Chagasa, mononukleoza zakaźna, pappataci, Żółta gorączka, argentyńska gorączka krwotoczna, gorączka Lassa, gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, omska gorączka krwotoczna, choroba lasu Kyasanur, choroba marburska, gorączka krwotoczna Ebola, ospa wietrzna, krowianka, mięczak zakaźny, rumień zakaźny, choroba Heinego-Medina, zapalenia mózgu doliny Murray, limfocytarne zapalenie splotu naczyniówkowego i opon mózgowych, pinta, borelioza, ornitoza, tyfus plamisty, malinica, wrzód weneryczny, nokardioza, gorączka okopowa, róża, gorączka plamicowa brazylijska, tężec.

• Badanie krwi

  Badanie krwi jest analizą laboratoryjną przeprowadzaną na próbce krwi, która jest zwykle pobierana z żyły na ramieniu za pomocą igły podskórnej lub poprzez nakłucie palca. Wiele testów na określone składniki krwi, takie jak test na glukozę lub test na cholesterol, są często grupowane razem w jeden panel testowy zwany panelem krwi lub badaniem krwi. >>>

  Badanie krwi to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: marskość wątroby, kamica żółciowa, zapalenie pęcherzyka żółciowego, zespół Felty’ego, choroba wrzodowa, zapalenie wyrostka robaczkowego, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, alkoholowe zapalenie wątroby, zawał mózgu, Żylaki przełyku, hipotensja, angina, astma, niedomykalność zastawki mitralnej, wypadanie płatka zastawki mitralnej, zapalenie mięśnia sercowego, kardiomiopatia rozstrzeniowa, kardiomiopatia restrykcyjna, zespół chorego węzła zatokowo-przedsionkowego, krwotok śródmózgowy, gorączka reumatyczna, nadciśnienie tętnicze, zawał mięśnia sercowego, zapalenie osierdzia, bezsenność, padaczka, migrena, zespół Guillaina-Barrégo, choroba Pompego, zespół Hurler, zaburzenia afektywne dwubiegunowe, kwashiorkor, otyłość, nietolerancja laktozy, choroba von Gierkego, cukrzyca typu 1, cukrzyca typu 2, chłoniak Hodgkina, ostra białaczka limfoblastyczna, chłoniak grudkowy, agranulocytoza, sarkoidoza, rak nerki, mięśniakomięsak prążkowanokomórkowy, rak tarczycy, rak wątrobowokomórkowy, rak dróg żółciowych, rak pęcherzyka żółciowego, rak trzustki.

• Elektrolity)

  >>>

• Ocena psychologiczna

  >>>

  Ocena psychologiczna to badanie diagnozujące także w innych stanach chorobowych, jak np.: bezsenność.

• Ocena wskaźnika masy ciała (BMI)

  >>>

• Wywiad z pacjentem

  >>>

Sposoby leczenia anoreksji*

• psychoterapia
• psychomotoryka

* Nie stosuj żadnego z wymienionych lekarstw lub terapii bez konsultacji z lekarzem.

Stosowane leczenie*

• Tetrahydrokannabinol

  Tetrahydrokannabinol, znany jako THC, to jeden z głównych związków aktywnych w konopiach indyjskich. Jest to kannabinoid, który oddziałuje z układem endokannabinoidowym człowieka, wpływając na różne funkcje organizmu, takie jak nastrój, pamięć, apetyt i ból. THC jest odpowiedzialny za psychoaktywne efekty związane z paleniem marihuany, co oznacza, że wywołuje uczucie euforii i zmiany percepcyjne. Związek ten ma również zastosowania medyczne, takie jak łagodzenie bólu, zwiększenie apetytu u pacjentów z chorobami nowotworowymi oraz redukcja nudności związanych z chemioterapią. W wielu krajach THC jest legalne w celach medycznych i rekreacyjnych, chociaż jego status prawny różni się w zależności od lokalnych przepisów. Pomimo licznych korzyści, THC może również powodować skutki uboczne, takie jak lęk, paranoja, problemy z pamięcią krótkotrwałą oraz uzależnienie. Dlatego ważne jest, aby stosować go odpowiedzialnie i być świadomym potencjalnych ryzyk związanych z jego używaniem. >>>


* Nie stosuj żadnego z wymienionych lekarstw lub terapii bez konsultacji z lekarzem.

Anoreksja - do jakiego lekarza się udać?

• Psychiatria

  Psychiatria to dziedzina medycyny zajmująca się diagnozowaniem, leczeniem i zapobieganiem zaburzeniom psychicznym oraz emocjonalnym. Specjaliści w tej dziedzinie, zwani psychiatrami, oceniają stan psychiczny pacjentów, wykorzystując różne metody, w tym wywiady kliniczne, testy psychologiczne oraz obserwację zachowań. Leczenie w psychiatrii może obejmować terapię farmakologiczną, która polega na stosowaniu leków psychotropowych, a także psychoterapię, która może przybierać różne formy, takie jak terapia poznawczo-behawioralna, psychodynamiczna czy grupowa. Psychiatrzy często współpracują z innymi specjalistami, takimi jak psychologowie czy terapeuci, aby zapewnić pacjentom kompleksową opiekę. Psychiatria zajmuje się szerokim zakresem zaburzeń, w tym depresją, lękiem, schizofrenią, zaburzeniami odżywiania oraz zaburzeniami osobowości. Dział ten również bada wpływ czynników biologicznych, psychologicznych i społecznych na zdrowie psychiczne, co pozwala na lepsze zrozumienie i leczenie różnych schorzeń. W ciągu ostatnich lat psychiatra dostrzega rosnące znaczenie zdrowia psychicznego w społeczeństwie, co przyczynia się do zwiększenia dostępności usług psychiatrycznych i destygmatyzacji problemów psychicznych. >>>

  Psychiatria to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: zespół jelita drażliwego, zawał mózgu, dystrofia miotoniczna, zespół Lermoyeza, neurodegeneracja związana z kinazą pantotenianu, postępujące porażenie nadjądrowe, choroba Alzheimera, stwardnienie rozsiane, padaczka, migrena, narkolepsja, zespół Kleinego-Levina, zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne, bezsenność, somnambulizm, pląsawica, stwardnienie zanikowe boczne, choroba Parkinsona, zespół Huntera, zespół Lescha-Nyhana, schizofrenia, zaburzenia afektywne dwubiegunowe, zaburzenia depresyjne, nadczynność przysadki, hiperprolaktynemia, zespół policystycznych jajników, otyłość, zespół delecji 22q11.2, aIDS, zespół Cushinga.

• Psychologia kliniczna

  Psychologia kliniczna to dziedzina medycyny zajmująca się diagnozowaniem i leczeniem zaburzeń psychicznych oraz emocjonalnych. Specjaliści w tej dziedzinie wykorzystują różnorodne metody terapeutyczne, takie jak psychoterapia, interwencje behawioralne czy techniki poznawcze, aby pomóc pacjentom w radzeniu sobie z ich problemami. Psychologowie kliniczni prowadzą również badania nad przyczynami i skutkami zaburzeń psychicznych, co przyczynia się do lepszego zrozumienia tych problemów oraz rozwoju nowych metod leczenia. W pracy z pacjentami kluczowe jest indywidualne podejście, które uwzględnia unikalne doświadczenia, potrzeby i kontekst życiowy każdej osoby. Ponadto psychologia kliniczna obejmuje także aspekt prewencji, pomagając w identyfikacji i zmniejszaniu ryzyka wystąpienia zaburzeń psychicznych. Psychologowie kliniczni często współpracują z innymi specjalistami, takimi jak psychiatrzy, terapeuci zajęciowi czy socjolodzy, aby zapewnić wszechstronną pomoc swoim pacjentom. Ich praca ma na celu poprawę jakości życia osób z problemami psychicznymi oraz wspieranie ich w procesie zdrowienia. >>>

  Psychologia kliniczna to dział medycyny zajmujący się również szeregiem innych chorób, takich jak np.: choroba Alzheimera, zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne, schizofrenia, zaburzenia afektywne dwubiegunowe.

Bibliografia:

• Anoreksja w bazie U.S. National Library of Medicine (ENG)
• Anoreksja na stronach brytyjskiego NHS (ENG)
• Anoreksja na stronach Medscape (ENG)
• Artykuły w brytyjskim serwisie medycznym Patient.info (ENG)
• Anoreksja w bazie danych amerykańskiego National Cancer Institute (ENG)
• Anoreksja w bazie schorzeń Diseases Database (ENG)